"Açelya Uyan Kızım" Annemin o tatlı diliyle uyanmak her zaman bana kolay gelmiştir.Uyandım o kıvırcık saçlarımı bir yana attım ve anneme : "Tatlı dillim benim" diyerek onu öptüm. Annemde bana karşılık olarak "Hadi koalam yemek hazır" dedi. Evet annem bana koalam derdi bana neden böyle dediğini
sorduğumda bana tembel ama bir o kadarda tatlı olduğumu söylemişti. Kalktım yatağımı topladım komidinin üzerindeki saç tokamı aldım ve saçlarımı taramadan topladım. Uzun koridordan geçtim ve mutfağa ulaştım.Uzaktan bile o nefis kokuyu alabilirsiniz. Beyaz gül. Beyaz gül benim en sevdiğim çiçektir . Çünkü babam ölmeden önce beyaz gül içeren bir parfüm sıkmış. İşte o yüzden en sevdiğim çiçek odur. Mutfaktaki masaya oturdum. Bir elimde telefon diğer elimde ise çatalda duran domates vardı. Domates düşmüştü! Annem gözleri fal taşı gibi açılmış bana bakıyordu."Şey..." diyebildim sadece. "Hadi kalk Zeynep aradı seni ilerdeki kafede saat 13.00'da bekliyor olacağını söyledi"dedi. "Tamam anne ben hazırlanıp çıkayım o zaman gelirken bir şey istermişim?" diye sordum. "Hayır tek isteğim yavaş git ve dikkatli ol." Annemin her zamanki sözleridir bunlar. "Tamam dikkatli olucağım" dedim ve odama gittim. Giyim dolabına doğru gittim. Ve ne giyeceğimi düşünmeye başlayalım. Sonunda V yaka beyaz bir tişört altımada dar kot bir pantolon ve üstüme yelek olarakta kot bir ceket aldım.Saçımı at kuyruğu yaptım ve altıma beyaz spor ayakkabılarımı geçirdim ve kapıya yürürken bir şey unuttuğumu farkettim. Çantam. Çantamıda siyah seçtim ve kendimi dışarı attım. Arabama bindim ve ilerdeki kafeye doğru ilerlemeye başladım. Kafenin önünde durdum ve arabayı park ettim. Kafeye girdim gördüğüm ilk masaya oturdum. Ve Zeynep'i beklemeye başladım. Zeynep benim çocukluk arkadaşım her şeyimi onunla paylaşırdım.Birkaç dakika bekledikten sonra uzun sarı saçlarıyla kapıdan giren Zeynep belirdi. "Merhaba Zeynep" diyerek onu yanağından öptüm. "Merhaba Açelya sana neler anlatıcam neler.." merak ettim doğrusu. "Neymiş onlar?" dedim. "İşe başladım Açelya bir garson olarak hemde" çok mutlu gözüküyordu. " Çok sevindim umarım başarılı olursun" dedim tüm içtenlikle "teşekkür ederim canım." "Eee ne yiyelim?" Diyerek konuyu değiştirdim" " Ben hamburger yanındaysa portakal suyu alıcam.Sen?" "Bilmem.Bende seninkini alayım o zaman." dedim. "İyi ama bu sefer benden." "Tamam" demek zorunda kaldım. Çünkü illa tutturacak ve istediğini yaptıraca-çaktı. " Garson bakar mısın!?" dedim.Garson yanımızda belirdi "Buyrun ne istersiniz?" "Biz iki portakal suyu iki hamburger alıcağını" dedi Zeynep garson bize bakarak "Tabii beş dakkaya hazır" dedi ve uzaklaştı.
*
Zeyneple yemeklerimizi yedik ve yarın için ders çalışması için bizim evde buluşacaktık. Çünkü lise üçüz ve gelecek yıl üniversite sınavına girecektik. Bu yüzden çok iyi çalışıyor ve tekrar yapıyorduk.Eve doğru yol almaya başladım.Arabayı apartmanın önüne park ettim.Apartmana girdim merdivenleri çıktım ve sonunda eve ulaştım.Anahtarı çevirdim ve kapıyı açtım.
"Anne?" Anneme seslendim cevap yoktu.
"Anne!?" Tüm odaları teker teker dolaştım. Ama yoktu neredeydi? Ağlamaya başladım titreyen ellerimle annemi aradım.Telefon çaldı çaldı ve sonunda telefon açıldı.
" Alo anne neredesin?!" Hem ağlıyorum hemde ellerimle açmış olduğum saçımı karıştırıyordum.
" Alo Açelya kızım Aysun teyzenlerdeyim. Bir dakika bir dakika sen ağlıyor musun?! Bekle kızım beş dakikaya oradayım." Telefonu kapattım ve koltuğa oturdum. Bir an çok korktum. Ya onu... Söylemesi bile o kadar zordaki.. Kapı çaldı ve kapıya yürüdüm. Kapıyı açtım ve ona öyle sıkı sarıldımki.
"Seni kaybettiğimi sandım. Seni çok seviyorum anne"
"Bende seni koalam bende seni" sarılma fastı bitikten sonra anneme dönüp :
"Ben bi çay koyup geleyim" deyip kalktım.
