GECE 2(Gülümse Kaderine)( Tamamlandı )

📖33📖

Ve Çiğdem'den gelmeyen cevap, öne eğilen baş ve yolunan tırnak etleri...

Poyraz, Çiğdem'in kazağını çekiştirerek kazağını hafif aşağıya indirdi. Devamı gelen morlukları görünce Çiğdem'in çenesini eliyle kaldırdı ve yanağını okşayıp:

- Soruma cevap bekliyorum?

Çiğdem saniyeler içinde Poyraz'a  bakışıyla her şeyi anlattı.

Poyraz seğiren çenesiyle kravatını genişletti.

- Ne zaman yaptı?

- Dün sen gittikten sonra beni kapının önünde yakaladı. Elinden zor kurtuldum.

- Bunu bana şimdi mi söylüyorsun? Ben fark etmesem yine söylemeyecektin. Dün neden beni aramadın? Neden haber vermedin?

- Ben sorun çıksın istemedim Poyraz. Zaten bir daha da rahatsız etmeyecek.

- Ha sende buna inandın haa!!! Ama ben inanmadım!!!

Poyraz gökyüzünü inleten sesiyle Kemal'e seslendi...

- Kemall!!!!! Kemal!!!!

Abisinin seslenişinden korkan Kemal, Poyraz'ın yanına geldiğinde soluk soluğa kalmıştı.

- Kemal, Çiğdem'i hemen Doktor Arif Abiye götür yarasına bir baksın. Sonra Çiğdem'in evine gidin eşyalarını toplayın. Ya da gitmeyin!!! Ben Çiğdem'e yeni kıyafetler alırım. Bizim eve geçin. Ben gelene kadar kadınların başından ayrılma.

- Tamam abi de... Konu ne?

Poyraz, Kemal'in sorusuna cevap vermeden asansöre doğru ilerledi. Asansöre bineceği sırada arkasını dönüp:

- Kemall!!! Çiğdem sana emanet. Saçının teline zarar gelirse senin canına okurum.

Kemal bir abisine bir Çiğdem'e baktı.

- Çiğdem neler oluyor?

- Ben sana arabada anlatırım Kemal Abi...

Poyraz holdingden çıktığı gibi arabasına atlayıp Demir'i aradı. Olanları anlatıp İsmal'in yaşadığı yeri bulmasını istedi.

Demir, İsmal'in yaşadığı yeri dakikalar içerisinde öğrenerek Poyraz'ı aradı. Poyraz yalnız gitmek istese de Demir " Biz eski dostuz anca beraber kanca beraber " deyip Poyraz'la birlikte İsmail'in evine doğru hareket ettiler... 

Kral;

Ülkenin kötü kralını,

Düello'ya davet ederken

Kraliçe;

Kalbinin sahibini bekledi...

Poyraz ve Demir, İsmal'in evinin önüne geldiklerinde Demir gözleriyle evi işaret ettiği an Poyraz arabadan inip kapının ziline bastı.

Öfkeli bekleyişin ardından kapı yavaşça açıldı.

Poyraz karşısındaki kişiye bakıp:

- İsmail sen misin?

- Evet.

Ceketinin düğmelerini çözüp ellerini sıkan Poyraz:

- Lan sen kim oluyorsun da benim sevdiğim kadının evini basıyorsun? Üstüne üstlük bir de dövüyorsun. Şerefsiz!!