Pain.(Tamamlandı)

Veteriner bozuntusu

Luhan depodaki eski koltuğun üstüne attı kendini. Küçük kediyi özlemişti... Özlemek pek Luhan'a göre değildi ama cat fazlasıyla sevimliydi. Aklı Sehun'a gittiğinde düşüncelerine ara vermesi gerektiğini farketti. Bütün gününü onlarla geçiremezdi. Çoktan elleri kaşınmaya başlamıştı bile. İçeri giren silüetle başını o tarafa çevirdi. Jackson korkar adımlarla koltuğun yanına oturmuştu. Luhan sessiz kaldı. Jackson'ı sevmese bile sorun yoktu. Jackson yerinde biraz kıpırdandı. Canı sıkkın gibiydi.

-Ne söylüyceksen söyle artık Jack.

-Lu veterinerden vazgeçsen olmaz mı?

-Hayır.

Luhan net bi şekilde cevaplamıştı. Sehun ve ailesine zarar gelmesine izin vermiycekti. Aklı bunun saçmalık olduğunu idda etse de kalbi bunun doğru olduğunu söylüyordu ve Luhan belki yıllardır ilk defa kalbini dinliyordu.

-Tanrım!

Jackson sızlanırken saçlarını eliyle dağıttı. Veterinere niye bu kadar taktıklarını anlamamıştı. Jackson sallana sallana telefonunu çıkardı.

-Patron vazgeçmiyor.

-.....

Jackson yüksek gelen sesten uzaklaşmak için telefonu kulağından uzaklaştırdı. Ses kesildiğinde telefonu tekrar kulağına çekti. Duyduğu şeyle donup kalmıştı.

-Lu Kai dönüyor.

Luhan umursamamıştı. Kai ile kanlı olabilirlerdi ama o Paindi. Ölmek kimin umrunda felsefesiyle yaşıyan Pain. Jackson depoyu terkederken Luhan eve gidicek gücü kendinde bulamamıştı. Gözleri uykuya yenik düştüğünde koltukta bi çökme hissetmişti.

Sabah gözlerini açtığında göğsünde yatan bi Jongin beklemiyordu. Cidden bu adam ikizine bi gram bile benzemiyordu.

-Jongin uyan.

-Hmm Lulu biraz daha.

-Çok ağırsın seni lanet herif.

Jongini üstünden attığında esmer çocuk mızmızlanıyordu. 

-Cidden Lulu aishh! 

-Kai dönüyormuş?

Luhan Jackson'a pek inanmadığı için direk ikizine sormaya karar vermişti. Jongin sıkkın bi şekilde başını salladı. 

-Her neyse. Gitmem gereken bi yer var görüşürüz Jongin.

-Ya bende gelicem. Canım sıkıldı. 

Luhan Jonginden kurtulamıyacağını bildiği için onu takip etmesini söyleyen bi işaret yaptı. O veteriner bozuntusunun evinin önündeydi. Zili çaldığında yeni uyanmış koca gözlü bi baykuş vardı karşısında.

-M-merhaba Luhan ve?

-Jongin.

Esmer olan salyalarını silebildiğinde konuşmuştu. Dağınık saçlı ve ayıcıklı pijamalı bu çocuğu yemek istiyordu.

-Merhaba Jongin.

Luhan ayağında hissettiği ağırlıkla başını eğdi. Cat ayağına sürünüyordu. Mırlayan kediye gülerek kucağına aldı.

-Veteriner bozuntusu nerde?

-Oh Sehun hyungu soruyorsan o kliniğe gitti. Gelirsen kliniğe uğramanı söylemişti.

Luhan başını sallayarak binadan çıktı. Şimdi kapıda birbirine bakan Jongin ve Kyungsoo dan başka kimse yoktu.

-Şey bende gidiyim o zaman. 

Jongin bunları söyledikten sonra guruldayan midesiyle kendine lanetler okumaya başladı. Kyungsoo o kocaman gülümsemesini sergilediğinde Jongin donmuştu.

-Kahvaltı hazırlıyorum içeri gel.

Luhan kucağındeki siyah kediyle yürürken

çevredeki insanlar ona garip bi şekilde bakıyordu.  Pain elinde bi kediyle görüldü.  Şimdide küçük hayvanlara mı eziyet ediyor?  Gibisinden saçma sapan şeyler konuşulurken Luhan çoktan kliniğe gelmişti.

-Ya veteriner bozuntusu! Beni ayağına çağırmak da noluyo!

-Oh Lu gelmişsin.

Luhan saçlarını karıştıran ele sertçe vurup kötü bakışlarını Sehun'a yolluyordu. Tabi ki kucağındaki kedi omzuna çıkınca bu konuda pek başarılı olamamıştı. Cat onun tüm karizmasını yok ediyordu.

-Lanet tüy yumağı!

Luhan söylenip omzundaki kediyi yere indirdi.

-Düşündüm ki burda bana yardım edicek birilerine ihtiyacım var ve sen bu iş için mükemmelsin.

-Asla asla asla.

Yaklaşık 15 dakika sonra Luhan kliniği temizlemeye başlamıştı bile. Sehun içinden gülerken söylenen çocuğa şefkatle bakıyordu. 

-Cat çekil şurdan.

Luhan elindeki süpürgeyle çok hafif bi şekilde cati ittirdiğinde küçük kedi kucağına atlamıştı. Luhan ani atlayışla düştüğünde Sehun tutamadığı kahkahalarını bırakmıştı ve belki yıllardır olmayan bi şey olmuştu. Luhan gülmüştü hemde kahkahalarla.

Ve ikinci bölüm paini sevdiniz mi? Umarm sevmissinizdir lütfen yorum yapın kuzucuklar kk ^^