ကျွန်တော်ချစ်သော..ဦး Completed(Zawgyi+Unicode)

YOU ARE READING

Romance

Zawgyi "အလကားလူႀကီး..က်ားေရာမေရာအကုန္အလြတ္မေပးတဲ့ဏွာဂိုေထာင္ႀကီး.." .....လုံ႕လဦး "ကေလးရယ္..ကေလးကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္လဲဆိုရင္ကေလးကိုဦးရင္စခုန္တဲ့အခ်ိန္ကတည္းကဦးဘယ္သူနဲ႕မွမတြဲေတာ့ဘူး.." .....ဦးမင္းေဝ ဦးနဲ႕ကေလးတို႔ရဲ႕ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္Fictionေလးမိ...

#bl

Part 2

Start from the beginning

by chitthawmaung

💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦

႐ုပ္ရွင္လက္မွတ္ျဖတ္ၿပီးေစၫႊန္းကိုမုန့္သြားဝယ္ခိုင္းေတာ့လုံ႕လတစ္ေယာက္ထဲ႐ုပ္ရွင္႐ုံဝမွာရပ္ေနခဲ့သည္။
ထိုစဥ္သူတို႔ဆီသို႔တည့္တည့္ႀကီးေလွ်ာက္လာေနတဲ့ဦးမင္းေဝကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့လုံ႕လဘယ္ကိုေျပးရမွန္းမသိျဖစ္သြားကာေစၫႊန္းသြားတဲ့ဘက္သို႔ေျပးလာခဲ့သည္။
"ဒီလူဘာလာလုပ္တာလဲမသိဘူး၊မဟုတ္မွငါ့ေနာက္ကိုမ်ားေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ေနတာလားမသိဘူး.."
လုံ႕လသူ႕ကိုေရွာင္ေျပးလာရင္းစိတ္ထဲမွေျပာလိုက္ၿပီးသူျမင္လိုက္တာကသူ႕ကိုေဘးမွေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ဆိုေတာ့သူတို႔လဲ႐ုပ္ရွင္လာၾကည့္တာပဲဆိုၿပီးလုံ႕လေတြးလိုက္မိျပန္သည္။
အဲဒါမွခက္တာမဟုတ္လားတကယ္လို႔႐ုပ္ရွင္ထဲမ်ားေတြ႕သြားရင္ဆိုၿပီးေတြးကာလုံ႕လ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ပင္ေပ်ာက္သြားသည္။
သူကေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ခြင့္ျပဳထားေပမဲ့မိမိမွာဘုတိုက္ကုျငင္းလာခဲ့ၿပီးမွအခုလိုေတြ႕သြားပါလွ်င္မိမိသိကၡာတင္မကပဲမေက်နပ္ၿပီးဒယ္ဒီကိုျပန္တိုင္ခဲ့ပါက...
"ဟူး.ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ.."
"ဪ..လုံ႕လ..ဘာလို႔တိုးလာတာလဲ..ဟိုနားမွာေစာင္ေနပါဆို.."
႐ုပ္ရွင္က႐ုံအခုမွစတင္တာဆိုေတာ့လူေတြကႀကိတ္တိုးေနကာမုန့္ဆိုင္နားမွာလဲလူေတြကျပည့္ညပ္ေနသည္။ဒါေၾကာင့္လုံ႕လကိုမေခၚပဲေစၫႊန္းသူဘာသာပဲထြက္လာခဲ့တာမဟုတ္လား..
"ဟို..ငါ႐ုပ္ရွင္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး.."
"ဟမ္..လုံ႕လ..အားလုံးဝယ္ၿပီးသြားၿပီေလ..အခုဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲကြာ.."
လုံ႕လကေျပာေတာ့ေစၫႊန္းေဒါသထြက္သြားတာေၾကာင့္လုံ႕လျပန္၍ၿပဳံးကာ..
"စတာပါ..ၿပီးၿပီလားစေတာ့မယ္ဝင္ရေအာင္.."
လုံ႕လျပန္ၿပီးျပင္ေျပာကာေစၫႊန္းလက္ကိုဆြဲေတာ့ထိုအခါမွသာေစၫႊန္းၿပဳံးေတာ့သည္။မတတ္နိုင္ဘူးေလျဖစ္မလာေသးတာကိုေတြးၿပီးေၾကာက္လို႔ေရွာင္မယ္ဆိုရင္ခ်စ္သူရဲ႕စိတ္ဆိုးျခင္းကိုခံရေတာ့မွာမဟုတ္လား။ဒါေၾကာင့္လုံ႕လျဖစ္သမွ်ကိုရင္ဆိုင္ဖို႔ဆုံးျဖတ္ကာ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲသို႔ဝင္လာခဲ့ေတာ့သည္။
သူကေတာ့မုန့္ေတြနဲ႕ေရဘူးကိုေပြ႕ပိုက္လာရၿပီးေစၫႊန္းကေတာ့လက္မွတ္မွနံပါတ္ကိုၾကည့္ကာခုံကိုရွာေနေတာ့သည္။
လုံ႕လမွာမုန့္ေတြကိုင္ထားရင္းခုံကိုမရွာပဲမင္းေဝတို႔ကိုရွာေနေတာ့သည္။ထိုစဥ္ေနာက္မွပခုံးကိုလက္နဲ႕တို႔ေတာ့လုံ႕လလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာဦးမင္းေဝ...
သူကလုံ႕လကိုၿပဳံး၍ၾကည့္ေနကာ..
"နည္းနည္းေလာက္ေဘးကိုကပ္ေပးပါလား..ဟိုဘက္ကိုသြားခ်င္လို႔.."
လုံ႕လကလမ္းေပၚတည့္တည့္ရပ္ေနေတာ့လုံ႕လေၾကာင့္သြားေပမဲ့ေဘးကိုကပ္ေပးလိုက္သည္။ဒီေတာ့မင္းေဝကသူ႕ကိုေရွာင္ကာသြားရန္ျပင္လိုက္ၿပီးလုံ႕လရဲ႕နားနားသို႔ကပ္ကာ..
"ဒီစာက်က္ဝိုင္းကလူေတြေတာ္ေတာ္စည္တယ္ေနာ္.."
ဆိုၿပီးေျပာကာသူ႕ရဲ႕ေနာက္မွေကာင္မေလးကိုေခၚကာဝင္သြားေတာ့သည္။
လုံ႕လမွာေတာ့မ်က္ႏွာေတြပူေနၿပီးသူ႕ကိုမၾကည့္ရဲသည္အထိျဖစ္သြားရသည္။
"လုံ႕လ..လုံ႕လ..ဒီမွာ.."
ေစၫႊန္းကေခၚေတာ့လုံ႕လေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီးသူ႕တို႔ေနာက္ႏွစ္တန္းေက်ာ္မွမင္းေဝကသူ႕ကိုၾကည့္ေနသည္။လုံ႕လလဲဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုၿပီးစိတ္ကိုတင္းကာေစၫႊန္းျပတဲ့ေနရာမွာထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။
႐ုံမစေသး၍မီးေရာင္ကလင္းေနေတာ့လုံ႕လေက်ာမလုံသလိုခံစားေနရသည္။
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး..အဟင္း.."
"ဟင္..ဘာမွမျဖစ္ဘူးသာဆိုတယ္၊မင္းမ်က္ႏွာကက်ိတိက်က္တတ္နဲ႕.."
"ဟို..မီးေရာင္ေၾကာင့္ျဖစ္မယ္..မီးကအရမ္းစူးတာရယ္ေၾကာင့္ေလ၊ေနာက္ၿပီးခ်စ္သူေလးနဲ႕အခုမွ႐ုပ္ရွင္အတူၾကည့္ဖူးတာဆိုေတာ့ရင္ခုန္ေနတာျဖစ္မွာပါ.."
"အဟင္းေပ်ာ္တယ္မဟုတ္လား.."
"ေပ်ာ္တာေပါ့.."
"......."
"ဘာလို႔လဲ.."
ေစၫႊန္းကေျပာကာလုံ႕လကိုနမ္းရန္ျပင္ေတာ့လုံ႕လမ်က္ႏွာလႊဲကာေရွာင္လိုက္၍သူကေမးသည္။
"အဟင္း..လူေတြၾကားထဲမွာေလ..႐ုပ္ရွင္ျပမွနမ္း.."
လုံ႕လကရွက္ၿပဳံးၿပဳံးကာေျပာေတာ့ေစၫႊန္းကၿပဳံး၍ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ေစၫႊန္းကိုၾကည့္သလိုနဲ႕ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့မင္းေဝကသူ႕တို႔ကိုၾကည့္မေနလို႔ေတာ္ေသးတယ္ဆိုၿပီးေတြးလိုက္သည္။
"တကယ္ဆိုရင္သူလဲခ်စ္သူနဲ႕လာတာပဲေလ၊သူ႕ခ်စ္သူနဲ႕သာယာေနမွာေပါ့၊ငါတို႔ကိုအခ်ိန္တိုင္းၾကည့္မေနနိုင္ပါဘူးေလ..."
ဆိုၿပီးဆက္ေတြးကာလုံ႕လစိတ္ေအးသြားရသည္။တကယ္တမ္းမွာေတာ့မင္းေဝကသူတို႔ကိုၾကည့္ေနတာနည္းနည္းေလးမွအၾကည့္မခြာ...
သူလွည့္ၾကည့္လို႔သာသူတို႔အေနခက္မွာစိုး၍အၾကည့္လႊဲလိုက္ျခင္းမဟုတ္ပါလား။
လင္းေအာင္ေျပာျပထားဖူး၍သူ႕ရဲ႕သားကGayဆိုတာမင္းေဝသိထားပါသည္။အခုသူ႕ရဲ႕ေဘးကလဲသူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူပဲဆိုၿပီးမင္းေဝသတ္မွတ္လိုက္တာေပါ့..
အတင့္ရဲတယ္၊လူၾကားထဲမွာေတာင္လုံ႕လကိုနမ္းရန္ႀကံစည္ေနတဲ့သူကလူကြယ္ရာမွာဆိုရင္ဆိုၿပီးမင္းေဝေတြးၿပီးသူ႕မွာေစာင့္ေရွာက္ရမဲ့တာဝန္ရွိေန၍ၾကည့္ေနမိသည္။
တကယ္ဆိုရင္အခုခ်ိန္ကလုံ႕လဟာသူ႕အေဖလက္ေအာက္မွာသာရွိေနၿပီးသူနဲ႕ဘာမွမဆိုင္ေသးဘူးမဟုတ္လား..
တစ္ခုရွိတာကသူငယ္ခ်င္းရဲ႕သားဆိုၿပီးေစာင့္ေရွာက္ရမဲ့တာဝန္ရယ္၊သူ႕ရဲ႕ေရွ႕မွာရွိေနၿပီးလႊတ္ထားမယ္ဆိုရင္လမ္းမွန္ဖို႔ထိမ္းရမယ့္တာဝန္ရယ္ေတာ့ရွိတာေပါ့...
ဒီလိုနဲ႕႐ုပ္ရွင္ျပေတာ့မီးကအေမွာင္ခ်သြားသည္။
ဒီေတာ့ေစၫႊန္းလက္ကလုံ႕လပခုံးေပၚတင္လိုက္ၿပီးႏွစ္ေယာက္သားပူးကပ္ကာၾကည့္ေနၾကသည္။ေစၫႊန္းကေတာ့မုန့္ေတြေဖာက္ကာလုံ႕လအားခြံ႕ေကြၽးေတာ့လုံ႕လမွာပီတိျဖစ္ေနရသည္။
ေစၫႊန္းကသူ႕ကိုနမ္းတဲ့အခါမ်ားဆိုလုံ႕လမွာရွက္လြန္းလို႔ေခါင္းကိုငုံ႕ထားရသည္အထိပင္။ေစၫႊန္းကလုံ႕လရဲ႕လက္ကိုကိုင္ထားလိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..ရွက္မေနပါနဲ႕၊အခုလိုအေမွာင္ႀကီးမွာဘယ္သူမွျမင္မွာမဟုတ္ပါဘူး.."
ရွက္ကာေခါင္းႀကီးငုံ႕ေနတဲ့လုံ႕လကိုေစၫႊန္းကေျပာလိုက္ေတာ့လုံ႕လၿပဳံးကာ..
"ဒါေပမဲ့မင္းျမင္တယ္ေလ.."
"ကိုယ္တို႔ကခ်စ္သူေတြပဲဘာရွက္စရာရွိလို႔လဲ..."
ေစၫႊန္းကေျပာကာလုံ႕လရဲ႕လက္ကိုသူ႕ရဲ႕ေပါင္ၾကားသို႔တင္လိုက္ေတာ့လုံ႕လသူ႕ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ဒီေတာ့ေစၫႊန္းကၿပဳံးကာ..
"ကိုယ့္ကိုသာယာေအာင္လုပ္မေပးခ်င္ဘူးလား.."
ဆိုၿပီးေမးေတာ့လုံ႕လရွက္သြားကာၿပဳံးလိုက္သည္။ကြာတားေဘာင္းဘီဆိုေတာ့လုံ႕လရဲ႕လက္ကိုေဘာင္းဘီေအာက္ထည့္လိုက္ေတာ့လုံ႕လစိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးႀကီးခံစားလိုက္ရသည္။
သူဘာလုပ္ခိုင္းေနတာလဲဆိုတာကိုသိေတာ့လုံ႕လသူ႕အရာကိုပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။ထိုအခါေစၫႊန္းမ်က္လုံးကိုမွိတ္ကာခံစားလို႔ေနသည္။ေခါင္းကလုံ႕လထံကပ္လာကာလုံ႕လရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းအားနမ္းလိုက္သည္။
"အျပင္ကိုသြားရေအာင္လားဟင္..."
ေစၫႊန္းကေျပာေတာ့လုံ႕လဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာသေဘာေပါက္သြားကာမ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီးသူ႕ရဲ႕လက္ကိုေနာက္ျပန္႐ုတ္လိုက္ကာ...
"ငါဒါေတာ့ခြင့္မျပဳနိုင္ေသးဘူး.."
"ကိုယ္တို႔အ႐ြယ္တျခားသူေတြလဲဒီလိုပဲျဖစ္ေနၾကတာပဲေလ.."
"ဒါေပမဲ့..."
"ဒီညၿပီးရင္ကိုယ္တို႔ခြဲၾကရေတာ့မွာ..ကိုယ့္ကိုလက္ခံမေပးနိုင္ဘူးလား..အာ.."
လုံ႕လရဲ႕အနားကပ္ကာေျပာေနရင္ေစၫႊန္းေအာ္၍ေနာက္သို႔ၾကည့္လိုက္ၿပီးေခါင္းကိုပြတ္ေနသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
"မသိဘူး..ေခါင္းကိုစပ္ပူသြားတာပဲ..ကိုယ္တို႔ပူးေနလို႔မျမင္ရလို႔သေရပင္းနဲ႕ျပစ္တာေနမွာပါ.."
လုံ႕လသိလိုက္ပါၿပီ။
သူ႕ရဲ႕လက္ခ်က္သာျဖစ္နိုင္ပါေတာ့မည္။ဒါေၾကာင့္လုံ႕လသူ႕ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့သူကသူ႕ေဘးမွေကာင္မေလးရဲ႕ပခုံးကိုဖက္ကာသူမဟုတ္တဲ့ပုံစံနဲ႕႐ုပ္ရွင္ကိုအာ႐ုံစိုက္ကာၾကည့္ေနေလသည္။
လုံ႕လသူ႕ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာၾကည့္ေနေပမဲ့ဟိုကနည္းနည္းမွျပန္မၾကည့္၍လုံ႕လ႐ုပ္ရွင္ကိုျပန္၍ၾကည့္ေနလိုက္သည္။မုန့္ကိုႏွိုက္စားဖို႔ကလဲသူ႕ရဲ႕လက္ကိုမသန့္ေတာ့၍လုံ႕လလက္ေဆးသြားရန္ျပင္ကာ..
"ငါေသးသြားေပါက္မလို႔..မင္းလိုက္အုံးမလား.."
"Toiletထဲေပးမလို႔လား.."
"ေစၫႊန္း.."
"Ok..ok..ငါမလိုက္ေတာ့ဘူး..အျမန္ျပန္ခဲ့ေနာ္.."
လုံ႕လကမ်က္လုံးနဲ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေစၫႊန္းေျပာလိုက္၍လုံ႕လတစ္ေယာက္ထဲToiletဆီသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
လက္ေဆးဆိုေပမဲ့ေသးေပါက္ခ်င္တာလဲပါတာေၾကာင့္လုံ႕လေသးေပါက္ေနလိုက္သည္။ထိုစဥ္ေဘးကိုလူတစ္ေယာက္ေရာက္လာကာသူ႕ကိစၥသူရွင္းေန၍လုံ႕လလွည့္မၾကည့္...
သူ႕ကိစၥသူၿပီးသြားေတာ့လုံ႕လကိုကိုေဆးကာဆပ္ျပာနဲ႕ေသခ်ာပြတ္ကာေဆးေနေတာ့သူ႕ရဲ႕ေဘးကိုထိုလူေရာက္လာကာ..
"လက္ကိုေသခ်ာကိုေဆးေနတာပဲေနာ္..မသိရင္မဟုတ္တ႐ုတ္ေတြလုပ္လာတယ္လို႔ထင္ေနအုံးမယ္.."
အသံေၾကာင့္လုံ႕လမွန္ထဲသို႔ၾကည့္ေတာ့သူ႕ကိုၿပဳံး၍ၾကည့္ကာေျပာေနတဲ့ဦးမင္းေဝကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ခင္ဗ်ား.."
"ဘာလဲ..ငါကဘာေျပာလို႔လဲ.."
လုံ႕လဘာေျပာရမွန္းမသိ၍ေရွာင္ထြက္လာရန္ျပင္ေတာ့..
"မင္းဘဝကိုမင္းထိန္းသိမ္းထားခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္မင္းေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါ၊အဲဒီတစ္ေယာက္ကဒီေလာက္နဲ႕ေက်နပ္မွာမဟုတ္ဘူး.."
"ခင္ဗ်ားလိုမွတ္ေနလား.."
သူ႕ရဲ႕စကားကိုလုံ႕လဘုဆတ္ဆတ္နဲ႕ေျဖကာထြက္လာေတာ့မင္းေဝလက္ကိုေရေဆးကာက်န္ေနခဲ့သည္။
လုံ႕လကေတာ့သူ႕ရဲ႕ေနာက္ကိုလိုက္ေနတဲ့ထိုလူကိုအျမင္ကတ္ရပါေလၿပီ၊နဂိုကမွမျမင္မၾကည္တာအခုေတာ့ေနရာတိုင္းလိုက္ေျပာေနတဲ့အတြက္ပိုၿပီးေတာင္အျမင္ကပ္မိေသးသည္။
"ဘာတဲ့..
"မင္းဘဝကိုမင္းထိန္းသိမ္းထားခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္မင္းေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါ၊အဲဒီတစ္ေယာက္ကဒီေလာက္နဲ႕ေက်နပ္မွာမဟုတ္ဘူး.."တဲ့..
သူ႕ရဲ႕စိတ္လိုမ်ားထင္ေနလာမသိဘူး..."
လုံ႕လတစ္ေယာက္ထဲေျပာကာျပန္၍ဝင္လာခဲ့ေတာ့သည္။