•너의 손짓•

Бэлэг

Жунхюн яарч сандарсан амьтан орилсоор Жүнмён-н өрөөнд орж ирэхэд
Жүнмён- үнэхээр гэрлийн хурдаар ирж байна шүү. намайг үхэж байна гэсэн бол ийм хурдан ирэх байсан уу?
Жунхюн-Мэдээж үгүй шдээ, би энэ мөчийг насан туршдаа дурсаж явна. Үнэхээр Хэвүн-г өөрийн энэ хоёр нүдээр харна гэдэг юутай ч зүйрлэшгүй их хүндлэл билээ. гэсээр
сандран суух Хэвүн дээр очин гараа өгөөд
-тантай уулзах гэдэг бараг энэ насны минь мөрөөдөл болж байлаа. Намайг Ким Жунхюн гэдэг гэхэд
Хэвүн сандран
-Сун.. Хэвүн гэдэг.. гэснээс өөр юм хэлэлгүй гараас нь хальтхан атгачихаад Жүнмён лүү аврал ирэн харахад
Жүнмён -Чи түүнийг айлгаад байна. гэж Жунхюн луу харан хэлэхэд
-уучлаарай, гэхдээ би үнэхээр догдлоод л тэр Жүнмён маань шаналалт өвчинөөс удахгүй ангижирна гэж бодохоор өөрийн эрхгүй хөл минь үүлэн дээгүүр алхаж байгаа мэт л хөнгөн болоод ирсэн шүү. хэмээн баяртай нь аргагүй инээхэд

Жүнмён-Түүнд чиний тусламж хэрэгтэй гэсэн.

Жунхюн инээхээ болин нухацтай гэгч нь Жүнмён лүү хараад

-хоолойгоо засаад
-тийм үү? санаа битгий зов доо би мэргэжлийн сэтгэл зүйч надтай уулзаж эмчилгээнд маань явсан хүн бүр эдгэрдэг гэдгийг хэлэх нь зүйтэй байх гэхэд Жүнмён хоолойгоо засахад
-мэдээж хүн хүнээс шалтгаалаад эдгэрэх хугацаа урт богино янз янз байдаг юм лдаа. Жишээ нь Ким Жүнмён миний хамгийн удаан эмчилж буй үйлчлүүлэгч. Мэдээж удахгүй бүрэн эдгэрнэ гэдэгт нь би итгэлтэй байгаа
Жүнмён-тэр генопобиатай!
Жунхюн-цочих гэж! АЙН? ГЕНОПОБИАТАЙ ГЭСЭН ҮҮ?
Жүнмён-битгий орилоод байгаач!
Жунхюн-бурхан тэнгэр намайг яг шийтгэж байгаа юм байна. Хөөе Ким Жүнмён хоёулаа найзлахаа болих хэрэгтэй юм байна. Чамайг эмчилж чадахгүй  байхад өөрөөсөө хүнд хүн над дээр авчирах ч гэж дээ чи ч ёстой өөдгүй юм даа!
Жүнмён-за тайвшир тайвшир чи л бид хоёрт туслах хэрэгтэй, чамаас өөр мундаг сэтгэл зүйч би хаанаас олох юм бэ? Чи сууж бай би чамд шар айраг аваад ирье гэхэд Жунхюн хоёр тийш холхихоо болин сууж байсан сандал дээрээ суулаа.
Хэвүн-миний өвчинг эмчилж чадвал Жүнмён эдгэнэ гэсэн үг биз дээ?  гэхэд
Жунхюн- тийм ээ, гэхдээ Генопобиа гэдэг чинь маш хүнд ....
Уучлаарай чи хэзээнээс ийм өвчтэй болсоноо мэдэх үү?
Хэвүн-8н настайбайхад гудамжинд байдаг цувтай гаж донтонтой таарч байсан тэгээд л тэрнээс болсон байх гэж би боддог гэхдээ  тэр өдөр өөртөө бүх юм зүгээр гэж итгэж байсан ч эсрэгээрээ эргэж Жүнмёний өмнө буруутан болчихсон.
Жунхюн-Жүнмёнд хэцүү байсан шиг чамд ч бас хэцүү байсан байх. Би чамд туслана аа гэсээр босон үүдрүү очин гутлаа өмсөөд Жүнмёнд намайг явчихсан гээд хэлчихээрэй гээд гараад явчихав.

Өөрийнхөө буруутай үйлдэлээс болж хайртай хүндээ буруутан болж үлдсэн болохоор өөрийгөө эдгээх гэж элдэв янзаар оролдсон ч бүтсэн нь ганц ч байхгүй болохоор цөхөрсөн Хэвүн...
Өөрийгөө гологдсон гэж бодон өөр өөрийгөө шийтгэсэн Жүнмён...
Хувь тохиол тэднээр даажигнаж байна уу гэлтэй үнэхээр хэцүү өвчтэй тэднийг хэрхэн аврах тухай бодол болон шаналах Жунхюн.....
Хэд хоногийн дараа
Жүнмёны утас дуугарахад Жүнмён өглөө эрт нойрмоглон утсаа авбал Жунхюн их л баярласан шинжтэй
-Би аргаа боловсруулаад дуусчихлаа. Өнөөдөрөөс эхлээд хэрэгжүүлье гэхэд Жүнмён утас дээр нь гарч буй 5:42 гэсэн тоог хараад
-ядаж найман цагийг хүлээж тэссэнгүй юу?
Жунхюн-цаг хэнд хамаатай юм. Гол нь өнөөдрөөс эхэлэх хэрэгтэй байна аа!
Би удахгүй очлоо унтаахай . Гэсээр утсаа таслав.
Жүнмён-галзуу амьтан бэ гэж бодон буцаад унтахаар хэвтлээ.......