WIZARD? (2)

3. Bölüm ~Baskın~

Bunu doğum gününden beri düşünüyordu. Hermione nin söylediği beyaz yalanın gerçek olmama ihtimali neydi?

Ginny nin ona hangi heriften bahsettigini sormasına gerek yoktu. Şimdi neden bu kadar temkinligini davrandığını daha iyi anlıyordu.

" Pettigrew, onu öldürmekten çekinmeyecek iki adamın evine neden kendi isteğiyle girmek istesin? O bile bu kadar ahmak olamaz."

" Kendi kulaklarımla duydum... Voldemort ondan bunu istedi." dedi Harry yavaşça.

Ginny Harry nin yanına yürüdü, ellerini tuttu. " Ama o artık burada değil ve olmayacak. Bahse girerim o korkak saklanacak başka bir lağam deliği arıyordur."

Harry " Beni deli eden de bu." ilk kez başını kaldırıp Ginny e baktı. " Babama ihanet ediyormuşum gibi hissediyorum. Sirius'a..Remus'a... Diyelim ki söyledim, sonra ne olacak? Elbette huzursuz olacaklar ve peşine düşecekler. Ne yapacağımı bilmiyorum ve bu..bu ikilem beni öldürüyor! Hiç öğrenmemiş olmayı dilerdim-"

Ginny, Harry nin yeşil gözlerinin üzerinde kilitlendigini gördü. Harry sandalyeden ayağa kalaktı, kızın ellerini hafifçe sıktı.

" Işte bu Ginny. Hafızamdan Pettigrew un anılarını silersen ortada bir sorun kalmaz."

Ginny şaşkınlıkla ona baktı." Elbette böyle bir şey yapamayacağım Harry, ne söylediğinin farkında mısın?"

" Neden olmasın?" dedi Harry ısrarla.
" Uyuyamıyorum, sürekli bunu düşünüyorum Ginny. Bana yardım edebilecek tek kişi sensin."

Ginny " Bunu aşmanın başka yolları da var. Her olayda hafıza tılsımına başvuramazsın."

Harry tek kaşını kaldırdı. " Bunu sen mi söylüyorsun?" Ginny nin ellerini bıraktı.

" Benim yanlışlarım beni ilgilendirir Potter, seni değil. Ayrıca unutabilmenin tek yolu hafıza tılsımları değil."

" Nasıl? Başka bir yol var mı?"

Ginny, elini Harry nin göğsüne koydu. Oyuncu bir ifadeyle tişörtünü kavrayıp kendine çekti. " Sana istediklerini asa kullanmadan da unutturabilirim."

Harry " Ben daha kalıcı bir çözümden bahsediyordum Weasley." dedi. " Ne yapmaya çalıştığını biliyorum."

Ginny yüzünü onunkine yaklaştırdı.
" Ne yapmaya çalışıyormuşum?" dedi melek gibi bir sesle.

" Dikkatimi dağıtmaya çalışıyorsun ama bu sefer işe yaramayacak."

Ne zaman onu sıkan düsüncelerden bahsetse Ginny dudaklarıyla konuyu başka yere çekmeyi çok iyi beceriyordu ve bunu konuşarak yapmıyordu. Günün sonunda da konu unutulup gidiyordu. Ama simdi durum her zamankinden farklıydı, Pettigrew küçük bir mesele değildi.

" Senin de istedigin bu değil miydi?" dedi Ginny. " Biraz dikkat dağınıklığı, unutmak?" Harry i yavaşça yatağa doğru sürükledi.

" Şu an için belki fakat ertesi gün yine kendimi yiyip bitirmeye devam edeceğim." dedi Harry.

" Öyleyse ertesi gün de unutabilmene yardımcı olmak için burada olacağım." dedi Ginny. Harry nin dudaklarına kısa öpücükler koydu.
" Bir sonraki gün de... Ondan sonrakinde de... Ne kadar zaman gerekiyorsa ben her zaman yanında olacağım."

Harry direnmeyi bırakıp kızı kolları arasına aldı, sertçe öptü. Birlikte yatağın içine düştüler. Ginny üzerine çıkıp nefesini kesti, ellerini saçlarından geçirip ensesini okşadı.

Harry onun dudaklarını her hissedişinde biraz daha öpücüğün içinde kayboluyordu. Saniyeler içinde kızı sıkıca belinden tututup yatakla arasına aldi. Onu tişörtünden kurtarmaya çalışan Ginny nin işini kolaylaştırdı. Kızın elleri sırtında dolanıyorken onun boynunu öptü. Yavaşça dudaklarını gerdanına kaydırdı. Bütün bedeni daha fazlası için kıvranıyordu ama bunu yapmadı. Ginny ona kupayı yok ettikleri gece bunu istemediğini belirtmişti. Bunun yerine ellerini onun tişortünün altında sokup sıcak tenine dokundu, belini okşadı.