"ခင္ဗ်ားကိုက်ေတာ္မသြားခင္က ဘာမွာခဲ့လဲ ဟင္
ညဘက္ကိုမထြက္ဖို႔အတန္တန္မွာခဲ့လ်က္နဲ႔
ခင္ဗ်ားေပးတဲ့ကတိေတြကလဲ အလကားပဲ"အမွန္တိုင္းေျပာရလ်င္ အခုခ်ိန္မွာ
ေ႐ွာင္က်န္႔ေၾကာက္ေနသည္..။
သူကအမွားလုပ္ထားသည္မလား..။ရိေပၚကစကားဆက္ေျပာသည္..။
"ေျသာ္ ဒီတစ္ခါေတာ့ေကာက
ကတိတည္မွာပါေလဆိုၿပီး
ခင္ဗ်ားကိုတစ္ခါေလးယံုၾကည္လိုက္မိတာ
အခုေတာ့ဗ်ာ...ဒီလိုမွန္းသိရင္
ဂ်ပန္ကိုမရမကေခၚသြားတယ္""ဟုတ္တယ္ကြာ ငါကတိမတည္ဘူး
အဲ့ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ..မင္းကအရာရာတိုင္းကို
လိုက္ေျပာေနတာေလ အျပင္မထြက္ရဘူး
ဟိုမသြားရဘူး ဒီမသြားရဘူးနဲ႔
အိမ္ထဲမွာပဲေနေနရေတာ့ ငါလည္းတစ္ခါတစ္ေလ
မြန္းက်ပ္တာေပါ့ အဲ့ေတာ့အျပင္ထြက္တယ္ေလ
ေျပာခ်င္ေျပာမေျပာခ်င္ေနကြာ
ငါကေတာ့ထပ္ထြက္အံုးမွာ"ေ႐ွာင္က်န္႔စကားအဆံုး ရိေပၚထင္မွတ္မထားေသာ
စကားမ်ားမို႔ အနည္းငယ္ေတာ့အံ့ျသမိသည္..။
အနည္းဆံုးေတာ့ ေကာေနာက္တစ္ခါမသြားေတာ့ပါဘူး
ဆိုတဲ့စကားေလးၾကားခ်င္ခဲ့မိတာ...။
မွားသြားပါတယ္ဆိုၿပီးမေတာင္းပန္ရင္ေတာင္မွေပါ့..။"အခုလိုေျပာေနရတာ ေကာအတြက္ေလဗ်ာ"
"ဘာငါ့အတြက္လဲ"
"အျပင္ေတြထြက္ရင္
တစ္ခုခုဒဏ္ရာရမွာဆိုးလို႔
တစ္ခုခုျဖစ္မွာစိတ္ပူလို႔ အဲ့တာေၾကာင့္ေျပာတာေလဗ်ာ""ငါကေလးမွမဟုတ္တာ
ငါ့ကိုယ္ငါကာကြယ္ႏိုင္တယ္
အေသးစိတ္ကအစလိုက္ပူေပးစရာမလိုဘူး
မင္းကစိုးရိမ္ေပးေနတာမဟုတ္ဘူး
ငါ့အေပၚ ႐ႈပ္ခ်ယ္လြန္းေနတာ"ႏႈတ္ခမ္းတစ္လန္ ပန္းတစ္လန္နဲ႔
ရန္ေတြ႔ၿပီး အေပၚထပ္သို႔တက္သြားေသာ
သူ႔ရဲ႕ေကာက တကယ့္ကိုေျပာမႏိုင္ေလး..။
![](https://img.wattpad.com/cover/221748258-288-k459145.jpg)
YOU ARE READING
သူေ႒းေလးရဲ႕စြာစိလန္ (သူေဋ္ဌးလေးရဲ့စြာစိလန် )[Completed]
Fanfiction[Unicode]ရင်ခုန်ရင်အချစ်ဆို ကျတော်ချစ်တတ်နေပြီ [Zawgyi]ရင္ခုန္ရင္အခ်စ္ဆို က်ေတာ္ခ်စ္တတ္ေနၿပီ
part-16
Start from the beginning