ကျွန်တော့်ခံစားချက်တွေကို ရုတ်သိမ်းတော့မယ်တယ့်၊ ဦးးကိုမချစ်တော့ဘူးတယ့်။
ထို ခါးသက်သောစကားသံတွေက လေဟာနယ်ထဲလွင့်ပါ မသွားပဲ ယွင်ရှီးနားထဲ၌သာ အခြေတကျတည်ရှိနေသည်။ ဟန်ဆောင်ရတာ ပင်ပန်းလိုက်တာ ယွီအာရယ်..။
တစ်ဖက်တွင်လဲ မျက်နှာကြီးမဲသဲလျက် Phone ပြောနေသောကောင်လေးတစ်ယောက်။
"ရွှမ်းရွှမ်း နင်ပြောတယ့်အတိုင်းတော့ လုပ်ခဲ့တာပဲ၊ ဦးးက ငါ့ကိုမုန်းသွားပြီလားမသိဘူး"
"[ကျစ်!!! ငါ့ကိုယုံစမ်းပါ၊ ဒီညနေ Hotel ကနေ အိမ်ကိုပြန်ရွေ့လိုက်တော့]"
"ဘာ လို့ လဲ "
"[နင်က CEO ကိုမချစ်တော့ဘူးလို့ပြောခဲ့တယ်မလား! ခပ်တည်တည်နဲ့အိမ်မှာပြန်နေ အရင်လို သူ့အနားကိုတောက်တဲ့လိုကပ်မနေနဲ့ ၊ ခပ်ခွာခွာနေ ငါပြောတယ့်အတိုင်းလုပ် ကြားလား??"]
"အင်းပါ အင်းပါ "
ခေါင်းတွင်တွင်ညိမ့်ပြီး ဖေးယွီး Phone ကိုချပစ်လိုက်သည်။ ဟူး..ရွှမ်းရွှမ်းပြောတယ့်အတိုင်းလုပ်ရမှာပဲ ၊ ဒါကြောင့် ဦးးက ကျွန်တော့်ကိုခွင့်လွှတ်...။
********
"အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတာလား? အိမ်ပြောင်းလာတာလား? မသဲကွဲဘူးနော် များလိုက်တယ့်အဝတ်အစားတွေ "
ပိုင်ရွှမ်းရွှမ်း က အခန်းထဲမှာခေါက်ထိုးခေါက်ပြန်လမ်းလျှောက်နေပြီး ပါးစပ်ကလဲမျိုးစုံအောင်ရေရွတ်နေသည်။
ထို Fujoshi မကိုကြည့်ပြီး ဖေးယွီမှာစိတ်ရှုပ်နေသော်လည်း မျက်နှာမှာအပြုံးတစ်ပွင့်ချိတ်ဆွဲလိုက်ရင်း..
"ထိုင်နေပါလား
လမ်းလျှောက်နေတာ ခြေထောက်မညောင်းဘူးလား??"
"Weight ကျအောင်လမ်းလျှောက်နေတာ၊ဒါနဲ့ ငါ့ကိုစိတ်မပူစမ်းပါနဲ့ ၊ နင့်အတွက်နင်သာပူစမ်းပါ "
ဖေးယွီ က ဘာတစ်ခွန်းမှပြန်မပြောပဲ Suitcase ထဲအကျီတွေထိုးထည့်နေရင်း သက်ပြင်းချသည်။ သူမပြောတယ့် နည်းလမ်းတွေက တကယ်အဆင်ပြေပါ့မလားမသိပေမယ့် ဦးးကိုခပ်တန်းတန်းဆက်ဆံရမှာက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ကြီးမားသောစိမ်ခေါ်မှုတစ်ခု..။
YOU ARE READING
"Breeze"
Fanfiction{ UNICODE + ZAWGYI} ဦးးကိုကျွန်တော်ချစ်တယ် [ချန်ဖေးယွီ] တိတ်စမ်း!!! ပေါက်ကရတွေ [လော်ယွင်ရှီး] Ownstory Sanay Moe Swe ဦးးကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တယ္ [ခ်န္ေဖးယြီ] တိတ္စမ္း!!! ေပါက္ကရေတြ [ေလာ္ယြင္ရွီး] Ownstory Sanay Moe Swe
Chapter(8)
Start from the beginning
