Yuwe: Hehe sorry nag aalala lng ako. Alam kona mabuti pa puntahan natin kaibigan mu.
Hannah: Buti pinaalala mo. Ano na kaya ginagawa ni Riri dun?!
Timecheck 9:00pm
Nawalan na ng pag-asa si Riksu sa kakahanap niya, para bang lalong tinataguan pa siya. Pumunta ito sa palikuran upang mag bawas...
Habang umiihi ito, ay may narinig ito na animoy nag aayaw sa di kalayuan. Lumabas ito at hinanap kung saan.
Nang kanyang matagpuan. Si Sato at Max na kasalukuyang sinasaktan ang isang estudyante.
Max: Ano? lalaban kapa!
Studaynte: Maawa ka, Hindi na...
Max: Eto pang sayo!!!
(Sabay sipa)
Bago tamaan ni Nax ay nagawang makapunta sa harap ni Riksu para pigilan.
Riksu: Tama na max!
Max: Riksu?!
(Panandaliang tumigil ito)
Riksu: Hindi kaba na aawa! Walang kalaban laban ung tao.
Lumapit si Sato sa tabi ni max at inakbayan.
Sato: Ok na Max...
Nagkatitigan si Riksu at Sato.
Riksu: Ako na humihingi ng paumahin para sknila. Sige na, ako ng bahala dito umalis kana!
Bumangon ang estudyante. At nang aalis na.
Nagulat si Max at Yuwe dahil biglang yumuko si Sato, at humingi ng paumanhin sa estudyante.
Nagulat din ang estudyante sa ginawa ni Sato, bilang respeto yumuko din to at humingi ng paumanhin.
Pero di nya alam... Nang yumuko siya ay agad tumango si Sato at hinawakan ang ulo nito, gamit ang dalawang kamay. Sabay tinuhudan sa muka... Nawalan ng malay ang istudyante sa ginawang iyon ni Sato.
Riksu: Walang kasing sama!!!
Sato: Hahaha! Hahahhahaha!
Dahil sa galit sinuntok ni Riksu si Sato. Ngunit nagawang hawakan ni max ang kamao neto bago pa tumama.
Riksu: Bitiwan moko max!!!
Naging seryoso muka ni Sato.
Sato: Aning gagawin mo? Sasaktan mo ang dati mong kaibigan?
Binitawan ni nax ang kamay Riksu.
Sato: Sige! Ituloy mo. Ibalik mo ung dating ikaw Riksu! Hahaha!!!
Riksu: Tssssksh!
Sato: Ituloy mo!!! Dimo magawa? Natatakot kaba maalala ang pakiramdam ng dugo sayong mga kamay?
Riksu: Tama na!
Sato: Mga panahong uhaw na uhaw kapa sa away!?
Riksu: Sinabi ng TAMA NA!!
Sato: HAHAHAHAH!
Sobrang nagulo ang utak ni Riksu sa mga sinabi ni Sato. Naalala nIya ang mga panahong sabik pa sya sa pakikipag away, at yon ang nag papasaya saknya. Sinabayan pa ng kalungkutan niya sa gabing yon dahil sa kabiguan makahanap ng ma ii-date.
Sato: Bumalik kana samin... Hindi ka nababagay sakanila. Samin ka sumasaya!
Riksu: Ayokong marinig mga sinasabi mo!
Sato: Tignan mo nga itsura mo? Naging talunan kana!
Riksu: Tama na sabi!
(Sabay suntok sa lupa)
CHAPTER 13
Magsimula sa umpisa
