วิวาห์ในม่านฝน

คืนก่อนวิวาห์

วันนี้แคว้นต้าหลงจัดงานเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่เนื่องจากเป็นวันเถลิงถวัลยราชสมบัติของฮ่องเต้พระองค์ใหม่ และด้วยมหาฤกษ์มงคลจึงได้ฉวยโอกาสนี้จัดงานอภิเษกสมรสพร้อมกันในคราเดียว ราษฎรต่างมีสีหน้าชื่นบานหลังผ่านสงครามกลางเมืองที่เหล่าองค์ชายทั้งหลายต่างรบพุ่งกันเพื่อแย่งชิงบัลลังก์จนเลือดนองแผ่นดิน ในที่สุดก็ปิดฉากรัชศกเก่าและได้เวลาเริ่มต้นรัชศกใหม่กันเสียที

ฮ่องเต้เทียนหลงพระราชทานนามรัชศกใหม่นี้ว่าหยูอี้ เพื่อบอกเป็นนัยว่าตนได้สมปรารถนาในทุกสิ่ง ทั้งบัลลังก์มังกรและคนงาม

ฮ่องเต้เทียนหลง มีพระนามเดิมว่าเจิ้งเหอ หรืออดีตองค์ชายสี่ เดิมทีพระองค์เป็นม้านอกสายตาที่แทบจะไม่มีสิทธิ์ในบัลลังค์มังกรเลยแม้แต้น้อย เนื่องด้วยเป็นพระโอรสที่เกิดจากมารดาที่เป็นอดีตนางกำนัลชั้นล่าง แต่ความงามของนางดันไปสะดุดตาต้องพระทัยอดีตฮ่องเต้เทียนหมิงจึงถูกรับมาเป็นสนมไฉหนี่ว์ที่มีตำแหน่งต่ำสุด เมื่อองค์เหนือหัวเชยชมคนงามจนเบื่อแล้วก็ลืมเลือนดอกไม้ริมทางแล้วออกเดินทางไปเสาะหาบุปผางามสีสันสะดุดตาดอกใหม่ไปเรื่อยๆ ไม่มีวันสิ้นสุด

ทว่ามิรู้ว่าฮ่องเต้เทียนหมิงนั้นแข็งแรงเกินไปหรือไม่ แค่ร่วมอภิรมย์ไม่กี่ราตรีกลับหว่านเมล็ดพันธุ์จนไฉหนี่ว์ผู้นี้ตั้งครรภ์มังกรเสียได้ โชคดีที่ฮ่องเต้เทียนหมิงสิ้นความโปรดปรานจากไฉหนี่ว์ผู้นี้ไปแล้ว มิฉะนั้นนางคงมิมีโอกาสได้ให้กำเนิดพระโอรส

เมื่อฮ่องเต้เทียนหมิงทราบว่าตนเองได้โอรสเพิ่มมาอีกคนแล้วจึงอวยยศเลื่อนขั้นนางให้เป็นกุ้ยผินจากนั้นก็ปล่อยให้มารดาและบุตรผู้นี้ต้องเผชิญกับความยากลำบากในวังหลังกันเพียงลำพังสองแม่ลูกจนเจิ้งเหอเติบใหญ่

เจิ้งเหอนั้นเป็นพระโอรสลำดับที่สี่ เพราะพระมารดาไม่มีภูมิหลังใดๆ จึงไร้คนหนุนหลัง ทำให้แทบไม่มีสิทธิ์ในราชบัลลังก์เลยแม้แต่น้อย ราวกับสวรรค์ต้องการชดเชยให้กับเขา นี่นับเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เจิ้งเหอมีชีวิตรอดปลอดภัยในวังหลวงแห่งนี้โดยที่ไม่โดนลอบสังหารไปเสียก่อน