EBEA SHIN'S POV(A/N: Guise eto na po yung sinasabi kong part two ng moments ni BEA at AXEKIEL. Masyadong intense ang mga pangyayari kaya let's slow it down muna.)
"Okay, TEAM B?" Maam Imbyerna-- este Maam Imberna faced us.
"You guys ready?" she asked.
"Yes maam." we said in chorus.
Kalmado kami lahat. Let's just say we are born cool. *Q*
"Mukang excited ka na sa eksena natin ah?" -______-.
Okay. Nalimutan kong hindi pala cool ang mokong na si EVO PARK.
Nakangisi ito na parang unggoy sakin. I rolled my eyes.
"Tss. Alam mo feeling ka masyado. Tumahimik ka nga." I said making him grin.
"Kinikilig ka lang eh." Halos mabilaukan ako sa sarili kong laway sa sinabi nya. Nyeta. Ako kiligin sa unggoy niyang pagmumuka?
Ihinilamos ko ang palad ko sa mukha nya.
"Ayan. Talk to my hand. Idiot."
Di ko nalang siya pinansin.
Napatingin naman ako kay-- Axekiel.
He's staring at me. An unpredictable expression was drawn on his face. Hindi ko alam kung anong emosyon niya. Alam niyo, kakaiba talaga siya. Napaka--
"Oh well. You may perform now TEAM B." biglang sabi ni Maam. Nako. Ang daldal ko. Magpeperform pa nga pala kami.
*kringgggggggg*
Okay. Should I thank the bell?
"Yes! Saved by the bell!" hiyaw ni Evo buti hindi siya narinig ni Maam. Nagsimula na kasing umingay. Marahil sobrang saya dahil nagbell na.
"Quiet class!" bulyaw ni Maam.
Bigla namang tumahimik ang mga kaklase ko.
"We'll continue the activity tomorrow." She said then left.
Hinintay ako ni Anne makatayo. Magkatabi kasi kami.
"Hoy gaya-gaya." Ethan said.
"Hoy."
Hindi siya pinansin ni Anne pero alam kong inis na inis na siya. Kanina pa kasi nang-aasar si Ethan sakanya.
"Tignan mo. Pa-cool talaga." he said then bumalik na sa upuan niya. Take note: NAKANGISI SIYA.
Nagroll eyes kase si Anne sakanya. Halatang sobrang inis na.
Nagsibalikan naman kami sa upuan namin.
Kaso--
"Here's your ballpen Ms. Shin" He said smirking while giving my ballpen. I froze.
His voice. His cold voice.
"A-ah Thanks." tumalikod ako tsaka umupo.
Bakit ba ako naiilang?!
"Hoy. Ang putla mo ah." Angelou said.
"Ha? Ah wala to. Nabura lang lipstick ko." pagpapalusot ko.
"Okay." nagkibit balikat nalang siya.
I was about to look back when I met his gaze. He was staring at me. AGAIN.
Now, I can conclude his emotion.
HE IS TEASING ME.
Wth. Hindi naman sinasadya yun e!
BINABASA MO ANG
TPOF: The Pain of Fate
Teen FictionDon't expect life to be FAIR. All of us is facing different circumstances in life. Even me, but what's worse is sobrang pasakit naman ata ang ibinigay ng tadhana sa akin. I've tried to turn my back and escape the reality. I know it's kinda weird to...