İnsan zor durumda kalınca söylemek istediklerini söyleyemezler. Bazen sır bazen yalan.
Alevin hikayesiydi bu. Sırlarla dolu bir hikayeydi onun için. Yaşanmayan şeyler yaşandı. Mümkün olmayan birşey yaşandı.
Kimi seçicekti Alev?
Anıla son bir kez şan...
dediğinde kalemi elimden bırakıp ellerimi sıranın üstüne koydum. En son bana baktığında şaşırmıştı.
"Bu muhteşem resmi hangi ara çizdin?"
"Siz kitap okurken çizdim, hocam"
"Neden resim yarışmasına katılmıyorsun?"
"Benimkini beğenmezler"
"İster miydin yarışmaya katılmak?"
"Evet ama. Dediğim gibi beğenmezler"
"Sen bilirsin"
dedi ve resim defterini aldı. Zil çaldığında paramı çantamdan aldım ve kantine gitmek için sınıftan çıktım. Yemeğimi alıp bir masaya oturdum ve yemeye başladım. Yemeğimi bitirdikten sonra peçeteyle ağzımı temizledim ve çöp kutusuna attım. Bahçeye indiğimde herkes saçlarıma bakıyordu. Biri yanıma gelip,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Merhaba! Burada yeni olmalısın!"
"Evet yeniyim ve hiç arkadaşım yok."
"Ben Sıla!"
"Bende Alev"
"Saçların gibi... Doğal mı? Yoksa boya mı?"
"Tabii ki doğal"
Koluma girip,
"O zaman kanka olalım"
"Tamam!"
.............Evde.............
Çantamı yere fırlatıp hemen üstümü değiştirdim ve kendimi yatağa fırlattım ve hemen annem
"Kızım! Bakkaldan ekmek aldın mı?!"
"Unutmuşum!"
"Hadi bakkala!"
"Peki!"
dedim ve para aldım. Ayakkabımı giydim ve kapıyı kapatıp merdivenlerden aşağı indim. Bahçeye indiğimde hızla yürürken birinin eli ağzımı kapattı ve beni bodruma sürükledi. Biri daha gelip bacaklarıma dokunduğunda irkilip onu bacaklarımla erkekliğine tekme geçirdim. Acıyla bağırıp dizlerin üstüne düştü. Sonra ayağa kalktı ve benim saçlarımı çektiğinde acıyla bir boğuk ses oluştu çünkü başka biride elleriyle ağzımı tutuyordu.
Çırpınmaya başladım ama nafile!
"Yeter!"
deyip t-shirtimi sıyırmaya başlayıp çığlak kalan yerleri ellemeye başladığında daha çok çırpındım. Bodrumun kapısı yavaşça aralandığında hepimizin bakışları bodrumun kapısına baktık. Anıl hoca sinirlenip bir tanesine yumruk attı. Diğerine attığında tam düşecekken beni belimden tuttu.
"Çıkın gidin! ŞEREFSİZLER!"
dediğinde ikisi de koşarak oradan uzaklaştılar. Anıl hocaya baktığımda dudaklarıma bakıyordu.
"İyi misin?"
dediğinde bilincim zayıflayıp gözlerim karardı...
Selam arkadaşlar! lütfen vote ve yorum atın. Kendi içimden yazıyorum. Hikayenin sonunu ben bile bilmiyorum. Her şey size bağlı, istediğim şey vote ve bolca yorum.
svedrifxw
Çok iyi bir yazarsın. Sana buradan özellikle sevgilerimi gönderiyorum.
