ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၄၉

ေက်ာင္ေမးလန္ေတာင္းဆိုခ်က္ေၾကာင့္ လဝက္ေလာက္သင္ၾကားလိုက္ရတယ္။ ဟဲ့ခ်န္းမင္ခမ်ာ ေန႔ေရာညပါ အတန္းေတြတက္ေနရတာေၾကာင့္ က်ီေလ်ာင္နဲ႔ video callေလးပဲ ေျပာႏိုင္တယ္။ မနက္ျဖန္ေက်ာင္းျပန္တက္ရမယ္ဆိုရင္ ဒီေန႔ေလာက္မွ အိမ္ကေနထြက္ခြင့္ရေတာ့တယ္။

က်ီေလ်ာင့္ကိုဆယ္ရက္ေလာက္မေတြ႕ရတာေၾကာင့္ လြမ္းလြန္းလို႔ ေသမတတ္ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္သူ႔မိသားစုအိမ္က ထြက္လာတာနဲ႔ က်ီေလ်ာင္တို႔အိမ္နားကို တန္းသြားတယ္။

ဂြမ္းကပ္အထည္ကိုဝတ္ထားၿပီး က်ီေလ်ာင္ေလွကားကေန ခုန္ဆြခုန္ဆြေလးဆင္းလာတယ္။ တစ္ဝက္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က စိတ္မရွည္စြာ ကတိုက္က႐ိုက္နဲ႔ ေလွကားနံရံနဲ႔ ပိတ္ၿပီးဖက္လိုက္တာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ သူ(ဟဲ့ခ်န္းမင္)က သူ႔ရဲ႕လြမ္းနာက်ေနတာေတြ သက္သာသြားဖို႔ ႐ူးေလာက္ေအာင္ နမ္းရႈိက္လိုက္တယ္။

ဟဲ့ခ်န္းမင္သူ႔ကို အဝနမ္းၿပီးခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုဖက္ၿပီး အသံတိုးတိုးနဲ႔ေမးလိုက္တယ္ “ကိုယ့္ကိုလြမ္းေနလား?”

က်ီေလ်ာင္က “ငါက အဆင္ေျပေနပါေသးတယ္”

ေန႔ပိုင္းေတြမွာ သူ႔ရဲ႕ေက်ာင္းစာေတြကို ျပန္ေလ့က်င့္တယ္။ ညေရာက္ေတာ့ တစ္ဖက္ေကာင္ေလးနဲ႔ video callေတြေျပာရတယ္။ သူတို႔အဆက္အသြယ္ရွိေနေသးသေ႐ြ႕ အဆင္ေျပတယ္။

သို႔ေပမယ့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္ကာ ညည္းတြားေတာ့တယ္ “မင္းက အသိစိတ္ေလးေတာင္မရွိဘူးပဲ၊ ကိုယ့္မွာေတာ့ မင္းကို႐ူးေလာက္ေအာင္ လြမ္းေနရတာ”

ေန႔တိုင္း ဒီေကာင္ေလးကို ဖုန္းထဲကေနတဆင့္ပဲေတြ႕ေနရတယ္၊ ထိလို႔လည္းမရ နမ္းလို႔လည္းမရ ဖက္လို႔လည္းမရနဲ႔။ စိတ္ေတြဆင္းရဲလြန္းလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေျဖေလ်ာ့လိုစိတ္ေတြေတာင္ မရွိေတာ့ဘူးျဖစ္ရတယ္။

က်ီေလ်ာင္ႏွလုံးသားေလး ေႏြးသြားတာေၾကာင့္ ခပ္ဟဟရယ္ေမာကာ ေမးလိုက္တယ္ “မင္းေအးေနလား? ဒီေလာက္အေဝးႀကီးလာရတာ”

ဟဲ့ခ်န္းမင္ တစ္ခုခုျပန္ေျပာေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ အေပၚကေနေျခသံေတြထြက္ေပၚလာတယ္။ သူ႔လက္ေမာင္ၾကားထဲက ေကာင္ေလးကေတာင့္ေတာင့္ေလးျဖစ္သြားတာကို ခံစားမိတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ေခါင္းေလးကို ရင္ဘတ္ထဲထည့္ဖြက္လိုက္တယ္။