Kabanata 21: Promise
Kinabukasan, ay maaga akong nagising. Inayos ko ang mga kalat sa silid ko at inimis ng mabuti ang mga gamit ko. bawat sulok ng silid ko ay nilinis ko at siniguradong walang alikabok na matitira.
Nakakahiya naman kasi baka mamaya magreklamo pa sila. Pero sa totoo lang talaga wala akong pake kung magreklamo sila. Basta ang alam ko sinipag lang akong maglinis.
At habang madami pa akong oras ay nagsearch na ako sa google para makakuha ng idea kahit pa-paano. Ang topic na napunta sa amin ay Leadership and business in the modern world.
Hindi kona namalayan ang oras dahil sa kakasulat ko sa notes ko. Nakagamit ako ng dalawang papel dahil sa haba ng naisip ko. Ghad. Feeling ko natuyuan ako ng utak dahil sa kakaisip. Dumagdag pa 'yung tanong na inassign samin ng prof namin.
Magtatanghali na ng makaligo ako. I blow dry my hair and wore a celeste floral puff fit dress partnered with pink adidas Adilette sandals. I tied my hair with a high bun, making sure there was no stray hair on my face. I also put on light make up to lighten up my face.
"Mang Ben, alis na po tayo!" Tawag ko. Kinuha ko ang cellphone ko sa pouch at nagchat sa gc namin.
Amara:
Paalis na ako.
Bi-nack ko ang messenger app at pinindot ang facebook app. Nag s-scroll lang ako habang hinihintay si Mang Ben sa loob ng sasakyan. Bumukas ang pinto pero tutok pa rin ako sa cellphone ko. Gumalaw ang sasakyan sa pag upo niya sa driver's seat.
My forehead creased. A familiar scent filled my nostril. umiling nalang ako at sinearch ang pangalang Rocky Ethaniel Sullivan. Madaming lumabas don. Sa palagay ko ay mga poser. Agad ko ding nahanap ang profile niya dahil sa libo-libong followers niya.
I clicked his profile picture. He is seriously staring at the camera. Shirtless,exposing his chiseld chest, hands tucked in the pocket of his khaki short.
I can't deny the fact that Rocky is really handsome. Kaya nagkagusto ako sakanya no'n. Narealize ko na hindi ako dapat magalit sakanya o kay Roxanne. Kasalanan ko, e. Wala naman akong magagawa kung gusto nila ang isa't-isa. Ang magagawa ko lang ay ang tanggapin ang katotohanan.
I need to come to terms with the fact that Rocky doesn't like me. And chances are, I can't change that. So instead of beating myself up or asking myself dozens of questions that you'll never have the answers to, I understand that your Rocky's feelings for me is nothing personal, It's just a sister love. She sees me as is sister. she loves me as a sister not as a woman.
"Tss.. 'Di naman gwapo."
"Gwapo kaya.."
"Mas gwapo ako, Amara." May diing sabi nito.
I immediately turned next to me and I was shocked that Mang Ben is not the one who's driving.
"What the hell are you doing here!?" I shrinked.
"Driving you..."
He's driving with his right hand while his free hand was resting on the window.
My brow rose. "Driver kana rin pala. Hindi ako nainform."
He shrugged. "I love driving cars. And besides you're inside of my car."
Kumunot ang noo ko. Tinignan ko ang likod. Sa pagkakaalala ko ay hindi naman ganito ang hitsura ng sasakyan niya.
"Oh.. my bad. It's Amadeus' car, I mean.." He shrugged his shoulder.
Sus, Pa cool.
"What's your dream car, then?" I asked. I was suddenly curious about him. He loves driving car and so I am.. the only difference is that I haven't been able to drive yet.
"Lambo."
My eyes widened. "Oh my! That's my dream car too!"
"Aventador!" We both said. He chuckled.
"Were compatible, huh.."
" 'Di mo sure.." I smirked.
"Do you know what's the difference between you and my car?"
I grinned. pick up lines, huh.. "What?"
"I'd love to wreck you."
My grinned automatically vanished. Napakurap ako. ang bastos naman!
"You know what If you were a car door, I'd slam you." I sarcastically said.
"You too.."
I gave him a questioning look and he chuckled.
"I wanna slam you all day long. In bed."
"Shut up!" I smacked his arms. ako pa nga ang nasaktan sa pag palo sa braso niya. Siguradong pulang-pula na ang mukha ko ngayon. Dapat kasi talaga tumahimik nalang ako, e!
--
"Hindi pa ba tayo aalis, Amara?" Iritadong tanong ni Janine. Nagsisimula na silang magreklamo dahil kanina pa kami naghihintay dito. I breathe. Kahit ako ay mauubusan na din ng pasensya kung hindi ko lang talaga siya kaibigan.
"Bakit pa ba nating hihintayin si Amaris, e wala namang iaambag satin 'yon. Landi lang alam no'n, e." si Clarisse.
The five of them laughed.
My lips parted. Naiinis din ako pero hindi ako papayag pagsalitaan niya ang kaibigan ko sa harap ko. "Hey, that's below the belt. Amaris, is my friend please refrain yourself from badmouthing her infront of me."
I felt hand caressing my waist. the five of them fell silent. Nagkwentuhan ulit sila makalipas ang ilang segundo pero lumayo sila sa'kin.
"Calm down.." he whispered, still caressing my waist.
"Amara!"
Lumingon ako sa sumigaw ng pangalan ko. It was Amaris. Malaki ang ngiti n'yang sinalubong ako.
"I'm sorry na late ako. Nag ayos pa kasi ako, e. Alam mo naman na hindi ako umaalis ng hindi naka awra!" She squealed. Her gaze shifted beside me. her eyes widened in shock. I can see an admiration in her eyes.
"Hi! I'm Amaris, Amara's friend." She extend her hand to Seven. Tamad na nag angat ng tingin si Seven kay Amaris, hindi pa rin tinatanggap ang kamay. siniko ko siya dahil baka nangangawit na ang kamay ni Amaris kakahintay.
Amaris' almost fainted. She could hardly let go of Seven's hand.
I cleared my throat. "U-uhm.. Guys, let's go!" tawag ko sa atensyon nilang lahat. doon lang binitawan ni Amaris ang kamay ni Seven.
Papasok na sana ako sa passenger seat nang bigla nalang sumingit si Amaris. Kamuntikan na akong mahulog kung hindi lang ako naalalayan ni Seven sa likod.
"Careful." He said sternly, he looks annoyed with Amaris based on the tone of his voice.
Namilog ang mata ni Amaris. "Oh my! I'm sorry, Amara! hindi ko napansin. Ayos kalang ba?" She asked.
"I-It's alright." I trailed off, medyo nagulat sa biglaang kilos ni Amaris.
Lumapit siya sa akin ng kaunti. "Pwede ba nasa unahan muna ako pumwesto? pretty please.." bulong niya.
My lips parted. Kahit napipilitan ay tumango nalang ako. Excited s'yang pumwesto sa unahan.
"Sabi na lalandi lang yan, e..." Someone murmured. Nasundan 'yon ng mahinang tawanan. Pero ngayon ay hindi ko nagawang magsalita para ipaglaban ang sinasabi nila laban kay Amaris.
Sa buong byahe ay walang ibang ginawa ni Amaris kundi kulitin si Seven. Kaya pala gusto n'yang doon pumwesto sa harapan. Habang sila katabi ko si Janine at Clarisse habang 'yung tatlong lalaki naman ay nasa kabilang sasakyan.
"Gosh! Hindi 'ko alam na ganito pala kalaki 'yung bahay niyo, Amara!" amused na sabi ni Janine.
"Baliw! Anong bahay? Ang laki laki n'yan, oh! Ang tawag d'yan Hacienda!" si Cyrus.
"Eh, ano naman? Parehas lang 'yon! Parehas na tinitirhan ng tao edi bahay din!"
"Sa living room ba kayo?" I shook my head.
"Sa kwarto 'ko." I said. mas maganda kasi kung sa kwarto ko para walang istorbo atsaka sayang naman 'yung pag lilinis ko don no.
His brows almost knitted. "May mga lalaki, Amara."
I shrugged. "I know."
"Alam mo naman pala, e. Hindi magandang tignan 'kung papapasukin mo sila sa kwarto mo."
I almost rolled my eyes at him. "Duh! Kasama
'ko naman sila Janine, Clarisse at Amaris 'no! atsaka hindi naman gagawa ng kalokohan' 'yang sila Cyrus. takot lang nila."
"Okay, fine. Iwanan mong nakabukas 'yung pintuan. H'wag na h'wag mong isasara." paalala niya.
I bit the insides of my cheek. Anobayan! para ko s'yang tatay kung maka-asta.
"Noted, Daddy." I said like an obidient child.
"Next time you call me that you'll see yourself under me." He smirked.
I elbowed him. He grunted in pain.
"Hala! Lolo, sorry! Dapat kasi umiinom ka ng lactose yan tuloy rumurupok na 'yang mga buto mo." I teased.
He glared at me. I just stick my tongue out. Better luck next time, lolo!
--
"The F?! Ang sakit naman sa ulo nitong mga tanong!"
"Ano namang konek ng mga tanong na 'to kapag nagtrabaho na tayo?"
"Gosh, nai-istress na 'yung bangs 'ko."
Simula nang mag umpisa kami ay puro reklamo nalang ang naririnig ko kay Janine at Clarisse. 'Yung tatlong lalaki ayos naman, e. Nakakapag sagot sila kahit pa-paano pero itong dalawang 'to, naku! tumataas ang altapresyon ko kakareklamo.
Si Amaris naman ay puro dutdot sa kanyang cellphone.
"Is there a significant difference in the styles and strategies implemented by the leaders in the 21 century as compared to the 20th century?" She read the question assigned to him.
"Hmm, for me magkaiba yung ngayon sa 20th. 21st century leadership is different from 20th century leadership in many ways. 21st century, hard skills are replaced by soft skills.. plus yung 'yung mga kabataan na halos sa gadgets nalang nakatutok. parang ngayon. Nandito tayo para gawin 'yung reserach natin pero nasa cellphone ang atensyon. right, Amaris?"
Cyrus dismissively said. loko-loko itong si Cyrus minsan pero may limitasyon. hiwalay ang mga kalokohan at hiwalay sa pag-aaral. Gano'n namam dapat 'di ba?
" 'To naman! May tinignan lang kasi ako. ito na nga, oh! gagawin ko na."
Padabog n'yang binaba ang cellphone at inis na flinip ang next page. Sometimes, I can't really understand her attitude. I shook my head in disbelief. I can't just judge Amaris by her attitude I'm sure there's a story behind that. kaya't hangga't maaari ayaw ko s'yang husgahan agad.
"Grabe hindi talaga ako makapaniwala sobrang laki dito!"
Bakas ang mangha sa boses ni Clarisse. sumimsim ako ng juice at tinignan ang tanawin. nakaka relax talaga dito kapag ganitong oras. Hindi masyadong mainit, sakto lang.
"How about mag swimming tayo? Tamang-tama lang dahil mainit ang panahon 'di ba?" Amaris suggested. abot hanggang mata ang ngiti niya at may tinatanaw. sinundan ko kung saan siya nakatingin.
Likod palang niya ay kilala ko na. nagdidilig ito ng mga halaman. The five of them agreed of Amaris' suggestion.
Hinila ako ni Amaris papunta sa kwarto ko. Nagulat pa nga ako ng makitang may dala s'yang swimwear na parang pinaghandaan niya ito.
"Here! Ganda ba?" she turn around to show off her swimwear.
It was a two piece. Her whiteness is very obvious in her black swimsuit. Her clevage is a liitle bit waving because her top is a bit small.
While me.. I'm wearing a white two piece, with string on my waist. pinatungan ko ng crochet lace. Sa pool ko nalang tatanggalin siguro. hinayaan 'kong nakalugay ang straight 'kong buhok.
"Hmm, you look gorgeous." Puri ko at nag thumbs up.
"Ako lang 'to.." We both laughed in unison.
Pagkababa namin ni Amris ay naabutan nanaming nagtatampisaw sila sa pool.
Napalingon si Andrei sa direksyon namin at tinapik ang balikat ni Cyrus at may binulong. Agad namang namula ang mukha ni Cyrus at lumingon saaking gawi.
"Amara, may sasabihin daw sayo si Cyrus!" malakas ang pagkakasabi no'n ni Andrei. nagsimula na silang tuksuhin si Cyrus.
"Pre, bilisan mo na! babagal bagal ka d'yan baka mamaya maunahan kana." bulong ni Jake na narinig ko naman.
Cyrus cleared his throat. "A-Amara, you looked gorgeous.."
I saw his ears and cheeks went red. Naghiyawan sila at binasa si Cyrus ng tubig. natawa ako ng bahagya. I find him cute, though...
"Crush ka nito, Amara simula nung nakita ka niya sa hallway!" pang-aalaska ni Jake.
"Kapag kami kami lang ng tropa laging ikaw ang bukang bibig nitong, e! He can see his future with you daw!"
"Gago ka, drei!" hinila nya ang balikat ni Andrei at nilubog sa tubig.
Hindi ko na rin napigilan na makisali sa tawanan nila. Ang speed lang, huh. natatawang napailing nalang ako kalaunan.
May kung anong bagay na nalaglag at lumikha ng malakas na ingay. Natahimik sila at bumaling kami sa pinanggalingan no'n. Parang nagdadabog.
"Sorry, dumulas." He said as if nothing had happened and went back to his doing.
"A-ahm.. don't mind him guys, medyo matanda na rin kasi siya kaya nagiging careless na siya..." I tried to lifted up the mood. Para kasing natakot na ulit silang magsalita.
Ramdam ko ang matalim n'yang tingin sa akin pero hindi ako nag abalang balingan siya ng tingin. Bakit ba siya nandito? Ang alam ko dapat nasa farm siya ngayon.
Don't tell me binabantayan niya ako dahil feeling niya may masamang gagawin sa'kin sila Cyrus? Ang judgemental naman niya kung gano'n.
"Sigurado ka bang hardinero niyo lang siya? Parang anak mayaman siya, e.." Amaris asked. titig na titig siya kay Seven na nagta-trabaho.
Kanina pa ba siya nakatitig? Parang ang weird naman ata nung ginagawa niya.
"Yup. Daddy said simula bata palang siya ay nagtatrabaho na dito ang magulang niya. Imposibleng anak siya ng mayaman."
"Hmm..anyway saan ang kitchen dito? Nauuhaw na kasi ako, e."
"Huh? Ako nalang ang kukuha--"
"No!" she yelled. "I-I mean ako nalang ang kukuha.."
"Walk straight and turn left.." I instructed. she nodded, nagmamadaling pumasok.
Dumako ang tingin ko kung saan nakapwesto kanina si Seven. Pero wala na siya doon. I also suddenly felt thirsty so I got up and went in to drink some water.
Nagulat ako ng madatnan si Seven at Amaris sa may kitchen. Mukhang nagulat din si Amaris ng makita ako.
"Anong ginagawa mo dito?" I saw the shocked pass through her eyes.
Wait.. Did I hear it right? tinatanong niya ako kung bakit ako nandito? Malamang dito ako nakatira.
"Obviously, Amaris?because this is my home?"
She blinked repeatedly and let out an awkward laugh.
"Y-Yeah.. So, stupid of me. Sige balik na 'ko don."
Akala ko ay aalis na siya pero tinignan niya muna si Seven na ang tingin ay nasa akin.
"B-bye.." Tinanguan lang siya ni Seven.
When Amaris left, kaming dalawa nalang ang naiwan. he was leaning against the sink, arms crossed over his chest.
Walang ingay na binuksan ko ang ref at kumuha ng pitchel. Medyo nakaramdam ako ng lamig na nanggagaling sa ref dahil sa two piece lang ang suot ko.
I could feel the look he was throwing at me.
I suddenly feel like I'm not wearing anything.
"So, that prick likes you, huh.." he snorted.
"He has a name, lolo.." I mimicked his voice.
"And I also have a name. why do you keep calling me lolo?" he said, irritatedly.
"Because you're older than me?"
"I wonder if you can still call me lolo if I punish you... really. hard." may diing sambit niya.
I suddenly felt anxious. Anong pinagsasabi nito? Dami n'yang alam!
"Pwede ba tigil-tigilan mo ako d'yan sa kabastusan ng bibig mo!"
"Gusto mo naman." he smirked.
"Ano? Ang thick naman ng face mo!"
Kainis na 'to, feelingero!
"He can see his future with you? tsk. Ang mais niya." He shook his head and smiled as if it was a big nonsense to mention that.
"Bakit? Inggit ka? Palibhasa kasi mas gwapo at bata sa 'yo si Cyrus, saka matalino siya! Alam mo kapag niligawan niya ako sasagutin ko agad siya--"
Suddenly, he pinned me against the wall, chest rising up and down. Our faces are close to each other. His chocolate brown eyes makes my knees tremble. His hand was on my waist as his free hand was rested on the wall.
"Anong sabi mo, Amara? ulitin mo nga. tangina parang nabingi ako don, ah." his voice was defiant. Parang natakot tuloy akong magsalita.
I opened my mouth but no words came out of my mouth. My lips tremble.
'Yung sinabi ko na sasagutin ko agad si Cyrus kapag niligawa niya ako ay hindi totoo. Syempre hindi ko siya sasagutin at wala akong balak. Dahil una wala akong gusto sakanya. Pangalawa, wala akong pake. Pangatlo wala pa rin akong pake.
Bigla tuloy akong nagsisi na sinabi ko 'yon. Ako tuloy ang naiipit! At ito namang lalaki na 'to gustong-gusto na iniipit ako! Ano ako palaman?!
"Ang s-sabi ko--"
"At talagang uulitin mo pa?" Hindi makapaniwalang tanong niya. lumayo siya sa akin at hinilot ang sintido.
My forehead crease. "Ang sabi mo ulitin 'ko? Tapos ngayon magagalit k-ka!"
Nakakainis! Ang gulo niya! malinaw ang pagkakasabi niya na ulitin ko tapos nung inulit ko siya pa ang galit?
"Hindi ba obvious na sarcastic 'yon!?"
Sigaw niya. Nilagay niya ang dalawa n'yang kamay sa baywang niya at tinignan ako. Para tuloy s'yang tatay na pinapagalitan 'yung anak niya.
"E, bakit mo ako sinisigawan!?" sigaw ko pabalik. Kainis! Kalalaking tao naninigaw ng babae!
Nang makita niya ang ekspresyon ko ay lumambot ang kanyang mata. Tumalikod ako at akmang aalis na nang higitin niya ako. He's now back hugging me. he placed his chin on my shoulder.
He sighed. "I'm sorry if I shouted at you. I'm just jealous, baby.."
My lips protruded, supressing the smile that wanted to appear. Bigla 'kong naisip na asarin siya. Minsan talaga may mga kalokohan na pumapasok sa isip ko, e.
"Bakit ka nagseselos? Wala namang tayo." I teased.
He irritatedly hummed like a baby. He hid his face in my neck. I tilted my head to give him more access.
"Kung sinagot mona sana ako edi sana may karapatan na akong ipagdamot ka."
"Bakit parang kasalanan 'ko pa?" I raised an eyebrow.
"Silly.. It's not your fault. Pero ayos lang sa'kin.. kaya 'kong maghintay kahit gaano pa 'yan katagal. Kahit buwan, taon, dekada pa 'yan basta makuha lang kita. Masaya na 'ko don."
I felt butterflies in my stomach. I couldn't utter a word. I felt his index finger drawing a circle in my expose tummy. This is too overwhelming to me. I want to scream everything.
"Just...just trust me and I'll do the rest."
Can I do it? Can I really trust him? The last time I gave my trust I just got hurt. Trust is like a vase, once it’s broken, though you can fix it, the vase will never be same again..
But we need people in our lives that we can lean on. I looked at him. He looked at me as if I was the most beautiful woman he had ever seen. I deeply sighed. I looked at him straight in his eyes...
"W-Why not?"
He hugged me tight. "Damn it, baby! You don't know how happy I am right now. I promise.. you won't be let down again. I promise to love you until the end." he kissed the top of my head.
Ngayon nalang ulit ako nakaramdam ng ganito kasaya.
I hope I will not regret this in the end...