-Περίμενε! Y/n! Φωνάζει ο Draco.
-Τι θέλεις?! Απαντώ θυμωμένα.
-Γιατί έφυγες τόσο γρήγορα. Και γιατί θυμωσες τόσο?!
-Α περίμενε να σκεφτώ... Α ναι! Παραλίγο να αποβληθω και εσυ φταις για αυτό!
-Α δηλαδή εγώ οργάνωσα αυτή την ηλιθια "μυστική" ομάδα για να εξασκω τις μαγικές μου ικανότητες ενώ δεν έπρεπε κανονικά!
-Α και από τότε εσύ έγινες νομοταγης?! Α πρέπει να σου άρεσε η Umbridge. Πολύ ωραία. Παντρευτειτε! Όμως δεν θελω να μπω κουμπάρα! Λέω ειρωνικά.
-Τι βλακειες λες?! Εξάλλου ο, τι θέλω κάνω!
-Ε ωραία! Ο, τι θέλω κάνω και εγώ!
-Μπράβο σου! Ξέρεις κάτι, δεν με ενδιαφέρει ΚΑΘΌΛΟΥ! Και όταν λέω καθολου εννοώ ΚΑΘΌΛΟΥ! φώναξε ο Draco
Πάγωσα. Δεν περίμενα να πει έτσι.
-Πολύ καλά. Αφου δεν σε νοιάζει καθόλου, καλύτερα να με... Διαγράψεις από τη ζωή σου. Αφου όλα αυτά που περάσαμε δεν σήμαιναν τίποτε για εσένα... Είπα και ράγισε η φωνη μου όπως και η καρδιά μου.
Μετά έτρεξα γρήγορα προσπαθώντας να μην κλάψω αλλά δεν τα κατάφερα.
Draco's Pov
Τι έκανα μόλις τώρα?!
-Y/n περίμενε! Φώναξα.
Εκείνη δεν γύρισε να με κοιτάξει ούτε να μου απαντήσει.
Έφυγα και πηγα στο δωμάτιο μου. Έκλεισα δυνατά την πόρτα και άρχισα να κλωτσω ο,τι έβρισκα κοντά μου.
-Εεε σιγά άγριο θηρίο! Τι έγινε? Ρώτα ο Blaise που έμεινε και με έβλεπε σαν χαντός
-Την έχασα... Είπα σιγανά
-Σαν με άκουγες που σου έλεγα αλλά όχι! Εσύ να επιμένεις να μπεις σε αυτή την ομάδα της σιχαμένης απλά για να δείξεις ότι είσαι τέλειος. Ε τώρα να υποστεις τις συνέπειες!
-Είμαι ηλιθιος, βλακας!
-Ξέχασες το μαλακας, ξεροκεφαλος, χαζός...
-Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση αγαπημένε μου φίλε. Είπα. Πλέον έτρεχαν δάκρυα στα μάτια μου. Πάντα συγκρατούσα τα συναισθήματα μου αλλα δεν άντεξα.
-Οπα ρε, ο Malfoy κλαίει! Είπε ο Blaise έκπληκτος
-Ναι ρε κλαιω. Σε λίγο θα σε κλαίει η μάνα σου αν δεν σκάσεις! Είπα νευριασμενος.
Ο Blaise απλά αναστέναξε. Χτύπησε τον ώμο μου και μετά έφυγε.
Τα σκατωσα όλα!
Το ξέρουμε.
Αα ήρθες να με ζαλισεις τώρα εσύ!?
Οχι αφού είσαι ζαλισμένος από μόνος σου.
Ο θυμός και η λύπη άρχισαν να με κυριαρχούν. Άρχισα να κλωτσω και να χτυπώ τον τοίχο....
Y/n's Pov
Έτρεξα στο δωματιο μου και άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Πως μπόρεσε να το πει αυτό?!
-Y/n? Τι έγινε? Με ρωτα ανήσυχη η hermione που ήταν στο δωματιο και διάβαζε.
Εγώ απλά έτρεξα στην αγκαλιά της, το μόνο πράγμα που χρειαζόμουν.
-Σσσ ηρέμησε. Απλά πες μου τι έγινε...
-Όλα ήταν ένα τίποτα για αυτόν...
-Αα τον μπασταρδο. Αν τον πιάσω στα χέρια μου.... Είπε θυμωμένα η Hermione και έσφιξε τις γροθιές της
-Μην ασχοληθείς με αυτόν τώρα...
Είπα ακόμα με δάκρυα στα μάτια.
-Θα του δείξεις τι έχασε! Άκουσα από κάτι παιδιά ότι πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων η Umbridge θα διοργανώσει ένα Yule Ball!
-Το εκτιμώ πολύ αλλά δεν έχω τα κέφια σήμερα...είπα.
-Σήμερα, όχι αύριο! Οπότε εσύ ξεκουράσου μιας και είναι αργά και αύριο ύστερα από την καταραμένη τιμωρία θα δούμε τι θα κάνουμε.
-Καλά... Είπα.
Έκανα μπάνιο και μετα πήγα για ύπνο. Δεν μπορούσα με τίποτα να κοιμηθώ. Ένα πράγμα μου βασάνιζε το μυαλό :Αυτό που είχε γίνει πριν.
Y/n...
Τι θες. Σε παρακαλώ μην αρχίσεις τις σάχλες σου.
Όχι. Λυπάμαι για ότι έγινε. Αλλά θα πάω να βρίσω αυτόν τον μαλακά και μα τον Θεό, αν ήμουν άνθρωπος θα τον είχα μαυρίσει στο ξύλο!
Ευχαριστώ.
:)
Το πρωί σηκώθηκα. Αντε 3 ώρες να κοιμήθηκα. Είχα μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου και έτσι για να τους καλύψω, έβαλα λιγω make up(παρένθεση εδώ :δεν ξερω τίποτα απολύτως από make up παρόλο που είμαι κορίτσι).
-Καλημέρα, λέει η hermione που είχε μόλις σηκωθεί.
-Την καλή μέρα που την είδες εσύ? Λέω
-Συνήθως έτσι λέει ο κόσμος το πρωί αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα! Θα πας τα μαθήματα και...πήγε να πει η Hermione αλλά την διέκοψα.
-Δεν θα πάω. Δεν θέλω να πάω...
-Μην λες ανοησίες! Έλα τώρα Y/n!
-Δεν θελω να τον δω...
-Θα κάνεις ότι δεν είναι εκεί! Θα είσαι με τον Harry, τον Ron και εμένα!
-Χάρη σου κάνω να το ξέρεις! Της λέω και εκείνη με αγκαλιάζει.
Ετοιμαστηκαμε και μετά πήγαμε στην τραπεζαρία όπου ειδαμε τον Harry και τον Ron. Επίσης είδα και αυτόν ο οποίος καθόταν αμιλητος με σκυμμένο το κεφάλι.
Δεν μπορούσα να φάω, έτσι έφυγα για την πρώτη τάξη που είχαμε, που ήταν φίλτρα με το Slytherin. Γιατί Θεέ μου όλα σε εμένα?!
Κάνε κοπάνα τότε.
Θα έκανα αλλά θα με σφάξει η Hermione.
Σωστό κι αυτό.
Καθώς κατευθυνομουν στην τάξη ακούω μια φωνή.
-Γεια
Γυρνώ και βλέπω τον Cendric
-Α γειά... Του απάντησα
-Άκουσα τι έγινε με τον Malfoy... Λυπάμαι πολύ...
Φάση τώρα θα κάνει πάρτυ μέσα του επειδή ξεφορτωθηκε εκεινον τον μαλακά.
Τι λες μωρή?!
-Έτσι είναι η ζωή... Του απάντησα και αναστέναξα.
-Ναι... Μα θα είμαι δίπλα σου ο,τι και να συμβεί...
-Σ'ευχαριστώ Ced είπα καθώς τον αγκαλιαζα
Μετά αποχαιρετιστηκαμε γιατί έπρεπε να πάμε στην τάξη.
-Ανοίξτε στην σελίδα 394, ειπε ξερά ο καθηγητής Snape που μόλις ειχε μπει στην τάξη.
Δεν πρόσεχα καθόλου στο μάθημα, δεν άκουγα τίποτα.
-Δεσποινίς Y/n! Σας φώναξα τρεις φορές!ακούω την φωνή του Snape.
-Ε συγνώμη...είπα
-Τι φίλτρο είπαμε ότι θα κάνουμε σήμερα?
-Ε... Δ-δεν ξέρω...
-Αχ...είπαμε ότι θα κάνουμε το φίλτρο της αλήθειας... Μπορεις να μου πεις τι περιέχει μέσα? Το ειπα πριν ένα λεπτό.
-Δεν ξέρω,κύριε... Είπα.
-Με απογοητεύεται δεσποινίς Y/n... Σε παρακαλώ να προσέχεις στο μάθημα! Είπε ο Snape.
-Είσαι εντάξει? Ρώτα σιγανά η Hermione
-Θα μπορούσα να είμαι και καλύτερα. Απάντησα.
Επιτέλους είχαν τελειώσει τα μαθήματα αλλά είχαμε την τιμωρία. Μπήκαμε μέσα στην τραπεζαρία και είδαμε όλους μαθητές να κάθονται στα τραπέζια.
-Α ήρθαν και αυτοί που παρακουσαν τους νόμους μου! Εσείς παιδιά μου θα τους βλέπετε να τιμωρούνται για να δείτε τι παθαίνει καποιος οταν δεν τηρεί τους νόμους. Ειπε η Umbridge γελαστα.
-Α καλα. Εχει πιο πολλα ψυχολογικά από ότι νόμιζα! Είπε ο Ron
-Θα συμφωνήσω, είπε ο Harry.
Καθίσαμε στα θρανία που ειχαν τοποθετήσει, και αρχίσαμε να γραφουμε με τις "αγαπημένες" μα πέννες. Το χερι μου πονούσε αλλά δεν το έδειξα για να μην χαρεί αυτός ο Χάρος ονόματι Dolores Umbridge.
Μετά από 30 βασανιστηκά λεπτά τελειώσαμε επιτέλους αυτή την τιμωρία. Ολα τα παιδιά ετριβαν τα χερια τους και έβλεπαν την Umbridge με μίσος.
-Πριν φύγετε παιδιά μου, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι θα διοργανώσουμε ενα Yule Ball πριν τις χειμωνιάτικες γιορτές. Θα μπορείτε να φορισετε ο,τι θέλετε. Ευχαριστώ!
-Θέλει και ευχαριστώ...
-... η ηλιθια! Είπαν τα δίδυμα.
-Εγω πρέπει να ζητήσω συγγνώμη. Δικό μου λάθος είναι. Εγώ σας έμπλεξα σε αυτό και να τώρα τι έγινε... Είπα. Ένιωθα πολύ άσχημα.
-Y/n... Αυτό που έκανες ήταν πολύ γενναίο! Και δεν σε κατηγορουμε για τίποτα! Εξάλλου όλοι το θέλαμε! Είπε η Hermione και ολοι συμφώνησαν.
Ολοι αγκαλιαστηκαμε και μετά εγώ έφυγα για να παω στο δωματιο μου, ώσπου νιώθω ένα χέρι να με τραβά σε μια άδεια αίθουσα...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Γεια😃θέλω να με σκοτώσετε! Όπως δεν ξέρετε πηγαινω σε ιδιωτικό σχολείο και εμεις στην καραντίνα καναμε κανονικα διαγωνίσματα και μαθημα από τις 7:30-2:30. Θα διερωτιστε τι σας νοιάζει αλλά σας νοιάζει αφού μου βάζουν διαγωνισματα και δεν προλαβαίνω να γραφω στο πολυαγαπημενο wattpad.
Άρα δικαιολογημενη και παλι!
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ αυτό είναι το κεφάλαιο για σήμερα, χαρείτε το γιατί το άλλο θα το περιμένετε πάλι μια εβδομάδα 🤣hehehe
✨Bye✨