Arshen's PoV:
"Act natural, Arshen. Hindi dapat pilit." Masungit na turan ni Yana. Using my peripheral vision, nakita kong nakaismid ang kanyang mukha.
"Siguro naman ay may alam ka na sa mga girlfriend thingy since mahilig kang magbasa at manood ng movies." Dagdag pa nya.
Napakamot na lang ako sa aking ulo. Gosh. My eyes are still on the road dahil papunta na kami ngayon sa University.
"Hindi ko alam kung kaya ko kasi hindi ko pa naman nagagawa ang mga 'yun." Duh. Wala pa kaya akong nagiging boyfriend noh. I don't have clues on what should I do though.
I heard she hissed. "Then you need to plan ahead para magmukhang couple tayong dalawa. Geez." Napataas-kilay naman ako dahil doon.
Aba't. Ako pa talaga ang mag-aadjust? Hmp. Plano nya kaya ito. Pero sige na nga, pagbibigyan ko na sya since sanay naman na ako.
"Paano natin mapapaniwala si Samantha? Pati na rin si Dad. I know that I'm getting into their nerves but I don't care. It's fun nga eh. 'Yung makita silang mainis." At tumawa pa talaga.
Hindi ko maiwasang mahintakutan. Para kasi syang demon na tumatawa. Tapos 'yung way pa huhuhu. Baka mamaya kung ano pang gawin ng isang 'to sa akin.
Pero napukaw ng attention ko 'yung sinabi nya. There's something with Yana and her family. Kahit gusto kong malaman, I guess wala naman ako sa tamang lugar.
I heaved a sigh and composed myself. Hindi na ako muling nagsalita. Katahimikan ang namayani sa aming dalawa. Tanging ang tunog ng radio ang maririnig.
We reached the University in no such time. Well, maaga na rin kasi kaming umalis dahil ayaw naming makipagsabayan sa rush hour.
I turned off the engine. Nasa parking lot na kami ngayon. Akmang bababa na sana ako nang maramdamang kong may humawak sa aking pulsuhan.
Obviously, si Yana 'yun dahil sya lang naman ang kasama ko. I glanced at her at ang seryoso nitong mukha ang aking nasalubong.
"Uunti-untiin lang muna natin. Simple gestures. Keep it lowkey but don't you dare deny it ha." Ramdam ko ang diin sa tono ng kanyang boses.
I gulped. "O-Oo naman.." Gosh. May pahuli pa pala syang paalala.
Lumabas ako sa aking sasakyan at mabilis na pinagbuksan sya ng pintuan katulad ng aking ginagawa nitong mga nakaraang araw.
Now, she's wearing her neutral face at hindi pinapansin ang mga tinging ipinupukol sa kanya ng mga estudyanteng naririto.
Agaw-atensyon kasi talaga sya eventhough wala namang ginagawa si Yana. 'Yung tipong mapapatingin ka talaga.
"Hold my hand." She whispered habang naglalakad kaming dalawa.
Hindi ko maiwasang mapakagat-labi. Gosh. Tama ba ako nang narinig? Baka naman nag-iimagine lang ako.
"H-Huh? Anong sinabi mo?"
"Bingi ka ba? I said, hold my hand." Masungit nitong asik sa akin.
Mygoodness. Anong gagawin ko? Susundin ko ba ang isang 'to? Pero ano naman kayang sasabihin ng mga makakakita sa amin?
Aish. Hindi na dapat pa ako nagdadalawang-isip. Ito nga pala 'yung plano naming dalawa.
Napapikit ako nang mariin bago dahan-dahang pinagsaklob ang aming mga kamay.
Suddenly, I felt the tingling sensation the moment I held her hands. Ang weird. Ang bilis din ng kabog ng puso ko.
Hala! Ganto 'yung nababasa at napapanood ko ah.
I shooked my head. Ang dami nang tumatakbo sa isipan ko ah. Ayokong mastress. Stop na muna.
My thoughts were interrupted nang maramdamang pinisil ni Yana ang kamay namin.
"What's wrong, Arshen?" Tanong nito. Nag-aalala kaya sya sa akin? Well, libre naman siguro ang mangarap.
"Wala naman. Tara na." At binigyan pa sya ng isang ngiti. She's eyeing me intently. Maya-maya pa, she nodded her head as a response.
Ipinagpatuloy namin ang paglalakad. Ramdam na ramdam ko ang mga tinging ipinupukol sa amin ng mga estudyanteng naririto. I guess, they're curious.
Pero sa totoo lang, ang uncomfortable dahil hindi ako gaanong sanay sa attention.
"Oh my, parang may nafefeel akong something!"
"Me too, girl! Pak! Infairness, bagay sila ha."
"Owemji! Gusto ko silang iship!"
"Miss Yana, panotice naman! Crush ka nitong kaibigan ko oh."
Nanatiling nakatutok lang sa daan at parang walang marinig naman itong kasama ko.
Hay nako. Napaka-snobber talaga. Paano nya kaya napapanatili 'yun noh?
I stopped in track when we reached the quadrangle. "So dito na lang muna, Yana."
Lumayo sya sa akin nang kaunti at humarap sa akin. Hindi ko mabasa ang kanyang expression.
"Why, Arshen?" Tanong nito? Aish. Ano bang sinasabi nya.
"Hindi mo man lang ba ako ihahatid sa classroom ko?" She added and pouted her lips. Narinig kong napasinghap ang karamihan habang ako naman ay napanganga dahil sa inasal nya.
Ramdam ko ang pag-iinit ng aking pisngi. Ugh! Si Yana naman kasi eh!
Bakit bigla na lang maging ganon sya? This is the first time na makita ko syang ngumuso at super cute nya. My heart.
I gulped. Anong sasabihin ko? Yeah right. Dapat humindi ako.
"A-Ano.." Nauutal kong turan. "Sabi ko nga, ihahatid kita."
A mischievous smirk can be seen on her lips. Parang gusto kong sapukin bigla ang aking sarili. Hay nako.
Katulad nga nang napag-usapan, sinamahan ko si Yana papunta sa kanyang classroom. Mabuti na lang talaga at malapit lang 'yun sa akin. Hindi na ako mag-aalala pang baka malate ako.
We stopped when we reached her classroom.
"Uhmm... Nandito na tayo. Sige, see you later." Awkward kong saad sa kanya at naglakad na. Hindi pa ako nakakalayo nang marinig kong may tumawag sa akin.
"Arshen." Mabilis akong nagbaling ng tingin nang malamang boses ni Yana 'yun. Ngunit, isang mahigpit na yakap ang sumalubong sa akin.
My eyes widen in shock. W-What the?
Hindi pa ako nakakarecover nang maramdaman ko ang pagdampi ng isang malambot na bagay sa aking pisngi.
Asdfghjkl! Feeling ko ay mahihimatay ako sa pinaggagawa ng isang 'to. She never failed to surprise me.
_____//_____
"Hay nako, finally! Another araw na naman ang natapos." I said to myself at nag inat-inat na. Katulad ko, ganon din ang nararamdaman ng mga classmates ko.
Masasabi kong ang dismissal time na ata ang pinakafavorite kong time sa tuwing may pasok. Pangalawa lang 'yung break time.
I quickly arranged and gathered my things para umalis na. Kalalabas lang ng prof namin at infairness ha, hindi sya nag over-time ngayon.
Agad na akong umalis sa aking classroom. Maraming students ang nakikita at nakakasalubong ko ngayon dahil sabay-sabay naman ang uwian. Halatang excited sila.
I glanced at my wrist-watch. Siguro ay inaantay na ako ng isang 'yun. I hope na hindi na hindi masama ang timpla nya pero sino nga bang niloko ko?
Suddenly, naramdaman kong aksidenteng bumangga ako sa isang tao. Bumagsak ang dala-dala nitong libro sa sahig.
I bit my lips at mabilis na tinulungan syang pulutin ito. I can sense that she's a girl dahil na rin sa perfume nito.
"Nako. Sorry talaga, Miss.." At ibinigay sa kanya ang kanyang gamit.
Nag-angat ako ng tingin at nakitang si Honey pala yun. Hay nako, Arshen. Bakit kasi hindi ka tumitingin sa daan? Ayan tuloy ang nangyari.
I can say that Honey's surprised too nang makita ako.
"Ikaw pala 'yan, Arshen. It's okay. Aksidente lang naman ang nangyari." Magiliw nitong turan sa akin.
Napakamot naman ako sa aking ulo. Gosh. Nakakahiya sa kanya. She's my new-found friend na rin kasi.
"Uhm... Let me make it up for you, Honey. Kung okay lang?" I said to her. Hindi kasi ako sanay ng ganto.
"No, Arshen. Okay lang talaga. Hindi naman big deal 'yun." She answered and giggled. I can't deny na maganda rin si Honey. I guess, they're right. She's a sweet woman just like her name.
"But if you insist, then hinding-hindi ko tatanggihan ang offer mo." Pagpapatuloy nya pa. Automatic na napangiti ako dahil doon.
"Really? Then should I tak—"
"Kaya pala natagalan ka. May kausap ka na palang iba at isang maharot pa, Arshen."
Pakiramdam ko'y nahigit ko bigla ang aking hininga nang may magsalita bigla. That voice... Kilalang-kilala ko kung kanino 'yun.
Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong nakaramdam ng kaba. Gosh.
I gulped. Dahan-dahan akong nagbaling ng tingin sa direksyon nang nagsalita.
And there, I saw Yana. Hindi maipinta ang kanyang mukha. Mayroong ipinapahiwatig ang kanyang mata na hindi ko maintindihan. Nakakuyom ang kanyang kamao.
Masasama ang mga tinging ipinupukol nito sa amin.
"I-It's not what you think, Yana. Tinutulungan ko lang sya." Why do I feel that I cheated on her at nahuli nya ako sa akto?
"Really? Then bakit ganon 'yung narinig ko? Are you taking her on a date huh?" She said at nagcrossed-arms pa.
I'm speehless. Kahit gusto kong magsalita, hindi ko magawa. Siguro ay dahil sa takot huhu.
"Actually, tama ka ng idea, Miss Yana. Kaso may kaunti lang na mali. Arshen's really taking me for a date." Sabat pa ni Honey na may mapaglarong ngisi na sa kanyang labi.
My eyes widen in shock. Kung nakikita ko ang sarili ko ngayon, namumutla na siguro ako ngayon. Dapat hindi 'yun sinabi ni Honey. Baka kung ano pang mangyari eh.
Mabibigat ang mga hiningang pinapakawalan ni Yana. Halatang naiinis na sya. Para tuloy may nakikita akong imaginary na black aura sa kanya ngayon.
"And you! Hindi ka ba talaga makaintindi? I said fucking back off, bitch. Know your limits." She exclaimed. "Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sayo."
Mas lalong lumawak ang ngisi ni Honey. "Really? Parang gusto ko tuloy malaman kung anong gagawin mo sa akin."
Now, narealize ko bigla ang lahat. Hindi ako nagdalawang-isip na hawakan ang wrist ni Yana at agad syang hinila papaalis.
Ayokong pati si Honey ay maranasanan ang hagupit ng isang 'to. Aba, okay ng ako lang nakakafeel non.
"Ugh! Ano ba, Arshen? Bitaw nga!" Pagpupumiglas ni Yana. "Fuck! She's really testing me. I want to slap that girl!"
Nako po, ito na nga ba 'yung sinasabu ko eh.
"Wag na. Kalma, Yana. It's not what you think. Trust me." Mahinahon kong turan sa kanya. She hissed.
At dahil nga malakas sya, she managed to get off to my grip.
"Tsk. Dyan ka na nga. Magsama kayo ng Honey na 'yun!" At agad na naglakad. I heaved a sigh. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa isang 'to.
Maya-maya pa, nakita kong bumalik din sya. Geez. Ang gulo nya ha.
"I changed my mind. Sakin ka na pala sumama tutal ako ang girlfriend mo."
_____//_____
Edited - you might have noticed na nawala ang ilang mga comments sa chapter na 'to.