At 6 : 00 pm >>>>>
ေန႔လည္က ကိုႀကီးဝယ္ေပးတဲ့အေနာက္တိုင္း ဝတ္စံုေလးကိုမဝတ္မီ ေအာက္ခံအျဖဴအကၤ်ီ လက္႐ွည္ေလးကိုဦးစြာဝတ္လိုက္သည္ ။ ၿပီးမွ
ဝတ္ထားဆဲပုဆိုးကေနတဆင့္ ေဘာင္းဘီ လဲဝတ္ၿပီးကာမွ အေပၚထပ္ေလးကိုထပ္သည္။
ဖဲျပားအနက္ကေလးကိုလည္း ေအာက္ခံအကၤ်ီ အေပၚၾကယ္သီးနားမွာတပ္လိုက္ေတာ့ ပံုမက်စြာ
တေစာင္းျဖစ္ေနသည္ ။ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မွ
တပ္ထားသည့္အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြလည္းတလြဲ ။
ကုိႀကီးကိုသာအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးတတ္တာ ကုိယ္တုိင္က်ေသခ်ာ
မလုပ္တတ္ ။
" လာ ကိုယ္တပ္ေပးမယ္ "
" ဟာ.. ကိုႀကီး ...ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာ
အဝတ္ေတာင္လဲၿပီးၿပီလား မုိင္လဲၿပီးရင္ လာလုပ္ေပးမလို႔ကို "
" အင္း မိုင့္ကိုကုိယ္ဝတ္ေပးခ်င္လို႔ "
ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနမွန္းမသိသည့္ ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ မွန္ၾကည့္ကာကိုယ္တိုင္
လုပ္ေနေသာကြၽန္ေတာ့္ကိုညင္သာစြာ ဆြဲယူလွည့္ကာ လြဲေနသည့္ၾကယ္သီးေတြကအစ
အနည္းငယ္တြန္႔ေနသည့္ေနရာေလးေတြက အလယ္ ဖဲျပားနက္ကေလးတည့္ေအာင္ ျပင္ေပးေနသည္ကအဆံုး ေသေသခ်ာခ်ာ
လုပ္ေပးလို႔ေနသည္ ။ နည္းနည္း႐ွည္လာစ ျဖစ္သည့္ ဆံပင္ကိုပါကိုႀကီးကပဲ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္တာဝန္ယူေပးလို႔ေနသည္ ။
" ကိုႀကီး မုိင္မသိတဲ့လူေတြထဲမွာ
မုိင္အၾကာႀကီးမေနခ်င္ဘူးေနာ္ "
" အင္း ခဏပဲ
ကိုယ္သြားတယ္ဆုိရံုပဲ "
အျမဲျမင္ေနက်အနက္ဝမ္းဆက္နဲ႔ ကိုႀကိီးေပမယ့္
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေအာက္ခံအကၤ်ီေလးကအျဖဴေလး
ဝတ္လို႔ထားသည္ ။ အလယ္ခြဲကာခ်ထား တတ္ေသာဆံပင္ကိုလည္း အေနာက္ကိုအကုန္
လွန္ကာထားေသာေၾကာင့္ ႐ွင္းလင္းစြာ
ပို၍ခန္႔ညားေစသည္ ။ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ
ႏႈတ္ခမ္းပါးကဆြဲေဆာင္မႈတစ္မ်ဳိး ။ အပုိမေျပာ
မိုင့္ကိုႀကီးရဲ႕ၾကည့္ေကာင္းမႈက အျပစ္ေျပာစရာ
႐ွာမရေပ ။
" ဘာလဲ အဲဆီကိုေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေတြေရာ
လာမွာလား "
" ကိုယ္ မသိဘူး "
ကြၽန္ေတာ့္ကိုဒီပြဲဆီ ကိုႀကီးေခၚသြားတာပဲ ေကာင္းပါသည္ ။ မဟုတ္ရင္ အိမ္မွာ
ေနမရထိုင္မရနဲ႔ စိတ္ကေျဖာင့္မွာမဟုတ္ ။
ဘာမွန္းမသိညာမွန္းမသိပဲ အခုေတာင္
သဝန္ကတိုခ်င္ေနၿပီေပ ။
" အၾကာႀကီးမေနဘူးေနာ္ ကိုႀကီး
မိုင္ေျပာၿပီးသား "
" အင္းပါ မိုင္ရဲ႕ "
ေတာ္ရံုတန္ရံုဘယ္ပြဲမွတက္ဖူးေလ့မ႐ွိေပမယ့္
ဒီပြဲကအေရးႀကီးသည္မို႔ မျဖစ္မေန တက္လိုက္ရသည္ ။ ဒါ့အျပင္ မိုင့္ကိုလည္း
ျမင္ဖူးေစခ်င္သည္ ။ ေခၚသြားဖူးခ်င္သည္ ။
သို႔ေပမယ့္ မသိတဲ့သူေတြၾကားမွာ သိပ္မေနခ်င္သူေလးမို႔ ေနာက္တစ္ခါေတာ့
မိုင့္ကိုစိတ္႐ႈပ္မခံခုိင္းေတာ့ပါ ။ အခုတစ္ခါက
ပထမဆုံးနဲ႔ေနာက္ဆုံးျဖစ္ေပမည္ ။
" မုိင္တုိ႔သြားမယ္ေလ ကိုႀကီး "
မျမင္ဖူးေသးေသာအေနာက္တုိင္းဝတ္စံုေလးနဲ႔
လိုက္ဖက္လြန္းေနေသာေကာင္ေလးသည္
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ၾကည့္မဝေပ ။
မုိုင့္ကို တရိပ္ရိပ္ေငးၾကည့္ေနရျခင္းကုိ
ကြၽန္ေတာ္ျမတ္ႏုိးလြန္းမိသည္ ။ ေငးၾကည့္မိရင္း
အသည္းယားလာရင္ နဖူးေလးျဖစ္ျဖစ္ ပါေလးျဖစ္ျဖစ္နမ္း႐ႈိက္လိုက္ရျခင္းကိုလည္း
ျမတ္ႏုိ္းသည္ ။ ဒါေၾကာင့္ မိုင့္နဖူးေလးကို
အၾကင္နာအနမ္းေလးဖြဖြေပးၿပီးကာမွ
ဦးတည္ရာကိုထြက္ခဲ့ေတာ့သည္ ။
At 7 : 00 pm >>>>>
မႏၱေလးက်ံဳးႀကီးအနားက
ခမ္းနားတဲ့ ဟိုတယ္ဝန္းႀကီးထဲကို
ကားခ်ိဳးေကြ႔ဝင္လာသည္အထိ ညခ်မ္းအခါ က်ံဳးႀကီးရဲ႕အလွတရားကို ကားထဲကေန ေခါင္းထြက္ကာလည္ျပန္ေငးေနတာမရပ္ႏိုင္ေသး။
" ကိုႀကီး ကိုႀကီး
မိုင္ က်ံဳးႀကီးဆီလာခ်င္ေသးတယ္ "
" အင္း ေနာက္က်ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္
အခုေတာ့ ေခါင္းကိုကားထဲျပန္ဝင္ မိုင္ "
" ဟုတ္.... "
အေျပာပင္မက လက္ျဖင့္ပါလွမ္းဆြဲေသာ
ကိုႀကီးေၾကာင့္ ကားထဲေခါင္းျပန္ဝင္ကာ
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးျပန္ထိုင္လိုက္သည္ ။ လူတစ္ေယာက္
ေနရာျပသည့္ေနရာမွာ ကိုႀကီးကားရပ္ခဲ့ၿပီးမွ
ကားေပၚကေနဆင္းလာခဲ့ၾကသည္ ။ ဒီပြဲကိုလာတဲ့
လူသူတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္းအသီးသီးအထဲကို
ဝင္လို႔သြားၾကသည္ ။ အထဲကပ်ံ႔လြင့္လာတဲ့ ၿငိမ့္ေညာင္းတဲ့ေတးသံေလးကလည္းသဲ့သဲ့ ။
" Wow.... CEO အထဲႂကြပါဗ်ာ "
ကိုႀကီးနဲ႔အတူအထဲကိုဝင္လာေတာ့
လူႀကီးလူေကာင္းေတြအမ်ားႀကီးေတြ႔ရသည္ ။ က်ယ္ျပန္႔လွပျပီးခမ္းနားသည့္ hall ႀကီးထဲက
လူစိမ္းေတြၾကားမွာမို႔ အားကိုးတႀကီး
ကိုႀကီးကိုသာဆြဲကိုင္ထားရင္းလိုက္ပါလာခဲ့သည္ ။
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကိုႀကီးကို ေဖာ္ေရြစြာ ႏႈတ္ဆက္သူေတြ႐ွိလာေပမယ့္ ကိုႀကီးက ေခါင္းကိုသာၿငိမ့္ျပသည္မို႔ တစ္ခ်ိဳ႕က မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကိုႀကီးအေၾကာင္းသိၿပီးသားထင္ပါသည္ ။
ကိုႀကီးေဘးကကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ၾကသူေတြကလည္း အမ်ားအျပားမုိ႔ေနရခက္လာရသည္ ။ ဒါထက္
ကြၽန္ေတာ္ေဘးကေတာက္ေလွ်ာက္ပါေနသည္မို႔
ကိုႀကီးသူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြၾကား ေနရခက္မွာကိုစိုး၍ေရာ ကိုႀကီးကိုသူတို႔
တစ္မ်ိဳးျမင္သြားမွာလည္းစိုးမိ၍ ႏွစ္ဖက္လံုးက္ိုေတြးကာဆြဲကိုင္ထားေသာ
ကိုႀကီးလက္ကိုလႊတ္ခ်လိုက္သည္ ။
" ကိုႀကီး မုိင္ဒီနားမွာပဲရပ္ေနခဲ့မယ္ "
" ဘာလို႔လဲ "
" ကိုႀကီးကေရာဘယ္ဆက္သြားဦးမလို႔လဲ "
" Mrs John ဆီ
သူ ကိုယ္လာတာကိုျမင္ရင္ရၿပီ "
" မုိင္မလိုက္ေတာ့ဘူး ဒီမွာပဲရပ္ေစာင့္ေနမယ္
ကိုႀကီးပဲသြားၿပီးႏႈတ္ဆက္ခဲ့ေတာ့ေနာ္ "
" ....."
" သြားပါ ကိုႀကီးရဲ႕
ျပံဳးျပံဳးေလးေနျပီးႏႈတ္ဆက္ေနာ္
ခပ္တည္တည္ႀကီးမေနနဲ႔ "
" ..... "
" သြားပါ မုိင္ဒီနားမွာပဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေစာင့္ေနမယ္ "
ေပကပ္ကပ္နဲ႔ဒီလူႀကီးကိုအတင္းသြားခိုင္း လိုက္ရသည္ ။ ဒါေတာင္ေနာက္တလွည့္လွည့္ႏွင့္
ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေနေသးတာ ။ အဲလိုမွ မသြားခိုင္းရင္လည္းတပူးပူးတတြဲတြဲနဲ႔ လူအာရံုပိုစုိုက္ခံရမည္ေပ ။ ခန္းမႀကီးက အက်ယ္ႀကီးနဲ႔ ဘယ္လိုပြဲလည္းမသိ စားပြဲအလွေတြသာ႐ွိၿပီး ထုိင္စရာေနရာကမ႐ွိ ။
အားလံုးေသာလူေတြကလည္း ထိုစားပြဲအလွ ပတ္လည္မွာမတ္တပ္ရပ္၍သာ စကားေျပာဆို
ေနၾကသည္ ။ အေအးခြက္ေလးေတြထင္ရေသာ ခြက္ခြၽန္ခြၽန္ေလးေတြကို ဗန္းထဲထည့္ကာ ထိုဗန္းကိုလက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္သာ
မ၍ခန္းမထဲပတ္သြားေနသူေတြကလည္း အမ်ားအျပား ။ စားပြဲေပၚအသီးစံုကလြဲၿပီးလည္း ဘာမွမ႐ွိေသာပ်င္းစရာေကာင္းေသာဒီပြဲအစား
မုန္႔မ်ဳိးစံု႐ွိေသာ ရြာကပြဲကိုသတိရမိသည္ ။
" ကိုႀကီးကဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္ "
ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္႐ႈၿပီးမွ ကိုႀကီးကိုတဖန္ျပန္႐ွာၾကည့္မိသည္ ။ အေနာက္တုိင္းဝတ္စံုေတြနဲ႔ကအကုန္လံုးမုိ႔
႐ွာရ႐ႈပ္ေပမယ့္ ခ်စ္ရသူႀကီးကိုေတာ့ ၾကာၾကာမ႐ွာလိုက္ရ ။ ေနာက္ေက်ာေလး ျမင္တာနဲ႔တင္မွတ္မိေနၿပီ ။ ထိုေနာက္ေက်ာေလး ကိုပဲေငးေနတုန္း အစ္မေခ်ာေခ်ာေလးႏွစ္ေယာက္
ကိုႀကီးတို႔နားကိုေရာက္လာသည္ ။ တစ္ေယာက္ကအသက္နည္းနည္းႀကီးၿပီး လွပသည္ ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကငယ္ရြယ္ၿပီး
လွပသည္ ။ အသက္ႀကီးသည့္တစ္ေယာက္က
ကိုႀကီးရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ကိုလက္ခ်ိတ္ထား လိုက္ၿပီးႏႈတ္ဆက္ေနေပမယ့္ ငယ္သည့္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကိုႀကီးအနားမွာ ။
ဒီလူႀကီးကလည္း ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြနဲ႔ ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ပင္ ။ ျပံဳးၿပီးႏႈတ္ဆက္ပါလို႔
မွာလိုက္မိတာပဲမွားမိေတာ့မလ္ုိလို ။ သူတို႔ကို
ၾကည့္ေနရတာက မသိရင္မိဘႏွစ္ေယာက္က
သေဘာတူထားေသာအတြဲအတိုင္းပင္ ။
ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း စိတ္ကဘာျဖစ္လာမွန္းမသိ ။
နည္းနည္းသက္သာရာေရာက္ေအာင္ဆိုၿပီး
ေ႐ွ႕ကလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဗန္းသယ္ၿပိီး လာေနေသာအကိုတစ္ေယာက္ဆီကေန တျခားသူေတြယူေသာက္သလိုမ်ိဳး ခြက္တစ္ခုကို
ယူလိုက္ကာတစ္ခါတည္းေမာ့ခ်လိုက္သည္ ။
ေမာ့ခ်တုန္းကေအးေအးေလးေကာင္းေပမယ့္
ၿပီးလည္းၿပီးေရာခါးလိုက္တာဆိုေလ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ေပ ။
" အဟြတ္.... အဟြတ္ "
ခါးသက္သက္အရသာကဆြဲက်န္ေနသည္မို႔
ေရေသာက္စရာကဘယ္နား႐ွာလို႔႐ွာရမွန္းမသိ ။
ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းမေမးခ်င္သည္မို႔ ဗန္းေတြသယ္လာေသာအကိုတစ္ေယာက္ဆီ ကသာအခ်ိဳရည္ဟုထင္ရေသာ ေရာင္စံုခြက္ေလးတစ္ခြက္ကိုပဲယူလိုက္ကာ
ထပ္ေမာ့ခ်လိုက္သည္ ။ အလားတူပင္ ပိုဆ္ိုးသြားေသာခါးသက္သက္အရသာ ။
ဘာေတြမွန္းမသိတဲ့အရည္ႏွစ္ခြက္ဝင္သြားၿပီး ေနာက္လူကဘာျဖစ္လာမွန္းမသ္ိေတာ့ ။ ျမင္ေနရသည့္ကိုႀကီးကပါ ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္လာသလိုလို ။ မ်က္လံုးကိုေသခ်ာ ပြတ္ဆြဲၾကည့္မွကိုႀကီးကတစ္ေယာက္ထဲပင္ ။
အေျခအေနမဟန္လာတာကို သတိထားမိ လာသည္ ။ ယိုင္တုိင္တုိင္ျဖစ္လာသည့္ ခႏၶာကုိယ္
တရစ္ရစ္မူးေဝလာသည့္ေခါင္းတစ္ခုလံုး မည္သူ႔ကိုမဆုိႏွစ္ထပ္သံုးထပ္ျမင္လာရသည့္
ေနာက္မွာေတာ့..... ။
" အာ.....႐ွင္ဘာလုပ္တာလဲ...
ျဖန္း....!!! "
" မုိင္.....!!! "
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အလန္႔တၾကားေအာ္သံ
ထို႔အျပင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ပါးတစ္ခ်က္ ခ်ခံရမႈနဲ႔အတူ မိုင္ ဟူေသာစိုးရိမ္တႀကီးေခၚသံ ။
စိုးရိမ္တႀကီးေအာ္သံေနာက္ လူေတြၾကားထဲကေန
အတင္းေျပးလာကာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို
အတင္းေထြးပိုက္ဆြဲေနျပန္သည့္ သူ ။
" မုိင္.... မုိင္... သတိထားဦးကြာ "
မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးရဲတက္ကာ မ်က္စိေပါက္ကမဖြင့္ေတာ့ပဲ မူးရင္လုပ္တတ္သည့္အက်င့္ေလးေၾကာင့္
ပါးတစ္ခ်က္ခ်ခံလိုက္ရသည့္ ဒီေကာင္ေလး ။ ဒီေလာက္ဂ႐ုတစုိက္စုိက္နဲ႔လွည့္ၾကည့္ေနတုန္းက
ၿငိမ္ေနခဲ့ၿပီး Mr John ရဲ႕အမ်ဳိးသမီးနဲ႔သမီးကို ခဏႏႈတ္ဆက္ေနစဥ္ခဏေလးမွာပဲ အခုလိုျဖစ္သြားရသည္ ။ အခုလည္းေဘးနားက ျမင္သမွ်လိုက္နမ္းဖုိ႔ပဲအားပါေနသည့္ မိုင့္ကို
ရင္ခြင္ထဲအတင္းေပြ႔ဖက္ထားရသည္ ။
" ကူထိန္းေပးရမလား CEO "
" မထိနဲ႔... ရတယ္ "
မိုင့္ကိုကူဆြဲေပးဖုိ႔လာေသာသူေတြကိုလည္း
ျငင္းလႊတ္ကာ ဒီေကာင္ေလးကိုေတာ့ပုခံုးေပၚကို
ထမ္းတင္လိုက္သည္ ။ ထိုေနာက္ ခန္းမထဲကမထြက္မီ အနမ္းခံလိုက္ရေသာ
မိန္းကေလးအား ။
" မုိင္ကစမွားတာမလို႔ အားနာတယ္
ဒါေပမယ့္ မွတ္ထားတယ္ "
ကြၽန္ေတာ္အျမတ္တႏုိးနဲ႔သာ နမ္း႐ႈိက္တတ္ေသာ
ဒီပါးအိအိေလးအား သူမ႐ုိက္ခ်လိုက္တာ
မုိင္ ေခါင္းပင္လည္သြားသည္ ။ ဒီလူဆိုးေလး
စမွားတာမလို႔ဘာဆိုဘာမွမလုပ္ပဲ သည္းခံခဲ့ရသည္ ။ အခုလည္းပုခံုးေပၚကေန
အၿငိမ္မေနေသာသူေလးေၾကာင့္ အိမ္ကိုကားေမာင္းျပန္ဖို႔ရာဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏုိင္ ။
ထိုေၾကာင့္ ဒီဟိုတယ္မွာပဲ VIP အခန္းတစ္ခု ယူကာဝင္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္ ။ ပုခံုးေပၚမွာ
လံုးဝအၿငိမ္မေနေသာ မိုင့္ကိုကုတင္ေပၚမွာ
အရင္ခ်လိုက္သည္ ။
" မိုင္ "
ေခၚမရေျပာမရ အမူးသမားေလးက
ကုတင္ေပၚမွာငုတ္တုတ္ထထိုင္လာသည္ ။
မ်က္လံုးေပါက္ကလံုးဝမဖြင့္ပဲ မ်က္ႏွာေလး ကလည္းဆူဆူပုတ္ပုတ္ ။ ထို႔အျပင္ ပူလို႔ ထင္သည္ အေပၚအကၤ်ီက္ိုဆြဲခြၽတ္လို႔ေနသည္မို႔
သြားကူခြၽတ္ေပးသည့္ခ်က္ခ်င္း လည္တုိင္ကို
ဖက္ကာစတင္နမ္းေတာ့သည္ ။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး
ေနရာလြတ္မက်န္နမ္း႐ႈိက္သည္ ။ မအိပ္မခ်င္း
နမ္းတာရပ္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းကို သိသည္ ။
အရင္တစ္ခါကလို မုိင္နမ္းတာကိုပဲၿငိမ္ခံၿပီး ေနဖို႔ေတာ႕စိတ္ကူးမ႐ွိ ။ ဒါေၾကာင့္ ႏွာေခါင္း ေပၚကေနႏႈတ္ခမ္းဆီေရာက္လာေတာ့မည့္
အနမ္းကိုျပန္တံု႔ျပန္ဖုိ႔ အနည္းငယ္ႂကြေနသည့္
ခါးေလးကိုလွ်ိဳကာဖက္လိုက္သည္ ။ ထိုေနာက္
ဖိကပ္လာသည့္မုိင့္ႏႈတ္ခမ္းကို ကြၽန္ေတာ္က ျပန္သိမ္းပိုက္ရင္းျပန္လည္နမ္း႐ိႈက္သည္ ။ ႏႈတ္ခမ္းပါးမွာဆြဲကပ္ေနဆဲ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ဝုိင္နံ႔သင္းသင္းေလးကို အတူတူယစ္မူးရင္း
ဒီညေလးသည္ ..... ။
🌸
အကၤ်ီေတြကဖ႐ိုဖရဲ ဆံပင္ကအိပ္စံုမႈန္မႊား
မ်က္စိေပါက္ဖြင့္လိုက္မဖြင့္လိုက္ လက္ကိုကုတ္လိုက္ ေျခကိုကုတ္လိုက္
ေခါင္းကိုကုုတ္လိုက္နဲ႔ ကုတင္ေပၚတင္ပ်င္ေခြ
ထုိင္ေနတာေတာင္ယ္ိုင္ေနဆဲသူေလးကို အမူးေျပေခါင္းၾကည္ေအာင္ သံပရာရည္ တုိက္ေနရသည့္တာဝန္က ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ ။
" ဒါေလးေသာက္ မုိင္
အမူးေျပတယ္ "
" မေန႔က... မု္ိင့္ကိုဘယ္လိုအိမ္ျပန္ .... ဟမ္
ဒါ အိမ္မွာမဟုတ္ဘူးပဲ ကိုႀကီး "
" ဒီေလာက္ထိန္းမရတာ ဘယ္လိုအိမ္ျပန္ရမလဲ
ခဏေလးေတာင္လြတ္ထားလို႔မရဘူး မုိင့္ကို "
" အဲတာကအရက္ေတြမွန္း မုိင္မွမသိတာ "
" မသိတာနဲ႔ပဲ ေသာက္ရလား "
အသံစူးစူးေလးနဲ႔ သူမသိေၾကာင္းကိုေျပာေတာ့
ကြၽန္ေတာ္လည္းနည္းနည္းေလးအသံမာကာ ျပန္ေမးလိုက္သည္ ။ ထိုအခါက်ေတာ့လည္း
မ်က္ႏွာေလးငံု႔ကာအျပစ္႐ွိသူေလးလို ။ ခဏပါပဲ
ခဏက်ေတာ့ မ်က္လံုးေလးျပဴးကာ ထပ္ေမးလာျပန္သည္ ။
" ကိုႀကီးကိုပဲ နမ္းမိတာမလား
ဟုတ္တယ္မလား "
" မမွတ္မိဘူးလား ဘာမွ "
" ဟင့္အင္း
ဒါေပမယ့္ ဒီညာဘက္ပါးနည္းနည္းနာေနသလိုပဲ
အာ... ဘာမွမသ္ိေတာ့ဘူး "
သူ႔ဟာသူေခါင္းေတြကုတ္ၿပီး အလုပ္႐ႈပ္ေနတာ
ဆံပင္ေတြလဲပြစိလန္ကုန္ၿပီ ။ ျပန္စဥ္းစား ေနတာလား ကြၽန္ေတာ္အသည္းယားေအာင္
တစ္ခုၿပိီးတစ္ခုလုပ္ေနလားဆိုတာကမသဲကြဲ ။
အခုလည္း ေ႐ွ႕ကမွန္ဆီအၾကည့္အေရာက္မွာ
သူ႔လည္တုိင္ဆီကအကၤ်ီကိုေဘးဆြဲကာၾကည့္ၿပီး ။
" ကိုႀကီး..... ဒီအခ်စ္အမွတ္အရာေတြက...
ဘာလဲ မေန႔ညကမိုင္မူးေနတုန္း မိုင့္ကိုဘာေတြလုပ္ထားတာလဲ "
မ်က္လုံးေလးျပဴးကာေျပာရင္း အကၤ်ီက္ုိအတင္းျပန္စိကာ လူကိုမဟုတ္သလို
လာၾကည့္လ်က္ ထုိင္ေနရင္းအေနာက္ကိုပါ
ဆုတ္သြားေသးတာ ။ မသိရင္ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ
တကယ့္လူယုတ္မာႀကီးလိုလို ။ ညကျဖင့္
ဒီအမွတ္အသားေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူ
အတင္းလုနမ္းေနသည့္ၾကားကေန ခက္ခက္ခဲခဲ
ရေအာင္လုပ္ထားရသည္ ။ အခုလို အထင္ခံရမွာ မွန္းသာႀကိဳသိရင္ ညကလူယုတ္မာႀကီး
လုပ္လိုက္ပါတယ္ ။
" မဟုတ္တာဆိုတအားေတြးတတ္ မုိင္ "
အခုထိခုနကလိုပံုစံမေျပာင္းေသးသူေလးကို
ထ႐ုိက္လိုက္ရရင္နာေတာ့မည္ ။ ဒီကျဖင့္
ငယ္သူေလးမုိ႔ျဖဴစင္သူေလးမုိ႔ အသိစိတ္လြတ္ေနတုန္း အခြင့္ေကာင္းမယူပဲ
အမွတ္အသား အၾကင္နာအနမ္းမ်ားျဖင့္သာ ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ရတာကို ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့လား။
" ကဲ ေခါင္းေတြကိုက္ေနမယ္
ဒါေလးကုန္ေအာင္ေသာက္လိုက္ ၿပီးရင္
အိမ္ျပန္ၾကမယ္ "
" မုိင္ ကိုႀကီးကိုပဲနမ္းမိတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္ "
" ..... "
" ဘာမွမမွတ္မိလို႔ အိမ္ေရာက္ရင္ ကိုႀကီးျပန္ေျပာျပေနာ္ "
ေခါင္းလည္သြားေအာင္ပါးတစ္ခ်က္ခ်ခံရတာ
မမွတ္မိတာပဲေကာင္းပါတယ္ ။ မဟုတ္ရင္လည္း
ဒီေကာင္ေလး႐ွက္လို႔ၿပီးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ။
အခုလည္းသံပရာရည္ေသာက္ၿပီးေတာ့
ကုတင္ေပၚယိုင္တုိင္တုိင္ဆင္းလာၿပိီး ။
" မိုင္ လမ္းမေလွ်ာက္ခ်င္ဘူး ကိုႀကီး
ကိုႀကီးေက်ာပိုးေနာ္ မိုင္မူးေနေသးတာ "
ကိုယ္ ဘယ္လိုမ်ားျငင္းဖို႔အား႐ွိပါ့မလဲ မုိင္ ။
ဒီအမူးသမားေလးေတာင္းဆိုသည့္အတုိင္းသာ
ေက်ာေပၚတင္ၿပီးအခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္ ။ မေန႔ညက မူးရင္းေျပာေသာစကားေလးလည္း သူမမွတ္မိ ။ ေျပာဖူးေနက်ျဖစ္ေပမယ့္ ၾကားရတုိင္း မ႐ိုးသြားေသာစကားေလးက
ကိုႀကီးကို မိုင္ခ်စ္တယ္တဲ့ .....❤
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
မုိင္ေလးဇာတ္သိမ္းနီးလာၿပီ ......
အစစအရာရာ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္....
အျပင္ထြက္လည္းဂ႐ုစိုက္ၾကပါ
အိမ္ထဲမွာလည္းဂ႐ုစိုက္ၾကပါဗ်ာ
.....
Unicode
At 6 : 00 pm >>>>>
နေ့လည်က ကိုကြီးဝယ်ပေးတဲ့အနောက်တိုင်း ဝတ်စုံလေးကိုမဝတ်မီ အောက်ခံအဖြူအင်္ကျီ လက်ရှည်လေးကိုဦးစွာဝတ်လိုက်သည် ။ ပြီးမှ
ဝတ်ထားဆဲပုဆိုးကနေတဆင့် ဘောင်းဘီ လဲဝတ်ပြီးကာမှ အပေါ်ထပ်လေးကိုထပ်သည်။
ဖဲပြားအနက်ကလေးကိုလည်း အောက်ခံအင်္ကျီ အပေါ်ကြယ်သီးနားမှာတပ်လိုက်တော့ ပုံမကျစွာ
တစောင်းဖြစ်နေသည် ။ သေချာကြည့်လိုက်မှ
တပ်ထားသည့်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေလည်းတလွဲ ။
ကိုကြီးကိုသာအကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြင်ဆင်ပေးတတ်တာ ကိုယ်တိုင်ကျသေချာ
မလုပ်တတ် ။
" လာ ကိုယ်တပ်ပေးမယ် "
" ဟာ.. ကိုကြီး ...ဘယ်တုန်းကရောက်နေတာ
အဝတ်တောင်လဲပြီးပြီလား မိုင်လဲပြီးရင် လာလုပ်ပေးမလို့ကို "
" အင်း မိုင့်ကိုကိုယ်ဝတ်ပေးချင်လို့ "
ဘယ်တုန်းကရောက်နေမှန်းမသိသည့် ကိုကြီးတစ်ယောက် မှန်ကြည့်ကာကိုယ်တိုင်
လုပ်နေသောကျွန်တော့်ကိုညင်သာစွာ ဆွဲယူလှည့်ကာ လွဲနေသည့်ကြယ်သီးတွေကအစ
အနည်းငယ်တွန့်နေသည့်နေရာလေးတွေက အလယ် ဖဲပြားနက်ကလေးတည့်အောင် ပြင်ပေးနေသည်ကအဆုံး သေသေချာချာ
လုပ်ပေးလို့နေသည် ။ နည်းနည်းရှည်လာစ ဖြစ်သည့် ဆံပင်ကိုပါကိုကြီးကပဲ ကြည့်ကောင်းအောင်တာဝန်ယူပေးလို့နေသည် ။
" ကိုကြီး မိုင်မသိတဲ့လူတွေထဲမှာ
မိုင်အကြာကြီးမနေချင်ဘူးနော် "
" အင်း ခဏပဲ
ကိုယ်သွားတယ်ဆိုရုံပဲ "
အမြဲမြင်နေကျအနက်ဝမ်းဆက်နဲ့ ကိုကြိီးပေမယ့်
ဒီတစ်ခါတော့ အောက်ခံအင်္ကျီလေးကအဖြူလေး
ဝတ်လို့ထားသည် ။ အလယ်ခွဲကာချထား တတ်သောဆံပင်ကိုလည်း အနောက်ကိုအကုန်
လှန်ကာထားသောကြောင့် ရှင်းလင်းစွာ
ပို၍ခန့်ညားစေသည် ။ တင်းတင်းစေ့ထားသော
နှုတ်ခမ်းပါးကဆွဲဆောင်မှုတစ်မျိုး ။ အပိုမပြော
မိုင့်ကိုကြီးရဲ့ကြည့်ကောင်းမှုက အပြစ်ပြောစရာ
ရှာမရပေ ။
" ဘာလဲ အဲဆီကိုကောင်မလေးချောချောတွေရော
လာမှာလား "
" ကိုယ် မသိဘူး "
ကျွန်တော့်ကိုဒီပွဲဆီ ကိုကြီးခေါ်သွားတာပဲ ကောင်းပါသည် ။ မဟုတ်ရင် အိမ်မှာ
နေမရထိုင်မရနဲ့ စိတ်ကဖြောင့်မှာမဟုတ် ။
ဘာမှန်းမသိညာမှန်းမသိပဲ အခုတောင်
သဝန်ကတိုချင်နေပြီပေ ။
" အကြာကြီးမနေဘူးနော် ကိုကြီး
မိုင်ပြောပြီးသား "
" အင်းပါ မိုင်ရဲ့ "
တော်ရုံတန်ရုံဘယ်ပွဲမှတက်ဖူးလေ့မရှိပေမယ့်
ဒီပွဲကအရေးကြီးသည်မို့ မဖြစ်မနေ တက်လိုက်ရသည် ။ ဒါ့အပြင် မိုင့်ကိုလည်း
မြင်ဖူးစေချင်သည် ။ ခေါ်သွားဖူးချင်သည် ။
သို့ပေမယ့် မသိတဲ့သူတွေကြားမှာ သိပ်မနေချင်သူလေးမို့ နောက်တစ်ခါတော့
မိုင့်ကိုစိတ်ရှုပ်မခံခိုင်းတော့ပါ ။ အခုတစ်ခါက
ပထမဆုံးနဲ့နောက်ဆုံးဖြစ်ပေမည် ။
" မိုင်တို့သွားမယ်လေ ကိုကြီး "
မမြင်ဖူးသေးသောအနောက်တိုင်းဝတ်စုံလေးနဲ့
လိုက်ဖက်လွန်းနေသောကောင်လေးသည်
ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲမှာတော့ ကြည့်မဝပေ ။
မိုင့်ကို တရိပ်ရိပ်ငေးကြည့်နေရခြင်းကို
ကျွန်တော်မြတ်နိုးလွန်းမိသည် ။ ငေးကြည့်မိရင်း
အသည်းယားလာရင် နဖူးလေးဖြစ်ဖြစ် ပါလေးဖြစ်ဖြစ်နမ်းရှိုက်လိုက်ရခြင်းကိုလည်း
မြတ်နို်းသည် ။ ဒါကြောင့် မိုင့်နဖူးလေးကို
အကြင်နာအနမ်းလေးဖွဖွပေးပြီးကာမှ
ဦးတည်ရာကိုထွက်ခဲ့တော့သည် ။
At 7 : 00 pm >>>>>
မန္တလေးကျုံးကြီးအနားက
ခမ်းနားတဲ့ ဟိုတယ်ဝန်းကြီးထဲကို
ကားချိုးကွေ့ဝင်လာသည်အထိ ညချမ်းအခါ ကျုံးကြီးရဲ့အလှတရားကို ကားထဲကနေ ခေါင်းထွက်ကာလည်ပြန်ငေးနေတာမရပ်နိုင်သေး။
" ကိုကြီး ကိုကြီး
မိုင် ကျုံးကြီးဆီလာချင်သေးတယ် "
" အင်း နောက်ကျကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ်
အခုတော့ ခေါင်းကိုကားထဲပြန်ဝင် မိုင် "
" ဟုတ်.... "
အပြောပင်မက လက်ဖြင့်ပါလှမ်းဆွဲသော
ကိုကြီးကြောင့် ကားထဲခေါင်းပြန်ဝင်ကာ
ငြိမ်ငြိမ်လေးပြန်ထိုင်လိုက်သည် ။ လူတစ်ယောက်
နေရာပြသည့်နေရာမှာ ကိုကြီးကားရပ်ခဲ့ပြီးမှ
ကားပေါ်ကနေဆင်းလာခဲ့ကြသည် ။ ဒီပွဲကိုလာတဲ့
လူသူတစ်ချို့ကလည်းအသီးသီးအထဲကို
ဝင်လို့သွားကြသည် ။ အထဲကပျံ့လွင့်လာတဲ့ ငြိမ့်ညောင်းတဲ့တေးသံလေးကလည်းသဲ့သဲ့ ။
" Wow.... CEO အထဲကြွပါဗျာ "
ကိုကြီးနဲ့အတူအထဲကိုဝင်လာတော့
လူကြီးလူကောင်းတွေအများကြီးတွေ့ရသည် ။ ကျယ်ပြန့်လှပပြီးခမ်းနားသည့် hall ကြီးထဲက
လူစိမ်းတွေကြားမှာမို့ အားကိုးတကြီး
ကိုကြီးကိုသာဆွဲကိုင်ထားရင်းလိုက်ပါလာခဲ့သည် ။
လမ်းတစ်လျှောက်ကိုကြီးကို ဖော်ရွေစွာ နှုတ်ဆက်သူတွေရှိလာပေမယ့် ကိုကြီးက ခေါင်းကိုသာငြိမ့်ပြသည်မို့ တစ်ချို့က မျက်နှာပျက်သွားပြီး တစ်ချို့ကတော့ ကိုကြီးအကြောင်းသိပြီးသားထင်ပါသည် ။
ကိုကြီးဘေးကကျွန်တော့်ကိုလည်း စိတ်ဝင်တစားကြည့်ကြသူတွေကလည်း အများအပြားမို့နေရခက်လာရသည် ။ ဒါထက်
ကျွန်တော်ဘေးကတောက်လျှောက်ပါနေသည်မို့
ကိုကြီးသူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကြား နေရခက်မှာကိုစိုး၍ရော ကိုကြီးကိုသူတို့
တစ်မျိုးမြင်သွားမှာလည်းစိုးမိ၍ နှစ်ဖက်လုံးက်ိုတွေးကာဆွဲကိုင်ထားသော
ကိုကြီးလက်ကိုလွှတ်ချလိုက်သည် ။
" ကိုကြီး မိုင်ဒီနားမှာပဲရပ်နေခဲ့မယ် "
" ဘာလို့လဲ "
" ကိုကြီးကရောဘယ်ဆက်သွားဦးမလို့လဲ "
" Mrs John ဆီ
သူ ကိုယ်လာတာကိုမြင်ရင်ရပြီ "
" မိုင်မလိုက်တော့ဘူး ဒီမှာပဲရပ်စောင့်နေမယ်
ကိုကြီးပဲသွားပြီးနှုတ်ဆက်ခဲ့တော့နော် "
" ....."
" သွားပါ ကိုကြီးရဲ့
ပြုံးပြုံးလေးနေပြီးနှုတ်ဆက်နော်
ခပ်တည်တည်ကြီးမနေနဲ့ "
" ..... "
" သွားပါ မိုင်ဒီနားမှာပဲငြိမ်ငြိမ်လေးစောင့်နေမယ် "
ပေကပ်ကပ်နဲ့ဒီလူကြီးကိုအတင်းသွားခိုင်း လိုက်ရသည် ။ ဒါတောင်နောက်တလှည့်လှည့်နှင့်
ကျွန်တော့်ကိုကြည့်နေသေးတာ ။ အဲလိုမှ မသွားခိုင်းရင်လည်းတပူးပူးတတွဲတွဲနဲ့ လူအာရုံပိုစိုက်ခံရမည်ပေ ။ ခန်းမကြီးက အကျယ်ကြီးနဲ့ ဘယ်လိုပွဲလည်းမသိ စားပွဲအလှတွေသာရှိပြီး ထိုင်စရာနေရာကမရှိ ။
အားလုံးသောလူတွေကလည်း ထိုစားပွဲအလှ ပတ်လည်မှာမတ်တပ်ရပ်၍သာ စကားပြောဆို
နေကြသည် ။ အအေးခွက်လေးတွေထင်ရသော ခွက်ချွန်ချွန်လေးတွေကို ဗန်းထဲထည့်ကာ ထိုဗန်းကိုလက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့်သာ
မ၍ခန်းမထဲပတ်သွားနေသူတွေကလည်း အများအပြား ။ စားပွဲပေါ်အသီးစုံကလွဲပြီးလည်း ဘာမှမရှိသောပျင်းစရာကောင်းသောဒီပွဲအစား
မုန့်မျိုးစုံရှိသော ရွာကပွဲကိုသတိရမိသည် ။
" ကိုကြီးကဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့် "
ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်ရှုပြီးမှ ကိုကြီးကိုတဖန်ပြန်ရှာကြည့်မိသည် ။ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံတွေနဲ့ကအကုန်လုံးမို့
ရှာရရှုပ်ပေမယ့် ချစ်ရသူကြီးကိုတော့ ကြာကြာမရှာလိုက်ရ ။ နောက်ကျောလေး မြင်တာနဲ့တင်မှတ်မိနေပြီ ။ ထိုနောက်ကျောလေး ကိုပဲငေးနေတုန်း အစ်မချောချောလေးနှစ်ယောက်
ကိုကြီးတို့နားကိုရောက်လာသည် ။ တစ်ယောက်ကအသက်နည်းနည်းကြီးပြီး လှပသည် ။ နောက်တစ်ယောက်ကငယ်ရွယ်ပြီး
လှပသည် ။ အသက်ကြီးသည့်တစ်ယောက်က
ကိုကြီးရဲ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ကိုလက်ချိတ်ထား လိုက်ပြီးနှုတ်ဆက်နေပေမယ့် ငယ်သည့် တစ်ယောက်ကတော့ ကိုကြီးအနားမှာ ။
ဒီလူကြီးကလည်း ဖော်ဖော်ရွေရွေနဲ့ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ပင် ။ ပြုံးပြီးနှုတ်ဆက်ပါလို့
မှာလိုက်မိတာပဲမှားမိတော့မလ်ိုလို ။ သူတို့ကို
ကြည့်နေရတာက မသိရင်မိဘနှစ်ယောက်က
သဘောတူထားသောအတွဲအတိုင်းပင် ။
ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း စိတ်ကဘာဖြစ်လာမှန်းမသိ ။
နည်းနည်းသက်သာရာရောက်အောင်ဆိုပြီး
ရှေ့ကလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ဗန်းသယ်ပြိီး လာနေသောအကိုတစ်ယောက်ဆီကနေ တခြားသူတွေယူသောက်သလိုမျိုး ခွက်တစ်ခုကို
ယူလိုက်ကာတစ်ခါတည်းမော့ချလိုက်သည် ။
မော့ချတုန်းကအေးအေးလေးကောင်းပေမယ့်
ပြီးလည်းပြီးရောခါးလိုက်တာဆိုလေ ပြောမပြတတ်အောင်ပေ ။
" အဟွတ်.... အဟွတ် "
ခါးသက်သက်အရသာကဆွဲကျန်နေသည်မို့
ရေသောက်စရာကဘယ်နားရှာလို့ရှာရမှန်းမသိ ။
ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းမမေးချင်သည်မို့ ဗန်းတွေသယ်လာသောအကိုတစ်ယောက်ဆီ ကသာအချိုရည်ဟုထင်ရသော ရောင်စုံခွက်လေးတစ်ခွက်ကိုပဲယူလိုက်ကာ
ထပ်မော့ချလိုက်သည် ။ အလားတူပင် ပိုဆ်ိုးသွားသောခါးသက်သက်အရသာ ။
ဘာတွေမှန်းမသိတဲ့အရည်နှစ်ခွက်ဝင်သွားပြီး နောက်လူကဘာဖြစ်လာမှန်းမသ်ိတော့ ။ မြင်နေရသည့်ကိုကြီးကပါ နှစ်ယောက် ဖြစ်လာသလိုလို ။ မျက်လုံးကိုသေချာ ပွတ်ဆွဲကြည့်မှကိုကြီးကတစ်ယောက်ထဲပင် ။
အခြေအနေမဟန်လာတာကို သတိထားမိ လာသည် ။ ယိုင်တိုင်တိုင်ဖြစ်လာသည့် ခန္ဓာကိုယ်
တရစ်ရစ်မူးဝေလာသည့်ခေါင်းတစ်ခုလုံး မည်သူ့ကိုမဆိုနှစ်ထပ်သုံးထပ်မြင်လာရသည့်
နောက်မှာတော့..... ။
" အာ.....ရှင်ဘာလုပ်တာလဲ...
ဖြန်း....!!! "
" မိုင်.....!!! "
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အလန့်တကြားအော်သံ
ထို့အပြင် ကောင်လေးတစ်ယောက် ပါးတစ်ချက် ချခံရမှုနဲ့အတူ မိုင် ဟူသောစိုးရိမ်တကြီးခေါ်သံ ။
စိုးရိမ်တကြီးအော်သံနောက် လူတွေကြားထဲကနေ
အတင်းပြေးလာကာ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို
အတင်းထွေးပိုက်ဆွဲနေပြန်သည့် သူ ။
" မိုင်.... မိုင်... သတိထားဦးကွာ "
မျက်နှာတစ်ခုလုံးရဲတက်ကာ မျက်စိပေါက်ကမဖွင့်တော့ပဲ မူးရင်လုပ်တတ်သည့်အကျင့်လေးကြောင့်
ပါးတစ်ချက်ချခံလိုက်ရသည့် ဒီကောင်လေး ။ ဒီလောက်ဂရုတစိုက်စိုက်နဲ့လှည့်ကြည့်နေတုန်းက
ငြိမ်နေခဲ့ပြီး Mr John ရဲ့အမျိုးသမီးနဲ့သမီးကို ခဏနှုတ်ဆက်နေစဉ်ခဏလေးမှာပဲ အခုလိုဖြစ်သွားရသည် ။ အခုလည်းဘေးနားက မြင်သမျှလိုက်နမ်းဖို့ပဲအားပါနေသည့် မိုင့်ကို
ရင်ခွင်ထဲအတင်းပွေ့ဖက်ထားရသည် ။
" ကူထိန်းပေးရမလား CEO "
" မထိနဲ့... ရတယ် "
မိုင့်ကိုကူဆွဲပေးဖို့လာသောသူတွေကိုလည်း
ငြင်းလွှတ်ကာ ဒီကောင်လေးကိုတော့ပုခုံးပေါ်ကို
ထမ်းတင်လိုက်သည် ။ ထိုနောက် ခန်းမထဲကမထွက်မီ အနမ်းခံလိုက်ရသော
မိန်းကလေးအား ။
" မိုင်ကစမှားတာမလို့ အားနာတယ်
ဒါပေမယ့် မှတ်ထားတယ် "
ကျွန်တော်အမြတ်တနိုးနဲ့သာ နမ်းရှိုက်တတ်သော
ဒီပါးအိအိလေးအား သူမရိုက်ချလိုက်တာ
မိုင် ခေါင်းပင်လည်သွားသည် ။ ဒီလူဆိုးလေး
စမှားတာမလို့ဘာဆိုဘာမှမလုပ်ပဲ သည်းခံခဲ့ရသည် ။ အခုလည်းပုခုံးပေါ်ကနေ
အငြိမ်မနေသောသူလေးကြောင့် အိမ်ကိုကားမောင်းပြန်ဖို့ရာဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင် ။
ထိုကြောင့် ဒီဟိုတယ်မှာပဲ VIP အခန်းတစ်ခု ယူကာဝင်လာခဲ့လိုက်တော့သည် ။ ပုခုံးပေါ်မှာ
လုံးဝအငြိမ်မနေသော မိုင့်ကိုကုတင်ပေါ်မှာ
အရင်ချလိုက်သည် ။
" မိုင် "
ခေါ်မရပြောမရ အမူးသမားလေးက
ကုတင်ပေါ်မှာငုတ်တုတ်ထထိုင်လာသည် ။
မျက်လုံးပေါက်ကလုံးဝမဖွင့်ပဲ မျက်နှာလေး ကလည်းဆူဆူပုတ်ပုတ် ။ ထို့အပြင် ပူလို့ ထင်သည် အပေါ်အင်္ကျီက်ိုဆွဲချွတ်လို့နေသည်မို့
သွားကူချွတ်ပေးသည့်ချက်ချင်း လည်တိုင်ကို
ဖက်ကာစတင်နမ်းတော့သည် ။ မျက်နှာတစ်ခုလုံး
နေရာလွတ်မကျန်နမ်းရှိုက်သည် ။ မအိပ်မချင်း
နမ်းတာရပ်မည်မဟုတ်ကြောင်းကို သိသည် ။
အရင်တစ်ခါကလို မိုင်နမ်းတာကိုပဲငြိမ်ခံပြီး နေဖို့တော့စိတ်ကူးမရှိ ။ ဒါကြောင့် နှာခေါင်း ပေါ်ကနေနှုတ်ခမ်းဆီရောက်လာတော့မည့်
အနမ်းကိုပြန်တုံ့ပြန်ဖို့ အနည်းငယ်ကြွနေသည့်
ခါးလေးကိုလျှိုကာဖက်လိုက်သည် ။ ထိုနောက်
ဖိကပ်လာသည့်မိုင့်နှုတ်ခမ်းကို ကျွန်တော်က ပြန်သိမ်းပိုက်ရင်းပြန်လည်နမ်းရှိုက်သည် ။ နှုတ်ခမ်းပါးမှာဆွဲကပ်နေဆဲ ချိုမြိန်တဲ့ ဝိုင်နံ့သင်းသင်းလေးကို အတူတူယစ်မူးရင်း
ဒီညလေးသည် ..... ။
🌸
အင်္ကျီတွေကဖရိုဖရဲ ဆံပင်ကအိပ်စုံမှုန်မွှား
မျက်စိပေါက်ဖွင့်လိုက်မဖွင့်လိုက် လက်ကိုကုတ်လိုက် ခြေကိုကုတ်လိုက်
ခေါင်းကိုကုတ်လိုက်နဲ့ ကုတင်ပေါ်တင်ပျင်ခွေ
ထိုင်နေတာတောင်ယ်ိုင်နေဆဲသူလေးကို အမူးပြေခေါင်းကြည်အောင် သံပရာရည် တိုက်နေရသည့်တာဝန်က ကျွန်တော့်တာဝန် ။
" ဒါလေးသောက် မိုင်
အမူးပြေတယ် "
" မနေ့က... မု်ိင့်ကိုဘယ်လိုအိမ်ပြန် .... ဟမ်
ဒါ အိမ်မှာမဟုတ်ဘူးပဲ ကိုကြီး "
" ဒီလောက်ထိန်းမရတာ ဘယ်လိုအိမ်ပြန်ရမလဲ
ခဏလေးတောင်လွတ်ထားလို့မရဘူး မိုင့်ကို "
" အဲတာကအရက်တွေမှန်း မိုင်မှမသိတာ "
" မသိတာနဲ့ပဲ သောက်ရလား "
အသံစူးစူးလေးနဲ့ သူမသိကြောင်းကိုပြောတော့
ကျွန်တော်လည်းနည်းနည်းလေးအသံမာကာ ပြန်မေးလိုက်သည် ။ ထိုအခါကျတော့လည်း
မျက်နှာလေးငုံ့ကာအပြစ်ရှိသူလေးလို ။ ခဏပါပဲ
ခဏကျတော့ မျက်လုံးလေးပြူးကာ ထပ်မေးလာပြန်သည် ။
" ကိုကြီးကိုပဲ နမ်းမိတာမလား
ဟုတ်တယ်မလား "
" မမှတ်မိဘူးလား ဘာမှ "
" ဟင့်အင်း
ဒါပေမယ့် ဒီညာဘက်ပါးနည်းနည်းနာနေသလိုပဲ
အာ... ဘာမှမသ်ိတော့ဘူး "
သူ့ဟာသူခေါင်းတွေကုတ်ပြီး အလုပ်ရှုပ်နေတာ
ဆံပင်တွေလဲပွစိလန်ကုန်ပြီ ။ ပြန်စဉ်းစား နေတာလား ကျွန်တော်အသည်းယားအောင်
တစ်ခုပြိီးတစ်ခုလုပ်နေလားဆိုတာကမသဲကွဲ ။
အခုလည်း ရှေ့ကမှန်ဆီအကြည့်အရောက်မှာ
သူ့လည်တိုင်ဆီကအင်္ကျီကိုဘေးဆွဲကာကြည့်ပြီး ။
" ကိုကြီး..... ဒီအချစ်အမှတ်အရာတွေက...
ဘာလဲ မနေ့ညကမိုင်မူးနေတုန်း မိုင့်ကိုဘာတွေလုပ်ထားတာလဲ "
မျက်လုံးလေးပြူးကာပြောရင်း အင်္ကျီက်ိုအတင်းပြန်စိကာ လူကိုမဟုတ်သလို
လာကြည့်လျက် ထိုင်နေရင်းအနောက်ကိုပါ
ဆုတ်သွားသေးတာ ။ မသိရင် ကျွန်တော်ကပဲ
တကယ့်လူယုတ်မာကြီးလိုလို ။ ညကဖြင့်
ဒီအမှတ်အသားလေးတွေကို ကျွန်တော့်ကိုသူ
အတင်းလုနမ်းနေသည့်ကြားကနေ ခက်ခက်ခဲခဲ
ရအောင်လုပ်ထားရသည် ။ အခုလို အထင်ခံရမှာ မှန်းသာကြိုသိရင် ညကလူယုတ်မာကြီး
လုပ်လိုက်ပါတယ် ။
" မဟုတ်တာဆိုတအားတွေးတတ် မိုင် "
အခုထိခုနကလိုပုံစံမပြောင်းသေးသူလေးကို
ထရိုက်လိုက်ရရင်နာတော့မည် ။ ဒီကဖြင့်
ငယ်သူလေးမို့ဖြူစင်သူလေးမို့ အသိစိတ်လွတ်နေတုန်း အခွင့်ကောင်းမယူပဲ
အမှတ်အသား အကြင်နာအနမ်းများဖြင့်သာ နောက်ဆုတ်ခဲ့ရတာကို ဒီကောင်လေးနဲ့တော့လား။
" ကဲ ခေါင်းတွေကိုက်နေမယ်
ဒါလေးကုန်အောင်သောက်လိုက် ပြီးရင်
အိမ်ပြန်ကြမယ် "
" မိုင် ကိုကြီးကိုပဲနမ်းမိတာတော့ ဟုတ်ပါတယ်နော် "
" ..... "
" ဘာမှမမှတ်မိလို့ အိမ်ရောက်ရင် ကိုကြီးပြန်ပြောပြနော် "
ခေါင်းလည်သွားအောင်ပါးတစ်ချက်ချခံရတာ
မမှတ်မိတာပဲကောင်းပါတယ် ။ မဟုတ်ရင်လည်း
ဒီကောင်လေးရှက်လို့ပြီးမှာမဟုတ်တော့ဘူး ။
အခုလည်းသံပရာရည်သောက်ပြီးတော့
ကုတင်ပေါ်ယိုင်တိုင်တိုင်ဆင်းလာပြိီး ။
" မိုင် လမ်းမလျှောက်ချင်ဘူး ကိုကြီး
ကိုကြီးကျောပိုးနော် မိုင်မူးနေသေးတာ "
ကိုယ် ဘယ်လိုများငြင်းဖို့အားရှိပါ့မလဲ မိုင် ။
ဒီအမူးသမားလေးတောင်းဆိုသည့်အတိုင်းသာ
ကျောပေါ်တင်ပြီးအခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့တော့သည် ။ မနေ့ညက မူးရင်းပြောသောစကားလေးလည်း သူမမှတ်မိ ။ ပြောဖူးနေကျဖြစ်ပေမယ့် ကြားရတိုင်း မရိုးသွားသောစကားလေးက
ကိုကြီးကို မိုင်ချစ်တယ်တဲ့ .....❤
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
မိုင်လေးဇာတ်သိမ်းနီးလာပြီ ......
အစစအရာရာ ဂရုစိုက်နော်....
အပြင်ထွက်လည်းဂရုစိုက်ကြပါ
အိမ်ထဲမှာလည်းဂရုစိုက်ကြပါဗျာ
.....