Hindi nagparamdam si Rouisa ng ilang mga araw. Tahimik kaming nagtatrabaho ni Arius at gusto ko na lang na manatiling masaya kami. I felt like we're growing dependent with each other. There is him who wasn't even bothered if he got a serious wounds because he knew that I will always heal him. And there's me, who could only sleep in his touch.
It's too perfect that it scared me to hell.
"Scarlet, kasabay mo bang maglunch si Arius ngayon?" tanong ni Saki habang nagliligpit.
"Unfortunately, no, he's busy. Gusto mong sabay tayo?" I asked.
"Kung okay lang," he shrugged.
"Kilala ka naman non," It's not like Arius got jealous of man around me before. Ewan ko, hindi ko pa naman siyang nakikitang nagseselos.
Saki and I eat our favorite noodles in a convenient store. Pagsasabihan nanaman ako ni Arius kapag nakita niyang kumakain ako ng ganito. Kaya sinigurado ko na bumili rin ako ng mga healthy side dish.
Napansin ko na nakatingin siya sa akin kaya tinaasan ko siya ng kilay. "Bakit?"
"Have you also encountered people like us?"
"I know plenty of people," hindi ko na lang pinansin ang biglang pagkatulala ko.
"Was Arius one of that?"
I just nodded, I refrain myself from talking because he's starting to ask questions like this. Ngayon lang kasi siya nagtanong kaya mas naging maingat ako. Baka may masabi ako na pagsisihan ko.
"Bakit bigla kang nagtatanong?"
"Evony, your client before, was inviting me in some sort of a party." Napatingin ko sa paligid kung may nakatingin ba sa amin.
"What? How did you know her? Did you ask her anything?"
"See? Ganyan ang reaksyon mo."
"Ano nga?"
"I once asked her why you look cautious when you're tattooing." Hindi ko alam na napansin rin pala niya 'yon. "And she unconciously said that she warned you that someone's flirting with your boyfriend." maingat na sabi ni Saki.
I cursed at myself. He knows something that he shouldn't.
"That was a few months ago," I trailed. "I know that you're just concern but I can handle it." huminga ako ng malalim at nawalan na ng ganang kumain.
"I'm sorry," mabilis na sabi niya kaya naman lumambot ang ekspresyon ko at tinapik ang balikat niya. Naalala ko ang sinasabi niyang mga taong nilayuan siya matapos niyang may malaman na hindi dapat.
"I just don't want you to get into trouble, you have a peaceful life, you know."
"Sure," sabi niya nang hindi tumitingin sa akin.
"I think you shouldn't attend that party you're talking about," dahan-dahan kong sabi, ayoko namang sabihan siya na huwag siyang pumunta roon dahil choice niya naman 'yon. Ayoko siyang pilitin kung gusto niyang pumunta.
"Why not? She's a friend."
"Nag-uusap kayo?"
"She's good, Scarlet." He finally said like he sense that I disagree on their private meetings.
Naalala ko ang mga babala ni Evony sa akin, 'yung pagpapadala niya ng mga pera, 'yung pagtulak sa akin na maging curious kung sino ako. She make me feel like she's a friend but I couldn't just bare to think that she's doing something mischievous.
Hindi na lang ako sumagot, napansin ko naman na may dala siyang envelop. Kanina niya pa hawak 'yon pero hindi ko na lang pinansin hanggang sa makabalik kami sa WIT.
Buong araw kong napapansin ang envelop na 'yon na may sukat ng long bond paper. At nagulat na lang ako nang ibigay sa akin ni Saki 'yon nang magsara ang shop.
"Ano 'to?"
"Evony wanted to give you those documents."
RAMDAM ko ang pagiging seryoso ko nang sunduin ako ni Arius. Mukhang pagod rin siya kaya sobrang tahimik nang makauwi kami.
Maingat kong tinago ang envelop sa kwarto ko dahil gusto ko munang makita 'yon ng mag-isa. Natutunan ko na rin kung paano kumilos ng dahan-dahan dahil tinuruan naman niya ako. Mabuti na lang ay busy siya sa pag-inom ng tubig. Umupo na lang ako sa sofa at nanood para hindi ako magmukhang nag-iisip ng malalim. Naramdaman ko na tumabi rin si Arius sa akin at umakbay pa. Tinanggal ko 'yon at humarap sa kaniya.
"Sinong sumuntok sa'yo?" Agad na tanong ko nang makita ko na may sugat siya gilid ng labi niya. I bit my thumb and do the 'magic'. He used to say that term when I'm healing him.
"Sirius," he said, sighing. Tumawa ako dahil parang ang laki ng problema niya.
"Anong nangyari?"
"I punched him because he's being irrational, then he punched me too. I swear, even after punching each other, we still looked like one."
Ngumisi na lang ako sa kwento niya at nagpokus sa panonood. Nang bigla na lang akong may maisip.
"Let's visit him," sabi ko at tinurn-off 'yung TV.
"Sino?"
"Kambal mo," Tumayo na ko bago pa ako makarinig ng sagot mula sa kaniya. Mabilis akong nakapagpalit ng damit dahil nasanay na ako sa training namin. I just wore a maroon capri pants and white loose shirt. After looking at my reflection, that's when I noticed that my outfit complimented my red hair.
At nang makalabas sa kwarto ko ay nakabihis na rin siya. Kaharap niya ang lababo habang may kausap sa telepono niya. Lumapitt ako nang walang ginagawang ingay pero napatigil nang may marinig ako sa kaniya.
"Let's meet then."
"No, she's coming with me."
Si Sirius ba ang kausap niya? Iba ang tono ng pakikipag-usap niya ngayon, parang propesyonal at seryoso. Sa pagkakatanda ko, hindi siya ganito makipag-usap kay Sirius.
"I don't care—"
He exhaled and listened for a few seconds before ending the call. Nang lumingon siya sa akin ay nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya.
"Hey," he greeted with a smile, like he didn't just had a serious conversation earlier.
"Sino 'yon?"
"Diane,"
I didn't believe him though. My guts were telling me that she's about to meet Rouisa. I may look passive but I know when to notice things that would only reveal in a span of seconds. I've got a sharp glance in the number and I saw the word 'Stranger'.
Hell, he's a terrible liar.
Hindi ko pinahalata sa kaniya na hindi ako naniwala kaya kinausap ko siya buong byahe.
Nang huminto ang kotse ay tumingin na ako sa labas. Agad ring naging pamilyar sa akin ang lugar.
"My friend also lives here."
"I know,"
"How do you know?"
"I just know."
Sinundan ko lang siya habang ipinagdarasal na hindi ko makasalubong si Lindsay dahil paniguradong tatanungin nanaman niya ako.
Pero mukhang wala ata sa akin ang swerte dahil pagbukas ng elevator ay nakita ko si Lindsay na nakabihis. At saktong nagtama pa ang paningin namin.
"Scarlet," She said in surprised, tumingin pa siya kay Arius bago ibinalik ang tingin sa akin. "Bibisitahin mo ba ako?"
"Hindi ikaw ang bibisitahin namin," Diretsyo kong sabi at tumawa dahil nag-bitch face nanaman siya.
"Sino 'to?" Lindsay, who grew just like how I spoke, pointed at Arius who's just observing us with a light mood.
"Arius," And then the next thing I knew, they were already shaking their hands.
"Ano mo?"
Napapikit ako ng ilang beses at hindi tumingin kay Arius, kahit na gusto ko siyang balaan na manahimik muna. Buti na lang at hindi siya nagsalita.
Ano bang dapat kong sabihin? Jowa ko? Boyfriend ko? Lover? Partner? Dang, kinikilabutan na ako kapag iniisip ko pa lang.
I cleared my throat before giving an awkward smile, "My man."
Nanlaki ang mata ni Lindsay at napatingin sa aming dalawa bago siya ngumiti. Ayokong lumingon kay Arius ngayon, maiilang ako. "Well, good for you,"
"Salamat."
"Hindi ko inaasahan na magkakaroon ka ng boyfriend," Banggit niya kaya saglit akong natawa. Ang pagkagulat ni Lindsay ang kumpirmasyon na kakaiba ang reaksyon ko ngayon.
Rinig kong tumawa si Arius nang makita ako.
"Same here," I reacted, feeling still new in this kind of. . . Life.
"Whatever, may pupuntahan pa ako. Bye. Stay strong sa inyo." She waved her hand at us before walking towards the lobby. Huminga na lang ako ng malalim bago pumasok ng elevator.
Nag-iba talaga ang pakiramdam ko nang malaman kong wala kaming kasabay. Paniguradong aasarin nanaman ako ni Arius.
"My woman," he mentioned that makes me roll my eyes, I saw him looking at me in the reflection of the closed door in our front.
"I like my lady."
Inulit niya pa ulit matapos ang ilang segundo, daydreaming beside me. Tiniis ko ang mabibilis na tibok ng puso ko para lang hindi ako magsalita sa loob ng elevator hanggang sa makarating na kami sa floor na pinindot niya.
Nag-iba rin tuloy ang kulo ng tiyan ko. Takteng kaba 'to.
Pinapakiramdaman ko lang siya habang naglalakad kami sa hallway. Maya-maya pa ay may kinuha siyang susi at binuksan ang pinto, ni hindi man lang siya kumatok at binuksan agad ito.
Taong nakatayo at nakatuwalya agad ang nakita ko. Nagulat pa ako nang makita ko ang mukha ni Arius. May hawak pa itong toothbrush.
"What the hell, bro." sabay nilang sabi nang makita ang isa't isa. I chuckled at their synchronize movement when they looked at me.
Arius pushed me out and our single contact makes me calm again. He closed the door beside me.
"Wala kang nakita," he declared but I just raised my eyebrow at him.
"I've already saw you half-naked, parehas lang naman kayo. So what's the big deal?"
"When?!" iskandalosong sigaw niya. I was kinda insulted because he even hugged himself in front of me. Ang drama.
"Duh, you were half-naked when I tattooed on your chest?" Irap ko.
"Ah."
Hindi rin naman nagtagal ay pumasok na kami, binuksan na kasi ni Sirius 'yung pinto nang makapagbihis siya.
"Bakit nandito ka rin?" tanong sa akin nito.
"Aba, bawal ako?" Wala akong ideya kung bakit 'yon ang naisagot ko. I don't know, it just felt like I was just talking to Arius. Maski siya ay nagulat sa sinabi ko.
Umupo ako sa sofa habang tinitignan ang buong condo nila. Malinis naman, pero nasisigurado ako na bihira lang naman silang umuwi rito.
Dumiretsyo si Arius sa kusina habang nakatayo pa rin si Sirius sa pinto at nakakrus pa ang mga braso. Hindi ko na inalam kung saan siya nakatingin.
"Wala man lang pagkain sa bahay na 'to." reklamo ni Arius at lumapit sa amin. "Let's go get some food!"
"Ayoko nang lumabas," I said and making myself comfortable in the sofa. I even smelled the pillow just like what he did before and I laughed when I saw their reaction.
"What?"
Sirius were looking awkward but I just smirked at him. Bakit pa ako maiilang, parehas lang naman sila ng mukha. They were both familiar to me, not just because they were twins, it just felt right and I felt like I used to do this before.
Umorder na lang si Arius, ang dami niya pang tinawagan dahil pati ata pang-grocery oorder siya. Tumambay siya roon sa kusina kaya naman tumingin na lang ako kay Sirius. Doon ko lang napansin na may sugat nga rin siya katulad ng nakita ko kay Arius kanina.
"Tatayo ka lang diyan?" I asked because I was already hugging the pillow.
Hindi ko pinansin ang pagkunot ng noo niya habang nakangiti. Umupo na rin siya sa kabilang sofa.
"Kamusta naman?" tanong niya na parang matagal na kaming magkakilala.
"Ito, buhay pa rin." I joked.
"Sinabi na ba sa'yo ni Arius kung sino sila Henry?" tanong niya pa kaya nagtaka ako.
"Sila nanaman?" Hindi ko nga kilala ang mga 'yon at bihira lang banggitin ang mga pangalan nila. What's with them?
"I don't know, you already looked comfortable to me."
"So, anong connect kila Henry sa pagiging kumportable ko?" Hindi ko lang maintindihan ang pinupunto niya.
Natigil siya na parang may iniisip at gulong-gulo sa akin. Bakit parang siya pa ang naguguluhan? He even tilted his head a little.
I exhaled, "Arius talks a lot about you and besides, I always saw his face— your face and both of your auras were the same. So maybe that's why I am comfortable right now? Take note, the two of you even have the same smell. So, bro, what's Henry's connection about this ease?"
He looked amused on what I just said. It seems like he wanted to say something but he hesitated.
"What?" I asked with arched eyebrow because he's already staring and I'm waiting for seconds in his answer.
"I'm just confused, bakit nagkikita pa rin kayo ngayon at nandito ka?" Tanong nito kung kaya naman napapikit ako dahil hindi ko alam kung saan magsisimula.
"Hindi mo ba alam na nakikitira ang kapatid mo sa bahay ko?"
"No way," That word became a hiss on his tone, "Pinayagan mo?"
"That," I agreed, "Hindi ko talaga alam kung anong sumapi sa akin at naisip ko na pumayag. Hindi talaga niya sinabi sa'yo?" manghang tanong ko.
He pursed his lips. "Well, lots of things had changed."
Hindi na ako nakasagot at tumahimik na lang. Kitang-kita ko ang pagkapagod at lungkot sa mata niya. I wonder how Diane and Sirius broke up? Diane seems a good woman and Sirius looks considerate about her feelings to the point that he almost left Arius behind. What could have gone wrong between them?
Maya-maya pa ay bumalik na si Arius at umupo sa tabi ko.
"Bakit nga nandito kayong dalawa?" Panimulang tanong ni Sirius sa amin. Ramdam ko na lumingon sa akin si Arius kaya naman ako ang sumagot.
"Well, I think I have a connection with the answers that you were looking for. And I'm actually thinking of helping the two of you." Maingat kong sabi.
"You didn't told me a thing about that," Arius accussed but I just smile unwillingly.
"That's impossible, stay out of this, Scarlet."
"If you're thinking that I'll be in risk, think about yourselves, too." Tinignan ko silang dalawa. "Sirius, what you're doing right now was out of your field of work."
"Sinabi mo sa kaniya?" He accused to Arius.
"Luh, wala akong sinabing gano'n."
"I eavesdropped when the three of you went in my house." I gave them an apologetic smile. Naalala ko ang mga narinig ko nang kunin nila ang tulog na lalaki sa bahay ko.
Nagkaroon sila ng maliit na away hanggang sa mabanggit nila ang trabaho nila. Na nasa alanganin si Sirius sa paghahanap ng kasagutan tungkol sa coven na pumatay sa magulang nila.
"What I'm pointing is, if you are putting yourself in risk, then make sure that you'll success."
"But it doesn't mean that we'll put you in risk." Arius countered.
"Isa ka pa," I pointed out. "Iniwan mo si Sirius kung kailan kailangan ka niya. Kaya siguro naghanap ng makakaramay 'to."
"I didn't left—"
"No," Mabilis na pagtanggi ko, "What he need is help, not just your presence. Come on, Arius. You know your bond were stronger than that."
Natahimik siya sa sinabi ko. Bakit parang ngayon lang siya natauhan?
"I'm done listening to your rants, now that I know what could make the two of you back on yourselves again."
May mga punto naman sila sa kung anong pinapanigan nila pero may aksyon na kailangang gawin. At sa pagkakataong 'to, hindi mabigat na rason ang meron si Arius.
Pinagmasdan ko ang reaksyon nila, ramdam ko ang kaba sa aking dibdib dahil pareho silang nakatitig at hindi nagsasalita.
"We can't live in peace with only happiness, we need to search for answers—for truth to be able to reach that kind of life."
"Kaya tutulong ako, naiintindihan niyo?"