Ne ali rahmet ne de hünkar ne kadar zaman geçti bilmiyorlardı hala göz gözeydiler özlemleri bir kaç saniye derken kırgınlıkları sanki günlerdir göz göze olduklarını söylüyordu bu uzun yada kısa bakışmayı
Ali rahmetin karnına saplanan ağrı bölmüştü ağrıyla irkilince hünkar daldığı yerden çıkabilmiş hemen yanına gitmişti
H.ne oldu iyimisin
Ali rahmet ağrıdan buruşan yüzünü düzeltmeye çalışarak cevap verdi
A.bilmiyorum birden ağrıdı
Hünkar örtüyü kaldırdı ali rahmetin üzerinde ki gömleği çıkarmışlardı sadece pantolonu vardı üzerinde moraran karnına bakınca içi acıdı
H.doktor çağırayım mı
A.yok gerek yok hemşire iğne yaptı keser ağrıyı heralde
H.bekleyelim geçmezse çağırırız o zaman
A.olur
H.rahatmısın sen
Ali rahmet hafif gülümsedi
A.rahatım sağ ol
Hünkar tekrar örttü üzerini ve öylece dikildi ali rahmetin başında aradan biraz zaman geçti hala öylece ayakta bekliyordu ali rahmet başını kaldırıp ona baktı
A.niye oturmuyorsun
H.bilmem bi şeye ihtiyacın olur belki
A.otur. hünkar lazım olursa söylerim
H.tamam söyle ama çekinme lütfen
Ali rahmet gülümsedi
A.olur çekinmem
Hünkar yanda ki koltuğa oturdu ali rahmet bakışlarını karşıda ki duvara sabitlemiş bakıyordu canı yandığı için arada yüzü buruşuyordu hünkar gözünü kırpmadan onu izliyordu kısa süren sessizliği hünkar bozdu
H.teşekkür ederim
Ali rahmet başını ona çevirdi
Hünkar yine konuştu
H.akşam o hengamede teşekkür edememiştim
A.ne için
H.torunumu kurtardığın için
Ali rahmet hem üzülmüş hemde sinirlenmişti
A.teşekküre gerek yok
Hünkar ali rahmetin sesinin sert çıkmasını anlayamamıştı yine sessizlik olmuştu bu sefer Ali rahmet bozmuştu sessizliği
A.ne zaman kabulleniceksin
H.neyi
A.varlığımı
Hünkar anlamaz bakışlarla ona bakarken devam etti
A.ben varım hünkar burdayım demir benim oğlum Adnan benim torunum torunumu ordan kurtardım diye bi yabancıymışım gibi teşekkür etmene gerek yok ben üzerime düşeni yaptım
Hünkar ali rahmetin söylediklerine hak verdi ama öyle alışmıştı ki onun yokluğuna şimdi biraz tuhaf geliyordu varlığı hem hemen alışmıştı varlığına hem de alışmak istemiyordu derince bi iç çekti Hünkar sonra bi itiraf gibi döküldü dilinden sözcükler
H.yokluğuna alışmak çok uzun ve zor oldu şimdi varlığına hemen alışmak tuhaf geliyor bana
Ali rahmet gözünü ayırmadan ona bakıyordu hünkar ne dediğini idrak edince iş işten geçmişti
A.bi şeylere alışabilmek ne güzel
Hünkar anlamaz bakışlarla ona bakarken Ali rahmet buruk bi şekilde gülümsedi
A.ben yıllardır hiç bi şeye alışamadım
Ali rahmette tıpkı onun gibi derince bi iç çekti ve devam etti
A.ne içerde olmaya alıştım ne dışar da olmaya kendimi hiç biyere ait hissetmiyorum nereye gitsem eğreti duruyor gibiyim kabul görmemiş gitmesi beklenen misafir gibiyim
İkisinin de gözleri dolmuştu ali rahmet bakışlarını tavana çevirmiş içini dökmek ister gibi konuşuyordu
A.başımı koyduğum yastık yabancı bana uyuduğum yatak bazen izlediğim gök yüzü bile yabancı geliyor bana sonra içime çektiğim nefes
Ali rahmet gözünden akan yaşların yastığını ıslattığının farkın da değildi Hünkar gözünü ondan ayırmıyordu onun da gözleri dolmuştu ali rahmet devam etti
A.mesela neyi sevip neyi sevmediğimi bilmiyorum artık eskiden güneşte oturmayı sevmezdim ama şimdi saatlerce güneşin altında oturup gözlerim acıyıncaya kadar izliyorum onu
Hünkar başını önüne eğdi
ali rahmet devam etti
A.eskiden sabahlara kadar ay ışığında oturup hayaller kurardım hiç sabah olmasın isterdim ama şimdi gece olupta ay ışığı pencereden içeri girmesin diye sıkıca kapatıyorum perdeleri
Ali rahmet başını hafif çevirip hünkara baktı onun ona bakmadığını görünce söylediklerinin onun için hiç bi şey ifade etmediğini sanıp üzüldü sonra sol eliyle göz yaşlarını sildi
A.yaşlandım sanırım
Hünkar başını kaldırıp ona baktı hafif gülümsedi
H.bunu kabullenmen iyi
Ali rahmet hünkarla göz göze gelince gözlerinin kızardığını görünce içi acıdı oda onun gibi gülümsemeye çalıştı
A.bi yerden sonra kabullenmek lazım
Hünkar işi dahada şakaya vurdu
H.mesela bu günden sonra kabullen de bi daha öyle kahramanlıklar yapma bak ne hale geldin
Ali rahmet güldü
A.kahramanlık mi şimdi bu
Hünkar güldü
H.e yani artık adnanın kahramanısın
A.o zaman sen ve demir de benim kahramanımsınız
Hünkar gözlerini kaçırdı
H.aynı şey değil
A.ne farkı var o zaman bende sana teşekkür edeyim yaman hanım hayatımı kurtardığın için
H.intikam mı alıyorsun
Ali rahmet güldü
A.yok canım ne haddime
Hünkar canım kelimesine takılmışken
Ali rahmet devam etti
A.ama gerçekten teşekkür ederim elim demirin ellerinin arasından kayarken içimde ne korku ne de pişmanlık vardı tek düşündüğüm demirdi oğlumun ellerinin arasından kayıp düşseydim onun yaşayacağı üzüntüyü düşününüyordum sen buna engel oldun hünkar
H.sonuç değişmiyor ali rahmet
Ali rahmet hünkarın devamını getirmesi için ona döndü
H.ikimizde evlatlarımız için çaba sarf ettik
A.demek ki ortada teşekkür edilecek bi durum yokmuş
Hünkar teslim olmuş gibi güldü
H.ay iyi demedim bi şey teşekkür falan da etmedim sana tamam mı rahatladın mı
Ali rahmette güldü
A.şimdi belki kendimi bi yere ait hissedebilirim artık
İkisi de gülümsediler hünkar ayaklandı
A.nereye
H.sabahattin merhem vericem demişti sürelim iyi gelir belki
Ali rahmet hünkarın gitmesini istemiyordu
A.iyiyim ben
H.hıhı çok iyisin ya ağrıdan kıvranıyorsun ali rahmet bide belli etmemeye çalışıyorsun o zaman da yüzün çok komik bi hal alıyor
Hünkar ali rahmetin bi şey demesini beklemeden çıktı odadan ali rahmet biraz bozulmuştu yerinden yavaşça kalkmaya çalıştı canı acıyordu ama kalkmayı başarabilmişti biraz zorlanarak yürüdü oda daki banyoya geçti aynanın karşısın da durup kendisine baktı komikmiydi yani canı acıyordu tamam biraz dağılmıştı saçı başı ama yine de yakışıklıydı niye komik demişti ki şimdi hünkar ona canı sıkılmıştı elini yüzünü yıkadı ıslak ellerini saçlarında gezdirdi biraz daha iyi olmuş gibiydi aynaya baktı tekrar biraz da dikleşti canı acıyordu ama şimdi acınası bi halde olma zamanı değildi yıllar sonra ilk defa baş başa kalmıştı karısıyla aklına gelen şeylerle çapkınca gülümsedi aslın da bu hastalığı biraz kullanmanın hiçte zararı olmazdı işi bitince yine aynı yavaş hareketlerle çıktı banyodan
Hünkar da sabahattinin yanına gitmişti merhemi alıp kantinden de yiyecek bi şeyler aldı Ali rahmet akşam pek bi şey yememişti şimdi anlıyordu ali rahmetin neden yemediğini o ağrıyla yiyememişti tabi odaya yetişince kapıyı yavaşça açtı ali rahmetin uyumuş olabileceğini düşünerek içeri girince şaşırdı yatak boştu elindekileri bırakırken arkadan gelen sesle döndü
Ali rahmet banyodan çıkınca hünkarın arkasının dönük olduğunu gördü yerinde hafif dikleşti canının acıdığını belli etmemeye çalışarak yürüdü hünkar panikle yanına gitti
H.niye kalktın ali rahmet
A.tuvalete gittim
H.bekleseydin ya beni
A.hallettim işte
Hünkar ali rahmetin haline bakınca gülümsedi saçlarını düzeltmişti sonra vücuduna kaydı gözleri kocasını uzun zaman sonra ilk defa böyle görüyordu yutkundu etkilendiğini belli etmemeye çalışarak koluna girdi
H.bekleseydin keşke
A.bitti işte
Yatağa yetiştiler ali rahmet oturdu hünkar ayaklarının kaldırmasına yardım etti
ali rahmet yatağa tam yerleşince mahçup bi şekilde başını kaldırıp hünkara baktı
A.sana da iyice yük oldum
H.ne biçim söz o öyle Ali rahmet
A.keşke ahmeti çağırsaydım
H.ne fark eder
A.yani böyle zahmet veriyorum sana
Hünkar aldıklarını hasta masasına bırakırken cevap verdi
H.niye zahmet olsun ben senin yerin de olsam sana zahmet olur mu
Ali rahmet gülümsedi
A.yok ben zevkle yapardım
Hünkar masayı yatağın üzerine iterken bi kaşını yukarı kaldırıp ona baktı
H.yani benim acı çekmem sana zevk verirdi
Ali rahmet hünkarın yanlış anladığını sanıp panikle konuştu
A.yok canım öyle değil yanlış anladın sen o mana da değil yani bana zahmet olmaz yani nasıl desem ki şimdi
Hünkar sesli bi şekilde güldü ali rahmetin kıvranmasına o gülünce ali rahmette güldü
A.aşk olsun yaman hanım komik mi
H.ama itiraf et komikti ali rahmet
Ali rahmet onaylarcasına kafasını salladı gülmeleri durunca ali rahmet önündekilere baktı
A.bunlar ne için
Hünkar yatağına kenarına oturdu
H.akşam pek bişey yemedin acıkmışsındır dedim
Ali rahmetin gözlerinin içi güldü
A.demek yemekte gözün bendeydi
yaman hanım
Hünkar gözlerini kaçırdı
H.yani bi sıkıntın olduğunu anladım
Ali rahmet hünkarın peş peşe gelen itiraflarıyla gülümsedi
A.nasıl anladın o kadar da belli etmemeye çalıştım
H.anlarım ben tanıyorum seni
A.ne ilgisi var tanımakla
H.sen beni tanımıyormusun ali rahmet
A.tanıyorum tabi
H.iyi tanıştığımıza memnun oldum
A.valla ben hep memnunum seni tanıdığıma
H.hadi birşeyler ye sonra merhemi sürelim
A.olur
Ali rahmet hünkarın getirdiklerini yemeğe çalışırken hünkar onun zorlandığını görünce yardımcı oldu hiç bitmesini istemediği bi andı ali rahmet için ve ne kadar kendisine bile itiraf edemese de hünkar içinde öyleydi
Ve kestik umarım beğenirsiniz arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum 😊