KABANATA 32
Binabantayan
"Nong time na muntik na akong masagasaan sa mall, pagkagising ko non sa sasakyan ni Cyrille wala na akong marinig. Tapos nong sinundo niyo ko sa studio na kasama ko si Clarence, wala din akong marinig non."
"Seryoso? Anlakas ng earphone mo non."
"Nagpapanggap lang akong nakaearphones pero hindi ko naman talaga naririnig yong tugtog kahit nakatodo na yong volume. Ayoko lang makahalata yong iba na may mali sa akin. Kapag nawala yong pandinig ko, it's totally shutdown." napatawa ako ng mapakla.
Laking gulat ko ng bigla niyang kinuha yong baso sa akin at dali-dali akong niyakap ng mahigpit. Bigla akong napaiyak.
"Why didn't you tell me? Dapat sinabi mo kaagad."
"I am so confused and scared right now. Hindi ko alam kung babalik na ba ako o magstay pa ako dito----
"You can go now, Ayessa –"
Eto na ba yong hinihintay ko? Yong bigla nalang niya akong papalayuin sa tabi niya? Isang araw palang kaming nagkakasundo. Ang bilis namang bawiin sa akin yong lalaking matagal kong hinintay.
"I don't want to leave you." I said while looking in his eyes pero kaagad din akong umiwas ng tingin sa kanya dahil alam kong naawa siya sa akin. Ayokong nakikita na may naawa sa akin.
"Pero yon yong gusto mo. I will completely understand. As long as iiwanan kita ng may dahilan."
"You will not leave me. I will come with you. We will go back to Paris, together."
Parang biglang huminto ang puso ko sa sinabi niya. Yong bitak-bitak kong puso, unti-unti ng nabubuo dahil sa kanya
"Oh, Quen. Why did I do to deserve someone like you?" bulong ko.
"We'll go back. As soon as possible, Honey. Stop crying, please. Pupunta tayo ng Paris, next week. Ipapaayos ko na sa secretary ko yong mga papers."
"We will leave after my ballet performance. Hindi pa pwede, Quen. Nagsisimula palang akong abutin yong pangarap ko. Hindi ako pwedeng bumitaw ngayon kasi alam ko na kapag bumitaw ako ngayon pagsisisihan ko to balang araw. After my performance, please."
"Ayessa, Ayessa, What am I gonna do with you? Why are you so stubborn?" He asked me while hugging me so tight.
Umayos siya ng higa at ako naman nakapatong sa kanya habang yong ulo ko nasa dibdib niya.
I woke up with a massive headache. Hindi naman ako uminom pero sobrang sakit ng ulo ko na para bang may pinupukpok sa ulo ko. Nagpakawala ako ng impit na sigaw at halos mawalan na ako ng buhok sa sobrang pagsabunot ko sa ulo.
Kaagad akong napabanggon at napasandal sa headboard ng kama habang hawak-hawak ko yong ulo ko. I was just closing my eyes and trying to ease the pain. Nagulat ako ng biglang may kamay na humawak sa ulo ko kaya napadilat ako.
"What's wrong?" Tanong niya at halatang bagong gising palang dahil malat yong boses at mapungay yong mga mata.
Napalibot ako sa loob ng kwarto. Hindi naman ito yong kwarto namin kagabi. Tsaka kailan kami umakyat?
Napadaing na naman ako sa sakit ng may parang pumitik sa tenga ko. Fuck! Kailan ba mawawala ang sakit na nararamdaman ko? Halos umiyak na ako sa kirot. Nanlalamig at nanginig na din ang katawan ko kahit na mahina lang ang aircon sa kwarto.
"Hey. What's wrong?" Natataranta na tanong niya.
Hindi niya alam kung hahawakan niya ba yong ulo ko o yayakapin ako.
"C-can you please get my bag? I need to take my med, as soon as possible. Please!" Kaagad siyang lumabas ng kwarto at pagbalik niya dala-dala na niya yong dalawa kong bag.
Gusto kong matawa sa itsura niya dahil kabadong kabado siya at halatang natataranta which is new to me. Never ko kasi siyang nakitang ngarag at natataranta. He's always compose and calm.
I immediately get my ballet bag tapos nilabas ko din yong isang maliit na pouch bag at hinanap yong gamot ko. Halos magkalat na ang iba't ibang gamot ko doon, vitamis, biogesic, gamot sa ubo at sipon bago ko tuluyang makita ang gamit na kailangan ko.
Inabutan kaagad ako ni Zach ng tubig pagkatapos ay inayos niya yong kalat-kalat kong gamit. Nong naayos niya na yong gamit ko ay kaagad niya kong tinabihan sa kama at niyakap ng mahigpit.
"Okay ka na?" Umiling lang ako.
"Anong masakit?"
"My head and ears. Hindi pa umeepekto yong gamot. I forgot to take it last night kaya sumakit yong ulo ko." Paliwanag ko sa kanya at sinandal ko lang yong ulo ko sa dibdib niya.
Niyakap niya ako ng mahigpit at pinadapa ulit sa ibabaw niya. Masakit pa rin ang ulo ko at may pumipintig pa din ang tenga ko. Panay lang ang paghaplos niya sa buhok at likod ko kaya naman nababaling ang atensyon ko dito kaysa sa sakit ko.
"Everyday ba pag-inom mo ng gamot?" Tanong niya.
"Nope. Thrice a week lang every Monday, Wedenesday and Friday. Isa para sa ears ko tapos isa para sa maintenance." Hindi siya sumagot kaya naman napatingala ako sa kanya and he look so sleepy.
Mapungay ang mga mata at halos mamula ito. Panay din ang paghikab niya kaya naman naawa ako sa kanya. Pinuyat ko na nga siya kanina tapos naistorbo ko pa ang pagtulog niya.
"Natulog ka na ba?" Napailing lang siya tapos nginusuan ako
"Kakatulog ko palang. 30 mins palang ata tapos nagising na ako."
"Sorry. Sige na sleep ka na." Sabi ko tapos hinalikan ko siya sa lips.
Aalis na sana ako sa tabi niya kaya lang bigla niya akong hinapit palapit sa kanya.
"Where are you going?" Nakakunot noong tanong niya.
"I will let you sleep. Bababa lang ako. Puntahan ko sila Thalia"
"Then let me sleep. Stay here. Wala sila Thalia nagsnorkling." He begged, his voice now husky
Napanguso lang ako nong niyakap na niya ako habang nakahiga. Ilang minuto lang nakatulog na din siya. Hinalikan niya pa ako sa noo bago matulog. As if he is so afraid that I will leave him.
I woke up at around 4 in the afternoon. Nakaramdam din ako ng antok dahil sa gamot kaya naman nakatulog din ako.
Iniwanan kong tulog na tulog sa kwarto si Enrique. Mukha kasing puyat na puyat kaya hindi ko na ginising tsaka gutom na din ako kaya bumaba agad ako.
Walang tao sa bahay maliban sa amin ni Quen. Mukhang naglibot sila sa kabilang isla. Wala din akong makitang pagkain na luto na kaya naman kinain ko muna yong tasty na nasa lamesa.
Naisipan ko ding magluto na din ng pagkain namin. Panigurado pagbalik ng mga yon gutom na gutom tsaka pagod nang magluto si Thalia kaya naman ako munang magluluto.
Habang nagluluto hindi ko mapigilang maging masaya at the same time kabahan sa mga nangyayari. Masaya kasi sa wakas nasabi ko na kay Quen yong kalagayan ko.
Wala naman talaga akong balak na itago sa kanya yon. Panigurado kapag nalaman pa to nila Thalia magugulat yon kasi nasabi ko na kay Quen.
Ano bang dapat kong itago? Malalaman at malalaman din naman niya yon.
Ang tanging ikinakatakot ko lang ay baka mapagod siyang umintindi sa akin. Tsaka hindi ko pa alam kung ano ba kami. Nagkabalikan na ba kami o landian lang to? Paano na si Charm pagnagkataong nagkabalikan na kami?
"Lalim ng iniisip ha. Penny for your thoughts, Hon?" Nagulat ako ng biglang may yumakap sa akin mula sa likuran.
Amoy palang niya, alam ko na kung sino siya tindig niya palang, kilalang-kilala ko na siya. Sa sobrang tangkad niya ipinapatong na niya yong baba niya sa ulo ko.
Halos malasing ako sa amoy niya. Napakabango at lalaking-lalaki. Napansin kong iba na rin ang suot niyang damit.
"Nothing. What's our status? Nilalandi mo lang ba ako kasi--
Bigla siyang napatawa ng malakas habang nagsasalita pa ako. Napakunot tuloy ako ng noo. Kita mo tong lalaking to, hindi pa ako tapos magsalita tinatawanan na kaagad ako.
Pinaharap niya ako sa kanya habang pinipigilan niyang tumawa. Hinawakan niya yong magkabilang pisngi ko habang panay ang panunukso ng halik sa labi ko.
"Kung hindi kita girlfriend, hindi ko gagawin sa'yo to." Sabay halik ng matagal sa labi ko.
Halos hindi ako makahinga ng maayos sa ginagawa niya. Yong puso ko kumakalabog na ng sobra-sobra. Tinutukso niya ko dahil sa tuwing hahalikan niya ako ay kinakagat niya ng bahagya ang ibaba ng labi ko at sa tuwing sasagutin ko yong mapupusok niyang halik ay hihinto naman siya at ngi-ngitian ako ng nakakaloko.
"Kung hindi kita girlfriend, pinabayaan na kitang mag-isa dito."
"So girlfriend mo na ko?" Tanong ko sa kanya at hinapit niya ako palapit sa kanya. Ikinawit ko naman yong kamay ko sa leeg niya.
"Yes and I really don't know what will I do if I lose you again." And with that he kissed me on my lips.
Hindi ko sinasagot yong halik niya at nahalata niyang pinagtitripan ko siya thats why he deepen the kiss. Then he started to move his lips, it was so tempting as if kapag hindi ko sinagot magsisisi ka.
So I automatically responded to his kiss. Nakakapanghina bawat halik at haplos niya sakin. I gave up. Noon pa man ay sinuko ko na ang pagkatao ko sa kanya. Puso at kaluluwa ay buong buo kong ibinigay sa kanya.
Hindi na ako nag-inarte at naramdaman kong napangiti siya sa pagsagot ko. Naglakbay yung dalawang kamay niya papunta sa bewang ko.
Binuhat niya ako at pinaupo malapit sa sink. He kissed me more passionate. It taste like a sweet candy. I can imagine my sore lips after all of this.
Suddenly, I felt my hands on his neck tightened pulling him closer to me. As if I am asking for more and he's willing to satisfy me. I open my eyes to see his reaction.
He broke the kiss and stared at me. As if he's memorizing my face.
"You're mine..." I smiled as I felt the fluttering of butterflies in my stomach and the abnormal beat of my heart.
He kissed me again and this time he is seeking for an entrance in my mouth. I gasped as I felt his tongue licked my lower lip.
"Taragis ang daming antik." Parehong nanlaki yong mga mata namin ng marinig namin yong boses ni Thalia.
Ako ang naunang bumitaw. Kaagad akong napababa sa kinauupuan ko. Si Enrique naman walang ginawa kundi pagmasdan ako.
"Susunod ha. H'wag kayong makikinig don kay manong. Kita niyo dinala tayo sa pugad ng mga langgam!" panay pa rin siya sa pagrereklamo.
"Ingay mo, Thalia. Maganda naman sa pinuntahan natin. Nagkataon lang na tatanga-tanga ka at napasandal ka don sa mga antique." Matawa-tawang sabi ni Chris.
Bahagya ko siyang tinapik sa pisngi dahil naiilang na ako sa pagtitig niya sa akin. Napamura siya ng mahina at hindi ko nakuha ang sinabi niya.
"We're safe." Pabulong na sabi ni Enrique. Nakangiti pa din siya na akala mo may nakuhang laruan.
"Hi, guys. O saya mo Quen ha." Kaagad akong inakbayan ni Thalia.
"Istorbo ka. Bwisit." Nawala ang ngiti sa labi niya at napakunot pa ng noo.
Bago pa man makaanggal si Thalia sa sinabi ni Enrique ay kinuha ko na ang atensyon niya. Damn it, Enrique! Mabubuko tayo dahil dyan sa pagmamaktol mo.
"Hi, Thals."
"Bakit ang pula mo? Okay ka lang? Inaway ka ba nitong gung-gong na to?"
"Hoy. Sinong gung-gong ha?" Tanong ni Quen at inirapan lang siya ni Thalia.
"Hindi. Okay lang. Mainit lang." Putol-putol kong sabi ko napatango-tango lang siya.
Si Enrique naman napapangiti lang. Tinalikuran ko silang dalawa at binaling nalang ang atensyon sa niluluto kong pagkain. Mabuti nalang at hindi na kami inusisa ni Thalia dahil paniguradong mabubuko kami.
"Wow. Nagluluto ka na?"
"Ay hindi Thalia. Naghuhugas ng pinggan yan." Pambabara ni Enrique at narinig kong napahiyaw siya dahil sa tunog ng paghampas sa balat niya.
"Yes. Patapos na to. Hinihintay ko lang maluto yong sinaing. May niluto na akong snack dyan. Kainin niyo muna while waiting tsaka magluluto pa ako ng isa pang ulam." Sabi ko sa kanya at kaagad naman niyang kinuha yong kalamares na niluto ko kanina.
"Tara, Quen. Kain."
"Sige lang. Busog na ako." Nakabungisngis niyang sabi kaya pinandilatan ko siya ng mata.
Nagkibit balikat lang si Thalia tapos dumiretso na sa sala.
"Anong busog ha?!" Sabay kurot ko sa kanya at napatawa naman siya ng malakas.
"Sige. Kurutin mo pa ko. Ipagkakalat ko yong nangyari kanina." Matawa-tawa niyang pagbabanta sa akin.
Sa inis ko tinalikuran ko siya at pinagpatuloy yong pagluluto ko ng ulam. Bwisit na lalaking to ang lakas mang-asar.
"Wag ka na magalit. Naglalambing lang ako." Sabay yakap niya sa akin pero hindi ko siya pinansin at patuloy pa din ako sa paghahalo ng pagkain.
"Hoy gago. Wag kang istorbo dyan. Nagluluto si Yessa, walang time makilpaglandian yan sayo." Sita ni Cyrille kaya natawa lang ako.
"Inggit ka lang gago." Pabirong sabi niya kay Cyrille.
Napalinggon naman ako sa kanya kaya nakita ko yong reaksyon niya. Di naman siya naiirita o naiinis mukhang okay na sila ni Cyrille.
"I'll be back. May pag-uusapan lang kami sandali."
Nagulat nalang ako ng biglang kumalas sa pagkakayakap sa akin si Quen. Hinalikan niya ko sa pisngi tapos hinatak na niya si Cyrille palabas ng kusina.
Ano kayang pag-uusapan ng dalawa? Sasabihin niya kaya na nagkabalikan na kaming dalawa?
Saktong pagbalik nila Cyrille tsaka Quen, okay na rin yong pagkain kaya naman nagsikain na kami. Nagpahinga lang ng isang oras tapos nagkaayaan na magswimming ulit.
"Inom tayo later?" Tanong ni Chris.
"Hayok na hayok sa alak ha." Natawa ako sa sinabi ni Nathan sa girlfriend niya.
"Wow. Sino kayang nagturo sa akin uminom?" Naiinis na sagot ni Chris.
"O tama na yan. Tara na inom na. Bukas ng umaga uuwi na tayo. Magpakasabog kayo ha!"
Pagkasabi ni Cyrille non dumiretso na siyang bahay para kumuha ng alak. Naiwan kami dito sa tabing dagat. Malamig ang simoy ng hangin. Mas gusto ko nalang magpahinga kaysa uminom. Simula ng bumalik ako ng Pilipinas ay hindi na ulit ako uminom ng alak.
Ang huling inom ko ay noong nasa Paris pa ako. Noong araw na nadiskubre kong may mali sa pandinig ko. Inubos ko yong laman ng isang bote dahil sa sama ng loob ko. Bagsaka ako kinabukasan at halos hindi na makatayo.
Napapitlang ako ng niyakap ako ng husto niy Quen. Sumandal ako sa dibdib niya. Sa liit kong ito, halos magsilbi na siyang kumot ko na nagpapainit sa malamig na gabi.
Ganito din kaya sila noon ni Charm? Niyayakap niya din ba noon si Charm? Bigla kong hinanap si Charm pero hindi ko siya makita.
"Where's Charm?" Tanong ko tapos tinignan lang nila ako.
"Nasa bahay. Tinatamad daw siyang magswimming." Pambabasag ni Nathan sa katahimikan.
Napatango nalang ako at hindi na muling nagtanong. Niyakap lang ako ng mahigpit ni Quen habang pinaglalaruan niya yong kamay ko. Nakaupo siya sa likuran ko habang nakapatong yong ulo niya sa ulo ko.
"Kayo na ulit?" Tanong ni Thalia at napatango lang si Enrique.
Imbis na ngiti yong makita ko sa mukha nila. Mga nakasimangot sila. Hindi ko tuloy alam kung hindi ba sila natutuwa sa nangyari o ano e.
"Bakit ganyan mga mukha niyo?" Tanong ko sa kanila pero inirapan lang ako ni Thalia.
"As expected. Dapat pinahirapan mo pa yan, Ayessa." Sabi ni Thalia.
Nagulat ako ng binato siya ni Enrique ng Tsinelas. Halos maglupasay na sa buhangin si Thalia dahil nakaisa na naman siya kay Enrique. Kahit kailan ay napakahilig mang-asar ng babaeng ito.
"Di pa ba sapat yong palagi siyang umaalis?" Inis na tanong ni Enrique at mas lalo silang natawa.
"Susunod kasi, sumama ka. Sundan mo kaagad para wala ng kawala. Bantayan mo kasi para hindi nakakatakas. Mahina ka e!" Panunukso ni Jerome sa kanya.
Mabilis ang paghinga ni Enrique. Kinuha ko nalang ang kamay niya at iniyakap ito sa katawan ko.
"Don't mind them, Inggit lang yang mga yan." sabi ko at nagprotesta sila sa narinig nila.
Napatawa lang ng malakas si Quen at hinalikan pa ako sa balikat. Pagbalik ni Cyrille. Kasama na niya si Charm. Nagsimula na din silang mag-inuman pero ako panay ang pagtanggi ko sa alak. Tumayo ako kaya naman napatingin sa akin si Enrique.
"I'll be back." Pero nagulat ako ng tumayo din siya kaya naman napatingin sila sa amin.
"Saan kayo?" Tanong ni Cyrille.
"Samahan ko lang si Yessa."
"Yessa, bakit di ka ata umiinom? Di ba noon malakas kang uminom?" Tanong ni Jerome
"Noon yon. Nagbagong buhay na ako." Pambabara ko sa kanya at ang walang hiya tinawanan lang ako. Halatang lasing na siya.
"Ayan na si Quen. Binabantayan na si Ayessa!" sigaw ni Thalia at napatawa yong mga kasama namin kanina.
"Baka daw bigla na namang mawala. Hahaha!" Pagdagdag pa ni Jerome.
Napailing nalang ako dahi mukhang mga tinamaan na ng alak ang mga loko-loko. Naglakad lang kami ni Enrique sa tabing dagat.
Nauuna akong maglakad sa kanya. Kinuha ko yong phone ko at dali-daling tinawagan si Kuya. 10pm palang naman sa Pilipinas kaya 3pm palang sa London.
"Hello, Tita Lyka." Napangiti kaagad ako ng marinig ko yong boses ni Cathy.
"Hi, baby. How are you?"
"I'm good, Tita. I miss you so much. When are you going to come back here? Teach me more about ballet!" Napaupo ako sa may dalampasigan at ganun din si Enrique. Binigay ko sa kanya yong isang earphone para marinig niya si Cathy.
"Soon, baby. Tita Ly missed you too. I will teach you more after my operation, okay? How's Gabby?"
"Yehey! Gabby's not here. He is playing outside."
"Where's your dad or your mom?"
"Upstairs, I thinks daddy's sleeping while mom's taking care of the baby. Is tito Zach with you?"
"Yes, he's beside me. He's actually listening to us." Naramdaman kong hinapit ako ni Quen papalapit sa kanya kaya naman sumandal ako sa balikat niya at hinawakan yong kamay niya.
"I see. Hi, Tito Zach."masiglang bati ni Cathy.
"Hi, baby. How're you?"
"I'm doing good tito Zach. How're you? Are you happy now?" Napakunot noo ako sa tanong ni Cathy. Pagsulyap ko kay Enrique nakatitig lang siya sa akin habang nakangiti.
"Yes, I am happy and blessed because she finally came back. But I will be more happy if she gets well, soon."
"She wil be fine. She's strong and brave. She can do it, Tito Zach."