Bu gün 85-ci bölümün çekimleriydi. Bir çoklarının hatırasında mahvedici iz bırakacak olan kahrolası bölüm. Seyirciler bölümü ağlayarak izlerken, ekip üyeleri sadece önceden attığı kahkahaları hatırlayacaktılar.
Sakince Doğaçın arkasından yaklaştı Şevval. "Küçük dana'm?"diyerek çocuğun kendine dönmesini sağladı. Kendine sırıtarak bakan çocuğa "Demek annenin evliliğini bozdun,şimdi de gidiyorsun, öyle mi?"diye sorduğunda, tek kaşını havalandırıp, sesinin tonunu acıttı.
"Affedersiniz Ender hanım, ama siz sonuna kadar hakettiniz!"dedi ve gülmeye başladı Doğaç. "Ama hala gazına geldiğimi itiraf etmeliyim "derken yanına yaklaşan Nesrinin çocuğun boynuna sarılması gecikmedi.
"Yandım aman...bu nasıl bir kadın"deyip , Nesrinin beline sarılırken Doğaç, Nesrinden gelen "ayıp ayıp, ben senin halanım! " cevabı da, gecikmeden her kesin dudağına bir gülücük kondurmuştu.
"Zaten senin oyunundu hepsi! Senin yüzünden kocamdan ve oğullarımdan oldum!"diye sesini yükseltip, parmağını sallarken Şevval, Nesrinin üzerine yürüyordu.
Nesrinse, arka -arkaya giderken oldukça sakin ve şehvetli bir ses tonuyla "üzülme yengeciğim, ben varım ve inanki seni hiç yalnız bırakmayacağım!"diyerekten adımlarını durdurdu. Şevvalse Ender mood'undan tekrar kendine dönerek gülümsedi ve kadına sarıldı. Anında arkadan gelen Doğaçın "Baba,hadi gel! Son kez "Ekinci" sarılması gerçekleştirelim!" diye bağırması gecikmedi.
Barış tereddüd edip gitmekle-gitmemek arasında kalırken, Barış Aytaçın "Hay benim Dana'm! Bensiz sarılma mı olurmuş?!"diyerek, koluna yapıştığı gibi "Gel abi.."diyerek onu çekiştirmesi gecikmedi.
Bunca hafta sonra kadınla burun-burunla gelmek çok iyi bir hiss ola bile, beşli bir şekilde sarılırken, ne sağ tarafında duran Doğaça, ne sol tarafında duran Barışa, ne de, karşısında duran Nesrine aldırış etmeden, Nesrinin ve Doğaçın ortasında duran Şevvale kaydı gözleri adamın. Ne kadar çalışsa da, kendine hakim olamadı ve sarılma bitene kadar gülümseyen ve aynı zamanda kendine bakmaktan kaçınan kadının gözlerini takip etti.
Biten sarılma ile adam yalancıkdan gülümserken, Doğaçın Şevvale söylediği "Kader bizi bir daha karşılaştırana kadar, son kez benim için şarkı söyler misiniz Şevval hanım?"diyerek elini uzatması gecikmedi.
Çocuğun elini kavradı kadın ve sarılarak dans pozisyonunu aldı . "Ne demişler? Kuşlar uçar, Şevval şarkı söyler!"diyerek şarkıya daldı.
Yıllar gibi geçti günler
Çok sevmişim seni meğer
Neden ayrıldık bilmiyorum
N'olur geri gel artık yeter
Çocukla birlikte dans ederken yüzünde ki gülümsemeyi hiç silmedi Şevval. Şarkıya verdiği küçük bir arayla, gözlerini kenara kaydırdı. Hâlâ dans ederken Barışdan gözlerini hiç alamadı.
Unutmak zor geçenleri
Sevgi dolu o saatleri
Çıldırırdım belki sevinçten
Bir gün bana dönsen geri
Içi kıpır-kıpırdı şuan adamın. Bekli kadınla göz göze geldiği için, belki de duyduğu şarkı sözleri için.
Her şey bitmedi bitemez
Aşkımız kalmasın yarım
Mutlu günler geri gelsin
N'olur hiç ayrılmayalım
Her şey bitmedi bitemez
Aşkımız kalmasın yarım
Mutlu günler geri gelsin
N'olur hiç ayrılmayalım
Yutkundu adam. Bundan böyle neyi nasıl yapacağını düşünmeye çalıştı. Ama nafile , aklî uçmuştu sanki.
Sevmeseydim keşke seni
Kahretmezdim günlerimi
Ama aşkta gurur olmaz derler
Yalvarırım affet beni
Sesinin titrediğini hiss etmesiyle kendini ele aldı kadın.
Unutmak zor geçenleri
Sevgi dolu o saatleri
Çıldırırdım belki sevinçten
Bir gün bana dönsen geri
Gülümsedi Şevval ve tüm dikkatini Doğaçta birleştirdi.
Her şey bitmedi bitemez
Aşkımız kalmasın yarım
Mutlu günler geri gelsin
N'olur hiç ayrılmayalım
Durdu kadın, galiba daha fazla devam edemeyecekti. "Küçük dana'm bu kadar yeter mi?"diye sordu. Anında yanağına konan öpücükle "yeter" lafını duydu. Tekrar gülümseyerek karavana doğru yürüdü. Ardından seslenen alkış sesleri ve övgüler eşliğinde karavanın kapısını kapatarak sırtını kapıya yasladı. "Bunu istemiyor muydum ben?"diye sordu kendine. Güçlü bir şekilde "Evet! Benden uzak durmasını ve yuva yıkan kadın olmaktan kaçmağı istiyorum!" derken, "Ama onu da istiyorum...."dedi çocuksu bir ses tonuyla. Sesi ağlamaklıydı ve neredeyse 3 haftadan daha fazla bir süredir ki, adamla çok az, mecbur kalmadıkça hiç muhattap olmamıştı.
Eğer bir masal perisi, girerse rüyalarına
Öldü dersin gül güzeli, tılsımını kaybetti.
Yine ellerini karnına gezdirdi, hafifçe sıktı ve gözlerini kapattı kadın. Hatırladığı anıların tadını çıkarmaya çalıştı. Tıklanan kapıyla kendine gelerek,göz pınarlarına parmaklarını bastırdı ve burnunu hafifçe çekti.
Karşısında duran kadınla kendini gülümsemeye zorladı ve eliyle oturması için işaret etti.
Şevvalin yanında oturarak konuşmaya başladı Eda.
E: Şevo iyi misin canım?
Ş: Iyiyim Eda...
E: Biliyor musun Şevi bazen diyorum ki kendi kendime " keşke o 3 gelinli düğün sahnesini çekmeseydik.".
Ş: Hahaha neden?
E: Baksana haftalar sonra aynı 3 kadın tarafından öldürülüyor adam...
Ş: Ay Eda...Allah iyiliğini versin canım ya...alt tarafı bir sahne...
E: Doğru söylüyorsun aslında. Neyse...onu bunu bırakta, aranız nasıl?
Ş: Aramız? Yok ki Eda...
E: Biliyor mu benim her şeyi bildiğimi?
Ş: Söylemedim.
E: Diziden çıkmaya sen mi ikna ettin onu?
Ş: Öyle de, diye biliriz.
E: Canım benim,üzülme daha. (Sırtını okşar) sen en doğru olanı yaptın.
Ş: Öyle bile olsa bende bir kadının sonuçta ve göz göre-göre kendimi ateşe atmışım..(çenesini oynatır)
E:(tekte söyler) Seviyormusun onu?
Ş:(beklemediği soruyla şaşırır) nasıl?
E: Seviyormusun diyorum Şevval? Aklın mı uçtu? Ve ya aşık mısın?
Gözlerini arkadaşının gözlerinden hiç alması Şevval. Sakince bir kaç saniye sustu ve öylece bekledi. Sonunda gözlerini kaçırdı ve cevaplamaya çalıştı.
Ş: Bilmiyorum ...
E: Hmm...aslında bu daha tehlikeli ,bence.
Ş: Neden ki?
E: Çünkü bu sorunun cevabını bulana kadar deneyeceksin.
Ş: Asla! Baksana adam çıkıyor..(omuz silker)
E: Evet...ama galiba haberin yok. Barış "Sadakatsiz"le anlaşmak üzere.
Ş: Ne?!(yerinden fırlar)
E: Evet Şevo'cuğum, evet. Her oğlunun yanına giderken onunla karşılaşma olasılığını düşünsene...
Eda sözünü tamamlayamadan Şevval yerinden fırlamıştı bile. Gittiği yer ise belliydi. Belkide adamla yeniden konuşmak için bahane arıyordu, bilinemez. Ama şuan kadının aklında olan tek şey, adama verdiği kararın hesabını sormaktan yana bir karardı .
Yavaş yavaş arabasını park ettiği yerden çıkarmaya çalışan Barış, arabanın önüne atılarak elini ön şişeye çarpan Şevvali görünce duraksadı. Arabanın durduğu eyri pozisyonu hiç bozmadan kapını açtığı gibi, elleri koynunda bir şekilde kendisini bekleyen kadına doğru adımlamaya başladı.
"Ne bu tavır?"diye kadına adımlarken kadından duyduğu " Hani söz vermiştin? Hani bundan böyle yalnız tesadüf gereği karşılaşacaktık?!" sorusu gecikmemişti.
"Hatırlıyorum " kelimesinin Barışın ağzından çıkmasıyla, Şevval daha da deliye döndü ve Barışa karşı bir adım daha atarak "Peki madem...o zaman senin, Taro'yla aynı ekipte ne işin var?!"diye şikayetlendi.
Dudak ucu gülümsedi adam ve "Düşman olduğumuzu bilmiyordum Şevi'm." dedi.
"Düşman olmaya biliriz Barış. Ama dost hiç olamayız. Lütfen bundan böyle attığın her adımı ve aldığın her kararı iyi düşün,iyi belirle. Kendine de, zarar veriyorsun."dedikten sonra arkasını çevirmiş ve tam gidiyordu ki, adamın sesiyle duraksadı kadın.
"Sarılmayacak mıyız?" dedi ve hâlâ yüzü aksi yöne bakan kadının arkasından yaklaştı.
Yüzünü çevirdiği an, adamla burun-burunu geldi kadın. Hemen kendini geri çekti ve boğazını hafif bir öksürükle temizledi. "Ne yapıyorsun, bir gören olacak."dedi ve etrafı kolaçan etti.
"Alt tarafı masum bir sarılma Şevval! Bu kadar da korkak olma!"dediği an, kolundan çekerek göğsüne sıkmıştı kadını artık.
P.S.1. Açık sözlü olacağım (her zaman ki gibi 😈😂). Istemeyerek başladığım bu hikaye ile "aşk yaşıyorum" (🙂) ve ne yaparsam yapayım "Yasak |2|" e zaman ayıramıyorum. Lütfen anlayışla karşılayın. Ayrıca bu hikayeye başlarken konunun içime bu kadar sinecegini ve her satırını severek yazacağımı hiç düşünmemiştim.
P.S.2. Arkadaşlar bu bölüm ikinci dönüm noktası idi. Umarım birincini kendiniz tahmin etmişsinizdir. Ayrıca bundan böyle yaşanacak her ne varsa " Sil-Baştan " diyeceğiz. 🤗
P.S.3. Merjeme_16 şarkı senin içindi ♡