HANZEL’s POV
Naalimpungatan ako and I realized na ditto nap ala kami nakatulog sa AH namin.
Si Lyn naman kasi denial pa na crush nya si Blue. Crush lang naman eh. No biggie.
Anong oras na ba? *tingin sa fone*
5am palang.
Ginising ko na ‘tong 2 dahil magja-jogging pa kami.
LYN’S POV
Ginising na kami ni Hanzel.
Nag-ayos na kmi at nag-jog papuntang park.
Favorite place naming dito yung sa may mga bench malapit sa puno ng acacia.
Nagsimula na kami mg-stretch nang makita namin ang 3 crayola.
Lumapit sila samin.
Si Red kay Tinnie at si White naman kay Hanzel.
By couples ba ang peg? Pano ako?
Eh hindi PA naman couple sila Hanzel at White ah. TORPEdo kasi ung isa.
Nilapitan ako ni Bluer than Blue.
Nginitian ko naman sya. Cute naman to eh.
Anong cute?! Maghunos dili ka Lyn.. mmmkay.. sabi ko nga mabait pala hindi cute.
Nagulat ako dahil inabutan nya ako ng isang malaking Toblerone. Yung dark chocolate pa.
“Oh. Favorite mo ‘to diba?” siya.
Teka! Pano nya alam na gusto ko to? Lalo na kapag umaga? Eh si Blouis (read as bluwi) lang nakakaalam nun ah.
Sino si Blouis?
Le me tell you a story…
***flashback 8 years ago***
Tuwing hapon, naglalaro kami ng mga pinsan ko sa park.
Isang hapon, mag-isa lang akong nagpunta doon.
May nakita akong batang umiiyak sa ilalim ng puno ng acacia.
Lumapit ako sa kanya at nagtanong.
“bata, anong nangyari sa’yo? Bakit ka umiiyak?”
Tumingin sya sa akin sabay pahid ng luha at uhog nya.
“eh kasi ayaw nila ako kalaro.” Siya, sabay turo sa mga bata sa may sand box.
Tumingin ako doon pero ibinalik ko rin ang tingin ko sa kanya.
“eh bat ka madumi? Saka bakit may kalmot ka?” tanong ko ulit
Umiyak na naman sya “eh *sob* kasi tinulak nila ako *sob* saka pinagpapalo *sob* di ko daw kasi sila *sob* kayang matalo sa wrestlingan. *sob* *punas uhog* bakla daw ako.”
Itinayo ko sya saka inaya sa bahay namin.
Habang naglalakad kami nalaman ko na sya Blake Louis ang pangalan nya. Galing silang London.
Pinabihisan ko sya kay Yaya. May mga damit naman akong pede sa boys eh.
Naglaro kami habang ng kukwentuhan.
Nagbigayan kami ng nickname sa isa’t-isa sya si Blouis ^_^ ako naman daw si JeLyn. ^____________^
Nabanggit nya sakin na gusto nya lumakas. At dahil 3 years na akong nagju-judo, sinabi ko sa kanyang tuturuan ko sya para lumakas sya at maipagtanggol nya sarili nya.
Lagi kaming nag-eensayo. Pati sya tinuturuan ng mentor ko.
Naging hobby na nga namin ang sparing eh.
Nagiging malapit na kami sa isa’t-isa at naging crush ko na nga sya eh. Puppy love kung baga. ^///^
Pero dahil sa isang hindi inaasahang pangyayari, nagbago ang lahat.
----isang hapon---
May usapan kaming maglalaro sa park ngayon pero late ako nasundo ni Yaya sa school kaya late ako.
Pagdating ko sa park, may mga mas matatandang mga kuya samin na nagtutulungan sa pambubugbog sa isang kawawang bata.
Nagulat nalang ako ng paglapit ko doon dahil ang batang pinagtutulungan nila ay si Blouis.
Nagdilim ang paningin ko at lahat ng mahawakan ko ay binibigyan ko ng Ippon throw.
(a/n: yun po yung kakapitan sa kamay o kaya sa binti tapos bigla nalang ibabalibag)
Lumayo yung iba. Lumapit kaagad ako kay Blouis.
Binaba ko sya papunta sa bahay.
Tiningnan naman sya ni Tita Marie, mommy ni Hanzel na doctor.
Dumating ang mommy nya sa bahay at sinundo sya.
1 week ko syang hindi nakita. Inaantay ko sya palagi pero wala.
Nalaman ko nalang isang araw na babalik na daw sila ng London.
Pumunta kaagad ako sa bahay nila.
Nasa labas ako ng gate nila noon nang marinig ko ang usapan nila.
“We have to go back to England. Your dad wouldn’t wan’t his only son to be the laughing stock as well as a punching bag of those punks. Do you understand now Blake?” paliwanag ng mommy nya
“Mommy naman eh. Ayoko iwan si JeLyn ko! I only defended her from those kids. Gusto nila layuan ko sya kasi hindi daw kami bagay magkalaro. I wanna prove them wrong. Mommy we can’t leave.” Pagsusumamo ni Blouis sa mommy nya.
“Baby, lalong malulungkot si Lyn kapag nalaman nya na nabubugbog ka dahil sa kanya. Babalik naman tayo eh. You’ll be strong and you’ll definitely be stronger than the kids who bullied you. Okay?” his mom replied.
Tumakbo ako palayo ng bahay nila.
Ako pala ang dahilan kung bakit sya binugbog. Kung hindi lang sana ako nalate nong hapon na yon.
***end of flashback***
I was in deep thought when someone tapped me.
Si Blue pala.
“oi, nandito naman ako. Di mo na ko kailangan pagpantasyahan. ^___^V” mayabang na sabi nya.
Mokong na to! Lakas ng self-confidence. Kung di lang sya cu-- *cough* *cough*
“Okay ka lang ba? Eto tubig oh” sabay abot sakin ng bote ng mineral water.
Napagmasdan ko yung mukha nya. Kahawig nya si Blouis.
May taling rin sya sa may labi. Similar talaga silang dalawa.
Tsk! I’m starting to overthink. Namimiss ko lang siguro ang 1st love ko.
Kelan ka kaya babalik--- Blake Louis?
HANZEL’S POV
Tulala na naman si couz. Naman kasi.
Kelan kaya babalik si prince charming nya.
Mula ng mapalapit kami sa 3 lalaking to, ganyan na sya lagi.
Very similar naman kasi talaga si Blue at si Blake.
Minsan nga kinukutuban din kami ni Tinnie eh.
Eh kung magtanong kaya kami kay Red at White.
Kasi may feeling talaga kami eh.
Tsk! Nakakahiya naman kasi magtanong kay White kapag kami lang magkasama.
(a/n: hanlandeh ni Hanzel oh!)
wag ka nga jan Johann :P
-----------------------------------------------------------------------------------
a/n: salmat sa pagsaba! achuchu.. haha
^_^