The Band-Aid's ending song was Rude by Magic. Ngayon ay nakapila na sila Twittle at Darlene sa buffet. Mamaya pa ang announcing ng winners.
Nakakuha na sila ng mga pagkain na gusto nila at umupo sa may lilom, sa ilalim ng puno, walang tao dun kaya dun sila pumunta.
"Nice work out there Twit.", sabay ngiti ni Darlene sabay kagat sa fried chicken.
"You too girlfriend", ngumiti siya at kumain ng pansit.
"So, iwanan ngayon pagdating sa pagkain?", taas kilay na sabi ni Grazz habang may dala-dalanng pagkain.
"Cheryce! Here, dito ka. Were sorry, okay? Upo na. Wag ka na muna beastmode, okey?", malambing na sabi ni Darlene. Napairap naman si Grazz.
"Sabi ko sayo hindi ko mareresist ang lambing mo, batukan kita eh!", mapangasar na sabi ni Grazz. Tinawanan lang sya ni Darlene at Twittle.
Maya-maya ay nabalot ng katahimikan ang tatlo.
"Twit, may problema ba tayo?", open ni Darlene pagkatapos uminom ng pepsi.
Nanlaki ang mata ni Twittle saka tumingin kay Darlene at umiling. "Wala naman"
Kumunot ang noo ni Darlene at nginitian lang sya ni Twittle.
Biglang sulpot naman ni Tristan out-of-nowhere. "Girls, si Stace?", tanong niya.
"Hanapan ba kami ng nawawalang Stacy?!", masungit na sabi ni Grazz.
"Tss. Ikaw kausap?", mahinahon na sabi ni Tristan pero sarkastiko.
"Aba, malamang. GIRLS nga di ba?! Isa ko dun. Baliw!", sigaw ni Grazz. Siniko sya ni Darlene para tumahimik. "Sorry Tris. Di namin alam. Baka nasa buffet lang. Tingnan mo."
"Hey, Tristan!", bati ni Jk. Nagiba ang aura ni Twittle nang marinig ang boses niya.
"Hi Jakes. Si Stacy, nakita mo?", tanong ni Tristan.
"Hindi ah. Alam ko kasama nila Grazz"
"Hindi rin, sabi nya, sabay tingin sa tatlong babaeng nakain sa may tabihan ng puno. "Oh, I see"
Tumayo na si Darlene para itapon ang wala nang laman na pinggan na styro na pinagkainan niya.
Nakita nya si Darren at Stacy na magkausap habang naglalakad sa direksyon king nasaan siya.
"Stace! Kanina ka pa hinahanap nang boyfriend mo"
Umakbay si Stace kay Darlene at naiwan si Darren sa likuran.
"Leney, di ko boyfriend si Tris. Bestfriend ko sya. Hahaha", tawa pa ni Stace.
"Oh, di ba pag bestfriend 'yung isa may gusto ng patago?", ngingisi-ngising sabi ni Darlene.
"Pft. Baliw na nagimbento niyan. Bakit pa nabuo ang friendship kung mapupunta rin naman sa magsyota?", Malapit na sila sa may puno kung saan naandun yung iba.
Ngumiti ng evilish-smile si Stacy. "Trace! Catch!", sigaw niya mula sa malaya tsaka ihinagis ang phone papasa kay Tristan.
Agad namang napalingon si Tristan at nasalo ang phone. "Aish. Humanda ka sa'kin", Dinilaan ni Stace si Tristan sabay takbo. At naghabulan na ang dalawang magsyota este- magbestfriend.
Umupo na si Darlene sa tabi ni Twittle at ipinatong ang ulo sa balikat ni Twittle.
"Alam mo Twit....", sabi niya na ikinalingon ni Twittle. "Gutom pa rin ako", Tumawa si Twittle. "Based on the sound of your tummy. I know you are"
"Wanna go out later?", tanong niya. Napalingon sa kanila si Darren at tumingin kay Darlene na nasa unahan niya lang.
"Makakatanggi pa ba ko?"
Ngumiti si Darlene at tsaka tumayo na kasama si Twittle at bumalik na sa upuan nila kanina sa gym.
"Okay students! Get back to your seats, we're about to announce the winner"
*drum roll*
"We have three top winners and one grand champion."
"The 3rd placer is..... *drumroll* The Rockstars! Rose, Nathan, Justine, Edelyn, and Jamiee! Congrats!"
Nakatanggap sila ng bronze medal.
"The 2nd placer is.... *drumroll* Boysen Kicks! Amer, Luke, Ryan, and Klynth. Congrats!"
Ang natanggap naman nila ay silver medal.
"Okay. For the 1st placer we have... *drum roll* Popicles! Eufritz, Brooklyn, Issy and Jackie! Congrats!"
They received a gold medal.
"And now... For our grand winner of the year.... *drumroll* Sinong gusto niyo?"
"Band-Aid"
*drum rolls*
"And the GRAND WINNER is BAND-AID!! Congratulations!"
—
Darren's POV
Kakauwi ko lang sa bahay at nagbibihis na ko para sa pupuntahan ko mamaya.
"Hey Ren. Bilisan mo, malalate na tayo", That's... Darlene.
Nasa kwarto ko siya at kumakatok lang siya sa banyo habang nagbibihis ako. Changala! Bakit kasi siya nagpumilit na sumama?
Lumabas na ko sa kwarto at nakita kong nakapamewang na si Darlene at ang sama ng tingin sakin.
Ais! Ano na naman?
"What took you so long Mr. Espanto?"
Di ko yan masagot. Eh kung sabihin ko 'I spaced out'. Tss! Dumiretso lang ako palabas ng pintuan ng room ko.
"Okay na ba lahat?", tanong niya mula sa likuran ko.
"Yeah. It's all set, sila na lang kulang", sabi ko. "Sure ka bang pupunta si Jk dun?", tanong niya. "Oo naman. Bakit hindi? Libre eh, kaya ayun. Largo!"
"Dapat talaga magka–", naputol yung sasabihin niya ng bigla siyang tumigil at tumingin sa paanan niya.
There's my dog standing beside her. Not now Shadow, baka kung ano isipin ni D–
"OMO!! Hi Cutiepie!!", sigaw niya tsaka binuhat ang aso. Yakap-yakap niya 'to.
Benteshete! Akala ko kung ano na. Tss!
Ang sigla naman ni Shadow kapag nakakakita ng babae, tss. Babaerong aso.
Tss, ang cute niya.
"Darren!", Ow shoot! "You're spacing out. What's the matter?"
Sheez. I'm spacing out again. What's the matter with me?
"Wala. Tara na?"
Tumango siya at ibinaba na si Snow tsaka nagpaalam. Palabas na kami ng pintuan nang bigla nagpakita ang pinsan ko na naman.
"Woh? Ate Darlene- Paanong– With.. Darren?", Nanlaki ang mata niya nang makita niya ko. What do you expect Liz? Dito ko nakatira, tss.
"Hi Liz", bati ni Darlene.
"Una na kami. Wag na wag kang papasok sa kwarto ko ah", Pakielamera kasi yang babaeng yan.
"Pag siya pede, ako hindi. Huhuhu" , Nagpout pa siya at tumawa si Darlene kaya hinila ko na siya palabas at nagbabye na kay Liz.
Pinasakay ko na siya ng kotse at nagsimula na kong magdrive sa nasabing address kung saan may malaking magaganap. Bwahaha!
*Flashback*
Kalalabas ko lang school. Bukas na yung event. Sana may naitulong ang kakaunti naming practice. Band-Aid! Fighting! Hahaha.
Nagulat ako nang may biglang nagsalita sa tabihan ko. "Napansin mo rin?"
"Ha? Ang alin?", Nakatingin lang si Darlene sa gawi nila Twittle at Jk.
"Di ba parang kakaiba ang kinikilis nang dalwang yun? Para bang magkagalit"
"Tampuhan lang yan, Lene", sabi ko.
Alam ko dahilan kasi umamin na si Twittle. Hindi ko alam ang eksaktong nangyari pero ang alam ni Jk galit sa kanya si Twittle.
"Exactly. Hindi ako sanay na nakikita silang ganan", Nakatingin pa rin siya sa kanila. Tumingin siya bigla sakin. "Let's set them up para magkabati sila"
Magandang ideya aking ma– Darlene.
Tumango ako at tsaka niya sinabi ang plano.
"Good idea. Ako na bahala kay Jk, ikaw kay Twittle", sabi ko.
"Got it. See you tomorrow, Ren"
Woah, wait.. 'Ren' She's making my own nickname huh? I like it.
*end of Flashback*
Ibinaba ko na si Darlene kung saan nakita naming nakatayo si Twittle at pinuntahan ko na si Jk. Ipinark ko muna ang kotse ko tsaka ko pinuntahan si Jk.
"Bro! What took you so long?", bati ni Jk nang makarating ako.
"May pinagawa lang sa bahay"
"Ahh, sabi na eh. Pero, teka muna. Bakit sa park mo ko ililibre? Ano bang mabibili rito? Eh wala namang katao-tao?"
Naglakad na kami sa park at madalang lang ang tao. Hindi kasi weekends.
"Gusto mo kong solohin noh? Hay nako Darren. Kung gusto mo kong yayain magda–"
Baliw. Tsk!
"Shut your trap Karlos and follow me. May imemeet ako"
"May imemeet lang papasama ka na? Takot ka noh? Sino ba yang imemeet mo?"
"Basta"
Napakaramng dada, ayaw bagang sumunod na lang. Tsk!
Tumunog bigla ang phone ko.
Darlene: Ren, she's by herself now.
"Ah shyt!", sigaw ko.
"Bakit?", napalingon naman siya sakin.
"Sandali lang Jakes. May nakalimutan ako sa kotse. Lakad ka lang dyan. Kita tayo sa may malaking puno sa gitna", paalam ko at dali-dalig tumakbo. Narinig kog tinawag niya ko sa pangalan pero tumakbo pa rin ako. Nang makalayo na ko, nakita ko siyang naglalakad na.
Whoo! Good boy akala ko sisundan pa niy–
"Aray!", Napalingon ako sa nagsalita. Shete! Si Darlene.
Hinawakan ko siya sa braso at tinulungang makatayo. "Sorry", sabi ko.
"Ayos lang. Sinundan ka ba?", tanong niya.
"Nah, nagpatuloy siya sa paglalakad"
"Good Jakes. Kain na tayo?", sabi niya at nakingiti pa.
Pumunta na kami sa pinakamalapit na bilihan ng pagkain. Tumigil siya sa stand ng tindahan ng mga itlog ba yun? Ay street foods.
Tumakbo siya at kinausap ang Ale.
"Ate Dugo nga po", sabi niya.
What the hell is dugo?!
Pagkatapos lutuin nung babae yung 'dugo' daw. Hindi ko maiwasan ang ngumiwi. Shete baka may kung anong bacteria or virus ang nakalagay dyan.
Bago kainin ni Darlene ay pinigilan ko siya. "Sandali"
Lumingon siya sakin, inom-inom yung 'palamig' niya. Seriously? Palamig? How is that even a drink? Parang ang dumi tingnan.
"Bakit?"
"Ano, kasi... baka may lason yan or may kung anong madumi na ang meron dyan"
Tumawa naman siya agad. "Over-reacting ka na naman. Hahaha. Try it. Masarap"
Masarap?! Tsk. Tingin pa lang masusuka ka na. Ikaw ba makakita ng galamay at ulo ng manok, kakainin mo? Bleehh. Pati yung 'bituka'. How do people eat this things?
Umiling ako pero inaabot pa rin niya sakin yung 'dugo'
"Isa lang. Wag kang KJ. Di ka naman mamamatay dito. Ako na bahala sa medical bills kung saka-sakali. Hahahaha. Joke. Try mo na"
I give her my serious face. What is she talking about?
Isinubo niya sa bibig ko yung piraso ng dugo. Nabulunan ako wth?
"Ate isa nga pong palam–"
"N-", No. Tubig na la–
Bago pa ko makapagsalita inabot na nya sakin ang palamig, which I have no choice but to drink it. Mamatay na ko dito.
Tinapik nya ko sa likod. "Ayos ka na?", matawa-tawa pa siya. Tss.
Patuloy pa rin ang ubo ko. Aish, ang sakit sa lalamunan. Uminom ulit ak nung 'palamig' at ngayon ko lang narealize na masarap pala siya. Tss.
"Wag mo kasing isubo lahat hahaha, 'yan tuloy", sabi pa niya.
Tss, sinabi ko bang isalpak mo? Aish! Imbes ay nginitian ko na lang siya.
*end of Darren's POV*
—
Twittle's POV
Namiss ko din ang pumunta sa park. Teka nga, nalilibang na 'ko sa paglalakad. Nasaan na ba si Darlene? Kinuha 'ko ang cellphone 'ko sa bulsa at tatawagan 'ko na sana si Darlene nang....
"Twittle?"
O_O
A-Anong ginagawa mo dito?
I stared stupidly at him. Aish! Bakit pa kasi ako umamin? Eto kasing maingay kong bibig walang tigil! AMP! Tuwing tinitingnan ko tuloy siya naalala ko ang katangahan ko noong araw.
Paalis na sana ako pero hinawakan niya 'ko sa braso.
"Jk, let go"
"Huwag mo 'kong iwasan Twittle... Please? Talk to me"
Humarap ako sa kanya.
"Osige Jk. Iniiwasan kita kasi naiilang ako sa mga pinagsasabi ako sa'yo. Hindi kita matingnan ng ayos kasi naalala ko ang ginawa ko noon na inireregret ko na"
Shete ka Twittle! Wala talagang tigil ang bunganga mo no? Tahiin ko na kaya 'to.
"I'm sorry wala akong nagawa noong araw na 'yun. You see, nagulat ako Twittle. I'm sorry, but please huwag mo 'kong iwasan"
"Huwag ka magsorry Jk. Ako na mismo ang gumawa ng paraan para pagmukaing tnga ang sarili 'ko at hinding-hindi na 'yun mawawala"
Nakatingin lang siya sa'kin tapos nagulat na lang ako ng bigla niya akong yakapin.
SHETE! O__O
"J-JK... St–"
"Ssshh!"
Lalo pa niyang hinigpitan ang yakap niya sa'kin.
Ilang segundo lang ay bumitaw na rin siya sa pagkakayakap.
"Hindi ka nagmukhang tanga, Twittle... Sinabi mo ang totoo mong nararamdaman. Para sa akin isa yung matapang na desisyon kaya huwag ka nang mahiya sa'kin. Oo, lahat naman ng tao mahihiya kapag umamin sila ng tunay na nararamdaman niya. Ang sa'kin lang..."
Tumigil siya at tumingin sa'kin ng deretso.
"Dapat hinintay mo 'yung sagot 'ko bago ka tumakbo"
A-Anong sinasabi niya?
"When you said, you like me? I'm okay with that"
W-What?
"Actually, I... don't understand why you're avoiding me and I like being with you though"
What the heck?
He smiled at me and I feel my face reddens.
"You're cute"
Shete, ano bang sinasabi niya?! Pedeng pakiexplain. Wala pang words na pumoproces sa utak ko.
What am I doing? Bakit 'ko ba siya iniiwasan? He's right, natural lang ang mahiya kapag umamin ka na gusto mo ang isang tao kasi sino ba naman ang hindi 'di ba? I should've wait for his answer before running away that's why I'm being so selfish by avoiding him.
"You're right. I'm sorry for being so selfish.... Jk"
Ngumiti ulit siya. "That's it. I missed you..."
Yumakap na naman siya. Shete! Pwede ba siyang tumigil? Huhuhu. Lalo akong nahuhulog tuloy.
"So we're cool right?", sabi niya pagkaalis niya sa yakap. Nginitian 'ko siya at tumango. He sighed and hugged me again.
*end of Twittle's POV*
*****
Kaway kaway sa mga readers! Mahal ko kayo! Ayyyiee *hearts* Salamat sa pagbabasa! Huhuhu. Salamat!