ေလဆိပ္တြငိ
"ပါပါး သားတို႔ သြားေတာ့မယ္ေနာ္"
" ဟိုမွာ ေသခ်ာဂရုစိုက္ေနာ္ ေနမေကာင္းမျဖစ္ေစနဲ႔ "
မ်က္ႏွာေလး သိပ္မေကာင္း မခြဲျခင္ေနျဖစ္ေနကာ မ်က္ႏွာေလး ပိစိေလးဘဲ က်န္ေတာ့တယ့္သားကို
လြန္းသုထက္ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲဖက္ကာ တစ္ဝႀကီး အနမ္းေပးလိုက္သည္။
ထိုအခ်ိန္ ေလယာဥ္ခ်ိန္ကိုေျပာေနၿပီမလို႔
သုေလးလည္း ပါပါးနဲ႔ ဒယ္ဒီကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ဦးလက္ကိုဆြဲကာ ေလယာဥ္ေပၚဆီသို႔
ေလယာဥ္ေပၚေရာက္တည္းက မွန္ဘက္လွည့္ကာ မ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္း
တယ့္ ကေလးေလးေၾကာင့္ မင္းကမ႓ာတည္လည္း စိတ္မေပ်ာ္ပါ.
ဒီကေလးေလး မ်က္ႏွာငယ္ေနရင္ကို
သူဘယ္လိုမွမေနတတ္ေတာ့
ကိုယ္လံုးေလးကို ေသးေသးေလးျဖစ္တယ့္အထိ ေကြးထားတယ့္ ကေလးေလးကို
မင္းကမ႓ာတည္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ မွီေစလိုက္ရင္း
"ကေလးေလး ကိုယ္နဲ႔လိုက္ရမွာ မေပ်ာ္ဘုးလားဟင္"
"ဟင့္အင္း ဦးကေလးေပ်ာ္ပါတယ္"
"အြန္းပါ ကေလးမ်က္ႏွာေလးညိဳးေနေတာ့ ဦးလည္း"
"ရွဴးတိုးတိုးေလးေနဦး ကေလးဦးေနာက္လိုက္လာရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ပါပါးတို႔နဲ႔ ဒါမ်ိဳးမခြဲဘူးလို႔ ဝမ္းနည္းေနမိတာပါ ။
ဦးေၾကာင့္မဟုတ္ရပါဘူးေနာ္"
သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာဆိုးလို႔ ဝမ္းနည္းေနရက္သားနဲ႔ အသည္းအသန္ျပန္ရွင္းျပေနတယ့္ ကေလးကို ခ်စ္စိတ္ေတြတျဖည္းျဖည္းတိုးလာရသည္။
"ဦး စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ေနာ္ ကေလးလည္း ခနအိပ္ဦးမယ္"
သုေလးလည္း ဝမ္းနည္းေနတာေၾကာင့္ ဒီအတိုင္းသာ ဆက္ေနရင္ ငုိမိမွာဆိုးလို႔
ဦးရင္ခြင္ထဲကို မ်က္ႏွာအပ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ရန္သာ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
အြန္း အိပ္ေပ်ာ္လို႔ ႏိုးလာရင္ေတာ့ ဝမ္းနည္းတာ သက္သာေကာင္းသက္သာသြားမယ္ထင္ပါရဲ႕
(😁 ေရးရတာ အေတာ္အဆင္မေျပလို႔ ဒီနားမွာရပ္ပါရေစ နက္ျဖန္မွ ep အသစ္တင္ေပးမယ္ေနာ္ ေခ်ာင္းေတာ့မရိုက္ပါနဲ႔ စိတ္ေတြ ေအာက္ဆံုးျဖစ္ေနလို႔😑)
ေလဆိပ်တွငိ
"ပါပါး သားတို့ သွားတော့မယ်နော်"
" ဟိုမှာ သေချာဂရုစိုက်နော် နေမကောင်းမဖြစ်စေနဲ့ "
မျက်နှာလေး သိပ်မကောင်း မခွဲခြင်နေဖြစ်နေကာ မျက်နှာလေး ပိစိလေးဘဲ ကျန်တော့တယ့်သားကို
လွန်းသုထက် ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲဖက်ကာ တစ်ဝကြီး အနမ်းပေးလိုက်သည်။
ထိုအချိန် လေယာဉ်ချိန်ကိုပြောနေပြီမလို့
သုလေးလည်း ပါပါးနဲ့ ဒယ်ဒီကို နှုတ်ဆက်ရင်း ဦးလက်ကိုဆွဲကာ လေယာဉ်ပေါ်ဆီသို့
လေယာဉ်ပေါ်ရောက်တည်းက မှန်ဘက်လှည့်ကာ မျက်နှာသိပ်မကောင်း
တယ့် ကလေးလေးကြောင့် မင်းကမ္ဘာတည်လည်း စိတ်မပျော်ပါ.
ဒီကလေးလေး မျက်နှာငယ်နေရင်ကို
သူဘယ်လိုမှမနေတတ်တော့
ကိုယ်လုံးလေးကို သေးသေးလေးဖြစ်တယ့်အထိ ကွေးထားတယ့် ကလေးလေးကို
မင်းကမ္ဘာတည် သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှီစေလိုက်ရင်း
"ကလေးလေး ကိုယ်နဲ့လိုက်ရမှာ မပျော်ဘုးလားဟင်"
"ဟင့်အင်း ဦးကလေးပျော်ပါတယ်"
"အွန်းပါ ကလေးမျက်နှာလေးညိုးနေတော့ ဦးလည်း"
"ရှူးတိုးတိုးလေးနေဦး ကလေးဦးနောက်လိုက်လာရတာ ပျော်ပါတယ် ဒါပေမယ့် ပါပါးတို့နဲ့ ဒါမျိုးမခွဲဘူးလို့ ဝမ်းနည်းနေမိတာပါ ။
ဦးကြောင့်မဟုတ်ရပါဘူးနော်"
သူ စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာဆိုးလို့ ဝမ်းနည်းနေရက်သားနဲ့ အသည်းအသန်ပြန်ရှင်းပြနေတယ့် ကလေးကို ချစ်စိတ်တွေတဖြည်းဖြည်းတိုးလာရသည်။
"ဦး စိတ်မကောင်းမဖြစ်နဲ့နော် ကလေးလည်း ခနအိပ်ဦးမယ်"
သုလေးလည်း ဝမ်းနည်းနေတာကြောင့် ဒီအတိုင်းသာ ဆက်နေရင် ငိုမိမှာဆိုးလို့
ဦးရင်ခွင်ထဲကို မျက်နှာအပ်ကာ အိပ်ပျော်ရန်သာ ကြိုးစားလိုက်သည်။
အွန်း အိပ်ပျော်လို့ နိုးလာရင်တော့ ဝမ်းနည်းတာ သက်သာကောင်းသက်သာသွားမယ်ထင်ပါရဲ့
(😁 ရေးရတာ အတော်အဆင်မပြေလို့ ဒီနားမှာရပ်ပါရစေ နက်ဖြန်မှ ep အသစ်တင်ပေးမယ်နော် ချောင်းတော့မရိုက်ပါနဲ့ စိတ်တွေ အောက်ဆုံးဖြစ်နေလို့😑)