Sonunda eve gelmiştik doğrusu ben rahattım ama izukunun ağzına sıçılmıştı kıyamam yağ
İnko abla müdürle konuşmak için okula gitti bizde koltukta tıkınarak film izliyoruz yarın ikimizde okula gitmicez o yüzden ödev falan yapmadık aslında bakugou ya teşekkür edebilirdim
İzuku:wağ bitti çok güzeldi wağğ
Aksiyon diye romantik komedi açınca böyle oluyor işte İzuku ağlamaya başladı çok komik ve sevimli görünüyordu
İzuku:birşeymi oldu
İzukuyu farkında olmadan baya süzmüştüm kafamı iki yana salladım hafifçe gülümsüyordu ama göz bandı hala canımı sıkıyordu bir anda kapı alacaklı gibi çalmaya başlıyınca sıçradık İzuku kapıya hemen koştu bende arkamı dönüp kapıya baktım
Kapı açılınca biri izukunun üstüne atladı tam yerimden doğrulcakken bunun nefes nefese kalmış ve korkmuş Kyoko olduğunu fark ettim
İzuku:k-kyoko-san! Noldu
Yerden kalktılar ama Kyoko İzukuyu bırakmadı sarılmayı bırakınca iki elini izukunun suratına koydu ve stresli bir şekilde bakmaya devam etti bu hali tamamen inko ablayı anımsatıyordu İzukuyu bırakıp benim yanıma geldi ve sarıldı ayağıma dokunduğu için ıh diye bir ses çıkardım hemen yanımdan ayrıldı ve nefesini düzeltme çabasına girdi
Kyoko:no.. Noldu lan size
Hala nefesini düzenliyordu o yüzden doğru düzgün konuşamıyordu bile İzuku ya baktım oda kyokoyu sakinleştirmeye çalıştı sonra olanları anlattı
Kyoko mai
Deku olanları hızlıca anlattı şerefsiz bunu nasıl yaptıki sanki onu geberticem!
İzuku:lütfen sakin ol Kyoko-san
Nezuko:k-yo-ko
Nezuko nun sesini duyunca rahatladım sonra hızlıca mutfağa gidip bir bardak su aldım bu evde fazlasıyla vakit geçirdiğim için rahat hareket ediyordum sonra salona geri döndüm Lanet olsun delircem ikiside çok masumca bakıyor hiçbirşey olmamış gibi koltuğa oturdum nefesim hala düzelmemişti olanları duyunca 5 durak koşmuştum
İzuku:iyimisin
Kyoko:KESİNLİKLE
izuku:sa-sakin ol lütfen
Olmak zorundaydım nezukoyu korkutuyordum
Kyoko:birşeye ihtiyacınız varmı?
İzuku:hayır yok endişelenme lütfen
Birşey demeden kapıya yöneldim bunların sorumlusuyla konuşçaktım İzuku arkamdan koştu
İzuku:nereye daha yeni geldin
Kyoko:küçük bir işim var sonra hemen gelicem
Kyoko:ayrıca bu hafta sizde kalıcam annem ve babam iş seyahatine çıkıyor bye
Kapıyı sıkıca kapattım ve dışarı fırladım bakugounun evi çok uzak değildi kapının önüne çıkması için mesaj attım 10 dakika falan sonra evinin önüne geldim beni bekliyordu kapı açıktı ve mitsuki abla ona bakıyordu hemen yanlarına gittim
Bakugou:ne v-
Tüm gücümle sert bir tokat attım
Mitsuki abla yanımıza koştu
Bakugou:NAPTIĞINI ZANNEDİYORSUN SEN!
kyoko:onlara yaptığının yanında az kalır
Mitsuki:ne oluyor!
Kyoko:ne olucak bakugou yine deku ve nezukoya karıştı!
Mitsuki:seninle bu konuyu konuşmuştuk bakugou
Bakugou:Kes sesini yaşlı moruk!
Kavga benim tokatımdan çıkıp anne oğul kavgasına döndü onun azarlanması hoşuma gitmiyordu ama hakediyordu sadece üç arkada şımında iyi anlaşmasını istiyordum ama bu asla olmıcaktı sonunda kavgaları bitince sevindim
Mitsuki:ah tatlım ter içindesin içeri gelde biraz dinlen
Kyoko:teşekkürler mitsuki abla
Bakugounun yanından geçip içeri girdik masaya oturdum mitsuki ablada bana bir bardak su verdi ve saçlarımı düzeltti
Mitsuki:hadi bakalım anlat şu işin doğrusunu
Herşeyi anlattım bunları anlatırken arkamda duran bakugou ya mitsuki abla daha sert bakıyordu ama bir anda sakinleşti bir mucizeye tanık oldum az önce galiba sonra mitsuki abla saçımı okşadı
Mitsuki:bir sorun olursa bana gel Kyoko tamam mı
Şaşkınlıktan cevap veremiyorum sakin olmak kim mitsuki abla kim öyle avel avel bakmayı sürdürdüm bunun üstüne mitsuki abla kıkırdadı sonra araba anahtarını aldı
Mitsuki:hadi seni eve bırakalım
Kyoko:aslında dekunun evine gidicem
Mitsuki:peki oraya gideriz o zaman
Mitsuki ablaya teşekkürlerimi sundum tam kapıdan çıkıcakken bir bağırmış duydum
KYOKO ABLAAAA
bu sesin sahibini hemen tanıdım arkamı dönüp hızlıca koştum ve sarıldım bu mei den başkası değildi bakugounun namı değer kız kardeşi
Mei:Kyoko abla seni çokkkkkk özledim
Kyoko:bende seni özledim meleğim
Sadece 3 gündür konuşmamıştık ama yinede beni uzun zamandır görmemiş gibi davranıyordu çok heyecanlıydı bunun sebebi haftayaki 5. Yaş günüydü sonuçta bir gücü olacaktı artık onunla biraz daha görüşmek isterdim ama gitmem lazımdı mei ye görüşürüz deyip ayrıldım arkamdan r bağırmış duydum
Mei:bunu saymam!
Kyoko:peki peki sonra görüşürüz
El sallıyıp arabaya bindim Mitsuki abla arabayı çalıştırdı ve ilerlemeye başladı bende yolu tarif ettim en sonunda geldik
Kyoko:bıraktığın için sağol Mitsuki abla
Mitsuki:rica ederim canım benim adıma özürlerimi ilet
Kyoko:peki
Sonra ayrıldık bende dekunun evine geldim kapıyı çalcakken saksıdaki yedek anahtar aklıma geldi alıp onunla içeri girdim
Nezuko yuri
Kapının hayvan gibi açılmasından içeri girenin Kyoko olduğu anladık
Nezuko:Kyoko...
Kyoko:evet burdayım
Kafamı okşamaya başladı bu uykumu getiriyordu sonra elini çekti ve izukuyla arama otururdu kimseden ses çıkmadı sonra filmi izlemeye devam ettik film birden durdu ve bir haber geçti
Kahraman haftası için çalışmalar başladı...
Kahraman haftası
Flashback
???:bakın şurda elma şekerleri var
???:waow herşeyi çok güzel!
Kahraman haftası son hızda başladı tüm çocuklar etrafta koşuşturuyor eğleniyordu ben hariç eski ve pis kıyafetlerle ara sokaktan çocukları izliyordum etrafı izlemeye devam ettim aslında gitmek istiyordum ama gidemezdim bu kahraman haftasıydı bense villainlerin arasında büyümüş bir hataydım çocukları süzmeye devam ettim sarışın bir çocuk ve yeşil saçlı bir çocuk dikkatimi çektim sarı saçlı çocuk yeşil saçlı çocukla dalga geçti yeşil saçlı çocuk nerdiyese ağlıcaktı diğer çocuklar onu orada bıraktı olanları izlemeye devam ettim yeşil saçlı çocuk yerden kalktı ve bir süre göz göze geldik korkudan ayaklarımın bağı çözüldü ve koşmaya başladım ara sokaklardan geçtim ve birşeye tosladım bu yeşil saçlı çocuktu yere düştüm titriyordum çocuksa bana bakıyordu
Merhaba ben izuku midoriya insanlar bana deku der tanışalımmı
Sesi heyecanlı ve mutlu gibiydi ama ben çok korkuyordum benden ne istiyordu
Dövücekmiydi tecavüzümü edicekti bıçaklıcakmıydı
Çocuğun tipine baktım bunların hiçbirini yapmıcaktı bana dahada yaklaştı titrerken gözümü kapattım ve nazik bir el hissettim
İzuku:çok kötü durumdasın adın ne
Nezuko...
İzuku:sanırım konuşmuyorsun yazmak istermisin
Yazmayı bilmiyordum ama cebimden bir kağıt çıkardım içinde ismim yazıyordu
İzuku:demek adın Nezuko yuri çok güzel
İzuku:ailen varmı
Hayır anlamında kafamı salladım
İzuku:o zaman sana yardım edicem
Elini uzattı
Biri bana elinimi uzatmıştı bana bir hataya gözümden yaşlar süzüldü bağırarak ağlamaya başladım ve sarıldım
İzuku:sakin ol çünkü ben burdayım
Bu bölümlük bu kadardı umarım beğenmişsinizdir görüşürüz😊💞