1驸马 Fu Ma – tytuł dla męża księżniczki
---------------------------------------------------------
Li Wei Yang uśmiechnęła się: „Co jest takiego złego w Jiu Gongzhu (dziewiątej księżniczki)? To tylko prośba, żebyś się z nią pobawił, dlaczego czujesz się tak oburzony?”
Li Min De odwzajemnił uśmiech uprzejmie. „Członkowie rodziny królewskiej są aroganccy, to mnie irytuje”.
„Po prostu jesteś stronniczy, Gongzhu (księżniczka) może i jest trochę dumna, ale jest niewinna i ma szczęście, a do tego nie ma żadnych złych intencji. Bardzo cię lubi, wiesz, jak wielu nie może nawet marzyć, by być na twoim miejscu?”
„Nie chcę, żeby ludzie oskarżali mnie o dążenie do władzy i pozycji!”
Li Wei Yang nie mogła powstrzymać się od śmiechu. „Jesteś już taki duży, ale nadal jesteś kapryśny. Co za głupie dziecko!”
„Aby dokonać wielkich rzeczy, trzeba oczywiście zwracać uwagę na drobne szczegóły. Jednak ta sprawa jest dla nas zbyt błaha, abyśmy mogli się nad nią zastanowić.” Li Min De odwzajemnił uśmiech.
Li Wei Yang była oszołomiona i z ciekawością zauważyła: „Po prostu martwię się o ciebie, ponieważ wygląda na to, że Gongzhu… (księżniczka) czy miała zamiar zrobić z ciebie Fu Ma1?!”
Uznała to za żart, by drażnić Li Min De, ale był całkowicie oszołomiony. "Skąd wiedziałaś?"
Usta Li Wei Yang wygięły się w uśmiechu, jej oczy lekko się zwęziły. „W chwili, gdy Gongzhu (księżniczka) cię zobaczyła, jej oczy zabłysły. Wygląda na to, że bez względu na to, ile masz lat, pożądanie zawsze jest problemem”.
„Co?” Li Min De był w szoku.
„Dlaczego myślisz, że zachęcałabym cię do zabawy z nią, Min De, powinieneś naprawdę rozważyć poślubienie Gongzhu (Księżniczki)!”
W ten sposób Jiu Gongzhu (dziewiąta księżniczka) mogła nie tylko uciec przed smutnym losem, ale także Li Min De mógł mieć podporę. Jednak oznaczało to również, że Min De nigdy nie będzie miał szansy na wyrobienie sobie sławy i pozostanie zwykłym Fu Ma bez prawdziwej władzy.
„Nie chcę tego!” Li Min De odpowiedział wprost.
„Jeśli jej nie chcesz, to kogo lubisz?!”
„Nie lubię nikogo!” Li Min De odparł, ale z nieznanych powodów jego twarz zaczęła się czerwienić.
„Dobrze, to jest Gongzhu. (księżniczka)”
„Hej… Żartujesz sobie ze mnie… Hej…”
W tym momencie Li Min De nagle zamilkł. Jego wzrok wylądował gdzieś niedaleko stąd. Li Wei Yang podążyła za jego wzrokiem i zobaczyła Li Chang Xiao płaczącą i biegnącą w ich kierunku. Upadła przypadkiem na ziemię i otarła sobie kolana, co skłoniło służących z boku, by pospiesznie pomogli jej wstać.
Li Wei Yang i Li Min De wymienili spojrzenia, a Li Wei Yang odezwała się: „Si Mei, (czwarta siostro) co się z tobą stało?”
Z twarzą pełną łez Li Chang Xiao uniosła głowę. Widząc Li Wei Yang stojącą przed nią, natychmiast wytarła łzy jej rękawami. „Nic, nic, trochę piasku wpadło mi do oczu”.
Piasek do oczu? Nie była dzieckiem, dlaczego miałaby myśleć o okłamywaniu jej? Li Wei Yang nie chciała mieszać się w cudze sprawy, ale instynkt podpowiadał jej, że Li Chang Xiao próbuje coś ukryć.
Yatou Li Chang Xiao, Yin'er powiedziała z rezygnacją: „San Xiaojie (trzecia panienka) tego nie wie, ale nasza Xiaojie uprzejmie podała Furen herbatę i lekarstwa. Kto by wiedział, że Da Furen poparzy sobie język podczas picia leku i oskarży Xiaojie o celowe skrzywdzenie jej i surowo ją zbeształa! Da Furen skarciła Xiaojie, ale wciąż mówiła, że jej własne Yatous nie są niezawodne. Chciała, żeby Xiaojie służyła jej w nocy, co Xiaojie uznała za niestosowne. Da Furen więc oskarżył ją o to, że nie szanuje jej jako swojej matki, odmawiając poświęcenia własnego odpoczynku w nocy, i zbeształa Xiaojie za celowe podżeganie do jej choroby! San Xiaojie, (trzecia panienko) wiesz, że nasza Xiaojie jest z natury uczciwa!”
Li Chang Xiao usłyszała to, ale obawiała się, że to pogorszy sytuację. „Nie mów bzdury!” powiedziała pospiesznie i wyszła równie szybko. Yin'er dostrzegła jej niepokój i nie miała innego wyjścia, jak tylko ją ścigać, bez dalszych rozważań.
„Jak Da Furen mogła być taka zła? W przeszłości nigdy nie pokazywała tego na twarzy.” Li Wei Yang mruknęła do siebie.
Li Min De zaśmiał się zimno. „To może nie być koniec!” Skinął palcem na znak, a ubrany na czarno strażnik wyszedł z za drzew i wylądował miękko przed nim. "Mistrzu."
Widząc tajnych strażników Li Min De, Li Wei Yang nie czuła wielkiego zdziwienia.
„Powiedz mi, co odkryłeś podczas swoich dochodzeń”.
„Tak. Wczoraj Si Yiniang (czwarta konkubina) poradziła Si Xiaojie, (czwartej panience) mówiąc, że Wu Xiaojie (piąta panienka) właśnie była celem Da Furen, więc powinna spróbować ocalić życie swojej młodszej siostry. Si Xiaojie (czwarta panienka) zabrała pościel do pokoju Da Furena w środku nocy. Da Furen kazał swoim służącym przygotować dla niej miękkie łóżko, ale Si Xiaojie ledwo spała. Kazano jej przynieść herbatę, masować nogi itp. W ciągu jednej nocy została wezwana około siedmiu do ośmiu razy. Si Xiaojie (czwarta panienka) była traktowana jak Yatou.
Li Min De westchnął i powiedział: „W porządku, możesz nas zostawić”.
Li Wei Yang nie mogła powstrzymać się od potrząsania głową. „Da Furen potrzebuje kogoś, kto by się nią zaopiekował, mogła zapytać swoje Yatous, dlaczego miałaby torturować Si Mei (czwartą siostrę) w ten sposób i ryzykować, że ludzie oskarżą ją o złe traktowanie jej nieślubnej córki? Czy to nie dziwne?”
„Może po tym, jak zachorowała, jej osobowość stała się dziwna?” pomyślał Li Min De.
Wydawało się to naciąganym wyjaśnieniem. Li Wei Yang uznała, że bardziej prawdopodobne jest, że daje upust swojej wściekłości i złości na Li Chang Xiao, w zamian za to, że jej siostra odgryzła jej ucho.
Myśleli, że ta sprawa została uznana za zamkniętą, ale kto wiedział że tego samego wieczoru, jeszcze coś się stanie. Nie było jasne, w jaki sposób, ale Li Chang Xiao złamała wisiorek z ajade, który kochała Da Furen, co spowodowało, że została wyrzucona z domu po ostrym zbesztaniu.
Następnego dnia Du Mama była cała uśmiechnięta, kiedy przyszła do rezydencji Li Wei Yang. „Xianzhu, pierwotnie Da Furen nie chciała cię obciążać, jednak, jak wiesz, Si Xiaojie (czwarta panienka) zachorowała…”
Usłyszawszy tę wiadomość, Li Wei Yang uśmiechnęła się uprzejmie. „Och, prawda? Zastanawiam się, jakie instrukcje ma dla mnie Muqin (matka)?”
„Furen chciałby poprosić Xianzhu, aby zaopiekowała się nią, gdy zachoruje”. Du Mama spuściła oczy i powiedziała z szacunkiem.
Li Wei Yang po prostu skinęła głową i zgodziła się. „To tylko słuszne, będę tam za chwilę”.
Po odejściu Du Mama, Li Min De wybuchnął gniewem. „Sanjie, (trzecia siostro) to już za dużo, powinnaś pokazać jej, z czego jesteś zrobiona!”
Odkąd San Furen zmarła, Da Furen nieustannie atakował Li Wei Yang. Li Min De zacisnął zęby ze złości. Gdyby wiedział, że to się stanie, powinien był wystraszyć ją ostatnim razem.
Li Wei Yang dostrzegła złość i niechęć na jego twarzy i wybuchnęła śmiechem. Lekko podniosła stojący przed nią dzbanek herbaty i powoli, miarowo nalała filiżankę. „Dlaczego tak bardzo się przejmujesz?”
Widząc jej spokojny uśmiech, Li Min De czuł się coraz bardziej nieszczęśliwy i powiedział z niepokojem: „Sanjie, (trzecia siostro) ta wiedźma z pewnością skorzysta z okazji, by cię torturować…”
„San Di!” (trzeci bracie)
Li Min De był jak mrówka skacząca po rozgrzanym piecu, prawie tak, jakby miał w ustach słowa, których nie mógł się zmusić do powiedzenia. Li Wei Yang odchrząknęła, przerywając oryginalną mowę. O czym powinieneś mówić, a o czym nie, zapomniałeś?”
Oczy Li Min De zaczerwieniły się i odwrócił się.
Li Wei Yang uśmiechnęła się. „Na tym świecie osoba, która potrafi mnie zastraszyć, nie istnieje. Skoro chce, żebym jej służył, zrobię to, ale nie będę się przejmował konsekwencjami tego, co będzie dalej”.
Po dwóch godzinach Li Wei Yang była cała w uśmiechu, kiedy weszła do domu Da Furen. Yatou masowała nogi Da Furena, a ona miała zamknięte oczy. Jej lewe ucho było zakryte wysokim kołnierzem, częściowo zasłaniając ranę. Du Mama cicho oznajmił: „Przybyło San Xiaojie”(trzecia panienka).
Da Furen powoli otworzyła oczy, przyglądając się przez chwilę Li Wei Yang. Ciągle się uśmiechała: „Wei Yang jest tutaj”.
Wei Yang uśmiechnęła się. „Tak Muqin, (matko) Wei Yang przyszła ci służyć”.
„Wiem, że jesteś służebna. Czas na obiad.” Da Furen uśmiechnęła się i powiedziała.
Du Mama wcześniej kazał sługom przygotować jedzenie, a kiedy spojrzenie Da Furen padło na Li Wei Yang, podeszła do niej z uśmiechem, aby ją podtrzymać.
Przed Yatous i Mamas w domu było tak, jakby naprawdę byli matką i córką.
W mgnieniu oka znaleźli się w jadalni.
DaFuren miała swoje specjalne miejsce, aby cieszyć się posiłkiem; stół jadalny miał być ustawiony po zachodniej stronie głównego holu, a poza porami posiłków obszar był nieużywany. Ponieważ była teraz chora i nie chciała chodzić, zamiast tego stół jadalny został umieszczony w korytarzu zewnętrznym.
Gdy Li Wei Yang pomogła Da Furen podejść do stołu, Da Furen poczuła, że ta dziewczyna rzeczywiście ma siłę, by złamać kości nadgarstka i nie mogła powstrzymać się od próby oderwania się od jej uścisku.
„Co się stało, Muqin (matko)?” Li Wei Yang uśmiechnęła się.
Da Furen zacisnęła zęby: „Nic”
W tym momencie Du Mama poleciła już służącym wynieść stół z palisandru, z trzema pasującymi stołkami z boku. Li Wei Yang rozejrzała się po pokoju, a jej inspekcja powiedziała jej, że są tu niezliczone bezcenne antyki. Nie mogła się powstrzymać od uśmiechu.
Du Mama zauważyła jej uśmiech i zapytała: „Xianzhu, na co się patrzysz?”
Wei Yang powoli odpowiedziała: „Myślałam, że Muqin (matka) jest rzeczywiście wspaniała, dekoracje w domu Lao Furen zdecydowanie nie są tak cenne jak te tutaj”.
Da Furen dorastała w Rezydencji Guo Gong i przez tyle lat kontrolowała rezydencje Li, oczywiście byłaby bogata. I nie tylko zamożna, ale bardzo bogata. Du Mama uśmiechnęła się: „Co mówi Xianzhu, przedmioty w domu Furen są po prostu powszechne. Prawdziwe skarby znajdują się w holu Lao Furen, ale ona uważa go za zbyt olśniewający i kazała trzymać go z boku”.
"Rozumiem." Li Wei Yang spojrzała na leżącą niedaleko półkę ze skarbami, wypełnioną niezliczonymi rodzajami nefrytowych przedmiotów, bonsai, a zwłaszcza kawałkiem łoju wyrzeźbionego w kwiat magnolii, czysto kremowy kolor był tak piękny, że od samego podziwiania można było stracić wzrok.
Da Furen patrzyła chłodno, myśląc, że Li Wei Yang upokorzy się na widok jej bogactwa i nie mógł powstrzymać śmiechu. Wiedziała, że Li Wei Yang wcześniej otrzymywała wiele prezentów od Pałacu, ale jej własna kolekcja może być nieporównywalna! Chciała, aby Li Wei Yang zdała sobie sprawę, że z własnym statusem i mocą nie może być tak łatwo pokonana. Spuściła oczy i poleciła: „Przyszykujmy się do jedzenia”.
Yatou podeszła z brązowym czajniczkiem w dłoni. Nalała pół wiadra gorącej wody, podczas gdy inna Yatou pomogła Da Furen podwinąć rękawy.
„Możesz nie wiedzieć, ale twoja Sijie (czwarta siostra) naprawdę wymyka się spod kontroli.” Da Furen poskarżyła się chłodno, myjąc ręce.
„Musi być poinstruowana, zanim zrobi cokolwiek. Zaledwie kilka zdań ode mnie, a ona coś rzuci, jakby doznała wielkiego upokorzenia. Nie tak powinna zachowywać się dama z wielkiej rodziny, a ci, którzy o tym nie wiedzą, mogą pomyśleć, że ją źle potraktowałam.”
Li Wei Yang uśmiechnęła się tylko nieznacznie i wyglądała na pozbawioną wyrazu.
Da Furen kontynuowała: „Przez jej zachowanie inni poczują, że córka konkubiny jest mimo wszystko nadal tylko nieślubną córką i nigdy nie będzie mogła skorzystać z okazji!”
Li Wei Yang po prostu dalej się uśmiechała, bez żadnych oznak uznania, jakby nie wiedziała, że Da Furen wygłasza zawoalowane zniewagi wobec niej.
Da Furen była sfrustrowana, a Du Mama szybko próbowała ją uspokoić. „Furen, nie rób tego przeciwko Si Xiaojie, (czwartej panience) w końcu została wychowana przez Si Yiniang. (czwartą konkubinę) Nie miała szansy uczyć się od Furen, więc na pewno popełniłaby błędy”.
Da Furen westchnęła i uniósła ręce. U jej boku pojawiła się Yatou i starannie osuszyła jej ręce białym ręcznikiem.
„Powinniśmy zaprosić Mame z Pałacu, aby ją zdyscyplinowała. Wei Yang, też tak uważasz, prawda?” – stwierdziła chłodno Da Furen.
Wyraz twarzy Li Wei Yang był neutralny. „Jak mówi Muqin (matka)”.
Rodzina Li zawsze należała do rodzin uczonych, a ich styl działania znacznie różnił się od tych, którzy obnosili się ze swoim bogactwem. Ich zwyczajowa kolacja nie przekraczała dziesięciu dań i dwóch zup, ale oczywiście każde danie było delikatnie i starannie przygotowane.
Du Mama zerknęła na Li Wei Yang, dając jej sygnał do osobistego podania potraw Da Furen.
Li Wei Yang zachowywała się tak, jakby tego nie zauważyła i pozostała w pozycji stojącej.
Da Furen była nieszczęśliwa i narzekała: „Wei Yang, kiedy twoja Dajie (pierwsza siostra) była w pobliżu, w porze posiłków była przy mnie, by podawać dania, to jest pobożność synowska”.
Li Wei Yang zatrzepotała rzęsami i powiedziała: „Jestem niezdarna z natury i obawiam się, że mogę coś złamać”.
„Obiecuję, że nie będę miała ci tego za złe!” Da Furen zaśmiała się zimno.
Chciała kontrolować swój temperament, ale im dłużej musiała widywać się z Li Wei Yang, tym trudniej było jej to robić.
Wykorzystałaby swoją pozycję i moc, by działać przeciwko niej, aby pozbyć się nienawiści w swoim sercu.
Li Wei Yang uśmiechnęła się. „Ponieważ Muqin (matka) mówi, że nie będzie mnie obwiniać, postaram się jak najlepiej służyć Muqin”.
Podeszła z wdziękiem, wybierając kawałek słodko-kwaśnej ryby i włożyła go do miski Da Furen. Da Furen zobaczyła strach i niepokój na jej twarzy i od razu poczuła się lepiej.
Bez względu na to, jak dumna była ta córka konkubiny, nadal oczekiwano od niej, że będzie okazywać synowską pobożność wobec swojej Di Mu (legalnej matki - pierwszej żony głowy rodziny) na oczach innych.
Jeśli nie, Li Wei Yang straciłaby szacunek w towarzystwie! Dlaczego nie pomyślała o tym wcześniej, powinna była kazać tej przeklętej dziewczynie stawać przed nią każdego dnia, uczyć się etykiety i używać tego jako okazji do torturowania jej na śmierć!
Kiedy Da Furen miała te myśli w swoim umyśle, Li Wei Yang uśmiechnęła się i skomentowała: „Te sfermentowane kleiste kluski ryżowe są bardzo smaczne, Muqin proszę spróbuj”.
Osobiście nabrała gorącej miski i nawet nie dmuchając w nią, aby ostygła, wyrzuciła całą zawartość w kierunku Da Furen. Wszyscy byli w szoku, a Da Furen była tak oszołomiona, że nie miała czasu na reakcję, oblała ją wrząca miska ze sfermentowanymi, kleistymi kluskami ryżowymi.
Było lato, a jej ubrania były cienkie. Da Furen wydała z siebie bolesny jęk, tak bardzo pragnęła, aby błyskawica uderzyła Li Wei Yang w tej właśnie chwili!
Na twarzy Li Wei Yang pojawił się wyraz winy i pospiesznie próbowała pomóc Da Furen posprzątać. Da Furen była gromko wściekła i nie ruszała się, więc Li Wei Yang zwróciła się do Yatou, która trzymał wodę do mycia rąk, żeby podała jej wiadro.
Nie było jasne, czy była naprawdę zdenerwowana, czy zrobiła to celowo, ale upadła, trzymając wiadro z wodą. Du Mama szybko osłoniła Da Furen i wykrzywiła usta. Li Wei Yang ciężko upadła na ziemię. Przewrócony stołek rozbił się głośno wraz z Li Wei Yang, która wylądowała na Da Furen i przygwoździła ją do ziemi. Du Mama, która pierwotnie chciała chronić Da Furen, stała się ludzką poduszką, która oczywiście nadwyrężyła jej stare kości.
Krzyk Da Furena stał się wysoki i żałosny, to uderzenie od Li Wei Yang spowodowało, że zraniła się w klatkę piersiową, a potężny cios wywołał autentyczny jęk.
„Xianzhu! Wstawaj, wstawaj szybko!” Du Mama krzyknęła. Gdy Li Wei Yang wstała, celowo i okrutnie pchnęła klatkę piersiową Da Furen, powodując, że znów zaczęła płakać i prawie omdlała z bólu.
Li Wei Yang zachowywała się tak, jakby nie miała siły, a grupa Yatous i Mamas ruszyła, aby ją podtrzymać. Jej ręce ześliznęły się i złapały obrus i w mgnieniu oka naczynia, sztućce… wszystko na stole wylądowało z hałasem na podłodze, zadziwiając wszystkich. Da Furen była całkowicie pokryta i zabrudzona naczyniami, przez co wyglądała dość żałośnie.
Jedna z Mam sapnęła i podeszła, by pomóc Da Furen wstać, a Li Wei Yang rzuciła Zhao Yue spojrzenie. Zhao Yue mocno kopnęła mamę, gdy ta podnosiła Da Furen, ten kopniak nadszedł znikąd i nie wiedząc, co się stało, mama i Da Furen padły razem na półkę ze skarbami.
Za chwilę jadeitowa magnolia, szafirowy wazon z emalią, bonsai z kwiatów śliwy, cenne drzewo różane i parawan z kości słoniowej, wszystko spadło na ziemię i roztrzaskało się na kawałki.
Pośród bałaganu siedziała Da Furen, kompletnie oszołomiona, po tym, jak te skarby uderzyły ją w głowę.
Wszyscy patrzyli na siebie w tej scenie niedowierzającymi oczami.
Li Wei Yang załamała ręce, mówiąc bezradnie: „Muqin, (matko) mówiłam wcześniej, że jestem niezdarna, ale nalegałaś, żebym ci służyła… Ach, proszę wstawaj, podłoga jest zimna!”
Zrobiła ruch w kierunku Da Furen, aby jej pomóc.
„Nie dotykaj mnie! Nie dotykaj mnie! Pomocy!" Da Furen zapomniała o zachowaniu resztek godności i krzyczała, jakby z bólu. Jej krzyk przeszedł przez dach i sprawił, że wszyscy zjeżyli włosy. Du Mama szybko podeszła do przodu, by odepchnąć ręce Li Wei Yang.
Cenne skarby Da Furen zostały zniszczone w mgnieniu oka… zniszczone! Wszystko zniszczone! Oczy Da Furen pociemniały i cofnęły się, natychmiast omdlejąc.
Du Mama krzyknęła na całe gardło: „Na co wszyscy czekacie, szybko pomóżcie Da Furen wstać i zaprowadźcie ją do łóżka. Wezwij lekarza, wezwij lekarza!”
Li Wei Yang uśmiechnęła się lekko. „Du mamo, pozwól mi”.
Strach zakwitł na twarzy Du Mamy. „Nie ma potrzeby zawracać sobie głowy Xianzhu, Nubi zajmą się tym, proszę idź i odpocznij!”
Li Wei Yang wydawała się zakłopotana: „Jak mogę tak po prostu odejść?”
"Oczywiście! Xianzhu proszę śmiało idź i odpocznij!” Du Mama powiedziała szybko. Ta osoba była wręcz pechową gwiazdą.
---------------------------------------------------------
Dodatki (dużo upadków 🤣):
Upadek Li Chang Xiao
Li Min De ze swoim strażnikiem
Wei Yang drażni się z Min De
Wei Yang wylewa kluski na Da Furen
Wei Yang upada na Da Furen
Wei Yang zrzuca potrawy na Da Furen
Da Furen upada na swoje skarby