3 Ağu 2021 15:16
Biliyormusun, yok gibi yaşıyorum...
Bir yere baksam dalıyor,
elim yüzüm yaş uyanıyorum.
Gün boyu, kendimi kendime anlatıyorum.
Karar almışlar şimdiler de,
sen diye biri yok muş.
Ben dedi ki bana üzülme, ağlama
aklın kalbinle oyun oynuyor muş.
Söylesene öyle mi?
Bu ben beni hayalperest ilan etti.
Gel de, de şu bana, -"ben bir masalım"
neye inanmadım ki... Biliyorsun ya inanırım!
Yazık değil mi şu gözlere?
Giremiyorum kalabalık bir yere.
Ben herkesi sen sanıyorum...
kalmadı ağlıyacak yerim kuyutular arıyorum.
Ne var yani
gelsen de -"ben yokum desen",
karşıma dikilsen
-"kendine gel herşey uyanamadığın bir hayel" desen
Ben artık sen diye
tanımadığım kişilere bakmak istemiyorum.
Dediklerini de mi hayal ettim acaba?
Olar çok ağır güç yetiremiyorum.
Ses vermiyor,
çağırmıyor ki kendime geliyim.
Sahi bilen varmı?
Ben nasıl biriyim?
Ne zaman ne oldu bana?
Sen hayalsin. ya ben neyim kimim?