Ilang araw ang lumipas at busy ang lahat sa kanilang mga trabaho. Ganon din ako na malapit ko na matapos ang sinusulat ko. Nakaharap ako sa laptop ko. At napasandal. Ininat ko ang mga kamay ko at hinawakan ang leeg kot nag inat inat.
" Kamusta na kaya sila. Hindi ko sila masyadong nakakasama.
Pagkatapos kase ng birthday ni Jayson. Di na kami masyadong nagkakasama nila Val. Lagi na kase kong nag kukulong dito sa kwarto dahil kailangan ko ng tapusin ito. Minsan lang ako nakakasabay sa kanila kumain. Bigla kong naalala sina Val Philip at Jonas doon sa laro. Sabay sabay silang lalapit sakin. Ano bang nasa isip nila. Bakit ganon ang mga ikinikilos nila. Wag nila sabihing..
Bigla ako natigilan.
" Imposible naman yun nasa isip ko. Imposibleng may gusto sakin si Val. Si Philip naman. Ewan ko din sa kanya. Lalo na yung si Sungit. Hindi yun mag kaka girlfriend. Sa ugali nya.
Ano ba tong iniisip ko. Nakakahiya. Hayst mas kailangan kong isipin itong trabaho ko. Focus Liah. Wag ka mag isip ng kung ano ano. Hindi ka maganda para magustuhan nila. Oo tama ganon nga.. hayst ano ba tong pinagsasabi ko.
At nagpatuloy lang ako sa pag susulat.
Alas onse na at nagpunta ko sa kusina. Nakita ko si Nanay Emma doon na nag luluto.
Napatingin ito sakin.
Nanay Emma: Oh Liah nagugutom ka naba.
Liah: Ah di pa naman po Nanay Emma. Iinom lang po ako ng tubig. Saka naalala ko po kayo. Baka wala po kayong katulong sa pag luluto.
Nanay Emma: Naku wag mo ng alalahanin yun. Kaya ko naman. Busy ngayon sa trabaho sina Val. At si Jayson uuwi yun. Kaya kailangan ko magluto.
Liah: Pasensya na po Nanay Emma. Di nako nakakatulong nitong mga nakaraang araw.
Nanay Emma: Ok lang yun. Alam naman namin na busy ka rin sa trabaho mo. Pero wag mo din pababayaan ang sarili mo. Kumain ka ng maayos. Kung nagugutom ka sa gabi sa pag susulat mo. Bumaba ka lang dito at kumain.
Liah: Opo Nanay Emma. Salamat po.
Ngumiti si Nanay Emma sakin. At tumulong ako doon sa kanya mag ayos ng lamesa. Lumipas ang minuto dumating na si Jayson at kumain na kami nila Tatay Bert at Nanay Emma. Matapos ay ako ang naghugas ng plato at nag linis doon. Nang matapos ako ay umakyat nako sa kwarto. At nagpatuloy sa pagsusulat. Lumipas ang oras at diko namalayan na ala sais na. Dali dali akong bumaba sa kusina at nadatnan si Nanay Emma at si Val doon.
Val: Liah.
Liah: Hi Val..
At lumapit ako sa kanya na nag aasikaso ng lamesa. Tinulungan ko sya doon.
Val: Kamusta yung trabaho mo. Malapit kana matapos?
Liah: Ah oo malapit na.
Val: Mabuti naman. Ok lang samin kahit di ka muna tumoka dito. Kailangan mag focus ka sa sinusulat mo
Liah: Naku ok lang. Nahihiya din ako. Saka ok lang para din ma relax ako. Gusto ko din nakakatulong pa din ako dito sa kusina.
Napangiti sakin si Nanay Emma na nagluluto doon.
Syang dating nila Jesper Philip Gift.
Jesper: Wow ang bango Nanay Emma. Ano po ulam natin ngayon
Nanay Emma: Tinolang manok.
Jesper: Aww sarap.. Hi nga pala Liah.
Liah: Hi Jesper..
Philip: Hi Liah
Liah: Hi Philip. Magandang gabi
Gift: Liah na miss ka namin. Magandang gabi.
Liah: Ako din Gift Magandang gabi
At nagpuntahan na sila sa kanilang mga gagawin. Si Philip na nag diretso sa ref para uminom ng tubig. Si Gift na kinuha ang mangga na nasa lababo at hinugasan ito. Si Jesper naman ay kinuha ang mga baso doon.
Nanay Emma: Si Jayson?
Val: Tulog po sya kanina. Diko lang po alam kung gising na ngayon.
Nanay Emma: Abay gisingin nyo na.
Jesper: Gising na po sya. Nilalaro si Zico.
Val: Gising na pala sya.
Jesper: Oo Bro. Bababa na yun.
Liah: Si Carlo at Jonas nga pala.
Val: Mamaya pa ang uwi ng dalawang yun.
Liah: Ah ganon ba.
Val: Bakit Liah?
Liah: Ah wala lang. Na miss ko lang sila.
Napatingin sakin si Philip doon na nakatayo sa tabi ng ref. Si Val din ay ganon din. Pati si Nanay Emma. Na awkwardan ako bigla.
Liah: Ah kase gaya nyo hindi ko na din sila madalas makita nitong nakaraang araw. Dahil sa pagka busy ko sa trabaho. Kaya na miss ko din sila. Ang saya kase nung birthday ni Jayson. Ang saya ng lahat.
Sabay biglang nagsalita si Jayson.
Jayson: Oo nga Liah. Diko makakalimutan yon.
Napangiti ako kay Jayson doon. Ngumiti rin lang sya sakin.
Napatingin ako kay Val na nasa harapan ko at ngumiti ito sakin.
Matapos namin kumain. Bumalik nako sa kwarto. At naupo sa desk. Nagpatuloy ako sa sinusulat ko. Maya maya ay may kumatok sa pinto. Pagbukas si Philip ito.
" Philip bakit?..
" Ahh naistorbo ba kita?
" Hindi naman bakit?
" Ibibigay ko lang to.
Sabay pakita nya sakin ng cookies na itinatago nya sa likuran nya.
" Naalala kase kita. Kaya binilhan kita nito. Para may kainin ka dyan habang nagsusulat.
" Ah Salamat. Sana di kana nag abala pa. Pasok ka muna.
" Ok lang ba?
" Oo naman. .
At pumasok na si Philip sa loob.
Liah: Maupo ka nalang dyan sa higaan ko.
Philip: Ah sige..
Naupo din ako sa desk ko. At humarap kay Philip.
Philip: Iyan ba yung ginagawa mo?
Liah: Ah oo malapit ko na matapos.
Philip: Mabuti naman. Kamusta ka naman?
Liah: Ok naman bakit?
Philip: Ah wala lang. Di ka kase namin malimit makita. Pagkatapos ng birthday ni Jayson.
Liah: Oo nga eh. Pasensya na busy lang.
Philip: Liah..
Liah: Huh ano yon?
Philip: Kase...
Nang biglang may kumatok sa pinto. Napalingon kami parehas ni Philip doon. Tumayo ako at binuksan ito.
"Liah..
" Val....
" Busy kaba?
" Hindi naman bakit?
" May ibibigay kase ko sayo.
" Ano yun?
At iniabot nya sakin ang box ng cookies.
" Sana nagustuhan mo. Ang alam ko kase mahilig ka sa ganyang cookies.
" Salamat Val.. sana di kana nag abala pa.
" Ok lang. Naalala kase kita. Nang mapadaan ako sa cookies shop. Pwede ba ko pumasok?
" Ah sige..
Pag bukas ko ng pinto ng malaki. Nakita ni Val si Philip na nakaupo doon sa loob. Natigilan sya. At nagkatinginan sila ni philip.
Val: May kausap ka pala Liah.
Liah: Ah may pinag usapan lang kami about sa trabaho ko.
Nakita ni Val ang cookies na nakapatong sa ibabaw ng desk ko.
" Ah ganon ba. Sige nextime nalang Liah. Naalala ko nga pala may gagawin ako.
" Sigurado ka Val? Pwede naman tayo mag usap.
" Hindi ahm nextime nalang. Madami pa namang oras. Sige mauna nako.
" Ahh sige. Salamat ulit sa cookies.
" Wala yun sige Magandang gabi..
" Magandang gabi din..
At nagdiretso si Val papunta sa hagdanan. Nakatingin lang ako doon.
" Liah.
Napalingon ako kay Philip. Tumayo sya at lumapit sakin.
" Nextime nalang tayo mag usap. Kainin mo yung cookies ah. At wag ka masyadong magpuyat.
" Ah sige salamat..
Ngumiti sya sakin at lumabas na sa kwarto. Isinara ko na ang pinto at naupo sa desk ko. Naalala ko si Val at Philip. Ano kaya yung sasabihin nila sakin. Napatingin ako sa dalawang cookies na nakalapag sa desk ko. Ang binigay ni Philip ay nakabalot lang ng plastick na may magandang lalagyan. Habang ang kay Val naman ay naka box. Pero iisang klase lang ng cookies ito.
Ano kayang ibig sabihin ng pagbigay nila sakin ng cookies na to. Napa shake head nalang ako. Ayokong mag isip ng iba. Exaggerated lang yung imagination ko. At nagsulat na ulit ako doon. Lumipas ang oras at alas onse na. Inaantok nako. Napatingin ako sa cookies na naandoon. Shinatdown ko ang laptop at binuksan parehas ang dalawang cookies. Kumuha ako ng tig isa. At isinara ang dalawang lalagyan. Tumayo akot naglakad sa terrace. Kinagatan ko ang isa. Pagkatapos ang isa naman.
" Ang sarap parehas...
Pero pano kung kailangan ko mamili sa kanila? Sino pipiliin ko?
" Hayst lutang na naman!
Bigla akong napatingin sa kabilang terrace. Naroon si sungit at nakasimangot sakin.
" Ang sarap ng cookies na to!
Dinedma ko si sungit doon. Na ikinainis nya.
" Writer ka nga ang galing mo mag imagination.
Napalingon ako sa kanya at napasimangot.
" Ano bang problema mo? Nang aasar ka?
" Wala kong problema. Baka ikaw yung may problema.
" Wala naman akong problema ah. Bakit ba ang sungit mo sakin? Sayang yang ganda ng mukha mo. Ang sungit sungit mo.
" Ano?!..
" Wala akong sinabi.
" Talaga lang ah..
" Alam mo bawas bawasan mo pagiging masungit mo. Baka walang magkagusto sayo..
" Talaga.. eh ikaw may nagka gusto naba sayo?! Ni hindi ka nga yata nagka boyfriend.
" Ano eh kung sabihin ko sayong meron.
" Talaga huh. Sino namang walang isip ang pumatol sayo?
" Si ...
Bigla akong natigilan. Hindi ko pwedeng sabihin sa kanya kung sino.
" Oh anong nangyari? Bat bigla kang natigilan.
Ah alam ko na. Bigla mong naalala na imagination mo lang pala yung boyfriend mo na yon.
" Ikaw.. hindi ganon. Oh kumain ka nalang ng cookies. Para naman maging sweet ka at hindi bitter.
Abot abot ko doon sa kanya ang cookies na hawak ko. Nakatingin lang doon si sungit.
" Pakakainin mo ko ng pinagkagatan mo? Sayo nalang hindi kase ko mahilig sa matatamis. Hindi kasi ako sweet at hindi rin ako bitter.
Sabay talikod nito at umalis. Naiwan ako doon na nakatingin lang.
" Ewan ko sayo. Basta bitter ka..
Lumapit nalang ako sa bakal na hawakan ng terrace at napatingin sa langit.
Habang si sungit naman ay nahiga sa kama nya.
Kinabukasan nagkita kami ni Pat sa isang icecream shop.
Napansin nito na parang tulala ako.
Pat: Oy! Kanina kapa tulala dyan?
Liah: Ah wala lang sa wakas kase malapit ko na matapos yung story ko. Medyo nakakarelax nako.
Pat: Pag rerelax ba yang pag tulala mo dyan?
Liah: Oo naman. Hindi mo ba alam. Ang pag tulala ay isang klase ng pagrerelax ng isip.
Pat: Hindi ang alam ko lang kase. Kapag tulala ang isang tao. May malalim syang iniisip. Oh kaya may tao syang iniisip.
Liah: Wala kong iniisip na tao. Nag rerelax lang talaga ko.
Pat: Talaga lang ah. Sige patikim nga ako ng icecream mo.
Sabay scoop ng kutsara nya sa icecream ko.
Pat: Eww ayoko nyan!
Liah: Oh bakit naman?
Pat: Diko gusto lasa ng avocado iceream mo.
Liah: Ikaw kase hilig mo basta kumuha ng pagkain
Pat: Oo nga pala. Kamusta sa bahay nyo. Kamusta si Carlo at Jesper ko?
Liah: Ok naman sila mga waffu pa din.
Pat: Yie talaga! Mag sleepover ako minsan sa bahay nyo ah!
Liah: Oy may trabaho ka diba. Ano na naman yang naisip mot. Gusto mo mag sleepover samin.
Pat: Sa dayoff ko syempre. Saka na miss ko na si Carlo at Jesper ko.
Liah: Kelan pa sila naging sayo?
Pat: Mula ng makita ko sila. Minine ko na sila.
Liah: Ibang klase ka talaga. Ang hilig mo sa waffu.
Pat: Bakit ikaw ayaw mo ng waffu? Teka. Ikaw ba walang nagugustuhan kahit isa sa kanila?
Liah: Wala...
Pat: Sinungaling!.. ang wawaffu ng mga yon. Ni isa wala kang natipuhan sa kanila?
Liah: Wala nga!..
Pat: Sandali wag mo sabihin na tomboy kana? Nako ganon ka ba talaga na nawalan ng pag asa sa buhay?
Liah: Hoy anong pinag sasabi mo dyan nawalan ng pag asa sa buhay?
Pat: Eh kase naman parang wala kang interest sa mga lalaki. Oh baka naman yang mga sinusulat mong character sa story mo. Ang mga asawa mo sa imagination mo.
Liah: Ano bang pinagsasabi mo? Writer ako syempre hindi maiiwasan yon.
Pat: Tingnan mo! Tama nga ako. Tandaan mo hindi tayo pabata. Masarap may jowa
Liah: Wow nag salita ang may jowa.
Pat: May jowa ako dalawa pa nga sila eh. Nakalimutan mo?!
Liah: Sino naman yun?
Pat: Ano kaba si Carlo at Jesper.
Liah: Ang galing mo talaga. Lakas ng fighting spirit mo.
Pat: Syempre naman dapat claim it agad. Ganon yon.
Laih: Talaga lang hah!
Pat: Kaya ikaw kung sino yung gusto mo doon sa pito. Iclaim mo agad.
Liah: Ayoko nga. Hindi ako katulad mo noh!
Pat: Tsk! Kaya ka di nag kaka jowa eh!
Liah: Ayoko!
Pat: Bahala ka nga!.. Pero tuloy yung sleepover ko sa inyo hah.
Liah: Magpaalam ka muna. Hindi pwede yung basta mo nalang gusto mag sleepover.
Pat: Sige kanino bako mag papaalam?
Liah: Kay Tatay Bert at Nanay Emma.
Pat: Sige wait.
Liah: Anong gagawin mo?
Pat: Wait lang.
May tinext si Pat. Nagtataka naman ako doon kung sino ito. Maya maya ay biglang natuwa ito. At ipinakita sakin ang txt na narecieve nya.
Liah: Ano pano mo na txt si Nanay Emma?
Pat: Syempre ako pa!
Liah: Grabe ka..
Pat: Oh pano wala ka ng magagawa. Mag iisleepover ako sa inyo next next day. Wag ka mag alala mag babaon ako ng pagkain. Magdadala din ako ng pasalubong para kina Nanay Emma.
Liah: Hayst may magagawa pa ba ko. Kahit kelan naman kapag may naisipan kang gawin. Gagawin mo talaga.
Pat: Syempre ako pa! See yah. Excited nako makita si Carlo at Jesper ko.
Liah: Ewan ko sayo.
Napangiti lang sakin si Pat sabay kain ng icecream nya doon.