---
Nakausap ko na ang doktor na sumusuri kay sa aking ina. ayon sa kaniya ay malala na ang breast cancer ni Mama at kailangan na siyang operahan, wala na daw akong kailangang intindihan sa hospital bills maliban sa gamot.
"Kaya mo na yan teh, nandito ako willing ako mag-abot kahit magkan--"
"Hindi, ako na...kaya ko 'to may natitira pa naman akong ipon" sambit ko.
"Nako sis para sure hingi tayo ng help kila Sandr--"
"Marami na silang naitulong Ally, kaya ko 'to" I cut her off again.
"Ang taas ng pride ah? hoy kita mong politiko ang jowa mo, kung ibang tao natutulungan malamang sa malamang ikaw na girlfriend tutulungan din!" asik niya.
"Mas maganda kung itulong niya sa ibang mas nangangailangan kaysa sakin." tugon ko at nasapo niya ang noo.
"Ewan ko sa'yo! masyado kang mabait!" singhal niya at nagtungo na kami sa pharmacy ng ospital para bumili ng mga gamot.
"Ma'am kulang pa ng 500 ang bayad niy--"
"Ito na po" naglabas si Allysa ng limang daan.
"Hindi sis ako n--"
"Magtigil ka Lallaina kukurutin ko singit mo" bulong niya at inabot ang 500 sa pharmacist.
Oo aaminin ko, sobrang mahal ng gamot ni Mama. handa ko namang galawin ang naiipon kong pera para dito pero hindi sa ganitong klase ng sitwasyon. inipon ko iyong pera upang ipasyal si mama sa iba't ibang lugar dito sa mundo pero alam kong mas kailangan ni mama gumaling ngayon. kikitain ko naman ang pera.
"Kumain ka na ba bakla? tara bili muna tayong pagkain" si Allysa.
"B-Busog ako" tugon ko.
"Bumili pa rin tayo para sigurado, baka mamaya magutom ka eh" aniya. wala akong nagagawa kay Allysa. "Ano kaya yung kaso daw ni Sandro na binabanggit nung mga chikadorang marites na mga nurse na yon?" tanong ni Allysa.
"Hindi ko alam, ayaw sabihin ni Sandro." tugon ko.
"Hay nako, sana hindi totoo yon! dapat umattend na siya sa hearing para mapatunayan niyang hindi talaga totoo" sambit ni Allysa.
"Hindi yon totoo" bwelta ko.
"Oo nga teh, di ko naman sinabing truthfulness diba? oh tara na" aniya. pagkapasok namin sa kwarto ay natutulog si mama at si Sandro ay nakaiglip sa upuan. agad siyang humalik sa pisngi ko nang makita ako.
"Respeto" bulong ni Ally at natawa lang kami.
"Uwi ka muna kaya Sandro? pagod ka eh" sambit ko.
"No I'm not" agad siyang umayos ng upo upang ipakita sa akin na ayos lang siya.
"Hindi, pagod ka. sige na kaya ko na dito, nandito naman si Allys--"
"I'm also here" tugon niya.
"Oo nga pero kailangan mong magpahinga, isipin mo naman sarili mo" sambit ko, he sighed.
"I don't want to leave you and Allysa here Laine, sorry but I will stay" tugon niya nanaman. bumuntong hininga nalang ako at umiling.
"Sige, basta kapag pagod ka na umuwi ka na muna. gutom ka na ba? kakain ka?" I asked.
"Sa dami ng pinakain mo kanina tatanungin mo ko na gutom" aniya at natawa ako.
"Oh sige na, matulog ka muna sa couch" sambit ko. hinintay ko muna siyang makatulog bago kami magsalo ni Allysa sa tapsi.
Puro chika lang siya tungkol sa trabaho niya at puro advice lang sa akin. ang sarap lang talaga sa feeling na nandito si Allysa na nagpapasaya sa akin, si Sandro na siyang pahinga ko at si Mama na siyang lahat sa akin.
"Everything will be alright Maria Lallaina" Allysa held my hand and squeeze it. dumating na ang pagkain ni Mama na galing sa ospital at ako ang nagpakain dito.
"S-Salamat anak" tugon niya matapos kong punasan ang bibig niya.
"Mama inom ka na po ng gamot" sambit ko. inalalayan ko siyang maupo kahit sobrang nahihirapan siya at pinainom na siya ng gamot.
Pinipigilan ko lang ang emosyon ko dahil lalong manghihina si mama kapag nakita akong malungkot, kaya't ipinapakita ko ang katatagan sa bawat ngiti at pag-aalaga ko sa kaniya. nang muling makapag pahinga si mama ay may natanggap akong message mula kay Tita Liza. she said that hindi sila makakadalaw dahil may event silang kailangang puntahan sa ibang bansa, tumawag nalang daw kung kailangan ng tulong.
I just said 'ingat' and 'thank you', dahil ayokong humingi ng tulong sa kung sino. nanay ko 'to, I should be responsible for everything.
"Uuwi lang ako saglit kukuha ako ng damit Ally, bantayan mo muna si mama ah?" sambit ko kay Ally. she's using her laptop at nagtatrabaho.
"Oo sige, sige. patulugin mo muna yang jowa mo kailangan niyan maborlogs!" tugon ni Ally. ginising ko na si Sandro at bumangon naman ito.
"Uwi muna tayo, kukuha ako ng gamit" sambit ko. nagpaalam muna kami kay mama bago umuwi. "Attend ka kaya sa hearin--"
"No" he cut me off. "You know my reasons Laine, I don't want to repeat it" sagot niya.
"Pero kailangan yon Sandro!" asik ko. "Wala dito ang mommy at daddy mo, iaasa mo nalang ba sa lawyers? staffs? Sandro umattend ka na don, gusto mo ba samahan kita? sige sasamahan kit--"
"Laine!" awat niya.
"Bakit ba? tungkol saan ba ang hearing na yon?" tanong ko.
"It's about my the graft case that they filed against me! their proof are invalid Laine, so what are the hearing for? picture lang natin na magkasama sa iba't iba lugar ang nakuhanan nila at ginagamit nila iyon para siraan nanaman kami" kwento niya.
"Patunayan mo sa hearing Sandro, patunayan mo na hindi totoo lahat ng ibinibintang sa'yo. baka yan pa ang maging dahilan ng muling pagkasira ng imahe ninyo sa tao" tugon ko.
"How about you?" he worriedly asked.
"What about me?" pagbabalik ko ng tanong sa kaniya. "Sasamahan kita kung gust--"
"No, your mom needs you. iniisip ko lang kung papaano ka." tugon niya.
"Nandiyan si Allysa, Sandro. hindi niya rin ako pababayaan, kaya sige na...isipin mo na muna ang sarili mo" usal ko.
He sighed and kissed my forehead. "A-Are you sure?" he asked at tumango ako.
Nang makarating kami sa bahay ay kumain na muna kami ni Sandro, wala siyang gana pero pinilit ko siya para hindi siya manghina. I let him sleep in our room before habang nag-aayos ako ng gamit. I'm planning to stay in the hospital since plano kong bantayan si mama sa pagpapagaling niya.
Pagkaligo ko ay nakita ko ngang mahimbing na natutulog si Sandro sa kama, ayoko siyang gisingin dahil alam kong sasama at sasama ito sa akin kaya't hinalikan ko ang noo niya.
"Take a rest babe, kayang kaya mo yan. I got your back, as always." I held his face. "Aalis na ako" dagdag ko pa. bago tuluyang magpahatid sa driver niya ay tinext ko siya na dumulog sa hearing bukas upang matapos na ang lahat.
As I go inside the hospital, feeling ko na ang daming matang nakatingin sa akin. like they are murmuring many words about me, stabbing me in front and killing me with their stare.
Did I do anything bad? i-is it my fault?
"Gaga headline ng mga balita jowa mo!" bungad ni Allysa pagkadating ko.
"Iniwan ko muna sa bahay, pagod yon wala pang tulog" usal ko. "Kumusta si mama?" I asked.
"Ayan, nakailang balik ang doktor kanina dahil nga may sumasakit sa kaniya...tinext kita ah?" aniya.
"A-Ano daw sabi? hindi ko nabasa" sambit ko.
"Kailangan na niyang operahan, sa isang araw teh. lakasan mo ang loob mo at ipagpray natin na sana maging succesful ang lahat" sambit niya. I sighed at parang may bumara sa lalamunan ko. I looked at my mama, she looks so peaceful while she's sleeping.
You don't deserve this...
Ngayong araw ay pabalik balik lang ang doctor dito upang i-monitor si mama, si Allysa naman ay hindi umalis sa tabi ko at itong si Sandro ay tumawag.
"Pumunta ka doon Sandro, gusto mong samahan kita?" I asked.
"No thanks, I can do it. I'm with my lawyers and staff naman so yeah...didiretso nalang ako dyan after--"
"Mas maganda kung magpahinga ka muna sa bahay--"
"Wala naman sa bahay ang pahinga ko" tugon niya at napangiti ako bigla.
"Basta, if ever na tapos na ang hearing mas makakabuti kung magpapahinga ka...huwag mo akong intindihin Sandro, nandito si Ally--"
"Di ko pababayaan bebe mo!" sigaw niya at natawa si Sandro.
"Kumain ka na ba?" I asked.
"We just ate together earlier" sagot niya.
"Huwag kang magpapagutom, mag pray ka ah bago ka pumunta sa hearing tapos kung kailangan mo ko uh...call ka lang" tugon ko.
"Alright, noted Ms. Lallaina Hudson" aniya.
"Sige na, good night...tulog ka ulit" usal ko at nagpaalam na kami sa isa't isa. saktong pagbaba ko ng tawag ay biglang dumaing sa sakit si mama.
"M-Ma, a-ano yon? b-bakit?" tanong ko, agad ring napatayo si Allysa.
"Tatawag akong Doktor teh wait" usal niya at tumakbo palabas.
"Ma, b-bakit? p-parating na yung mga Doctor" sambit ko at hindi alam ang gagawin. Business management ang inaral ko hindi naman sa medical field hays ang hirap.
"A-Ang sakit" usal niya.
"Parating na yung mga doctor ma..." tugon ko at maya maya ay pumasok na nga ang Doctor na may kasamang mga nurse. they checked my mama and they suggest some things to do.
"Hija, aaminin ko. sa kaso ng mama mo mahirap na talaga siyang gamutin tsaka himala nalang kung gagaling talaga siya but we will try our best to be successful and operation" usal ng Doktor.
"D-Doc pwede niyo po bang gawin lahat? para makaligtas si mama? isusurprise ko pa siya doc, ipapasyal ko pa siya sa iba't ibang lugar sa mundo tsaka...tsaka gusto ko pang bumawi sa kaniya doc, gawin niyo lahat p-please?" pinagdikit ko ang palad habang umiiyak na kausap ang doktor.
"We'll try our very best, pero ipanalangin mo ang mama mo. tatagan mo ang loob mo hija, anong araw man ngayong linggo ay ooperahan na siya." tugon ng doktor.
"Teh, okay lang yan. ipagpray nalang natin na sana maging successful" Allysa already got my back. buong gabi ay nakatingin lang ako kay mama, mahimbing siyang natutulog na para bang walang sumakit sa kaniya kanina.
Allysa already slept in the couch at ako ay nakatitig lang kay mama. "Paggaling ka mama, yung bahay at lupa na regalo ko sa'yo..." usal ko habang hinahaplos ang noo niya. I kissed her forehead pero lalo lang akong naiyak.
I tried to sleep beside her pero nakaupo ako sa upuan, nagigising ako sa tuwing gumagalaw si mama kaya't ang ending puyat. okay lang iyon, kung pagpuyatan nga rin ako ng lola ko at ni mama nung may sakit ako nung bata eh.
Umiiglip iglip lang ako at nakapatong ang ulo ko sa higaan ni mama. nagising nalang ako ng tuluyan nang may humahaplos sa ulo ko. "M-Mama" usal ko.
"Tulog ka pa anak" aniya.
"Hindi po, n-nakatulog na naman po ako" tugon ko.
"Kumain ka na anak" sambit ni mama, Allysa was still sleeping walang magbabantay sa kaniya.
"Mamaya na po ma, busog pa ako" tugon ko at inayos ang higaan niya. dumating na din ang pagkain ni mama kaya't sinubuan ko na ito, nilinisan ko na siya at muli siyang natulog.
"Bakla, labas muna ako saglit ah? keri mo ba si Tita?" tanong niya.
"Oo, bakit? saan ka pupunta?" tanong ko ulit.
"U-Uh, jan lang bibili lang ako ng makakain" sagot niya.
"Sige ingat" tugon ko. pagkalabas niya ay naligo lang ako ng mabilisan at muling inasikaso si mama. nagkukuwento lang siya tungkol sa naging buhay niya sa Dubai habang may-sakit siya at pinipigilan ko nalang maluha.
"Ang hirap anak, pero kinakaya ko kasi nandiyan ka...ikaw nalang ang nag-iisang dahilan kung bakit lumalaban ako" usal niya.
"B-Bakit hindi mo sinabi sa akin? naaganapan sana yan ma" sambit ko.
"Alam kong busy ka anak, tsaka...akala ko, hindi 'to lalala ng ganito" aniya.
"Basta, gagawin ko lahat para gumaling ka--"
"M-Malabo na siguro anak--"
"Ma! gagaling ka! labanan mo yang sakit mo" usal ko.
"Susubukan ni mama anak" aniya. halatang nanghihina ang boses niya pero pinipilit niya pa rin akong kuwentuhan. "Aalagaan ka naman ni Sandro kapag nawala na ak--"
"Hindi ka nga mawawala!"asik ko. "Mama, ipangako mo! hindi ka mawawala" usal ko.
"Ayaw ni mama mangako, tatagan mo nalang ang loob mo at gagabayan kita palagi kung mawala man ako dito sa mundo" sambit niya at hinaplos ang mukha ko.
"Mama napatayuan na kita ng bahay...kaya, magpagaling ka please?" I cried, cause I remember how hard it was to sell pastries and lunch while being a secretary/assistant of Sandro.
"T-Talaga anak? s-sana gumaling ako para makita ko iyang bunga ng paghihirap mo pero kung hindi man--"
"Gagaling ka..." I cut her off.
"Pero kung hindi man anak, salamat...kasi nagbunga ang pinaghirapan mo" sambit ko. pinunasan niya ang luha ko. "W-Wag ka na umiyak...traydor ang sakit ko anak, minsan may himalang gumagaling pero kadalasan binabawian na ng buhay. tanggapin nalang natin anak? gagabayan ka ni mama, hindi ka iiwan ni mama" usal niya at naluha na rin.
Gusto kong takpan ang tenga ko sa mga naririnig ko kay mama pero sino ba naman ang iba pang makikinig sa istorya niya kundi ako? sa ngayon ay napaka negatibo na niya dahil siguro alam niya na sobrang hirap gamutin ng kaniyang sakit.
"Ano yan?" tanong ko kay Allysa matapos niyang pumasok na may dalang grocery.
"Ay teh? hindi ba obvious? grocery pagkain" aniya at nagmamadaling ibinaba ang mga bitbit na grocery at binuksan ang laptop, akma kong aayusin ang mga pinamili niya nang hilahin niya ako upang umupo.
"A-Aray bakit?" bulong ko dahil baka magising si mama.
"Gaga jowa ka pero di mo alam na live yung hearing nila Sandro!" sagot niya at kinabahan ako. agad akong nagdasal habang binubuksan niya ang laptop niya. "Gagi eto na!" aniya at binuksan ko ang phone ko. mayroong 11 missed calls at messages si Sandro.
"N-Nagsisimula na ba?" tanong ko.
"Hindi pa, hindi pa..." sagot niya. I called Sandro.
"Babe...Thank God you called--"
"Kumusta?" ayon kaagad ang tanong ko.
"I'm with my lawyer's and there's Tita Imee...she'll never leave me, how are you?"he asked.
"Okay lang, kayang kaya mo yan Sandro..." usal ko.
"Of course. I'm gonna go there later--"
"No, baka masundan ka pa ng media. it's better to go home and take rest Sandro, tawagan mo nalang ako" tugon ko.
"W-What? why? I want to visit there" aniya.
"Uh...next time, kumain ka na?" tanong ko.
"Yeah, we're on our way there. ikaw? take a rest din" aniya.
"Ingat, ingat...mamaya na" usal ko. nagpaalala lang kami sa isa't isa bago ibaba ang tawag, kinabahan ako para kay Sandro pero alam kong kayang kaya niya yon.
"Relax lang!" si Allysa, nang mapansin ang pagiging balisa ko. "Take a deep breath, inhale...exhale" we did a breathing exercise before watching the live.
There was Sandro, 1 female and 2 male beside him. "His lawyers" usal ko. he's wearing a white dress shirt and black slacks, halata sa mata niya ang pagod. they were talking at napakaraming camera kaya kinikilabutan ako.
Allysa held my hand. "Kaya niya yan teh," usal niya.
Maya maya ay nagsimula na nga ang hearing. puro sila tanong kay Sandro pero si Sandro ay chill lang na sinasagot ang mga tanong nila. they are really asking about ever thing and he's answering in very honest.
"How many year's nang nagtatrabaho ang Secretary slash assistant mo sa'yo" tanong sa kaniya.
"She's working for about 3 years now" sagot niya.
"What's the relationship status of the both of you?" tanong nanaman sa kaniya.
"Excuse me Sir, is this still included on the questions? or it's just a question of yours?" Sandro asked, his brows furrowed.
"Both Congressman Marcos." sarkastikong sagot sa kaniya. "Is it true that you're abusing your power as a Congressman?" he asked again.
"No" sagot niya. tinanong din siya ng ibang tao at maya maya ay lumakas ang tensyon ng pag-usapan nanaman ang tungkol sa amin.
"How do you explain these photos?" the old man asked. it's our picture together, we're genuinely happy on those picture...walang malisya pero pure happiness lang. "Dalawa lang kayo dito Mr. Congressman, was this still a part of her job?"
"Yes. she's my assistant, so she must be by myside everyday" sagot ni Sandro.
"Millions...wow...where did you spent these Millions Congressman?" someone in court asked again.
"I spent the millions of the government by helping my Kailyan's in Ilocos Norte. I built schools, I gave them scholarships, I created a lot of jobs, I enhanced the technology on our province and I gave some of their needs...I have papers here to prove that I'm saying the truth your honor" sagot niya. natameme ang ilang tumatanong sa kaniya at nag-usap usap muna.
Tita Imee was also asking Sandro, she can't be biased because she's a Senator not a family inside the court. naungkat muli ang nakaraan ngayon at pinaparatangan siya na magnanakaw dahil isa siyang Marcos, anak ng Presidente at Apo ng dating Presidente ng Pilipinas.
"Is it a deja vu? another Marcos sitting in the court and facing these cases filed by some enemies...." Sandro sarastically joked. "Y'all accusing me of all these wrong doings but you don't have enough proofs to prove that I really steal money." aniya at natulala ang mga nasa korte, pwede ba yon?
---