Nasılda yorgundum uykusuzdum sabırsızdım moralsizdim dün ki olaydan sonra birinden fikir almam gerekti sürekli arıyor mutsuzdu ve ben onu sevmiyordum kendine zarar verebilirdi..Birine danışmalıydım bu konuda bana kimse yardım edemezdi ama Samete anlatabilirdim o iyi bir insandı tarafsızdı mantıklıydı umarım beni yanlış anlamazdı gerçekten şuan sadece ona ihtiyacım vardı...Mesaj atmıştım sana bir konuda ihtiyacım var diye..mesajımı daha görmemişti ama yine saatlerce telefon elimde beklemiştim.Güne yorgun uyanmıştım...Yapmam gereken işlerimi bitirmiştim namazımı kılmak için abdest alıp salona geldim .Seccadeyi seremeden telefonum çaldı elime aldım yabancı bir numaraydı belki tanıdıktır düşüncesiyle telefonu açtım.Alo nasılsın esma demişti bir kadındı ama tanıyamamıştım ben rükiye yengen demişti...Donmuştum.Bu kadın ilk sevdiğimin annesydi ve benimde zaten tanıdığım birisiydi akrabaydık yani ilk sevdiğim benim uzaktan akrabamdı.Biraz susunca ben o devam etti konuştuk dertleştik derken konu oğluna döndü. Bu kadını gerçekten seviyordum ama bu konuyu ona nasıl açıklardımki
.Birini seviyormuşsun esma doğrumu ben inanmadım seni aradım dedi.İştee bu hemen neden güzelim kadını üzüyosunuzki ahh ahh birde bana güveniyordu.Düzgünce ifade etmeye çalıştım Rükiye yenge aramana sevindim çünkü bu olayların seni üzmesini istemiyorum ama bilirsin yalan söylemeyi sevmiyorum ben yani bir rüya gördüm ve birini sevdim elimde olmadan diye bitirdim sözlerimi.Bir süre sorular sordu ve beni sevdiğini beni anladığını ifade etti.Ama benden birşey istiyordu
.Oğlum kendine zarar vericek korkuyorum inşatta çalışıyor aklı hep sende korkuyorum ben bir anneyim demişti.Nolur onu unutursun gel geri dôn demişti...Kalbim daralmıştı yüreğime ağır gelmişti bu sözler ama bu kadını üzemezdim şimdi ben nasıl olmaz derdim.Ne kadar kırılacaktı belkide of of...Tekrar ediyordu susuyordum rica ediyordu kıyamıyordum...Tamam diyebilmiştim sadece tamam rükiye yenge...Kadın öyle bir sevinmiştiki o bir anneydi ve oğluna kıyamıyordu haklıydı benimde oğlum olsa dayanamazdım ...onu anlıyordum kızmıyordum ...Vedalaşıp telefonu kapatmıştık...En son bana sen haramdan korkuyorsun tanıyorum seni korkma sôylicem aramicak bile seni sadece döndüğünü söylicem biz gelip nişan takana kadarda aramicak rahat olabilirsin. Demişti.
Gerçekten beni iyi tanıyordu haramdan korkuyordum bu yüzden defalarca ilk sevdiğimi deli gibi sevdiğim halde ondan ayrılmıştım. Günah üzerine kurulan bir evlilik istemiyorum demiştim ama ne olduysa hep başa sarmıştık..
Ah bu sevdaya nefis karışınca nasıl bir vicdan azabı doğuyor yüreğime bilemezsiniz...Konu kapanmıştı. Sevmediğim bir adamla evlenicektim içimdeki sevdayı belkide diri diri kalbimin topraklarına gömücektim...Seccademi serip namaza başladım ..Ama kılamamıştım rükuya geldiğimde deli gibi ağlıyordum..Samett Sametimmm ben sadece seni seviyorum...Uzun bir süre sustum secdede öylece kendimi dinliyordum.Acı çekiyordum hemde ölesiye ...Ve belkide son kez Samete mesaj atıyordum.Hala cevap gelmemişti. Hani o bana kardeşim diyorduu neden şimdi mesaj bile atmamıştı konuśmak için bahanemi sanmıştı...Artık atsada faydası olmayacaktı..Mesajı atıp teli elimden bıraktım yanardağ gibiydim kalbim yanıyordu ahımı almışlardı herkes beni yargılıyordu önce Samet beni nasıl seversin demişti sonrada diğeri beni nasıl unutursun demişti dostlarım bir tek rüyayla aşıkmı olunur demişti herkes yargılamıştı...Mesajım şuydu "Dün sana çok ihtiyacım vardı abinim demiştin keşke abilik yapabilseydin artık dahada berbat bir hayata sahibim kurtuldun benden ".Mesajım gitmişti ona neden trip atyordumki haksz deildi neden yanımda olsunki herbir adımı bana ümit olmazmydı.
Ama elimde deildi ona ihtiyacm vardı tamda o an o zaman.. Şimdi susmak düşmüştü bana sessizliğe gömülmek geldiğim gibi gidiyordum işte korkak ürkek ve iki yabancı...