"ငါဆေးရုံကဆင်းချင်ပြီ ငါမနေချင်တော့ဘူး"
"မရသေးဘူးလေ အသက်လေးခြေထောက်တွေကလမ်းလျှောက်နိုင်သေးလို့လား"
"အဲ့တာကအိမ်မှာတဖြေးဖြေးနဲ့လမ်းလျှောက်လေ့ကျင့်မယ်လေအခုကတော့ဆေးရုံကဆင်းချင်တယ် ဒီမှာနေရတာလုံခြုံမှုမရှိသလိုခံစားရတယ်"
"ကိုယ်ရှိနေတာလေဘာများမလုံခြုံစရာရှိလို့လဲ"
"ဒါမဲ့ငါမကြိုက်ဘူးဆိုမကြိုက်ဘူးပေါ့ ငါဒီမှာမနေချင်ဘူး"
ရှောင်းကျန့်ဘာမှမပြော
ခြေထောက်ပြန်ကောင်းသည်အထိဆေးရုံမှာဆေးကုသမှုခံယူစေချင်တာသူ့ရည်ရွယ်ချက်ပင်
"ဒါလင်!!!!"
"ဟုတ်ပြီဟုတ်ပြီ....အသက်လေးသဘောကိုယ်ဆေးရုံအုပ်နဲ့တိုင်ပင်ကြည့်ဦးမယ်"
"ငါဆေးရုံပေါ်ရောက်တည်းကဒီအခန်းထဲမှာဘဲနေရတာကြာတော့ပျင်းလာတယ် ငါ့တစ်ကိုယ်လုံးခြောက်သွေ့နေသလိုခံစားရတယ်"
"ဒီဆေးရုံမှာပန်းခြံသေးသေးလေးရှိတယ်
လူနာတွေစိတ်အေးလက်အေးအပန်းဖြေဖို့တဲ့ အသက်လေးသွားမလား ဒါလင်လိုက်ပို့မယ်"
"အခန်းထဲနေရတာထက်စာရင်တော့ကောင်းတာပေါ့
လိုက်မယ်"
"ဆေးသောက်ပြီးမှကိုယ်လိုက်ပို့မယ် wheelchairကိုလည်းကိုယ်ထိန်းကိုင်ပေးမယ်"
"Wheelchairကြီးနဲ့မသွားချင်ဘူး"
ခေါင်းလေးငုံ့ကာအသံတိုးတိုးလေးနဲ့ပြောနေပုံက လမ်းမလျှောက်နိုင်တာကြောင့်သူအားငယ်နေမှန်းသိသာပါတယ်
"Wheelchairကြီးနဲ့မသွားချင်လည်းရပါတယ်
ကိုယ်ချီသွားမှာပေါ့"
"အွန်း"
"အခုကိုယ့်ပေါင်ပေါ်မှာအသက်လေးကထိုင်နေတာလေ
ကိုယ်လက်တင်ထားတော့အသက်လေးရဲ့ခြေထောက်တွေကဘယ်လိုမှမခံစားရဘူးလား
ကိုယ်ကလျှောက်ပြီးဖျစ်ညှစ်နေရင်ရော"
"ဘယ်လိုမှကိုမနေတာ"
"တဖြည်းဖြည်းနဲ့ပြန်ကောင်းသွားမှာပါ"
"အွန်း"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...ကိုယ့်ကိုခွင့်လွတ်ပေးလို့
ကိုယ့်ကိုမုန်းမသွားလို့...ကိုယ့်ရဲ့အဝေးကိုအသက်လေးထွက်မသွားလို့"
"မလိုပါဘူး...ငါတို့ကတစ်သွေးတစ်သားတည်းလို့ပြောပြီးသားလေ...ဘာကိစ္စမုန်းရမှာလဲ
ငါအတိတ်မေ့နေတဲ့အချိန်တွေမှာအရမ်းပင်ပန်းခဲ့မှာဘဲနော်"
"မပင်ပန်းပါဘူး...ကိုယ့်ရဲ့တည်ရှိမှုတွေစုံစည်းရာကအသက်လေးဖြစ်နေလို့
အသက်လေးရှိမှကိုယ်ဆိုတာလည်းရှိနေမှာမို့...အသက်လေးရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးကိုသိပ်မြတ်နိုးလွန်းတာပေါ့..တန်ဖိုးထားလွန်းတာ"
"ဒီပါးစပ်ပေါက်ဒီလိုစကားမျိုးတွေလည်းထွက်တတ်ပါ့နော်
အ့....ခင်ဗျားကြီးမုတ်ဆိတ်မွှေးတွေမရိတ်ရသေးဘူး"
စကားပြောရင်းလက်ကမျက်နှာလေးတစ်ဝိုက်ကိုပွတ်သပ်နေရင်းပါးအောက်ပိုင်းကိုပွတ်သပ်မိတော့ခပ်စူးစူးအရာလေးတွေကအသက်လေးအဖို့ကလိကလိနဲ့
"မုတ်ဆိတ်မရိတ်ရသေးတော့အသက်လေးရဲ့လူကြီးကပိုပြီးခန့်မသွားဘူးလား"
"မခန့်ပါဘူး...အမွှေးတွေရှုပ်ရရှုပ်နဲ့စူးတယ်"
လက်လေးတွေကအငြိမ်မနေမုတ်ဆိတ်မွှေးရေးရေးလေးတွေနဲ့မေးစေ့ကိုသွားပွတ်ကာကစားနေပြန်တယ်
"ဟောကြည့်....အမွှေးရှုပ်တယ်လည်းပြောသေး
ဒီလက်လေးတွေနဲ့ကိုယ့်မေးစေ့ကိုလာဆော့နေပြန်ပါပြီကွာ"
"အဲ့တာကတော့ကိုင်လို့ကောင်းတာလေ ယားစိယားစိနဲ့
ခစ်ခစ်"
ပြွတ်စ့်
"အဲ့တာလည်းယားတယ်"
သူ့မေးစေ့ကိုလက်ဆော့နေတဲ့အသက်လေးရဲ့လက်ကိုသူ့လက်ကြီးနဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းနားကိုထိကပ်လိုက်ပြီး
နမ်းလိုက်တော့လက်ကလေးကတွန့်ခနဲ
"ဘယ်အချိန်ဘဲနမ်းကြည့်နမ်းကြည့်မွှေးနေရောကိုယ့်အသက်လေးကတကယ့်အဖိုးတန်လေး"
"ငါ့ကိုတန်ဖိုးရှိတာတွေအဖိုးတန်တာတွေထဲကမထွက်စကားပြောနေတာနည်းနည်းလေးလျှော့ပါဦးလား"
"မလျှော့နိုင်ပါဘူး ကိုယ်ပြောတဲ့အထဲမှာမှားနေတာတစ်ခုမှမပါဘူးလေကွာ"
"လောလောဆယ်ဒီအမွှေးစူးစူးကြီးတွေကိုအရင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်....ငါခဏလေးသတိမေ့သွားတာကိုညစ်ညစ်ပတ်ပတ်နေတာဘဲဒါလင်က"
"ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်နေတာမဟုတ်ပါဘူးနော်...ကိုယ်ကကိုယ့်ကိုကိုယ်စိတ်ပူဖို့အချိန်မရှိဘူး
ကိုယ့်ပုံစံဘယ်လိုကြီးဖြစ်နေပြီလဲပြန်တွေးဖို့အချိန်မရှိဘူး...အသက်လေးမှအသက်လေးဖြစ်နေခဲ့တာလေအဲ့တာကြောင့်မို့လို့ပေါ့"
"ထားပါတော့ အိမ်ရောက်မှတွေ့မယ်
ငါကိုယ်တိုင်မုတ်ဆိတ်ရိတ်ပေးဦးမှာ စိတ်ချ"
ကောင်လေးကသူချစ်ရတဲ့သူရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီးတီတီတာတာစကားတွေကိုအချိန်ကြာမြင့်စွာပြောနေခဲ့ကြတယ်
စကားပြောနေရင်းကြားထဲမှာဖြတ်ဖြတ်ပြီးရစ်ရသေးတာကလည်းသူ့ရဲ့အလုပ်တစ်ခုလိုဘဲ
အရစ်ခံရတဲ့လူကြီးကလည်းစိတ်မရှည်မဖြစ်တဲ့အပြင်ပျော်နေသေးတာ ရယ်သေးများအပြည့်နဲ့
အချိန်ကျလို့ဆေးသောက်ပြီးတော့ ကောင်လေးကိုချီလိုက်ကာဆေးရုံကပန်းခြံထဲကိုခေါ်သွားတယ်
ကောင်လေးကိုယ်ပေါ်မှာထိုလူကြီးရဲ့အင်္ကျီလေးကိုလွမ်းခြုံလျက်
ပန်းခြံထဲကသစ်ပင်အောက်ခုံတန်းလေးရောက်တော့ကောင်လေးကိုချပေးလိုက်သည်
လူကြီးကကောင်လေးသောက်ဖို့အချိုရည်ဘူးလေးပါတစ်ခါတည်းယူလာခဲ့သေးတာ
အသက်လေးကဒါလင်နဲ့တွေ့ရင်သိပ်စကားများတာ
"ဒါလင်ငါ့ဘေးမှာလာထိုင်...ငါမေးစရာအများကြီးရှိတယ်"
"ဟုတ်ပြီ...အသက်လေးသဘော"
အသက်လေးခိုင်းတဲ့အတိုင်းသူ့ဘေးမှာရှိတဲ့လွတ်နေတဲ့နေရာလေးမှာထိုင်လိုက်တယ်
ရှောငါးကျန့်နေရာတကျထိုင်ပြီးတော့အသက်လေးဘက်ကစကားသံအရင်ထွက်လာတယ်
"ဒါလင်ကအရင်တုန်းကအရမ်းဆိုးသွမ်းခဲ့တဲ့လူမိုက်ကြီးလား"
"အသက်လေးဘယ်လိုထင်လဲ"
"အရမ်းဆိုးသွမ်းခဲ့မယ်လို့ထင်တယ်...ဘာလို့ဆိုဒါလင်ကငါနဲ့ပတ်သက်ရင်စိတ်အရမ်းကြီးတာနဲ့တင်သက်သေကလုံလောက်နေပြီ....စိတ်မြန်လက်မြန်နဲ့တစ်ခါတစ်လေဆိုသိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်
တစ်ခြားသူတွေအပေါ်ဒါလင်ဘယ်လိုဆက်ဆံလဲငါမသိဘူး
ငါကတော့ဒါလင်စိတ်မကြည်ရင်သိပ်ကြောက်တာ"
"မလိုပါဘူး....ကိုယ်ကသူစိမ်းတွေဆိုလှည့်တောင်မကြည့်ဘူး
ဘယ်သူ့ကိုမှအသက်လေးလောက်စိတ်ထဲမထည့်တာ
ဒီခုံကထိုင်ပါကြာတော့အေးလာတယ်"
"အင့်....အဲ့တာဘာလုပ်တာလဲ"
"အသက်လေးထိုင်တဲ့ခုံကအေးတယ်လေ
အသက်လေးဖင်တွေအေးမှာစိုးလို့ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်အသက်လေးကိုယ်လုံးလေးကိုတင်လိုက်တာကိုယ့်ပေါင်ပေါ်ကျတော့အသက်လေးမအေးတော့ဘူးလေ"
"ဒီအတိုင်းလဲမအေးဘူး ပြန်ချပေးပါ"
"ဒီတိုင်းလေးနေဘာမှမဖြစ်ဘူး"
လူကောင်သေးသေးလေးကိုပေါင်ပေါ်တင်ကာပြုတ်ကျမှာစိုးလို့ခါးလေးကိုဖက်ပြီးထိန်းထားလိုက်သေး
ပါလာတဲ့coatလေးကိုတော့ပေါင်ပေါ်မှာတင်ထားပေးလိုက်သည်
"ကိုယ်အရင်တုန်းကဆို အရမ်းဆိုးခဲ့တာ
အသက်လေးထင်ထားတာထက်တောင်ပိုဆိုးခဲ့သေးတယ်
လူဆိုးတွေလုပ်ဖူးတဲ့အလုပ်မှန်သမျှကိုယ်အကုန်လုပ်ဖူးတယ်
တစ်ခါတစ်လေသူတို့ထက်တောင်ကိုယ်ကစွန့်စွန့်စားစားလုပ်ရဲသေးတာ
အဲ့တာကြောင့်လည်းကိုယ်ကသူများတွေကိုပြန်ဦးဆောင်လို့ရတာပေါ့
ကိုယ်တို့လောကမှာကျတော့ဥပဒေတစ်ခုဘဲရှိတယ်
"နိုင်ရာစား" "
"အဲ့တာဆိုငါနဲ့ဒါလင်ရဲ့လောကမှာကျတော့
ဘာဥပဒေလဲ"
"နိုင်ခံစား"
"ဟမ်...အဲ့တာဘာလဲ"
"ဟုတ်တယ်လေ....ကိုယ်ကအသက်လေးအနိုင်ကျင့်တာမှန်သမျှကိုခံမယ်
ပြီးရင်အသက်လေးကိုပြန်စားတာလေ"
"အမ်...ခင်ဗျားကြီးစကားအကောင်းပြောရင်းထဖောက်ပြန်ပြီ"
"စတာပါ ကိုယ်ကစတာပါ အဟက်
ဒီတစ်ခါစကားအကောင်းပြောပြီ"
"နေဦး....ပြီးခဲ့တာတွေကပြီးပြီဘဲ
ငါကြားဖူးတာလူဆိုးတွေကသူတို့ရဲ့ဆိုးဝါးတဲ့အကျင့်စရိုက်ကိုပြန်ပြင်ဖို့ကခက်တယ်တဲ့ငါကခင်ဗျားကြီးကိုလူဆိုးကြီးလိုလုပ်မနေနဲ့အေးအေးဆေးဆေးနေလို့ပြောရင်တောင်ခင်ဗျားကြီးကငါ့နောက်ကွယ်မှာမကောင်းတဲ့အလုပ်တွေလုပ်ပြီးလူသတ်နေမှာ....အင်း....
ငါကစကားမရှိစကားရှာမေးနေတာ...ခင်ဗျားကြီးဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ်ငါကချစ်နေမှာလို့ပြောပြီးသား
အဲ့တော့နောက်ကြောင်းတွေပြန်မဖော်တော့ဘူး
ငါနဲ့ပတ်သက်ပြီးဒေါသထွက်ခဲ့ရင်အဲ့ဒေါသတွေအကုန်ငါ့အပေါ်ပုံချလိုက်တစ်ခြားသူကိုရန်ရှာမနေနဲ့ ပြီးတော့
ခင်ဗျားကြီးအရင်တုန်းကလူတိုင်းကြောက်ရတဲ့လူဆိုးတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့အခုတော့ငါတစ်ယောက်တည်းရဲ့မူပိုင်လူဆိုးကြီးဖြစ်ပေး
လူတိုင်းကြောက်ရတဲ့လူဆိုးကြီးလုပ်မနေတော့နဲ့
ငါတစ်ယောက်ထဲရဲ့လူဆိုးကြီး...ငါ့ရဲ့လူဆိုးကြီး
ငါတစ်ကိုယ်လုံးပေးပြီးချစ်ရတဲ့ငါပိုင်တဲ့ ငါ့လူဆိုးကြီး"
"ဟုတ်ပါပြီ....ကိုယ်ကအသက်လေးတစ်ယောက်တည်းရဲ့မူပိုင်လူဆိုးကြီး
အရင်ကဆိုးသွမ်းခဲ့တာတွေကိုအရင်အချိန်တွေမှာထားခဲ့ပြီ
အခုချိန်မှာတော့ကိုယ့်အသက်လေးအပေါ်ဘဲဆိုးသွမ်းမဲ့အသက်လေးတစ်ယောက်တည်းသာပိုင်တဲ့လူဆိုးကြီး"
"ငါ့ရဲ့လူဆိုးကြီးမို့ငါ့တစ်ယောက်တည်းအပေါ်ဘဲဆိုးရမယ်
တစ်ခြားသူတွေအပေါ်မဆိုးရဘူး
ငါသဝန်တိုတယ်"
"ကိုယ်ဆိုးတော့အသက်လေးကခံနိုင်လို့လား"
"မခံနိုင်လည်းခံရတော့မှာပေါ့....အနည်းဆုံးတော့ခင်ဗျားကြီးလူမုန်းမခံရတော့ဘူး...ငါမုန်းတာဘဲခံရတယ်လေ"
"ဟာကွာ...အသက်လေးကလူမဟုတ်ဘူးလား
အသက်လေးမုန်းတာကကိုယ်ပိုပြီးနာကျင်ရတာလေ"
"ငါကလူမဟုတ်ဘူး...ခင်ဗျားကြီးရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုလေး
ခင်ဗျားကြီးရဲ့အနက်ရှိုင်းဆုံးတစ်နေရာမှာရှိတဲ့အလင်းလက်ဆုံးကြယ်လေးတစ်ပွင့်
ခင်ဗျားကြီးအသက်လောက်ချစ်ရတဲ့အသက်လေးဘဲ"
"ဒီလိုစကားတွေတတ်လွန်းတဲ့မင်းလေးကိုကိုယ်ငုံထားမတတ်ချစ်ရပါတယ်"
ပန်းခြံထဲကသစ်ပင်ကြီးအောက်မှာရှိတဲ့ခုံတန်းလေးပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်တီတီတာတာတွေပြောရင်းရယ်မောနေကြတဲ့မြင်ကွင်းကကြည်နူးစရာကောင်းတာထက်ကိုပိုနေမှာအသေအချာပင်
-----------------------------
Zawgyi~~~
"ငါေဆး႐ုံကဆင္းခ်င္ၿပီ ငါမေနခ်င္ေတာ့ဘူး"
"မရေသးဘူးေလ အသက္ေလးေျခေထာက္ေတြကလမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးလို႔လား"
"အဲ့တာကအိမ္မွာတေျဖးေျဖးနဲ႔လမ္းေလွ်ာက္ေလ့က်င့္မယ္ေလအခုကေတာ့ေဆး႐ုံကဆင္းခ်င္တယ္ ဒီမွာေနရတာလုံျခဳံမႈမ႐ွိသလိုခံစားရတယ္"
"ကိုယ္႐ွိေနတာေလဘာမ်ားမလုံျခဳံစရာ႐ွိလို႔လဲ"
"ဒါမဲ့ငါမႀကိဳက္ဘူးဆိုမႀကိဳက္ဘူးေပါ့ ငါဒီမွာမေနခ်င္ဘူး"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ဘာမွမေျပာ
ေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းသည္အထိေဆး႐ုံမွာေဆးကုသမႈခံယူေစခ်င္တာသူ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ပင္
"ဒါလင္!!!!"
"ဟုတ္ၿပီဟုတ္ၿပီ....အသက္ေလးသေဘာကိုယ္ေဆး႐ုံအုပ္နဲ႔တိုင္ပင္ၾကည့္ဦးမယ္"
"ငါေဆး႐ုံေပၚေရာက္တည္းကဒီအခန္းထဲမွာဘဲေနရတာၾကာေတာ့ပ်င္းလာတယ္ ငါ့တစ္ကိုယ္လုံးေျခာက္ေသြ႕ေနသလိုခံစားရတယ္"
"ဒီေဆး႐ုံမွာပန္းျခံေသးေသးေလး႐ွိတယ္
လူနာေတြစိတ္ေအးလက္ေအးအပန္းေျဖဖို႔တဲ့ အသက္ေလးသြားမလား ဒါလင္လိုက္ပို႔မယ္"
"အခန္းထဲေနရတာထက္စာရင္ေတာ့ေကာင္းတာေပါ့
လိုက္မယ္"
"ေဆးေသာက္ၿပီးမွကိုယ္လိုက္ပို႔မယ္ wheelchairကိုလည္းကိုယ္ထိန္းကိုင္ေပးမယ္"
"Wheelchairႀကီးနဲ႔မသြားခ်င္ဘူး"
ေခါင္းေလးငုံ႔ကာအသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေျပာေနပုံက လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တာေၾကာင့္သူအားငယ္ေနမွန္းသိသာပါတယ္
"Wheelchairႀကီးနဲ႔မသြားခ်င္လည္းရပါတယ္
ကိုယ္ခ်ီသြားမွာေပါ့"
"အြန္း"
"အခုကိုယ့္ေပါင္ေပၚမွာအသက္ေလးကထိုင္ေနတာေလ
ကိုယ္လက္တင္ထားေတာ့အသက္ေလးရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကဘယ္လိုမွမခံစားရဘူးလား
ကိုယ္ကေလွ်ာက္ၿပီးဖ်စ္ညႇစ္ေနရင္ေရာ"
"ဘယ္လိုမွကိုမေနတာ"
"တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ျပန္ေကာင္းသြားမွာပါ"
"အြန္း"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...ကိုယ့္ကိုခြင့္လြတ္ေပးလို႔
ကိုယ့္ကိုမုန္းမသြားလို႔...ကိုယ့္ရဲ႕အေဝးကိုအသက္ေလးထြက္မသြားလို႔"
"မလိုပါဘူး...ငါတို႔ကတစ္ေသြးတစ္သားတည္းလို႔ေျပာၿပီးသားေလ...ဘာကိစၥမုန္းရမွာလဲ
ငါအတိတ္ေမ့ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာအရမ္းပင္ပန္းခဲ့မွာဘဲေနာ္"
"မပင္ပန္းပါဘူး...ကိုယ့္ရဲ႕တည္႐ွိမႈေတြစုံစည္းရာကအသက္ေလးျဖစ္ေနလို႔
အသက္ေလး႐ွိမွကိုယ္ဆိုတာလည္း႐ွိေနမွာမို႔...အသက္ေလးရဲ႕ျဖစ္တည္မႈေလးကိုသိပ္ျမတ္ႏိုးလြန္းတာေပါ့..တန္ဖိုးထားလြန္းတာ"
"ဒီပါးစပ္ေပါက္ဒီလိုစကားမ်ိဳးေတြလည္းထြက္တတ္ပါ့ေနာ္
အ့....ခင္ဗ်ားႀကီးမုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြမရိတ္ရေသးဘူး"
စကားေျပာရင္းလက္ကမ်က္ႏွာေလးတစ္ဝိုက္ကိုပြတ္သပ္ေနရင္းပါးေအာက္ပိုင္းကိုပြတ္သပ္မိေတာ့ခပ္စူးစူးအရာေလးေတြကအသက္ေလးအဖို႔ကလိကလိနဲ႔
"မုတ္ဆိတ္မရိတ္ရေသးေတာ့အသက္ေလးရဲ႕လူႀကီးကပိုၿပီးခန္႔မသြားဘူးလား"
"မခန္႔ပါဘူး...အေမႊးေတြ႐ႈပ္ရ႐ႈပ္နဲ႔စူးတယ္"
လက္ေလးေတြကအၿငိမ္မေနမုတ္ဆိတ္ေမႊးေရးေရးေလးေတြနဲ႔ေမးေစ့ကိုသြားပြတ္ကာကစားေနျပန္တယ္
"ေဟာၾကည့္....အေမႊး႐ႈပ္တယ္လည္းေျပာေသး
ဒီလက္ေလးေတြနဲ႔ကိုယ့္ေမးေစ့ကိုလာေဆာ့ေနျပန္ပါၿပီကြာ"
"အဲ့တာကေတာ့ကိုင္လို႔ေကာင္းတာေလ ယားစိယားစိနဲ႔
ခစ္ခစ္"
ႁပြတ္စ့္
"အဲ့တာလည္းယားတယ္"
သူ႕ေမးေစ့ကိုလက္ေဆာ့ေနတဲ့အသက္ေလးရဲ႕လက္ကိုသူ႕လက္ႀကီးနဲ႔ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းနားကိုထိကပ္လိုက္ၿပီး
နမ္းလိုက္ေတာ့လက္ကေလးကတြန္႔ခနဲ
"ဘယ္အခ်ိန္ဘဲနမ္းၾကည့္နမ္းၾကည့္ေမႊးေနေရာကိုယ့္အသက္ေလးကတကယ့္အဖိုးတန္ေလး"
"ငါ့ကိုတန္ဖိုး႐ွိတာေတြအဖိုးတန္တာေတြထဲကမထြက္စကားေျပာေနတာနည္းနည္းေလးေလွ်ာ့ပါဦးလား"
"မေလွ်ာ့ႏိုင္ပါဘူး ကိုယ္ေျပာတဲ့အထဲမွာမွားေနတာတစ္ခုမွမပါဘူးေလကြာ"
"ေလာေလာဆယ္ဒီအေမႊးစူးစူးႀကီးေတြကိုအရင္သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္....ငါခဏေလးသတိေမ့သြားတာကိုညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေနတာဘဲဒါလင္က"
"ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္...ကိုယ္ကကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ပူဖို႔အခ်ိန္မ႐ွိဘူး
ကိုယ့္ပုံစံဘယ္လိုႀကီးျဖစ္ေနၿပီလဲျပန္ေတြးဖို႔အခ်ိန္မ႐ွိဘူး...အသက္ေလးမွအသက္ေလးျဖစ္ေနခဲ့တာေလအဲ့တာေၾကာင့္မို႔လို႔ေပါ့"
"ထားပါေတာ့ အိမ္ေရာက္မွေတြ႕မယ္
ငါကိုယ္တိုင္မုတ္ဆိတ္ရိတ္ေပးဦးမွာ စိတ္ခ်"
ေကာင္ေလးကသူခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီးတီတီတာတာစကားေတြကိုအခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာေျပာေနခဲ့ၾကတယ္
စကားေျပာေနရင္းၾကားထဲမွာျဖတ္ျဖတ္ၿပီးရစ္ရေသးတာကလည္းသူ႕ရဲ႕အလုပ္တစ္ခုလိုဘဲ
အရစ္ခံရတဲ့လူႀကီးကလည္းစိတ္မ႐ွည္မျဖစ္တဲ့အျပင္ေပ်ာ္ေနေသးတာ ရယ္ေသးမ်ားအျပည့္နဲ႔
အခ်ိန္က်လို႔ေဆးေသာက္ၿပီးေတာ့ ေကာင္ေလးကိုခ်ီလိုက္ကာေဆး႐ုံကပန္းျခံထဲကိုေခၚသြားတယ္
ေကာင္ေလးကိုယ္ေပၚမွာထိုလူႀကီးရဲ႕အက်ႌေလးကိုလြမ္းျခဳံလ်က္
ပန္းျခံထဲကသစ္ပင္ေအာက္ခုံတန္းေလးေရာက္ေတာ့ေကာင္ေလးကိုခ်ေပးလိုက္သည္
လူႀကီးကေကာင္ေလးေသာက္ဖို႔အခ်ိဳရည္ဘူးေလးပါတစ္ခါတည္းယူလာခဲ့ေသးတာ
အသက္ေလးကဒါလင္နဲ႔ေတြ႕ရင္သိပ္စကားမ်ားတာ
"ဒါလင္ငါ့ေဘးမွာလာထိုင္...ငါေမးစရာအမ်ားႀကီး႐ွိတယ္"
"ဟုတ္ၿပီ...အသက္ေလးသေဘာ"
အသက္ေလးခိုင္းတဲ့အတိုင္းသူ႕ေဘးမွာ႐ွိတဲ့လြတ္ေနတဲ့ေနရာေလးမွာထိုင္လိုက္တယ္
ေ႐ွာငါးက်န္႔ေနရာတက်ထိုင္ၿပီးေတာ့အသက္ေလးဘက္ကစကားသံအရင္ထြက္လာတယ္
"ဒါလင္ကအရင္တုန္းကအရမ္းဆိုးသြမ္းခဲ့တဲ့လူမိုက္ႀကီးလား"
"အသက္ေလးဘယ္လိုထင္လဲ"
"အရမ္းဆိုးသြမ္းခဲ့မယ္လို႔ထင္တယ္...ဘာလို႔ဆိုဒါလင္ကငါနဲ႔ပတ္သက္ရင္စိတ္အရမ္းႀကီးတာနဲ႔တင္သက္ေသကလုံေလာက္ေနၿပီ....စိတ္ျမန္လက္ျမန္နဲ႔တစ္ခါတစ္ေလဆိုသိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္
တစ္ျခားသူေတြအေပၚဒါလင္ဘယ္လိုဆက္ဆံလဲငါမသိဘူး
ငါကေတာ့ဒါလင္စိတ္မၾကည္ရင္သိပ္ေၾကာက္တာ"
"မလိုပါဘူး....ကိုယ္ကသူစိမ္းေတြဆိုလွည့္ေတာင္မၾကည့္ဘူး
ဘယ္သူ႕ကိုမွအသက္ေလးေလာက္စိတ္ထဲမထည့္တာ
ဒီခုံကထိုင္ပါၾကာေတာ့ေအးလာတယ္"
"အင့္....အဲ့တာဘာလုပ္တာလဲ"
"အသက္ေလးထိုင္တဲ့ခုံကေအးတယ္ေလ
အသက္ေလးဖင္ေတြေအးမွာစိုးလို႔ကိုယ့္ေပါင္ေပၚအသက္ေလးကိုယ္လုံးေလးကိုတင္လိုက္တာကိုယ့္ေပါင္ေပၚက်ေတာ့အသက္ေလးမေအးေတာ့ဘူးေလ"
"ဒီအတိုင္းလဲမေအးဘူး ျပန္ခ်ေပးပါ"
"ဒီတိုင္းေလးေနဘာမွမျဖစ္ဘူး"
လူေကာင္ေသးေသးေလးကိုေပါင္ေပၚတင္ကာျပဳတ္က်မွာစိုးလို႔ခါးေလးကိုဖက္ၿပီးထိန္းထားလိုက္ေသး
ပါလာတဲ့coatေလးကိုေတာ့ေပါင္ေပၚမွာတင္ထားေပးလိုက္သည္
"ကိုယ္အရင္တုန္းကဆို အရမ္းဆိုးခဲ့တာ
အသက္ေလးထင္ထားတာထက္ေတာင္ပိုဆိုးခဲ့ေသးတယ္
လူဆိုးေတြလုပ္ဖူးတဲ့အလုပ္မွန္သမွ်ကိုယ္အကုန္လုပ္ဖူးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလသူတို႔ထက္ေတာင္ကိုယ္ကစြန္႔စြန္႔စားစားလုပ္ရဲေသးတာ
အဲ့တာေၾကာင့္လည္းကိုယ္ကသူမ်ားေတြကိုျပန္ဦးေဆာင္လို႔ရတာေပါ့
ကိုယ္တို႔ေလာကမွာက်ေတာ့ဥပေဒတစ္ခုဘဲ႐ွိတယ္
"ႏိုင္ရာစား" "
"အဲ့တာဆိုငါနဲ႔ဒါလင္ရဲ႕ေလာကမွာက်ေတာ့
ဘာဥပေဒလဲ"
"ႏိုင္ခံစား"
"ဟမ္...အဲ့တာဘာလဲ"
"ဟုတ္တယ္ေလ....ကိုယ္ကအသက္ေလးအႏိုင္က်င့္တာမွန္သမွ်ကိုခံမယ္
ၿပီးရင္အသက္ေလးကိုျပန္စားတာေလ"
"အမ္...ခင္ဗ်ားႀကီးစကားအေကာင္းေျပာရင္းထေဖာက္ျပန္ၿပီ"
"စတာပါ ကိုယ္ကစတာပါ အဟက္
ဒီတစ္ခါစကားအေကာင္းေျပာၿပီ"
"ေနဦး....ၿပီးခဲ့တာေတြကၿပီးၿပီဘဲ
ငါၾကားဖူးတာလူဆိုးေတြကသူတို႔ရဲ႕ဆိုးဝါးတဲ့အက်င့္စ႐ိုက္ကိုျပန္ျပင္ဖို႔ကခက္တယ္တဲ့ငါကခင္ဗ်ားႀကီးကိုလူဆိုးႀကီးလိုလုပ္မေနနဲ႔ေအးေအးေဆးေဆးေနလို႔ေျပာရင္ေတာင္ခင္ဗ်ားႀကီးကငါ့ေနာက္ကြယ္မွာမေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ၿပီးလူသတ္ေနမွာ....အင္း....
ငါကစကားမ႐ွိစကား႐ွာေမးေနတာ...ခင္ဗ်ားႀကီးဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ငါကခ်စ္ေနမွာလို႔ေျပာၿပီးသား
အဲ့ေတာ့ေနာက္ေၾကာင္းေတြျပန္မေဖာ္ေတာ့ဘူး
ငါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေဒါသထြက္ခဲ့ရင္အဲ့ေဒါသေတြအကုန္ငါ့အေပၚပုံခ်လိုက္တစ္ျခားသူကိုရန္႐ွာမေနနဲ႔ ၿပီးေတာ့
ခင္ဗ်ားႀကီးအရင္တုန္းကလူတိုင္းေၾကာက္ရတဲ့လူဆိုးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့အခုေတာ့ငါတစ္ေယာက္တည္းရဲ႕မူပိုင္လူဆိုးႀကီးျဖစ္ေပး
လူတိုင္းေၾကာက္ရတဲ့လူဆိုးႀကီးလုပ္မေနေတာ့နဲ႔
ငါတစ္ေယာက္ထဲရဲ႕လူဆိုးႀကီး...ငါ့ရဲ႕လူဆိုးႀကီး
ငါတစ္ကိုယ္လုံးေပးၿပီးခ်စ္ရတဲ့ငါပိုင္တဲ့ ငါ့လူဆိုးႀကီး"
"ဟုတ္ပါၿပီ....ကိုယ္ကအသက္ေလးတစ္ေယာက္တည္းရဲ႕မူပိုင္လူဆိုးႀကီး
အရင္ကဆိုးသြမ္းခဲ့တာေတြကိုအရင္အခ်ိန္ေတြမွာထားခဲ့ၿပီ
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ကိုယ့္အသက္ေလးအေပၚဘဲဆိုးသြမ္းမဲ့အသက္ေလးတစ္ေယာက္တည္းသာပိုင္တဲ့လူဆိုးႀကီး"
"ငါ့ရဲ႕လူဆိုးႀကီးမို႔ငါ့တစ္ေယာက္တည္းအေပၚဘဲဆိုးရမယ္
တစ္ျခားသူေတြအေပၚမဆိုးရဘူး
ငါသဝန္တိုတယ္"
"ကိုယ္ဆိုးေတာ့အသက္ေလးကခံႏိုင္လို႔လား"
"မခံႏိုင္လည္းခံရေတာ့မွာေပါ့....အနည္းဆုံးေတာ့ခင္ဗ်ားႀကီးလူမုန္းမခံရေတာ့ဘူး...ငါမုန္းတာဘဲခံရတယ္ေလ"
"ဟာကြာ...အသက္ေလးကလူမဟုတ္ဘူးလား
အသက္ေလးမုန္းတာကကိုယ္ပိုၿပီးနာက်င္ရတာေလ"
"ငါကလူမဟုတ္ဘူး...ခင္ဗ်ားႀကီးရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေလး
ခင္ဗ်ားႀကီးရဲ႕အနက္႐ိႈင္းဆုံးတစ္ေနရာမွာ႐ွိတဲ့အလင္းလက္ဆုံးၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္
ခင္ဗ်ားႀကီးအသက္ေလာက္ခ်စ္ရတဲ့အသက္ေလးဘဲ"
"ဒီလိုစကားေတြတတ္လြန္းတဲ့မင္းေလးကိုကိုယ္ငုံထားမတတ္ခ်စ္ရပါတယ္"
ပန္းျခံထဲကသစ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ႐ွိတဲ့ခုံတန္းေလးေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္တီတီတာတာေတြေျပာရင္းရယ္ေမာေနၾကတဲ့ျမင္ကြင္းကၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတာထက္ကိုပိုေနမွာအေသအခ်ာပင္
-----------------------------