Dazai evde canı sıkılmış bir şekilde odada ordan oraya tur atıyordu, aklına uğraşabilecek tek kişinin Chuuya olduğu geldi.
Kelimelerinde çok fazla iddialı olsada onunla uğraşmak eğlenceliydi, aynı zamanda günlerden salı olmasına rağmen apartmanda olan nadir insanlardan birisiydi. Büyük ihtimalle izinliydi.
Dazai telefonunu eline aldı ve Chuuya ile olan yazışmaya girdi. Ne yazacağını düşünürken köpek havlama sesi duydu, artık ne yazacağını bilyordu.
Dazai
Bay Chuuya
(15:23)
Köpeğin sürekli havlıyor
(15:27)
Rahatsız oluyorum
(15:38)
Eğer mümkünse köpeğinin daha az ses çıkartmasını sağlayabilir misin
(15:46)
Dairene geliyorum
(15:59)
Dazai azda olsa endişelenmişti, yani sonuçta komşusu? Başka bir şeyi değil (͡°‿ ͡°)
Evden çıkmadan önce aynada tipine baktı, saçları biraz dağınık olsada sorun olmayacağını düşündü. Dış kapıyı açtı ve karşı dairenin kapısının önünde durdu.
Zili çaldı ve beklemeye başladı.
Chuuya uyuya kaldığı koltukta zil sesine uyandı, hızlı bir şekilde ayağa kalktı ve kapıya doğru gitti. Delikten baktığında Dazai görmek isteyeceği birisi değildi. İstemeye istemeye kapıyı açtı.
Dazai karşısında gri eşofmanlı, gri bol tişörtlü, saçları dağınık bir Chuu görmeyi beklemiyordu. Yeni uyandığını fark edince içinde pişmanlık hissi oluştu.
"Noldu Dazai bey?"
"Köpeğin çok fazla havlıyor, rahatsız oluyorum."
"Ah, kusura bakma birazdan onunla ilgilenirim."
"Bu arada yeni mi uyandın?"
"Evet gece pek uyuyamamıştım, sonrada koltukta uyuya kalmışım."
Chuuya normalde bu kadar ayrıntıya girmezdi, sadece şuan uyku sersemiydi bu yüzden aklına gelen çoğu şeyi söylüyordu. Zaten Dazai'de onu dinlemeye razıydı.
"İyisin değil mi?"
"Evet iyiyim."
"Peki o zaman görüşürüz."
"Görüşürüz."
Chuuya kapıyı kapattığı an Dazai gerçeğe dönmüş gibiydi, garip duygular yaşıyordu, tanıdık duygularda değildi. Sanırım eve gidip bunu uzun bir süre düşünecekti.
••••••••••••••••••
bölüm güzel olmuştur umarım