(សាច់រឿងនិងមានកែជាថ្មីខ្លះ)
ភ្លើងអំពូលពណ៍ពងមាន់ បំភ្លឺនៅកណ្ដាលបន្ទប់ ខណះដែលមានសភាពស្ងប់ស្ងៀម មានតែសម្លេងដកដង្ហើមដង្ហក់របស់ប្រុសកំលោះ ដែលកំពុងតែដេកត្រាំទឹកត្រជាក់ក្នុងអាងខ្នាតធំ ទោះជាស្មើនេះកំពុងតែចុះត្រជាក់ធ្លាក់ព្រិលកកស្ទះក៏ដោយ ក្នុងខ្លួនគេក្ដៅរង្ងើដូចភ្លើងដូចគេដុតអោយក្ដៅរលាកស្បែករងុំ។
<<ហុឹម...>>សូហ្គា ក្រហឹមដើមក៎ ផ្អែកខ្នងនិងអាងចំណែកក្បាលដាក់កើយនិងខ្នើយ បន្ធូរអារម្មណ៍អន្ទះអន្ទែងដោយសារជាតិថ្នាំសម្រើប ប៉ុន្តែគេត្រាំសឹងតែ1ម៉ោងរីកទាំងខ្លួនទៅហើយ កម្ដៅក្នុងខ្លួននៅតែមិនទាន់ចុះទៀត។
<<មិនគួរណាចាញ់បោកនាងទេ អេរ៉ា>>គេរអ៑ូ នឹកឃើញដល់អេរ៉ា ដែលបង្គាប់បង្ខំគេអោយផឹកស្រារហូត តាំងពីដើមកម្មវិធីកាលពីល្ងាចមិញម្ល៉េះ ហើយគេក៏ព្រមតាម ព្រោះមិនដឹងថាក្នុងនោះមានថ្នាំសម្រើប។ ហើយបន្ទាប់ពីនោះ អេរ៉ាជាសង្សាររបស់គេ ក៏ស្នើរសុំមកមើលថែគេដោយផ្ទាល់ តែគេមិនព្រម ដឹងថាមិនអាចទប់តម្រូវការបាន បើសិននៅតែពីនាក់ ហេតុផលគឺមិនចង់អោយខាងនារីខូចខាត ទោះជានាងអ្នកដាក់ស្ពានអោយគេឆ្លងក៏ដោយ។
<<ហេតុអីក៏នៅតែក្ដៅបែបនេះ>>ម្រាមដៃវែងស្ទាបរាងកាយខ្លួនអែង ប៉ះកន្លែងណាក៏រលាករង្កើក ទើបគេដកដៃចេញវិញ ដកដង្ហើមមួយៗ អោយធូរស្រាល ប៉ុន្ដែមិនទាន់និងបានដកដង្ហើមស្រួលផង សម្លេងផ្រូសផ្ទ្រាស នៅបន្ទប់ខាងក្រៅក៏ឮឡើង ទើបគេចងចិញ្ចើម ក្រោកឈរ ស្រវ៉ាកន្សែងនៅក្បែរ ដៃមករុំនិងចង្កេះប្របេះៗ ដើរចេញទៅក្រៅ។
<<ធ្វើស្អីនិង>>សម្លេងរឹងកព្រឹស ស្រែកកំហក ដាក់អ្នកដែលដើរ រាវឡើងលើគ្រែធំរបស់គេ។ ទាំងដែលគេមិនដែលស្គាល់ថាជាអ្នកណា កូនចៅអ្នកណាផង។
<<aww ប្រុសសង្ហារ>>រាងតូចល្អិតដូចស្រី ក្រោកពីពូក អង្គុយត្បែងជើង ញញឹមពព្រាយដាក់សូហ្គា មើលក៏ដឹងថាស្រវឹងជោកខ្លួន។
<<អេ..កុំមកជិត>>សូហ្គាថយក្រោយភ្លាម ពេលសុខៗអ្នកនៅលើគ្រែ ស្រាប់តែចុះមកភ្លាម ដើរមកជិតគេ។ ក្លិនខ្លួនក្រអូប សាច់ស៎ម៉ត់ខៃ បូកនិងចង្កេះតូច មុខមូលក្រញិបទៀត កាន់តែធ្វើអោយគេខ្លាច ខ្លាចថាមិនអាចទប់ជាតិថ្នាំ តម្រូវការបាន។
<<វ៉ោយ..កង់ៗ...>>ជីមីនលាន់មាន់ដើរចូលទៅថែម ដែលពេលនេះសូហ្គាថយរហូតដល់កិបនិងជញ្ជាំង និងផតពោះ ខណះដែលម្រាមដៃដូចតូចវាសលេងលើសុិចភេក7កង់របស់គេ។
<<រឹងដូចបន្ទះក្ដា...ហុឹម...ប្រុសឆ៎អាតធ្វើអីបានរឹងម្ល៉េះ អូនចង់បានដែល>>ជីមីននិយាយម្ងិកម្ងក់ សើចកក្អឹក ភ្នែកពព្រឹមបើកមិនចង់រួច ឈរទ្រេតទ្រោត គួរអោយស្រឡាញ់។
<<ឆាប់បោលក្បាលចេញពីបន្ទប់យើងទៅ ប្រយ័ត្នតែយើងទ្រាំមិនបានចាប់អែងបោះលើគ្រែ>>ស៊ូហ្គាដំឡើងសំឡេង ទាញដៃជីមីនចេញ តែងាប់ហើយ....និយាយជាមួយគ្នា មិនដឹងរឿងសោះ ថែមទាំងដៃរវៀមមកប៉ះសាច់គេទៀយ អោយកម្ដៅក្នុងខ្លួនឡើងជាកម្រិតដល់ថ្នាក់ចេញញើស។
<<ស្មានតែអោយចាប់ងាយហេស>>ជីមីននិយាយលែងដៃពីក៎គេ ខ្ចិបបបូរមាត់អោយតូច<<បន្ទប់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ធ្វើស្អីក៏បានដែល...លោកកុំមកចេះ>>និយាយហើយ ជីមីនក៏ដោះអាវបោះទៅនិងការ៉ូ ចំណែកអ្នកដែលឈរមើលក៏យល់ ថាក្មេងនេះចូលច្រឡំបន្ទប់ តែតម្រូវការគេមិនយល់ជាមួយទេ។
<<ទ្រាំលែងបានហើយ...>>សូហ្គាខាំធ្មេញណែន ដើរទៅរកជីមីន ដែលត្រេតត្រត កំពុងរកដោះខោទៀតនោះ ចាប់បោះលើពូក និងមិនអោយឃ្លាតឆ្ងាយបាន ព្រោះគេទៅតាមទ្រោបពីលើភ្លាម។
<<ហុិ..ហុិ..ចម្លងសាច់ដុំអោយអូនមែនទេ>>ជីមីនសើចដើមក៎ ទាញរាងកាយរឹងមាំអោយមកផ្អឹបនិងខ្លួនថែម ព្រោះស្មានតែគេចង់ចម្លងអោយមែន។
<<អែងអ្នកចូលមកដោយខ្លួនអែង កុំបន្ទោសយើងអោយសោះ>>សូហ្គាខាំធ្មេញនិយាយ សម្លឹងមើលអ្នកខាងក្រោមរាងកាយ មុខមាត់ក្មេងខ្ចី ធ្វើអោយគេស្មានអាយុមិនត្រូវ។
<<សង្ហារណាស់>>សម្លេងក្ងរៗពោលឡើង ដៃតូចៗលើកទៅស្ទៀបអង្អែលមុខមាំនោះ ទោះស្រវឹងប៉ុន្ដែភ្នែកមិនបានស្រវាំង។
នៅពេលនោះហើយ ទើបសូហ្គាទ្រាំមិនបាន មិនគិតចង់សួរអាយុអីជាមុនសិន គេចង់រំសាយកម្ដៅ គេចង់ចូលទៅក្នុងខ្លួនតូចនោះឆាប់ៗ គេអន្ទះអន្ដែងស្ទើរស្លាប់ទៅហើយ។
<<ហុឹម...>>ជីមីនក្រហឹមដើមក៎ ពេលត្រូវសូហ្គាចាប់ថើប ជាតិស្រាភាយសាយ ពីស្រវឹងបន្ដិច តែរសជាតិថើបធ្វើអោយលិចលុង ទន់ដៃទន់ជើង រើបម្រាស់មិនរួច។
កែវភ្នែកពណ៍ត្នោតចាប់ផ្ដើមបិទសន្សឹមៗ ថើបតបគេវិញ ទាំងង៉េមង៉ាម ទោះជាទើបអាយុ17ឆ្នាំក៏ដោយ តែក្មេងនេះមានភាពទាក់ទាញខ្លាំង និងពូកែ។
សូហ្គាដកមាត់ចេញវិញ ហើយលិតបបូរមាត់ មុននិងនិយាយ<<ផ្អែមណាស់>>
មិនអោយជីមីននិយាយទាន់ គេក៏អោនទៅថើបម្ដងទៀត រុញអណ្ដាតចូលប្រលែងជាមួយគ្នា បបូរមាត់ជីមីន ទាំងទន់ ទាំងផ្អែម ជក់ចិត្ត អោយគេញៀនញ៉ាម មិនចង់ឃ្លាតឆ្ងាយ តែភ្លើងនៅក្នុងខ្លួនវាក្ដៅខ្លាំងទ្រាំមិនបាន ទើបដកមុខមាត់ចេញ ចាប់ហែកអាវស្ដើង ដាច់លេវរបាយ ហើយបោះទៅម្ខាង។
<<Daddy...>>ជីមីនញញឹមលិបភ្នែក មាត់ហៅប៉ានៅផ្ទះ តែស៊ូហ្គាដែលយល់ច្រឡំ ស្មានតែហៅខ្លួន ទើបឆ្លើយតបវិញ។
<<Yes BBY>>គេឆ្លើយ ភ្នែកសម្លឹងមើលដងខ្លួនស្រឡូនឥតឈប់ សាច់ស៎ហាក់ដូចព្រិល សាច់រលោងស្រិល ថែមទាំងផ្អែម ពោះផតចុះផតឡើង ចំណែកឯមុខមាត់វិញស្អាតដូចទេពធីតា អោយគេអត់សរសើរមិនបាន។
<<អឹម...>>គេបន្ទាបខ្លួនទៅថើបពោះរាបស្មើរ ប្រើអណ្ដាតលិតគ្រលាន់ ក្នុងរុន្ដផ្សិត អោយជីមីនពើតពើងខ្លួន ដោយការស្រើបស្រាល ហុចអោយគេតម្រូវបន្ថែម។
<<អ្ហាស>>បបូរមាត់សុិចសុីបង្ហើបម្ហបៗ បញ្ចេញសម្លេងថ្ងួចថ្ងួរស្រួចស្រះ ម្រាមដៃទ្រោងសរសៃសក់ទន់ រារាំចង្កេះចុះឡើង តែត្រូវសូហ្គាចាប់សង្កត់អោយរាបនិងពូកវិញ។
<<ក្ដៅគគុកជាងស្រីទៅទៀត>>សូហ្គាសរសើរម្ដងហើយម្ដងទៀត និងលើសពីសរសើរពេលបានស្ទាបរាងកាយដូចកេណ៎ទន់ល្អូកនេះ គេមិនធ្លាប់ប៉ះពាល់មនុស្សប្រុសគ្នាអែង លើកនេះជាលើកទីមួយក្នុងជីវីត និងជារសជាតិថ្មីដូចគ្នា។
<<ហុឹម...>>គេក្រហឹមដើមក៎ អូសឡើងឈ្មួលឈ្មុកនិងកញ្ចឹងក៎ស៎ខ្ចី រួចអូសចុះទៅក្រោម ខាំទាញចុងទ្រូងសុីជម្ពូរ ប្ដូរពីម្ខាងទៅម្ខាង។ គេបន្ដដោយដំណាក់កាលទីនីមួយៗ ល្បួងនាំជីមីនធ្លាក់ទៅអន្លង់ប្រាថ្នជាមួយគេដែល។
<<ក្ដៅណាស់>>គេរអ៑ូ រួចងើបត្រង់ខ្លួន ទាញកន្សែងចេញពីខ្លួន បង្ហាញរាងកាយសុិចសុីពរពេញដោយសាច់ដុំ អោយជីមីនមើលពេញៗភ្នែក និងសម្លឹងមិនព្រិច។
<<អ្ហឹក...>>ជីមីនភ្ញាក់ព្រឺត ពេលសូហ្គាយកដំបងយក្សមកច្រឡំនៅមាត់ល្អាល ទើបខិតគេចចេញ។
<<សោភីនី ចេះភ័យដែលហេស>>សូហ្គាសើចចុងមាត់ ធម្មតាអ្នកផ្សេងតែងតែលើកជើងដាក់ តែក្មេងនេះខុសគេ ទើបគិតថាគ្រាន់តែល្បិចលេងរឹកអោយចាប់អារម្មណ៍ ស្មានថាគេចាញ់បោកឬ?
<<ខ្ញុំមិនមែនអ្នកបម្រើលើគ្រែ>>ជីមីនដំឡើងសំឡេងដាក់ បើទោះជាកំពុងនៅក្រោមរាងកាយគេក៏ដោយ។
<<ចាំធ្វើអោយមែនទៅចុះអញ្ចឹង>>សូហ្គាខ្ជាក់សំដីហើយ ក៏ញាត់ស្លូកសាច់រឹងចូលក្នុងល្អាងស្នេហ៍ភ្លាម ធ្វើអោយជីមីនស្រែកភ្លាត់សំឡេង ហូរទឹកភ្នែកតាមកន្ទុយភ្នែក ខ្លួនប្រាណហាក់ដូចគេចាប់ហែកជាពីចម្រៀក។
សូហ្គាស្ងៀមទ្រឹង ខួក្បាលទទេស្អាត ជ្រួញចិញ្ចើមជាចម្ងល់ ខាំមាត់ទប់ការឈឺចាប់។
<<នៅថ្មីហេស>>គេនិយាយខ្សិបៗ បន្ទាប់មកងើបមុខសម្លឹងមើលមុខក្រហម ជោគដោយទឹកភ្នែក ឃើញហើយគួរអោយអាណិត មកពីគេមិនដឹង ទើបគេមិនបានថ្នម និងខឹងខ្លួនអែងដែលមិនចេះប្រុងប្រយ័ត្ន។
<<ឈឺ...>>ជីមីនពេបមាត់យំ សម្លេងខ្សាវៗ ថយខ្លួនទៅលើ តែសូហ្គាចាប់ជាប់មិនអោយកម្ដើកបាន។(កុំពេបកូនម្ដាយ)
<<នៅអោយស្ងៀម>>គេនិយាយ ហើយចំកោងខ្នង ថើបមាត់តូចច្រមិច ដើម្បីបន្លំភាពឈឺចាប់ នៅពេលជីមីនមិនព្រម តបត៎ គេក៏ចាប់ច្របាច់ថ្ពាល់ហើយសូកអណ្ដាតចូលយ៉ាងរហ័ស។ គេថើបថ្នមៗ មិនព្រៃផ្សៃដូចមុន និងថើបលួងទាល់តែជីមីនលែងសូវឈឺ ទើបកម្រើកចង្កេះតិចៗដែល។
<<អឺស..>>ជីមីនខាំមាត់ថ្ងូរ ពេលសូហ្គារុញកិបលុបអស់ អួលណែននិយាយមិនចេញ ទឹកភ្នែកហូរជាបន្ដបន្ទាប់
សូហ្គាអង្រួលចង្កេះមួយៗ ឈ្ងោកមុខមើលជីមីនរហូត និងគិតថាលើកទីមួយដែលគេស្អប់ដំបងស្នូលរឹងដែលធំហួសមាឌនោះ។
<<នៅឈឺទេ>>គេសួរវែកសក់ជីមីនទៅលើថ្ងាសអោយស្រឡះ និងអោនថើបថ្ងាស់មួយខ្សឺត។
ជីមីនមិនឆ្លើយ ក្រវីក្បាលចុះឡើង នៅឈឺតិចៗមិនឈឺខ្លាំង ព្រោះភាពរញ្ជួយវាចូលមកជំនួសបាត់ទៅហើយ។
សូហ្គាខាំមាត់ លើកចង្កេះឡើងបន្ដិច រួចចាប់ផ្ដើមអង្រួនចង្កេះម្ដងទៀត និងពេលឮសម្លេងថ្ងូរដូចសត្វឈឺរងរបួស គេក៏បន្ថែមចលនាថែម។
<<អឺស...អ្ហាស>>ជីមីនថ្ងួចថ្ងូរ ស្រវ៉ាចាប់ដើមដៃអ្នកនៅខាងលើ លើងជើងគងនិងចង្កេះបាវខ្សាត់។
<<អាស..ណែនល្អណាស់>>សូហ្គានិយាយសម្លេងស្អកៗ ដកដង្ហើមតាមមាត់ ភាពតឹងណែនរបស់អ្នកខាងក្រោមរាងកាយ អោយគេពេញចិត្តជាខ្លាំង។
កំពុងតែអុកក្រលែងសុខៗ គេក៏ឈប់ទ្រឹង ដកស្កូលសាច់ចេញភ្លាម ចំណែកជីមីនក៏ជ្រួញចិញ្ចើមឆ្ងល់។
<<បិះភ្លេច>>សូហ្គាឈោងដៃបើកថកតុ យកស្រោមមកខាំហែងនិងមាត់ ការពារខ្លួន។
ជីមីនមុខឡើងក្រហម គេបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណឹងហើយ នៅការពារទៀត ខ្លាចឆ្លងអេដស៍ឬយ៉ាងមិច? គិតហើយងើបក៏វៀសស្រោមចេញអោយឆ្ងាយភ្លាម ចាប់ក្ដោបមុខសង្ហារមកថើបមិនអោយគេប្រកែកទាន់។
<<ខ្ញុំមិនបានកើតអេដស៍ មិនបាច់ប្រើស្រោម>>
សូហ្គាងក់ក្បាលយល់ព្រម ណាមួយជីមីនជាប្រុស មិនបាច់ភ័យរឿងមានកូន។
គេច្រានអោយជីមីនដេកម្ដងទៀត បន្ទាប់មកលុតជង្គង់ទៅមុខ បុកសម្រុកចូលសាថ្មី ទាល់តែជីមីនទន់ក៎សន្លប់ស្អាត ទើបគេឈប់ និងជ្រឹមភ្នែកមើលមុខ។
<<ដូចប្រហែលៗ កូនអ្នកណាអញ្ចេះ>>គេដាក់ខ្លួនដេកគងថ្ងាស់ ទាញភួយមកដណ្ដប់ចង្កេះ ខួក្បាលព្យាយាមនឹករកមើល គេថាប្រហែលៗដូចជួបក្មេងនេះនៅកន្លែងណាមួយ។
<<ចប់ហើយ យើងរំលោភក្មេងអាយុ17ឆ្នាំហេស>>គេក្រោកក្រេស ឈ្លីសក់ក្បាល នឹកឃើញថាធ្លាប់ចូលរួមកម្មវិធីខួបកំណើត កូនលោកផាក កាលពីមុន ហើយកូនលោកផាក គឺក្មេងសាច់ផ្អែមនេះអែង។
<<ហើុយ....>>គេដកដង្ហើមធំ រួចបែរមុខមើលមុខជីមីន ឃើញដេកលក់ល្អ ទើបក្រោកចេញពីលើគ្រែ យកកន្សែងមករុំនិងចង្កេះ ដើរចេញទៅរានហាល ទាញបារីមកជក់ បន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹង រហូតដល់យប់ជ្រៅ ទើបដើរចូលទៅក្នុងវិញ យកខ្ទើយនិងភួយមកដាក់និងសាឡុងដេកនៅទីនោះរហូតដល់ទល់ព្រឹក។
#ស្រឡាញ់អ្នកអាន❤️🥺
វ៉ាន់ តី🌻