လွန်ခဲ့သောနှစ်လခန့်က
ဂျွန်ဂျောင်ကုနှင့်ကင်ဆော့ဂျင်ဆိုတာ
အရမ်းချစ်ကြတဲ့ချစ်သူတွေ၊
ဂျောင်ကုငယ်ငယ်တည်းကမိဘနှစ်ပါးက
ကွဲခဲ့ကြပြီး
ဂျောင်ကုကအမေနဲ့လိုက်နေရတယ်။
တစ်နေ့မှာတော့ဂျောင်ကုအမေဟာသူ့ကို
အကြွေးတွေနဲ့ထားခဲ့ပြီး
ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။
ဂျောင်ကုဟာအကြွေးတွေကိုပတ်ရှောင်ရင်း
တစ်နေ့မိဘမဲ့ဂေဟာလေးတစ်ခုက
မွေးစားခဲ့ကာ
ဂျောင်ကုဘ၀နစ်ခဲ့ရသည်။
ဂျောင်ကုအရွယ်ရောက်တဲ့အခါမှာတော့
မိဘမဲ့ဂေဟာမှ
ထွက်လာခဲ့ကာသူ့ဘ၀ပေါ်ရပ်တည်ခဲ့သည်။
ကံမကောင်းကြောင်းမလှဆိုသလို
ဂျောင်ကုဟာ
အလုပ်လည်းမတည်မြဲခဲ့သလို
ဆိုးသွမ်းသည့်လူမိုက်လေးဖြစ်တာကြောင့်
ဘယ်သူမှမကူညီချင်ကြပေ၊
ထို့ကြောင့်ဂျောင်ကုက
ရရာအလုပ်ကိုလုပ်ဖို့ရာကြိုးစားခဲ့သည်။
တစ်နေ့တွင်တော့
ဂျောင်ကုအလုပ်တစ်ခုရခဲ့သည်။
ထိုအလုပ်ကလည်း
ချူစားသည့်အလုပ်ဖြစ်ခဲ့တာ၊
မတတ်သာလို့လုပ်ရပင်မယ့်ဂျောင်ကုထိုအလုပ်ကိုမလုပ်ချင်ပါ၊
မွန်းကျပ်လွန်းတယ်။
ဒီလိုနဲ့ဂျောင်ကုဟာထိုလောကထဲရောက်လာပြီးစိုပြေလာခဲ့သည်။
မလုပ်ချင်ပင်မယ့်နည်းနည်းလေး
ကြာလာတဲ့အခါနေသားကျသွားတာကြောင့်
အဆင်ပြေလာတယ်ပြောရမည်။
ထိုလောကအတွင်းဂျောင်ကုကိုမသိသူမရှိ
သိရက်သားနဲ့ကို
ဂျောင်ကု့ဆီသူဌေးမမတွေညီမလေးတွေက
လာရောက်ဆက်နွှယ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုသို့ပင်မက
အရွယ်ခပ်ငယ်ငယ်ကောင်လေးတွေကပါ
ဂျောင်ကုအနားကပ်လာတတ်သည်။
ဂျောင်ကု
ထိုသို့ဖြတ်သန်းလာခဲ့တာ
၂နှစ်ပင်ဖြစ်ချေပြီ၊
အိမ်လေးတစ်လုံးနှင့်ကိုယ်ပိုင်စားသောက်ဆိုင်
လေးလည်းဖွင့်ထားနိုင်ပြီဖြစ်လို့
ဂျောင်ကုထိုလောက ကနေနှုတ်ထွက်လိုက်သည်။
ဒါတောင်ဂျောင်ကုအနားမှာ
တစ်ခါတစ်ခါအလုပ်လာရှုတ်တတ်ကြသည့်
လူတွေလည်းရှိတတ်သေးသည်။
တစ်နေ့တွင်တော့
ဂျောင်ကု၏
တစ်ဦးထဲသောဘ၀လေးကို
ဆော့ဂျင်ဆိုသည်ပန်းချီဆရာလေးက
ဆေးရောင်လာလာခြယ်လေ့ရှိလာတော့သည်။
ဆော့ဂျင်သည်
တစ်ဦးတည်းသောသားလေးဖြစ်သည့်အပြင်
မိထွေးနှင့်နေရသူဖြစ်သည်။
ဆော့ဂျင်နှင့်သူ့မိထွေးသည်မတည့်ကြပေ၊
ဒါ့ကြောင့်အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာကာ
ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းတစ်ခန်းတွင်
နေထိုင်လေသည်။
ပနိးချီဆရာလေးက
ဂျောင်ကု၏ဆိုင်ခန်းလေးကိုလာလာနေကြဖြစ်ပြီးဂျောင်ကု၏ပျောက်ဆုံးနေသော
နှလုံးသားလေးအားအဆမတန်ခုန်ပေါက်စေ
လေသည်။
ကြာလာတဲ့အခါရင်းနှီးကျွမ်း၀င်မှုကတစ်ဆင့်
ဂျောင်ကုအစပျိုးခဲ့သည်။
၂လလောက်အကြာချစ်ပါသည်ဆိုလာသော
ဆော့ဂျင်ကြောင့်ဂျောင်ကု
ဆော့ဂျင်၏ကိုယ်လေးအားတင်းကြပ်နေအောင်ပွေ့ဖတ်ရင်း
ချစ်တယ်ဟုတစ်ဖွဖွပြောခဲ့သည်။
ချစ်သူသက်တမ်း
1နှစ်ပြည့်လေတော့အနှောင့်အယှက်များက
ချစ်သူနှစ်ဦးကြားရောက်လာလေတော့သည်။
"တွေ့ကြရအောင်ကောင်လေး
***ကော်ဖီဆိုင်မှာတွေ့မယ်"
ဆော့ဂျင်၏မိထွေးဖြစ်သူ
လီယူနာကဂျောင်ကုဘက်သို့လာရောက်ဆက်
သွယ်လာတာဖြစ်သည်။
ဘာကိုမှဂရုမစိုက်တတ်တဲ့ဂျောင်ကုက
ဆော့ဂျင်နဲ့ပတ်သက်လာရင်အလိုလိုအင်အားနည်းသွားရသည်။
ဘာပြောပြော
ဆော့ဂျင်စိတ်ချမ်းသာဖို့ပဲသူလုပ်မည်ဟု
တွေးကာ
လီယူနာ၏အခေါ်ရှိရာဂျောင်ကုသွားရောက်ခဲ့သည်။
လီယူနာသည်
ကင်မိသားစု၏အမွေအားလုံးအားအပိုင်စည်း
ရန်သူမကြံစည်ခဲ့သည်။
ဆော့ဂျင်အဖေ
ကင်ဂျွန်ယောင်းကသူမ၏လှို့၀ှက်ချက်များကို
သိသွားသည်ဖြစ်ရာ
သူ့သားဖြစ်သူဆော့ဂျင်အား
အိမ်ထောင်ချပေးရန်တိတ်တဆိတ်စီစဥ်ခဲ့သည်။
ဒါကိုသူမ သိလေတော့
မရရတဲ့နည်းနဲ့လိုက်ဖြတ်ကာဆော့ဂျင်ကို
ပေးမသိစေခဲ့ပေ။
ဆော့ဂျင်ကချစ်သူရသွားတဲ့အခါသူမသည်
ဂျောင်ကု၏
အကြောင်းကိုလိုက်လံစုံစမ်းခဲ့သည်။
ဂျောင်ကု၏နောက်ကြောင်းကို
စုံစမ်းသိရှိသွားတဲ့အခါတွင်တော့ယူနာသည်
ထိုသူနှင့်ပြတ်စေရန်
နည်းလမ်းကောင်းရှာတွေခဲ့သည်လေ။
"ထိုင်အုံး ကောင်လေး
ဘာသောက်မလဲ?"
"မသောက်တော့ဘူးယူနာရှီး"
"အိုကေလေ"
ယူနာ၏မျက်နှာလေးသည်
အလွန်တတ်ကြွကာပျော်နေဟန်ပင်၊
ဂျောင်ကုကတော့
ထိုင်ခုံတွေထိုင်ကာယူနာပြောမည့်စကားများ
အားနားထောင်နေလိုက်သည်။
"တို့ ဘာလို့မင်းကိုခေါ်ရလဲလို့မင်းထင်လဲ"
"ကို အာ အစ်ကို့ကြောင့်လားမဒမ်"
"ဟက် အင်း တို့ပြောမှာကိုမင်းသေသေချာချာနားထောင်စေချင်တယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါမဒမ်"
ယူနာသည်
ညိုးနွမ်းသောမျက်နှာထားအားပြင်ဆင်လိုက်ရင်း
"ဆော့ဂျင်လေးရဲ့အကြောင်းကို
မင်းမသိသေးဘူးနဲ့တူတယ်"
"ဗျာ"
ဂျောင်ကုမျက်လုံး၀ိုင်းဆက်သွားသည်။
အကြောင်း၊
ကိုကို့ရဲ့အကြောင်းက
သူမသိတာဘာများရှိသေးလို့လဲ။
"ဆော့ဂျင်လေးမှာ
မွေးရာပါရောဂါတစ်ခုရှိတယ်"
"ဟင်"
"ဟုတ်တယ်
ဂျင်လေးကအစွဲအလမ်းလို့ပြောရမလား
ငယ်ငယ်ထဲကမရရတာကိုယူလေ့ရှိတယ်၊
သူမရခဲ့ရင်အဲ့ပစ္စည်းကိုအစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ
ဖြစ်သွားအောင်လုပ်တယ်၊
သူကသူ့အပိုင်လို့သတ်မှတ်ထားသူတိုင်းကို
သူ့အနားမှာဘဲထားတယ်၊
သူ့အပိုင်ကအခြားသူနဲ့တွဲတွေ့လိုက်ရင်
ရူးရူးမူးမူးဖြစ်ပြီးသူ့ကိုယ်သူရန်ရှာတော့တာဘဲ၊စိတ္တဇဆန်ဆန်လို့ဘဲပြောရမလားကွယ်၊
ဂျင်လေးကသနားစရာလေးပါ"
ယူနာကညှစ်ထုတ်ထားသောမျက်ရည်စများအားဖိသုတ်လိုက်ကာ
အအေးအားယူသောက်လိုက်သည်။
ထို့နောက်
"အင်းးး
သူ့ဘ၀လေးကိုသာသာယာယာလေးဘဲ
ဖြစ်စေချင်မိတယ်၊
သူသာမင်းနဲ့လက်ထက်ခဲ့မယ်ဆိုရင်
သူကမင်းအကြောင်းတွေကိုသိပြီးသူ့အပိုင်ကို
ရန်ရှာလိမ့်မယ်ဂျောင်ကု၊
သူ့ကိုယ်သူလည်းရန်ရှာမှာဘဲလေ"
ထိုစကားအားကြားတော့
ဂျောင်ကု၏မျက်နှာပေါ်မျက်ရည်များစီးဆင်း
သည်။
ကိုကို့ဒီအကြောင်းတွေကို
သူမသိခဲ့ပါ။ကိုကိုကဒီလိုရောဂါမျိုးကိုခံစားရ
ရှာနေတာတဲ့လား၊မယုံချင်ပင်မယ့်လည်း
ငယ်ငယ်ကကိုကို့၏အကြောင်းတွေကိုပါကြား
လိုက်ရတာမို့သူ့ဖို့ရွေးရှာရခတ်သွားရသည်။
"ဒါ့ကြောင့်သေသေချာချာစဥ်းစားပါဂျောင်ကု
မင်းချစ်သူကိုတော့ဒုက္ခမပေးပါနဲ့၊
ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်မင်းလိုလူနဲ့ကတော့ဂျင်လေးနဲ့
လုံး၀မဖြစ်သင်ဘူးလို့တို့ထင်တယ်။
မင်းဆုံးဖြတ်ပါ။ကဲ တို့သွားမယ်"
ယူနာထွက်သွားပင်မယ့်ဂျောင်ကုထိုင်လျက်သာကျန်နေခဲ့ရသည်။ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ
သူမသိပါ၊ကိုကိုနဲ့မခွဲနိုင်၊ဟင့်အင်းကိုကိုမရှိရင်
သူသေသွားနိုင်တယ်၊ဒါပင်မယ့်ကိုကိုက။
ခေါင်းအတွင်းရှိအတွေးများကသူ့ကိုနှိပ်စက်သည်။မျက်နှာကိုသာလက်ဖြင်ခပ်ကြမ်းကြမ်း
ပွတ်ချလိုက်ရတော့သည်။
"ဟိတ်
ဂျောင်ကု တွယ်တာမနေစမ်းပါနဲ့ကွာ၊လွှတ်ချ
လိုက်ပြီလို့စဥ်းစားရင်မ'ဆီကိုလာခဲ့ပေါ့"
နောက်ကနေထွက်ပေါ်လာသောအသံနှင့်
မျက်စိရှေ့ရောက်လာသော
နိုင်ငံခြားသူလေးဟန်နီ၊
ဟန်နီကဂျောင်ကုရဲ့အဆက်တွေထဲကတစ်ယောက်ပင်၊
အချိန်အကြာကြီးတွဲခဲ့သူလည်းဖြစ်သည့်အပြင်ဟန်နီကဂျောင်ကုရဲ့ငွေတွင်းတစ်တွင်း၊
ဟန်နီကသူ့မျက်ရည်များကို
ပွတ်သက်ပေးကာ
"မောင်
မ ကမောင့်ကိုချမ်းသာမှုပေးနိုင်တယ်၊
ဒီတော့မောင်အကူအညီလိုရင် မ ကိုပြော"
ထွက်ခွာသွားသောကျောပြင်ကျယ်အား
ခိုလှုံဖို့ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့နောက်တွင်
ဂျောင်ကုနောင်တအကြီးအကျယ်ရခဲ့သည်။
ဟန်နီက
သူ့ကိုပိတ်လှောင်ခဲ့ကာကိုကိုနဲ့တောင်ပေးမတွေ့တော့ပေ၊
အမှားကြီးမှားခဲ့သည်။
နောက်ဆုံးတွင်တော့
ဂျောင်ကုအမှန်တရားတစ်ခုအားသိရှိခဲ့သည်။
လီယူနာ၏
ပြောစကားများသည်အလိမ်အညာကြီးသက်သက်သာ၊
သူမ၏အကျိုးအတွက်ဂျောင်ကုကိုအသုံးချခဲ့တာ။
အမှန်တရားတွေအားပြန်သိရှိခဲ့တော့
လီယုနာက
ကင်အိမ်တော်တွင်ခိုးယူသုံးစွဲမှုတွေကြောင့်
ထောင်၃နှစ်ကျခဲ့သည်။
ဟန်နီ့လက်ထဲကထွက်ခွင့်ရဖို့ကြံရာတွင်
ကိုကိုက
သူတို့နှစ်ယောက်အားဖမ်းခေါ်လာခဲ့သည်။
အထင်လွဲခဲ့သောကိုကိုကသူ့ကိုပါမညှာခဲ့ပေ။
ကိုကိုကသူ့ကိုသိပ်ချစ်တာကိုသိခဲ့သည်။
ကိုကို့ကိုဂျောင်ကုသိပ်ချစ်သည်။
မုန်းရဲ့
ကုကုပြောပြတဲ့အကြောင်းလေးပါနော်။🐰
။။
Zawgyi
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္လခန္႔က
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုႏွင့္ကင္ေဆာ့ဂ်င္ဆိုတာ
အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ခ်စ္သူေတြ၊
ေဂ်ာင္ကုငယ္ငယ္တည္းကမိဘႏွစ္ပါးက
ကြဲခဲ့ၾကၿပီး
ေဂ်ာင္ကုကအေမနဲ႔လိုက္ေနရတယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ေဂ်ာင္ကုအေမဟာသူ႕ကို
အေႂကြးေတြနဲ႔ထားခဲ့ၿပီး
ထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္။
ေဂ်ာင္ကုဟာအေႂကြးေတြကိုပတ္ေ႐ွာင္ရင္း
တစ္ေန႔မိဘမဲ့ေဂဟာေလးတစ္ခုက
ေမြးစားခဲ့ကာ
ေဂ်ာင္ကုဘ၀နစ္ခဲ့ရသည္။
ေဂ်ာင္ကုအ႐ြယ္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့
မိဘမဲ့ေဂဟာမွ
ထြက္လာခဲ့ကာသူ႕ဘ၀ေပၚရပ္တည္ခဲ့သည္။
ကံမေကာင္းေၾကာင္းမလွဆိုသလို
ေဂ်ာင္ကုဟာ
အလုပ္လည္းမတည္ၿမဲခဲ့သလို
ဆိုးသြမ္းသည့္လူမိုက္ေလးျဖစ္တာေၾကာင့္
ဘယ္သူမွမကူညီခ်င္ၾကေပ၊
ထို႔ေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုက
ရရာအလုပ္ကိုလုပ္ဖို႔ရာႀကိဳးစားခဲ့သည္။
တစ္ေန႔တြင္ေတာ့
ေဂ်ာင္ကုအလုပ္တစ္ခုရခဲ့သည္။
ထိုအလုပ္ကလည္း
ခ်ဴစားသည့္အလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ၊
မတတ္သာလို႔လုပ္ရပင္မယ့္ေဂ်ာင္ကုထိုအလုပ္ကိုမလုပ္ခ်င္ပါ၊
မြန္းက်ပ္လြန္းတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ေဂ်ာင္ကုဟာထိုေလာကထဲေရာက္လာၿပီးစိုေျပလာခဲ့သည္။
မလုပ္ခ်င္ပင္မယ့္နည္းနည္းေလး
ၾကာလာတဲ့အခါေနသားက်သြားတာေၾကာင့္
အဆင္ေျပလာတယ္ေျပာရမည္။
ထိုေလာကအတြင္းေဂ်ာင္ကုကိုမသိသူမ႐ွိ
သိရက္သားနဲ႔ကို
ေဂ်ာင္ကု႔ဆီသူေဌးမမေတြညီမေလးေတြက
လာေရာက္ဆက္ႏႊယ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ပင္မက
အ႐ြယ္ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္ေလးေတြကပါ
ေဂ်ာင္ကုအနားကပ္လာတတ္သည္။
ေဂ်ာင္ကု
ထိုသို႔ျဖတ္သန္းလာခဲ့တာ
၂ႏွစ္ပင္ျဖစ္ေခ်ၿပီ၊
အိမ္ေလးတစ္လုံးႏွင့္ကိုယ္ပိုင္စားေသာက္ဆိုင္
ေလးလည္းဖြင့္ထားႏိုင္ၿပီျဖစ္လို႔
ေဂ်ာင္ကုထိုေလာက ကေနႏႈတ္ထြက္လိုက္သည္။
ဒါေတာင္ေဂ်ာင္ကုအနားမွာ
တစ္ခါတစ္ခါအလုပ္လာ႐ႈတ္တတ္ၾကသည့္
လူေတြလည္း႐ွိတတ္ေသးသည္။
တစ္ေန႔တြင္ေတာ့
ေဂ်ာင္ကု၏
တစ္ဦးထဲေသာဘ၀ေလးကို
ေဆာ့ဂ်င္ဆိုသည္ပန္းခ်ီဆရာေလးက
ေဆးေရာင္လာလာျခယ္ေလ့႐ွိလာေတာ့သည္။
ေဆာ့ဂ်င္သည္
တစ္ဦးတည္းေသာသားေလးျဖစ္သည့္အျပင္
မိေထြးႏွင့္ေနရသူျဖစ္သည္။
ေဆာ့ဂ်င္ႏွင့္သူ႕မိေထြးသည္မတည့္ၾကေပ၊
ဒါ့ေၾကာင့္အိမ္ေပၚကဆင္းလာကာ
ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းတစ္ခန္းတြင္
ေနထိုင္ေလသည္။
ပနိးခ်ီဆရာေလးက
ေဂ်ာင္ကု၏ဆိုင္ခန္းေလးကိုလာလာေနၾကျဖစ္ၿပီးေဂ်ာင္ကု၏ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ
ႏွလုံးသားေလးအားအဆမတန္ခုန္ေပါက္ေစ
ေလသည္။
ၾကာလာတဲ့အခါရင္းႏွီးကြၽမ္း၀င္မႈကတစ္ဆင့္
ေဂ်ာင္ကုအစပ်ိဳးခဲ့သည္။
၂လေလာက္အၾကာခ်စ္ပါသည္ဆိုလာေသာ
ေဆာ့ဂ်င္ေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကု
ေဆာ့ဂ်င္၏ကိုယ္ေလးအားတင္းၾကပ္ေနေအာင္ေပြ႕ဖတ္ရင္း
ခ်စ္တယ္ဟုတစ္ဖြဖြေျပာခဲ့သည္။
ခ်စ္သူသက္တမ္း
1ႏွစ္ျပည့္ေလေတာ့အေႏွာင့္အယွက္မ်ားက
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကားေရာက္လာေလေတာ့သည္။
"ေတြ႕ၾကရေအာင္ေကာင္ေလး
***ေကာ္ဖီဆိုင္မွာေတြ႕မယ္"
ေဆာ့ဂ်င္၏မိေထြးျဖစ္သူ
လီယူနာကေဂ်ာင္ကုဘက္သို႔လာေရာက္ဆက္
သြယ္လာတာျဖစ္သည္။
ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္တတ္တဲ့ေဂ်ာင္ကုက
ေဆာ့ဂ်င္နဲ႔ပတ္သက္လာရင္အလိုလိုအင္အားနည္းသြားရသည္။
ဘာေျပာေျပာ
ေဆာ့ဂ်င္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ပဲသူလုပ္မည္ဟု
ေတြးကာ
လီယူနာ၏အေခၚ႐ွိရာေဂ်ာင္ကုသြားေရာက္ခဲ့သည္။
လီယူနာသည္
ကင္မိသားစု၏အေမြအားလုံးအားအပိုင္စည္း
ရန္သူမၾကံစည္ခဲ့သည္။
ေဆာ့ဂ်င္အေဖ
ကင္ဂြၽန္ေယာင္းကသူမ၏လိႈ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို
သိသြားသည္ျဖစ္ရာ
သူ႕သားျဖစ္သူေဆာ့ဂ်င္အား
အိမ္ေထာင္ခ်ေပးရန္တိတ္တဆိတ္စီစဥ္ခဲ့သည္။
ဒါကိုသူမ သိေလေတာ့
မရရတဲ့နည္းနဲ႔လိုက္ျဖတ္ကာေဆာ့ဂ်င္ကို
ေပးမသိေစခဲ့ေပ။
ေဆာ့ဂ်င္ကခ်စ္သူရသြားတဲ့အခါသူမသည္
ေဂ်ာင္ကု၏
အေၾကာင္းကိုလိုက္လံစုံစမ္းခဲ့သည္။
ေဂ်ာင္ကု၏ေနာက္ေၾကာင္းကို
စုံစမ္းသိ႐ွိသြားတဲ့အခါတြင္ေတာ့ယူနာသည္
ထိုသူႏွင့္ျပတ္ေစရန္
နည္းလမ္းေကာင္း႐ွာေတြခဲ့သည္ေလ။
"ထိုင္အုံး ေကာင္ေလး
ဘာေသာက္မလဲ?"
"မေသာက္ေတာ့ဘူးယူနာ႐ွီး"
"အိုေကေလ"
ယူနာ၏မ်က္ႏွာေလးသည္
အလြန္တတ္ႂကြကာေပ်ာ္ေနဟန္ပင္၊
ေဂ်ာင္ကုကေတာ့
ထိုင္ခုံေတြထိုင္ကာယူနာေျပာမည့္စကားမ်ား
အားနားေထာင္ေနလိုက္သည္။
"တို႔ ဘာလို႔မင္းကိုေခၚရလဲလို႔မင္းထင္လဲ"
"ကို အာ အစ္ကို႔ေၾကာင့္လားမဒမ္"
"ဟက္ အင္း တို႔ေျပာမွာကိုမင္းေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ေစခ်င္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါမဒမ္"
ယူနာသည္
ညိဳးႏြမ္းေသာမ်က္ႏွာထားအားျပင္ဆင္လိုက္ရင္း
"ေဆာ့ဂ်င္ေလးရဲ႕အေၾကာင္းကို
မင္းမသိေသးဘူးနဲ႔တူတယ္"
"ဗ်ာ"
ေဂ်ာင္ကုမ်က္လုံးဝိုင္းဆက္သြားသည္။
အေၾကာင္း၊
ကိုကို႔ရဲ႕အေၾကာင္းက
သူမသိတာဘာမ်ား႐ွိေသးလို႔လဲ။
"ေဆာ့ဂ်င္ေလးမွာ
ေမြးရာပါေရာဂါတစ္ခု႐ွိတယ္"
"ဟင္"
"ဟုတ္တယ္
ဂ်င္ေလးကအစြဲအလမ္းလို႔ေျပာရမလား
ငယ္ငယ္ထဲကမရရတာကိုယူေလ့႐ွိတယ္၊
သူမရခဲ့ရင္အဲ့ပစၥည္းကိုအစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ
ျဖစ္သြားေအာင္လုပ္တယ္၊
သူကသူ႕အပိုင္လို႔သတ္မွတ္ထားသူတိုင္းကို
သူ႕အနားမွာဘဲထားတယ္၊
သူ႕အပိုင္ကအျခားသူနဲ႔တြဲေတြ႕လိုက္ရင္
႐ူး႐ူးမူးမူးျဖစ္ၿပီးသူ႕ကိုယ္သူရန္႐ွာေတာ့တာဘဲ၊စိတၱဇဆန္ဆန္လို႔ဘဲေျပာရမလားကြယ္၊
ဂ်င္ေလးကသနားစရာေလးပါ"
ယူနာကညႇစ္ထုတ္ထားေသာမ်က္ရည္စမ်ားအားဖိသုတ္လိုက္ကာ
အေအးအားယူေသာက္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္
"အင္းးး
သူ႕ဘ၀ေလးကိုသာသာယာယာေလးဘဲ
ျဖစ္ေစခ်င္မိတယ္၊
သူသာမင္းနဲ႔လက္ထက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
သူကမင္းအေၾကာင္းေတြကိုသိၿပီးသူ႕အပိုင္ကို
ရန္႐ွာလိမ့္မယ္ေဂ်ာင္ကု၊
သူ႕ကိုယ္သူလည္းရန္႐ွာမွာဘဲေလ"
ထိုစကားအားၾကားေတာ့
ေဂ်ာင္ကု၏မ်က္ႏွာေပၚမ်က္ရည္မ်ားစီးဆင္း
သည္။
ကိုကို႔ဒီအေၾကာင္းေတြကို
သူမသိခဲ့ပါ။ကိုကိုကဒီလိုေရာဂါမ်ိဳးကိုခံစားရ
႐ွာေနတာတဲ့လား၊မယုံခ်င္ပင္မယ့္လည္း
ငယ္ငယ္ကကိုကို႔၏အေၾကာင္းေတြကိုပါၾကား
လိုက္ရတာမို႔သူ႕ဖို႔ေ႐ြး႐ွာရခတ္သြားရသည္။
"ဒါ့ေၾကာင့္ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါေဂ်ာင္ကု
မင္းခ်စ္သူကိုေတာ့ဒုကၡမေပးပါနဲ႔၊
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္မင္းလိုလူနဲ႔ကေတာ့ဂ်င္ေလးနဲ႔
လုံး၀မျဖစ္သင္ဘူးလို႔တို႔ထင္တယ္။
မင္းဆုံးျဖတ္ပါ။ကဲ တို႔သြားမယ္"
ယူနာထြက္သြားပင္မယ့္ေဂ်ာင္ကုထိုင္လ်က္သာက်န္ေနခဲ့ရသည္။ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
သူမသိပါ၊ကိုကိုနဲ႔မခြဲႏိုင္၊ဟင့္အင္းကိုကိုမ႐ွိရင္
သူေသသြားႏိုင္တယ္၊ဒါပင္မယ့္ကိုကိုက။
ေခါင္းအတြင္း႐ွိအေတြးမ်ားကသူ႕ကိုႏွိပ္စက္သည္။မ်က္ႏွာကိုသာလက္ျဖင္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း
ပြတ္ခ်လိုက္ရေတာ့သည္။
"ဟိတ္
ေဂ်ာင္ကု တြယ္တာမေနစမ္းပါနဲ႔ကြာ၊လႊတ္ခ်
လိုက္ၿပီလို႔စဥ္းစားရင္မ'ဆီကိုလာခဲ့ေပါ့"
ေနာက္ကေနထြက္ေပၚလာေသာအသံႏွင့္
မ်က္စိေ႐ွ႕ေရာက္လာေသာ
ႏိုင္ငံျခားသူေလးဟန္နီ၊
ဟန္နီကေဂ်ာင္ကုရဲ႕အဆက္ေတြထဲကတစ္ေယာက္ပင္၊
အခ်ိန္အၾကာႀကီးတြဲခဲ့သူလည္းျဖစ္သည့္အျပင္ဟန္နီကေဂ်ာင္ကုရဲ႕ေငြတြင္းတစ္တြင္း၊
ဟန္နီကသူ႕မ်က္ရည္မ်ားကို
ပြတ္သက္ေပးကာ
"ေမာင္
မ ကေမာင့္ကိုခ်မ္းသာမႈေပးႏိုင္တယ္၊
ဒီေတာ့ေမာင္အကူအညီလိုရင္ မ ကိုေျပာ"
ထြက္ခြာသြားေသာေက်ာျပင္က်ယ္အား
ခိုလႈံဖို႔ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ေနာက္တြင္
ေဂ်ာင္ကုေနာင္တအႀကီးအက်ယ္ရခဲ့သည္။
ဟန္နီက
သူ႕ကိုပိတ္ေလွာင္ခဲ့ကာကိုကိုနဲ႔ေတာင္ေပးမေတြ႕ေတာ့ေပ၊
အမွားႀကီးမွားခဲ့သည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့
ေဂ်ာင္ကုအမွန္တရားတစ္ခုအားသိ႐ွိခဲ့သည္။
လီယူနာ၏
ေျပာစကားမ်ားသည္အလိမ္အညာႀကီးသက္သက္သာ၊
သူမ၏အက်ိဳးအတြက္ေဂ်ာင္ကုကိုအသုံးခ်ခဲ့တာ။
အမွန္တရားေတြအားျပန္သိ႐ွိခဲ့ေတာ့
လီယုနာက
ကင္အိမ္ေတာ္တြင္ခိုးယူသုံးစြဲမႈေတြေၾကာင့္
ေထာင္၃ႏွစ္က်ခဲ့သည္။
ဟန္နီ႔လက္ထဲကထြက္ခြင့္ရဖို႔ၾကံရာတြင္
ကိုကိုက
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အားဖမ္းေခၚလာခဲ့သည္။
အထင္လြဲခဲ့ေသာကိုကိုကသူ႕ကိုပါမညႇာခဲ့ေပ။
ကိုကိုကသူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္တာကိုသိခဲ့သည္။
ကိုကို႔ကိုေဂ်ာင္ကုသိပ္ခ်စ္သည္။
မုန္းရဲ႕
ကုကုေျပာျပတဲ့အေၾကာင္းေလးပါေနာ္ ဟီးးးးးး🐰