Hannah's POV:
"Ohh! Grabe, sarap mag-unat." Sabi ni Bellamy habang gumigiling pa.
"Kakain pa ba kayo mamaya? Or diretso tulog na? Antok na kasi ako." I asked them habang naglalakad papunta sa van na inarkila namin.
"Tulog na siguro, busog pa rin ako eh." Jessie said na sinang-ayunan nung tatlo.
I just nodded at them. Pagpasok namin sa van ay agaran akong pumikit.
It's 5pm now and I think gabi na rin kami makakabalik sa resort.
Actually 2-3 hours kasi ang byahe pabalik sa sa resort na tinuluyan namin, kaya matutulog muna ako.
Nagising ako sa vibrate ng cellphone ko. Napapapikit pa ako habang kinukuha yung phone marahil inaantok pa rin ako.
I didn't even glance at the caller and just answered it.
"H-hello?" I asked.
[Did I bothered your sleep?] Tanong nito sakin.
"Yeah. What do you want, Maxcielle?" I asked.
I heard him sniffed before saying something.
[I've got the info. I'll send it to you via e-mail.] He said na nagpamulat ng mata ko.
"Don't send it to me, I'll go there next week." I said to him.
[Huh? Why next week?] He asked again.
"I'm in Palawan with my friends right now." I answered him.
[So, you're really coming back?] He asked again.
"Ofcourse asshole. After I get what I want, I'm going to quit for life." Walang ganang sagot ko sa kan'ya.
Tinignan ko naman ang mga kaibigan ko. They're also sleeping peacefully, glad that I'm at the backseat of the van. Atleast they can't hear what I'm saying.
[Edi ako na magiging Boss dito?] Tanong niya na naman kaya napa-face palm na lang ako.
"Duh! Sino pa ba? Ikaw lang naman ang kadugo ko na mapagkakatiwalaan." I answered to him.
I heard him sight again.
[Fine, I'll wait you then. Bye!] He said and ended the call.
Sakto naman na nandito na kami sa resort kaya naman ginising ko na ang apat.
Nung magising na sila ay pumunta agad kami sa kan'ya-kan'yang kwarto.
This day is so tiring but I manage to take half bath before sleeping.
"I really don't want to get married." I said before falling to deep sleep.
______________
I woke up at 7am. Sa sobrang sakit ng katawan ko ay parang ayaw ko pang bumangon sa pagkakahiga.
Kahit mahigit sa walong oras ang tulog ko, feeling ko kulang pa rin.
Ano bang nangyari kahapon at pagod na pagod ako?
Pipikit ko na sana ang mata ko nung biglang may kumatok sa pintuan.
Dahan-dahan naman akong tumayo dahil hindi ko talaga keri ang sakit ng likuran ko. Kailangan ko atang magpa-massage.
Pagbukas ko ng pinto ay tumambad sa akin ang apat kong kaibigan na bihis na bihis.
"Sa'n punta niyo?" I asked them while my forehead is creasing.
"Huy! Nakalimutan mo ba? Mag-gagala tayo today!!!" Masayang saad ni Jessie.
"May sinabi ka ba kahapon?" Tanong ko ulit.
"Duh! Automatic na 'yon, kaya nga tayo nagpunta rito ay para gumala eh." Sabi pa nito saka ako hinila ulit papasok ng kwarto.
Napa-daing naman ako na ikinatigil nila.
"Are you alright?" Paulo asked.
I just nodded at him.
"Pretending ka pa! Obvious naman na hindi." Singhal sakin ni Mama Mary.
Charizz! Baka mabatukan ulit ako sa pinagsasasabi ko.
Sibukan ulit akong hilahin ni Jessie kaya naman pinigilan ko ang pag-daing kahit makirot ang likod ko.
"HAHAHAHA! Mukha kang natatae sa itsura mo, Hannah." Tawa ni Bellamy kaya agad ko siyang binatukan.
"Huwag mo 'kong asarin baka makalimutan kong kaibigan kita." Sabi ko rito saka inirapan.
Agad naman itong tumikhim pero nandoon pa rin ang nakaka-lokong ngiti nito.
"Bakit ka ba duma-daing? Anong masakit sa'yo?" Jessie asked and scanning my whole body.
Pag-dating niya sa likuran ko ay bahagya niyang itinaas ang laylayan nito.
"Oh my gosh! What happened to you?!" Takang tanong niya habang inuusisa pa ang likuran ko.
"What?" I asked her.
"Damn! You have bruised on your back." Paulo said na ikinataka ko.
I have bruise? But what happened? I didn't remember where I get that.
"Jusko! Dadalin ka namin sa hospital." Tarantang sabi ni Mary.
"H-ha? Siraulo ka ba? Pasa lang 'to, bakit dadalhin pa ako sa hospital?" Takang tanong ko.
"To examine your back. Hindi maganda ang pagkakapasa nito." Jessie answered.
"It's fine, I just need rest or massage. I guess?" Hindi siguradong sagot ko.
Napa-ngiwi naman ako ng sumakit ang likuran ko.
"Okay pala ha." Tatawa-tawang sabi ni Bellamy sa akin.
I just cursed under my breath when Paulo reached out the wheelchair and make me sit there.
"Tang'na mukha akong baldado sa wheelchair na 'to ha!" Singhal ko sa kanila na tinawanan lang.
"Let's go to the hospital." Mary exclaimed at nagpa-unang lumakad palabas.
Sumunod naman kami sa kan'ya. Jessie is the one who's pushing the wheelchair, kasunod niya naman ang dalawa sa likuran.
Nung makapasok na kami sa elevator ay medyo nahilo pa ako.
Sanay naman ako, pero kapag may iniinda ako nakakahilo talaga.
Nung makalabas kami ng resort ay tinawagan nila yung driver na sinakyan namin kahapon.
Inalalayan muna nila akong makaupo bago sila nagsi-pasok sa loob.
Wala pang 20 minutes ay nandito na kami.
Si Paulo at Bellamy ang kumausap sa nurse at kaming tatlong babae naman ay nakaupo rito sa waiting sheds.
Di naman katagalan nung pumasok kami sa isang kwarto kasama ang isang nurse para makausap yung doctor.
"Dr. Acosta, here's the patient." The nurse said to the doctor.
Nakatalikod ito sa amin at tila may hinahalungkat ngunit nung marinig niyang magsalita yung nurse ay lumingon naman ito sa amin.
"AVREN?!" Gulat na tanong ko rito.
Para rin naman siyang nagulat pero kalauna'y ngumiti rin.
"Miss Hannah, ikaw pala." He said.
"OMG!! Hindi ba ikaw yung nag-ligtas samin sa party ni Mr. Laurent?!" Hindi makapaniwalang tanong ni Jessie.
Ngumiti siya ulit at dahan-dahang tumango.
"Wah! Doctor ka pala, ang galing!" Sabat naman ni Mary at parehas silang pumalakpak ni Jessie.
Tignan mo 'tong dalawang 'to parang abno amp.
"Wait, what are you doing here in Palawan? Akala ko nasa Manila ka?" Takang tanong ko rito.
Bumaling naman siya sakin agad. "Oh that.. well I've been on a mission and they said na rito sa Palawan madidistino." Paliwanag niya naman.
"Why are you here too?" Takang tanong niya rin sa akin.
"We're on a vacation and ito kasing si Hannah may pasa sa likod, medyo nagpanic kami kaya naisipan na lang siyang ipunta dito." Paliwanag ni Bellamy.
Napatango naman si Avren saka ako pinatayo para makita yung pasa sa likuran ko.
Inalalayan naman ako ni Jessie at Mary sa pagtayo yung dalawa naman ay naka-agapay sa may likuran.
Tinaas niya ang laylayan ng damit ko saka sinuri yung pasa sa aking likod.
"Hm.. it's not that severe condition but kailangan mo pa rin ma-x-ray para maka-sigurado na walang fracture." He said tinanguan ko naman ang sinabi niya.
Tinanong niya pa ako tungkol sa nararamdaman ko sa likuran at kung bakit ako nagkapasa.
I answered him I don't know, hindi ko rin talaga alam kung bakit ako nagkapasa sa likuran.
Habang nagtatanong siya ay biglang kumatok at dahan-dahang binuksan ang pintuan.
"Dr. Acosta, the x-ray is ready." The nurse said at lumabas ulit.
Tumayo si Avren kaya naman napa-tayo rin ang mga kaibigan ko, ako naman ay nakaupo pa rin sa wheelchair.
"We're now going there to examine her, its not taking so long kaya paniguradong maya-maya lang ay nasa akin na Ang result." Paliwanag niya bago lumabas ng pinto.
Sumunod naman kami sa kan'ya at si Bellamy naman ang nagtutulak ng wheelchair.
Time passed by. Natapos na rin akong ma-x-ray at inaantay na lang namin yung result.
"Nagugutom ako!" Nakasimangot na sabi ni Jessie.
"Me too." Sabay namang sabi ni Mary at Paulo.
"Hindi kasi tayo nakapag-breakfast." Singit ni Bellamy.
"There's a restaurant near here, actually walking distance lang rin. You can eat there while waiting for the result." Sabat ni Avren na sinang-ayunan nung apat.
"P'wede bang dito kami kumain, Doc?" Jessie asked.
"Sure, it's fine." He said and smile.
Pagkasabi naman non ni Avren ay tinanong nila ako kung anong gusto kong kainin.
I asked them to buy me a salmon and cauliflower rice.
Tinanong rin nila si Avren but he just shake he's head.
Nagpaalam na sila at lumabas ng room kaya naiwan ako saka si Avren.
"How's your feeling for today, Miss Hannah?" He formally asked and took off his phone.
"I'm fine, I guess?" Hindi siguradong sagot ko sa kan'ya.
Narinig ko naman ang mahinang tawa niya kaya kumunot ang noo ko.
"I'm sorry, it's just this fucker text something." He apologize.
"And who's that fucker?" I curiously asked.
"It's Alm." He answered still smiling while typing.
Wews! Sanaol na lang talaga.
"Are you and Alm.. you know.. couple?" I asked him again.
He looked at me and smiled.
"He's actually my husband." He said, pinakita niya pa ang singsing kaliwang kamay niya.
Wow!
"Really? When did you both married?" I asked.
"Hm.. last 2 years." He answered.
Napa-mura naman ako kaya tumawa siya ng malakas.
"Sana all." I said out of nowhere na lalong ikinatawa niya.
"Don't worry, ikaw naman ang susunod na ikakasal eh." He said na nagpatahimik sa akin.
Natahimik rin siya sa sinabi niya.
"H-how did you know?" Takang tanong ko sa kan'ya.
Alam ko ay ako, family ko, mga kaibigan ko at yung taong papakasalan ko lang ang may alam?
Why does Avren knows this?
"Um.. didn't you know? Kalat sa socmed yung marriage mo." He said.
What the fuck. "Are you serious?" I asked him again.
He nodded at me na siyang ikina-tampal ng kamay ko sa noo ko.
Para maka-sigurado ay tinignan ko ang IG and for my surprised si Dad pa mismo ang nag post.
"Gago! Bakit pi-nost ni Dad 'to?!" Gulat na tanong ko at bigla pang napa-tayo dahilan para mapangiwi ang mukha ko.
Nataranta naman si Avren kaya tinulungan niya akong makaupo ulit.
"Easy lang Miss Hannah." He said pagkaupo ko sa wheelchair.
Ilang minuto kong pinoproblema ang post na 'yun nung biglang dumating yung apat.
"Let's eat naaa!" Masiglang sabi pa ni Jessie.
Ako naman ay nakasimangot na kinuha yung pagkaing binibigay ni Paulo sa akin.
"Kasi naman eh!" Wala sa sariling saad ko kaya napatingin na sila sa akin.
"What's your problem ba girl?" Takang tanong ni Mary.
"Check your IG." Maikling sabi ko at walang ganang sumubo ng kinakain ko.
Kinuha naman nila yung kan'ya kan'yang phone nila at pumuntang IG.
"WAH!! SERYOSO NA TALAGA SI TITO!" Sigaw ni Jessie na ikinatakip ko ng tenga.
Tang'na parang Marites lang sa sobrang lakas ng boses eh!
"Calm down, Jessie." Paulo said in a serious tone.
Natahimik naman si Jessie, pero nandoon pa rin sa labi ng ang kagalakan.
Sheyt! 'Wag kang gan'yan ka-saya hindi naman ikaw yung ikakasal.
Walang ganang tinapos ko ang pagkain ko at siya ring labas nung result.
"Sa nakikita ko ay wala namang fracture ang likod mo. Maaaring tumama ka sa bagay na hindi mo na lang ininda or may naipit na ugat which causing to have a bruise." Paliwanag niya pa sa amin.
Napapatango na lang ako sa mga sinasabi niya.
"Also you need a medicine para mawala yung kirot nito. I suggest you to have a back massage para maibsan rin ang sakit at pamamaga." Sabi niya ulit.
Sila Paulo na ang kumausap kay Avren. Hindi ko na inalam ang tinanong nila dahil inaantok pa rin ako at gusto ko ring magpamasahe.
"Bye, Avren." Sabi ko sa kan'ya, nagpaalam na rin ang mga kaibigan ko.
"Have a safe trip, Miss Hannah." Sabi nito.
Tuluyan naman kaming lumabas ng hospital at inaantay yung rented van namin.
"Saan na tayo pupunta?" I asked them.
"Sa resort. You need rest." Seyosong sabi ni Paulo.
"Diba sabi niyo kanina aalis tayo? Saka okay lang naman ako, medyo makirot lang." I innocently said.
Pinitik naman ni Mary ang noo ko.
"Huwag kang makulit! Magpapamasahe rin kami." Sabi niya kaya napa 'ahh' na lang ako.
Nung makarating ang van ay agad nila akong inalalayan sa pagpasok. Pinag-gigitnaan pa ako nung dalawang babae. The van drove to the resort, nung makarating kami ay agaran kaming bumaba.
Si Bellamy ang nagpa-reserve for body massage. Dito rin kasi sa hotel 'yon at konting lakad lang mula sa ground floor ay makakarating ka na.
Nung naka-ayos na ang mga hihigaan ay agad kaming pumasok.
They said what's my condition kaya naman yung medyo katandaan na babae ang pumunta sa gawi ko.
"Ako po ang magaasikaso sa inyo ma'am. Flora po ang aking ngalan." She said in a respectful way.
Napa-ngiti naman ako sa kan'ya dahilan rin ng pag-ngiti nito.
"Nay Flora, may pasa po kasi ako sa likod baka raw po naipitan ng ugat. Masakit po siya pag nadidiinan kaya pwede po bang dahan dahanin ninyo?" I asked her.
"Opo ma'am, sanay na rin po ako sa mga gan'yan kaya wala po kayong dapat ipagalala." Sabi niya ulit na tinanguan ko.
Tinanggal ko ang t-shirt ko at bra. Hindi ko na tinanggal ang pang ibaba dahil likod ko lang naman ang hihilutin.
Nung makaayos na ako sa aking pagkakadapa ay kumuha na si Nay Flora ng oil para ilagay sa aking likod.
Pagdampi pa lang ng kamay niya ay napakagaan na kaya hindi ko maiwasang antukin.
Sa parte ng aking pasa ay hindi ganun kasakit ang pag hilot niya na siyang ikinatuwa ko.
Ramdam ko rin na nawawala na ang kirot at hindi na katulad kanina.
Namalayan ko na lang na tapos na nung mahinang tinapik ako sa balikat.
Nagpa-salamat muna ako at binigyan siya ng tip dahil maganda naman ang service niya.
Nagpa-salamat rin siya sa akin bago ako umalis sa kwarto. Hindi na rin siya makirot habang lumalakad ako.
Pag-labas ko ay wala pa ang apat at paniguradong tulog na 'yon sa pagpapamasahe.
Pumunta akong elevator at pinindot ang floor namin. Segundo lang ay nakarating agad ako.
Pagpasok ko ng kwarto ay agad akong nahiga. Kinuha ko rin sa side table yung phone ko.
I chatted them na nasa room na ako at inaantok na dahil sa massage kanina.
Hindi ko nakita ang reply nila marahil hindi pa sila tapos kaya naman tinabi ko ulit ito at unti-unting pumikit.
_________________
Someone's POV,
"How's her condition?" I asked on the phone call.
[She's now okay and just need a rest, boss.] Sagot mula sa kabilang linya.
Napabuntong-hininga naman ako.
"Keep your eyes on her until she gets home safe. I'll ended the call." I said and ended the call.
What did you do to have a big bruise like that, mi amor?
_________________
Chapter 16 done!
Hopefully hindi ako tamarin sa pag update. Dati kasi tamad na tamad ako pero ang dami kong other stories and plot's sa isip ko HAHAHAHA.
Good day ebribadi! Have a great and pleasing day!
Enjoy reading..
-lovelots : )