အပိုင်း (87)
သူမရှေ့မှ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးကြင်နာပြနေတဲ့ နှစ်ယောက်ရောဒယ်ဒီရဲ့ မေတ္တာစိတ်ပြည့်နေတဲ့ မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ ရှောင်ကျန့် ကိုကြည့်ပေးနေတာတွေက သူမရင်ထဲကိုတော်တော်နာကျင်မိတယ်... ရှောင်ကျန့်ရဲ့နေရာမှာ သူမသာဆိုရင် အရမ်းကြည် နူးမိမှာ အခုတော့....
"နင့်ကောင်းကောင်းပျော်ထားလိုက်ရှောင်ကျန့် မရဘူးတဲ့ မေတ္တာတွေနဲ့ စည်းစိမ်းတွေ ကို နင်ခံစားထားလိုက်... Yibo နင်ပြောသလိုပဲ ရှောင်ကျန့်ကိုပျော်ရွှင်အောင် ထားနိုင်ပါမလားဆိုတာ နင့်သူကို ကာကွယ်နိုင်ရဲ့လားဆိုတာ ငါစောင့်
ကြည့်နေမယ်... ရှောင်ကျန့် နင့်က ငါ့ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေအကုန် လုံးကို ယူထားတဲ့ အတွက် နင့်ကို ဘယ်တော့မှ မပျော်ရွှင်စေရဘူး... ငါကနင့်ရဲ့ ဘဝကို ပျက်စီးအောင် ဖျက်စီးပစ်မယ်... သူမနာကျင်တာတွေကို တစ်ချက်တောင်နှစ်သိမ့်မပေးပဲ နေရက်တဲ့ဒယ်ဒီကိုလည်း ပြန်ခံစားစေရမယ်.... "
သူမစိတ်ထဲမှာ ကျိန်းဝါးပြီးတော့ ဒေါသမျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်ပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်.... အခုလောလောဆယ် သူ မဒေါသတွေကြောင့် ဘာလုပ်မိမလဲမသိဘူး... ကျန်းထိုက်လျာအပြင်ကိုထွက်လာတော့တယ်... လင်လုံမေကတော့ သ မီးဖြစ်သူ ကျန်းထိုက်လျာထွက်သွားတာ မြင်တော့ ရဲတွေကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို ရုန်းပြီးတော့ နောက်ကနေ ပြေးလိုက်သွားပြီး....
"သမီးကျန်းထိုက်လျာ.... သမီးရေ မာမီကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါနော်....မာမီကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ...မာမီမှားခဲ့တာကို တောင်းပန်းပါတယ်.... အားလုံးသမီးအတွက်ကြီးပဲ မာမီလုပ်ခဲတာပါ...."
ကျန်းထိုက်လျာက သူမစကားကို မကြားသလို တစ်ချက်တောင်လှည့်မကြည့်တာကြောင့် မှီလို့မှီခင်ဖြစ်နေတာကြောင့် လက်ကလေးကို ဆွဲလိုက်တော့....
"ကျွန်မအသားကို မထိနဲ့.... လွှတ်ပေးနော်..."
သူမပြောနေတာတောင် မလွှတ်ပေးပဲ အတင်းလိုက်ဆွဲနေတာကြောင့် ဒေါသတွေပိုဖြစ်လာမိတာကြောင့်....
"ကဲဟယ်.... လာမရှုပ်နဲ့.... ရှင်နဲ့ မပတ်သတ်စေချင်ဘူး... ကျွန်မအသားကို လာမထိနဲ့ "
ပြောပြီးတော့ သူမတွန်းလိုက်တော့မြေပေါ်ကို ကျသွားတဲ့ အမေဆိုတဲ့ မိန်းမကို နာနာကျဥ်ကျည်းကြည့်ပြီးတော့ထွက်လာလိုက်တော့တယ်... ကျန်းထိုက်လျာက ခြံရှေက ဖြတ်မောင်းသွားတဲ့ Taxiလေးပေါ် တက်သွားလိုက်တယ်... ကျန်းထိုက်လျာတို့ထွက်သွားတော့ Wang အိမ်တော်မှ ဆက်ပြီးမနေချင်တော့တာကြောင့် ကျင်းလန်ဖုံးကနောက်က လိုက် ထွက်လိုက်လာတာကြောင် ကျန်းထိုက်လျာနဲ့ သူမိခင်ဖြစ်ပျက်နေတာကိုကြည့်ပြီးတော့ သူမ မျက်နှာကို ရှုပ်မဲ့နေမိတယ်....
"တော်တော်အသဲမာတဲ့ မိန်းမပဲ သူအမေအရင်းကို ဆက်ဆံပုံက တကယ်မလွယ်ဘူး... သူကို သူအမေက ကောင်းကောင်းထားတဲ့ အရာကို ကျန်းထိုက်လျာ ကျေးဇူးသင်တင့်တယ်.... သူမအမေအဖေက သူမကို ထိုက်လျာလို့ မကြီးပြင်းစေခဲ့လို့ ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်... ဒါပေမဲ့ ကျန်းထိုက်လျာလို မိန်းက လေးနဲ့ သူမအမျိုးမတော်ချင်ဘူး... ဒယ်ဒီကို အဖြစ်မှန်တွေမေးရမည်သာ.... ဖြစ်နိုင်ရင် ကျန်းထိုက်လျားလို့ လူမျိုးနဲ့ တစ်လေထဲတောင်အတူတူ မရှုချင်ဘူး... သူမတွေးနေစဥ်မှာပဲ ခြံထဲကို နောက်ဆုံးပေါ် ကားအဖြူလေးတစ်စီးဝင်လာတာကိုတွေ့လိုက်မိတာကြောင့် စိတ်ဝင်တစား ကားထဲကို ကြည့်လိုက်မိတော့တယ်... ဟင်... ဒါကရှောင်ကျန့်အမေမဟုတ်လား ရှောင်ကျန့်အမေကသေသွားပြီးမဟုတ်လား... ဘယ်လိုလုပ်ပြန်ရှင်လာတာလဲ... ဒါဆိုရင်တော့ ဒယ်ဒီအတွက်အခြေ အနေမကောင်းနိုင်တော့ပေ... "
ကျင်လန်ဖုန်း သူမ ဒယ်ဒီမျက်နှာကို ပြေးမြင်မိရင်း မျက်နှာလေးဖြူဖျော့သွားတော့တယ်... သူမ ဒီအကြောင်းကို ဒယ်ဒီကို အမြန်သွားပြီးတော့ ပြောရမယ်... ဒါမှ ဒယ်ဒီတို့ လွတ်မြှောက်ဖို့ နည်းလမ်းအမြန်ရှာလို့ရမယ်လေ.... သူမသူများတွေကို ကြည့်ပြီးတော့ မကဲ့ရဲ့နိုင်တော့ပေ.... ကိုယ်အပူကို ကိုယ်သာသိတာကြောင့် သူမဘဝလည်း ကျန်းထိုက်လျာလိုမဖြစ်ချင်ပေ.... အခုလောလောဆယ် ဒယ်ဒီဆီသွားရန်သာ စိတ်ရောက်နေတော့တယ်.... ကျန်းထိုက်လျာကတော့ စိတ်ထဲမှာ ဒေါသတွေထွက်လျက်ရှိနေတော့တယ်.... သူမ အမေဆိုတဲ့ မိန်းမကြီးကို အရမ်းမုန်းတယ်... အရာအားလုံး သူအမေကြောင့် ဆုံးရှုံးရတာ တစ်ခါတည်းမပေါ်အောင် နောက် ကြောင်းမရှင်းခဲ့ဘူး တစ်ကယ်မှာတစ်ခါတည်းသတ်ပြစ်လိုက် ရမှာကို အခုတော့သူမဘဝပျက်ပြီလေ... ဒါတွေအားလုံးက ရှောင်ကျန့်နဲ့လည်း ဆိုင်တယ်... အရင်က သူမတို့ကို မော့ကြည့်ဖို့မပြော အနားတောင်လာခွင့်မရှိတဲ့သူက အခုတော့ သူမရဲ့အရာအားလုံးအပြင် ဒယ်ဒီရော အကုန်းလုံးရှောင်ကျန့်ဆီကို ရောက်နေကြပြီ သူမမှာ ဘာဆိုဘာမှ မရှိတော့ဘူး... သူမ ကျန်းအိမ်တော်ကို ပြန်လာပြီးတော့ အခန်းထဲမှာ ပစ္စည်းတွေကို စိတ်ရှိတိုင်း ဒေါသတကြီးပေါက်ကွဲနေမိတော့တယ်.... ဒေါသတွေမောဟတွေကြောင့် သူမ ရင်တွေပူလောင်နေတာကြောင့်.... ဘယ်သူမျက်နှာကိုမှ မကြည့်နိုင်တော့ပေ...
"အား... မုန်းတယ် ရှောင်ကျန့် နင့်ကိုအရမ်းမုန်းတယ်ရှောင်ကျန့် နင့်ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ဘယ်တော့မှ မနေရဘူး... နင့်ဘဝ ပျက်စီးပြီး နင့်ကိုချစ်တဲ့သူတွေ တစ်ယောက်မကျန် နင်ကို မုန်းသွားအောင်လုပ်ပစ်မယ်....ဟား....ဟား... နင့်ကို ကျိန်းဆိုတယ်ရှောင်ကျန့်..."
ကျန်းထိုက်လျာတစ်ယောက် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာကောင်းလောက်အောင် အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေတော့တယ်... တစ်ဖက်ခြမ်းမှာ ကျန်းထိုက်လျာတစ်ယောက်ကမ္ဘာပျက်နေပေမဲ့...
-----------------------------------------------------------
Yiboကတော့ ပျော်ရွှင်နေတဲ့ ယုန်လေးကိုကြည့်ပြီးတော့ သူပါပျော်နေမိတော့တယ်.... ယုန်လေးရဲ့ အပြုံးလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာကတိတစ်ခုကို တိုးတိုးလေးပေးမိတယ်..... သူကလေးဘဝမှာ အမြဲငိုနေခဲ့ရပြီးပြီ အခုကစပြီး သူရဲ့ ချစ်စဖွယ်ယုန်လေးကို မျက်ရည်ဆိုတာ ဘာမှန်းမသိအောင် လုပ်ပေးမည်... မျက်ရည်ကျရင် တောင် ပျော်လို့ကျတဲ့ မျက်ရည်ပဲ ဖြစ်စေရမယ်လို့ပေါ့လေ.... Yibo အိမ်ရှေ့ဆီ ကားသံကြားတာကြောင့် ယုန်လေးမျက်နှာလေးကို လှမ်းကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်တော့တယ်... ပြီးတော့ စိတ်ရှည်ပြီး အလိုလိုက်တဲ့ အ ပြုံးတွေနဲ့ ကြည့်ပြီးတော့....
"ရှောင်ကျန့် ကျွန်တော် လူတစ်ယောက်ကို ခေါ်ထားတယ်သိလား...သူဘယ်သူလို့ထင်လဲ ခင်ဗျားလေးကို ပျော်ရွှင်စေမဲ့သူလေ..."
Yiboစကားကြောင့် ဘယ်သူလဲဆိုပြီး အံသြနေပြီး စဥ်းစားနေတဲ့ ပုံစံလေးက ချစ်စရာလေးကောင်းလွန်တာကြောင့် အသဲတရားရားဖြစ်စေတဲ့ယုန်လေးရဲ့ နှာခေါင်းလေးကို မနာအောက် ဖွဖွလေး လက်ကလေးနဲ့ ဆွဲလိုက်ပြီး ရယ်လိုက်မိတယ်... ရှောင်ကျန့်ကတော့ အပြင်ဖက်က ဝင်လာတဲ့သူကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့.... သူမျက်လုံးကို သူမယုံကြည့်သလို ပွတ်မလို့လုပ်နေတဲ့ ယုန်လေးရဲ့ လက်တွေကို Yiboအမြန် ဖမ်းဆွဲထားလိုက်ပြီးတော့.....
"မပွတ်နဲ့လေ မျက်လုံးတွေနာကုန်လိမ့်မယ်.... အဲ့ဒါအမှန်ပဲ... အိမ်မက်မဟုတ်ဘူး... မျက်လုံးကို လက်နဲ့ မပွတ်ရဘူးသိလား..."
သူပြောတာကို မကြားတဲ့အပြင် ယုန်လေးရဲ့ စိတ်တွေက...
"မား.... Yibo မားသတိရလာတာလားဟင် ပျော်လိုက်တာ Yiboဘာလို့မပြောတာလဲဟင်.... ငါ့ဘဝမှာ ဒီနေ့လောက်ပျော်ရွှင်ရတဲ့ နေ့မရှိတော့ဘူး.... မားမား..."
သူကိုပြောရင်နဲ့ သူဘာသာဖြေရင်း အရမ်းကိုပျော်ရွှင်နေတာကို ပြောပြစရာမလိုလောက်အောင် သိသာနေတဲ့ ယုန်လေးပါတည်း... ကလေးတစ်ယောက်လို သူမားဆီ လက်ကလေးဆန့်တန့်းပြီး ပြေးသွားတဲ့ ရှောင်ကျန့်ကြောင့် Yiboပြုံးနေမိတယ်... တကယ်ကလေးမှကလေး သူကလေးကို ငေးကြည့်နေမိတော့တယ်....
"မား... မားသားကို မှတ်မိသေးရဲ့လား...နေကောင်းရဲလား... ဘယ်နေရာက နာနေသေးလဲ... နာနေရင် ကျန်ကျန့်ကိုပြောနော်..."
ရှောင်ကျန့်မေးနေပေမဲ့ မားကမသိတဲ့ပုံစံနဲ့ ကြည့်နေတာကြောင့် သူYiboကို လှမ်းကြည့်ရင်းနဲ့...
"Yiboမားက အတိတ်မေ့သွားတာထင်တယ် ငါကိုတောင် မမှတ်မိဘူး စကားတောင်မပြောဖူး...ဟင့်ဟင့်..."
သူမားကို ကြည့်ပြီး ဝမ်းနည်းလာတာကြောင့် ငိုမိတော့မှ....
"အမလေး... ကလေးရယ် မားကစတာပါ... မငိုနဲ့တော့နော် ဒီလောက်လေးစတာကို ငိုနေရလား.... မရှက်ဘူးလား...မားလည်း သားကိုလွမ်းနေခဲ့တာပါ... သားတစ်ယောက်တည်းအကြားကြီး နေခဲ့ရလို့ မားကတောင် တောင်ပန်းရမှာပါ...."
ရှောင်ကျန့်က သူကိုမျက်ရည်လေးတွေ သုတ်ပေးရင်းပြောလာတဲ့ မားကြောင့် သူမားကိုတင်းကြပ်အောင်ဖက်လိုက်မိတယ်... ခေါင်းလေးကို မားရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ပြီး မားရဲ့နွေးထွေးတဲ့ ရင်ခွင်ငွေ့ကိုခံစားရင်းနဲ့.....
"ကျန်ကျန့်လည်းမားကို အရမ်းလွမ်းနေတာ... မား ကျန်ကျန့်တစ်ယောက်တည်းကို နောက်ထပ်ထပ်ပြီးမထားခဲ့ပါနဲ့နော်.... သားမားနဲ့ မခွဲနိုင်လို့ပါနော်..."
ကလေးတစ်ယောက်လို တတွတ်တွတ်နဲ့ မိခင်ဖြစ်သူကို ချွဲ
နေတဲ့သူသားလေး ပျော်နေတာကို ကြည့်ပြီး ကျန်းသခင်ကြီးလည်း ပျော်နေမိတော့တယ်.... သူလည်းရှောင်ကျန့်အမေဖြစ်တဲ့ ကျောက်ချင်စစ်ဆီသွားလိုက်ပြီးတော့....
"သား.... သားရဲ့ မားကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်ဦးလေး အခုမှ နေကောင်းခါစဆိုတော့ မတ်တပ်အကြားကြီးရပ်နေရတာ ပင်ပန်းနေလိမ့်မယ်... "
ကျန်းသခင်ကြီး သတိပေးစကားကြောင့်...
"ဟုတ်သား.... မားသားမေ့သွားတယ်လာမား သားကိုတွဲ ပြီးလျှောက်နော်..... "
သူမဘေးနားမှာ လူကြီးလေးလိုပြုမူနေတဲ့ ကလေးငယ်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်မိတယ်.... ဘယ်လောက်ပဲ ရင့်ကျက်တယ်ပြောပြော ကျန်ကျန့်လေးရဲ့ အမူအယာလေးတွေကတော့ ကလေးအတိုင်းပဲ ဖြစ်သည်.... သူတွဲနေတာကိုရယ်နေတဲ့ မားကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေး ဆူမိတယ်... ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း သူကိုကြည့်နေတာကြောင့်လည်း ပါတယ်.... စိတ်ဆိုးလိုက်တာ မသိရင် သူကလေးကျနေတာပဲ... ရှောင်ကျန့်စိတ်ထဲကတွေးရင်းနဲ့ မားကိုထိုင်ခိုင်းလိုက်တော့ ဒယ်ဒီက...
"ရှောင်ကတော် ကျွန်တော်က ချင်ကျစ်ရဲ့ ခင်ပွန်းပါ အခုမှမိတ်ဆက်တာ အရမ်းနောက်ကျနေတယ်ဆိုပေမဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့သားလေးကို စောင့်ရှောက်ပေးထားတဲ့ အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်... ဒီကျေးဇူးကို ဘယ်လိုကျေးဇူးတင်ရမလဲမသိတော့ဘူး...."
သူမ သားအတွက်ဝမ်းသာပါတယ် ဒါပေမဲ့ သားလေးကို သူမ မခွဲနိုင်ဘူးလေ.... ဒါပေမဲ့သားပျော်ရင်တော့သူမကျေနပ်ပါတယ်လေ... ကျန်းသခင်ကြီးက သူစကားကြောင့် ရှောင်က တော်မျက်နှာပျက်သွားတာကို ရိပ်မိတာကြောင့် ပျာပျာ... သ လဲဖြင့်......
"ကျွန်တော်ပြောတာက သားလေးနဲ့ ခွဲမလိုမဟုတ်ပါဘူး.... ဒီအတိုင်းကျေးဇူးတင်တာပါ.... "
အခုမှ မျက်နှာပြန်ကြည်လင်လာတဲ့ ရှောင်သခင်မတစ်ဖြစ် ကျောက်ချင်စစ်က...
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်... ကျွန်မမှာက ဒီကလေးတစ်ယောက် တည်းရှိတာကြောင့် ကလေးကို မခွဲသွားဘူးလို့ကြားရတာကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်... ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး ဒီသားလေး ကျန်ကျန့်လေးကြောင့် ကျွန်မဘဝ အထီးကျနနေတာပါ... ကျွန်မက ကျေးဇူးတင်ရမှာပါ...."
ကျန်းသခင်ကြီးကို စကားပြောရင်းနဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို သူမပေါင်ပေါ်ခေါင်းလေးတင်ပြီး အိပ်နေတဲ့ကလေးငယ်ရဲ့
ခေါင်းလေးကိုပွတ်ပေးနေရင်း ဇိမ်ကျနေတဲ့ သူမကလေးငယ်ကိုကြည့်ပြီးတော့ ကျန်းသခင်ကြီးအား....
"အခုကျန်းသခင်ကြီးကို ပေးတဲ့ ဓာတ်ပုံတွေက ရှောင်ကျန့်လေး ငယ်ငယ်ကရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံလေးနဲ့ ပြီးတော့ကလေးကို မွေးပေးခဲ့တဲ့ သူနာပြုရဲ့ ပုံလေးပါ... ကျန်းသခင်ကြီးမယုံရင် သွားပြီး စုံစမ်းလို့ရအောင် ပေးထားတာပါ.... သူမကပဲ သားလေးကို ကျွန်မတို့ဆီခေါ်လာပေးတဲ့သူပေါ့...."
"ကျွန်တော် မစုံစမ်းတော့ပါဘူး... ရှောင်ကျန့်လေးကို ကျွန် တော်သားဆိုတာ အကျွမ်းမဲ့ ယုံကြည်တယ်..."
"ဒါကရှောင်ကျန့်လေးကို ဝတ်ပေးထားတဲ့ အဝတ်လေးပါ ကလေးအမေကိုယ်တိုင် ထိုးထားတာလို့တော့သိရပါတယ်..."
ကျန်းသခင်ကြီး သိုးမွေးအိင်္ကျီးလေးကို ကိုင်ပြီး မျက်ရည်ကျလာတော့တယ်.... အမှန်ပဲ သူမရဲ့လက်ရာဆိုတာမပြောပဲနဲ သိတယ်... ကျန်းသခင်ကြီးက သူကို အမြဲထိုးပေးနေကြလက် ရာလေးမို့ သူဇနီးထိုးထားမှန်း သူကြည့်တာကြောင့် အဝတ်လေးကို ကြည့်ပြီး မျက်ရည်ကျမိတယ်...
"ဒီအဝတ်လေးက ကျွန်တော်ဇနီးထိုးထားတာလေးပါ... သားလေးရှောင်ကျန့်က ကျွန်တော်သားဆိုတာ ယုံကြည်ပြီးသားဆိုတော့ သက်သေထပ်ပြစရာမလိုပါဘူး...."
ကျန်းသခင်ကြီးပြောတာကို နားထောင်ပြီး Yiboက ....
"ဒါပေမဲ့ ကျန်းသခင်ကြီး စိတ်ရှင်းသလို ကျွန်တော်ရဲ့ ယုန်လေးကို စိတ်ရှင်စေချင်တယ်... ကျွန်တော် DNAစစ်ဖို့ သူ ငယ်ချင်းဆရာဝန်တစ်ယောက်ကိုခေါ်ထားတယ်... ဒီထက်စိတ်ပိုရှင်းသွားအောင်ပေါ့လေ... ကျွန်တော်ယုန်လေးကို ထပ်ပြီး ဝမ်းမနည်းစေချင်လို့ပါ...."
သူ့စကားကြောင့် ရှောင်ကျန့်လေး မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ သူကိုမော့ကြည့်နေတာကြောင့် Yiboယုန်လေးဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးတော့ကျန်းသခင်ကြီးအား...
"အန်ကယ်ကျွန်တော်ပြောစရာရှိလို့ စာကြည့်ခန်းလေးကို ခဏလောက်လိုက်ခဲ့ပေးပါ..."
-----------------------------------------------------------
အချိန်ပေးပြီး ဖတ်ပေးတဲ့ reader တွေကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်.... စာအရေးအသား မကောင်းရင် စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်...
Zawgyi
အပိုင္း (87)
သူမေရွ႕မွ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးၾကင္နာျပေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ေရာဒယ္ဒီရဲ႕ ေမတၱာစိတ္ျပည့္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေလးေတြနဲ႕ ေရွာင္က်န့္ ကိုၾကည့္ေပးေနတာေတြက သူမရင္ထဲကိုေတာ္ေတာ္နာက်င္မိတယ္... ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေနရာမွာ သူမသာဆိုရင္ အရမ္းၾကည္ ႏူးမိမွာ အခုေတာ့....
"နင့္ေကာင္းေကာင္းေပ်ာ္ထားလိုက္ေရွာင္က်န့္ မရဘူးတဲ့ ေမတၱာေတြနဲ႕ စည္းစိမ္းေတြ ကို နင္ခံစားထားလိုက္... Yibo နင္ေျပာသလိုပဲ ေရွာင္က်န့္ကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ ထားနိုင္ပါမလားဆိုတာ နင့္သူကို ကာကြယ္နိုင္ရဲ႕လားဆိုတာ ငါေစာင့္
ၾကည့္ေနမယ္... ေရွာင္က်န့္ နင့္က ငါ့ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြအကုန္ လုံးကို ယူထားတဲ့ အတြက္ နင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာ္႐ႊင္ေစရဘူး... ငါကနင့္ရဲ႕ ဘဝကို ပ်က္စီးေအာင္ ဖ်က္စီးပစ္မယ္... သူမနာက်င္တာေတြကို တစ္ခ်က္ေတာင္ႏွစ္သိမ့္မေပးပဲ ေနရက္တဲ့ဒယ္ဒီကိုလည္း ျပန္ခံစားေစရမယ္.... "
သူမစိတ္ထဲမွာ က်ိန္းဝါးၿပီးေတာ့ ေဒါသမ်က္လုံးေတြနဲ႕ ၾကည့္ၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္.... အခုေလာေလာဆယ္ သူ မေဒါသေတြေၾကာင့္ ဘာလုပ္မိမလဲမသိဘူး... က်န္းထိုက္လ်ာအျပင္ကိုထြက္လာေတာ့တယ္... လင္လုံေမကေတာ့ သ မီးျဖစ္သူ က်န္းထိုက္လ်ာထြက္သြားတာ ျမင္ေတာ့ ရဲေတြကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို ႐ုန္းၿပီးေတာ့ ေနာက္ကေန ေျပးလိုက္သြားၿပီး....
"သမီးက်န္းထိုက္လ်ာ.... သမီးေရ မာမီကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္....မာမီကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ...မာမီမွားခဲ့တာကို ေတာင္းပန္းပါတယ္.... အားလုံးသမီးအတြက္ႀကီးပဲ မာမီလုပ္ခဲတာပါ...."
က်န္းထိုက္လ်ာက သူမစကားကို မၾကားသလို တစ္ခ်က္ေတာင္လွည့္မၾကည့္တာေၾကာင့္ မွီလို႔မွီခင္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လက္ကေလးကို ဆြဲလိုက္ေတာ့....
"ကြၽန္မအသားကို မထိနဲ႕.... လႊတ္ေပးေနာ္..."
သူမေျပာေနတာေတာင္ မလႊတ္ေပးပဲ အတင္းလိုက္ဆြဲေနတာေၾကာင့္ ေဒါသေတြပိုျဖစ္လာမိတာေၾကာင့္....
"ကဲဟယ္.... လာမရႈပ္နဲ႕.... ရွင္နဲ႕ မပတ္သတ္ေစခ်င္ဘူး... ကြၽန္မအသားကို လာမထိနဲ႕ "
ေျပာၿပီးေတာ့ သူမတြန္းလိုက္ေတာ့ေျမေပၚကို က်သြားတဲ့ အေမဆိုတဲ့ မိန္းမကို နာနာက်ဥ္က်ည္းၾကည့္ၿပီးေတာ့ထြက္လာလိုက္ေတာ့တယ္... က်န္းထိုက္လ်ာက ၿခံေရွက ျဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့ Taxiေလးေပၚ တက္သြားလိုက္တယ္... က်န္းထိုက္လ်ာတို႔ထြက္သြားေတာ့ Wang အိမ္ေတာ္မွ ဆက္ၿပီးမေနခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်င္းလန္ဖုံးကေနာက္က လိုက္ ထြက္လိုက္လာတာေၾကာင္ က်န္းထိုက္လ်ာနဲ႕ သူမိခင္ျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ သူမ မ်က္ႏွာကို ရႈပ္မဲ့ေနမိတယ္....
"ေတာ္ေတာ္အသဲမာတဲ့ မိန္းမပဲ သူအေမအရင္းကို ဆက္ဆံပုံက တကယ္မလြယ္ဘူး... သူကို သူအေမက ေကာင္းေကာင္းထားတဲ့ အရာကို က်န္းထိုက္လ်ာ ေက်းဇူးသင္တင့္တယ္.... သူမအေမအေဖက သူမကို ထိုက္လ်ာလို႔ မႀကီးျပင္းေစခဲ့လို႔ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္... ဒါေပမဲ့ က်န္းထိုက္လ်ာလို မိန္းက ေလးနဲ႕ သူမအမ်ိဳးမေတာ္ခ်င္ဘူး... ဒယ္ဒီကို အျဖစ္မွန္ေတြေမးရမည္သာ.... ျဖစ္နိုင္ရင္ က်န္းထိုက္လ်ားလို႔ လူမ်ိဳးနဲ႕ တစ္ေလထဲေတာင္အတူတူ မရႈခ်င္ဘူး... သူမေတြးေနစဥ္မွာပဲ ၿခံထဲကို ေနာက္ဆုံးေပၚ ကားအျဖဴေလးတစ္စီးဝင္လာတာကိုေတြ႕လိုက္မိတာေၾကာင့္ စိတ္ဝင္တစား ကားထဲကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ့တယ္... ဟင္... ဒါကေရွာင္က်န့္အေမမဟုတ္လား ေရွာင္က်န့္အေမကေသသြားၿပီးမဟုတ္လား... ဘယ္လိုလုပ္ျပန္ရွင္လာတာလဲ... ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဒယ္ဒီအတြက္အေျခ အေနမေကာင္းနိုင္ေတာ့ေပ... "
က်င္လန္ဖုန္း သူမ ဒယ္ဒီမ်က္ႏွာကို ေျပးျမင္မိရင္း မ်က္ႏွာေလးျဖဴေဖ်ာ့သြားေတာ့တယ္... သူမ ဒီအေၾကာင္းကို ဒယ္ဒီကို အျမန္သြားၿပီးေတာ့ ေျပာရမယ္... ဒါမွ ဒယ္ဒီတို႔ လြတ္ျမႇောက္ဖို႔ နည္းလမ္းအျမန္ရွာလို႔ရမယ္ေလ.... သူမသူမ်ားေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ မကဲ့ရဲ႕နိုင္ေတာ့ေပ.... ကိုယ္အပူကို ကိုယ္သာသိတာေၾကာင့္ သူမဘဝလည္း က်န္းထိုက္လ်ာလိုမျဖစ္ခ်င္ေပ.... အခုေလာေလာဆယ္ ဒယ္ဒီဆီသြားရန္သာ စိတ္ေရာက္ေနေတာ့တယ္.... က်န္းထိုက္လ်ာကေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ေဒါသေတြထြက္လ်က္ရွိေနေတာ့တယ္.... သူမ အေမဆိုတဲ့ မိန္းမႀကီးကို အရမ္းမုန္းတယ္... အရာအားလုံး သူအေမေၾကာင့္ ဆုံးရႈံးရတာ တစ္ခါတည္းမေပၚေအာင္ ေနာက္ ေၾကာင္းမရွင္းခဲ့ဘူး တစ္ကယ္မွာတစ္ခါတည္းသတ္ျပစ္လိုက္ ရမွာကို အခုေတာ့သူမဘဝပ်က္ၿပီေလ... ဒါေတြအားလုံးက ေရွာင္က်န့္နဲ႕လည္း ဆိုင္တယ္... အရင္က သူမတို႔ကို ေမာ့ၾကည့္ဖို႔မေျပာ အနားေတာင္လာခြင့္မရွိတဲ့သူက အခုေတာ့ သူမရဲ႕အရာအားလုံးအျပင္ ဒယ္ဒီေရာ အကုန္းလုံးေရွာင္က်န့္ဆီကို ေရာက္ေနၾကၿပီ သူမမွာ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး... သူမ က်န္းအိမ္ေတာ္ကို ျပန္လာၿပီးေတာ့ အခန္းထဲမွာ ပစၥည္းေတြကို စိတ္ရွိတိုင္း ေဒါသတႀကီးေပါက္ကြဲေနမိေတာ့တယ္.... ေဒါသေတြေမာဟေတြေၾကာင့္ သူမ ရင္ေတြပူေလာင္ေနတာေၾကာင့္.... ဘယ္သူမ်က္ႏွာကိုမွ မၾကည့္နိုင္ေတာ့ေပ...
"အား... မုန္းတယ္ ေရွာင္က်န့္ နင့္ကိုအရမ္းမုန္းတယ္ေရွာင္က်န့္ နင့္ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ဘယ္ေတာ့မွ မေနရဘူး... နင့္ဘဝ ပ်က္စီးၿပီး နင့္ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြ တစ္ေယာက္မက်န္ နင္ကို မုန္းသြားေအာင္လုပ္ပစ္မယ္....ဟား....ဟား... နင့္ကို က်ိန္းဆိုတယ္ေရွာင္က်န့္..."
က်န္းထိုက္လ်ာတစ္ေယာက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနေတာ့တယ္... တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ က်န္းထိုက္လ်ာတစ္ေယာက္ကမၻာပ်က္ေနေပမဲ့...
-----------------------------------------------------------
Yiboကေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတဲ့ ယုန္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ သူပါေပ်ာ္ေနမိေတာ့တယ္.... ယုန္ေလးရဲ႕ အၿပဳံးေလးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲမွာကတိတစ္ခုကို တိုးတိုးေလးေပးမိတယ္..... သူကေလးဘဝမွာ အၿမဲငိုေနခဲ့ရၿပီးၿပီ အခုကစၿပီး သူရဲ႕ ခ်စ္စဖြယ္ယုန္ေလးကို မ်က္ရည္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေအာင္ လုပ္ေပးမည္... မ်က္ရည္က်ရင္ ေတာင္ ေပ်ာ္လို႔က်တဲ့ မ်က္ရည္ပဲ ျဖစ္ေစရမယ္လို႔ေပါ့ေလ.... Yibo အိမ္ေရွ႕ဆီ ကားသံၾကားတာေၾကာင့္ ယုန္ေလးမ်က္ႏွာေလးကို လွမ္းၾကည့္ၿပီးၿပဳံးလိုက္ေတာ့တယ္... ၿပီးေတာ့ စိတ္ရွည္ၿပီး အလိုလိုက္တဲ့ အ ၿပဳံးေတြနဲ႕ ၾကည့္ၿပီးေတာ့....
"ေရွာင္က်န့္ ကြၽန္ေတာ္ လူတစ္ေယာက္ကို ေခၚထားတယ္သိလား...သူဘယ္သူလို႔ထင္လဲ ခင္ဗ်ားေလးကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေစမဲ့သူေလ..."
Yiboစကားေၾကာင့္ ဘယ္သူလဲဆိုၿပီး အံၾသေနၿပီး စဥ္းစားေနတဲ့ ပုံစံေလးက ခ်စ္စရာေလးေကာင္းလြန္တာေၾကာင့္ အသဲတရားရားျဖစ္ေစတဲ့ယုန္ေလးရဲ႕ ႏွာေခါင္းေလးကို မနာေအာက္ ဖြဖြေလး လက္ကေလးနဲ႕ ဆြဲလိုက္ၿပီး ရယ္လိုက္မိတယ္... ေရွာင္က်န့္ကေတာ့ အျပင္ဖက္က ဝင္လာတဲ့သူကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.... သူမ်က္လုံးကို သူမယုံၾကည့္သလို ပြတ္မလို႔လုပ္ေနတဲ့ ယုန္ေလးရဲ႕ လက္ေတြကို Yiboအျမန္ ဖမ္းဆြဲထားလိုက္ၿပီးေတာ့.....
"မပြတ္နဲ႕ေလ မ်က္လုံးေတြနာကုန္လိမ့္မယ္.... အဲ့ဒါအမွန္ပဲ... အိမ္မက္မဟုတ္ဘူး... မ်က္လုံးကို လက္နဲ႕ မပြတ္ရဘူးသိလား..."
သူေျပာတာကို မၾကားတဲ့အျပင္ ယုန္ေလးရဲ႕ စိတ္ေတြက...
"မား.... Yibo မားသတိရလာတာလားဟင္ ေပ်ာ္လိုက္တာ Yiboဘာလို႔မေျပာတာလဲဟင္.... ငါ့ဘဝမွာ ဒီေန႕ေလာက္ေပ်ာ္႐ႊင္ရတဲ့ ေန႕မရွိေတာ့ဘူး.... မားမား..."
သူကိုေျပာရင္နဲ႕ သူဘာသာေျဖရင္း အရမ္းကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာကို ေျပာျပစရာမလိုေလာက္ေအာင္ သိသာေနတဲ့ ယုန္ေလးပါတည္း... ကေလးတစ္ေယာက္လို သူမားဆီ လက္ကေလးဆန့္တန႔္းၿပီး ေျပးသြားတဲ့ ေရွာင္က်န့္ေၾကာင့္ Yiboၿပဳံးေနမိတယ္... တကယ္ကေလးမွကေလး သူကေလးကို ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္....
"မား... မားသားကို မွတ္မိေသးရဲ႕လား...ေနေကာင္းရဲလား... ဘယ္ေနရာက နာေနေသးလဲ... နာေနရင္ က်န္က်န့္ကိုေျပာေနာ္..."
ေရွာင္က်န့္ေမးေနေပမဲ့ မားကမသိတဲ့ပုံစံနဲ႕ ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ သူYiboကို လွမ္းၾကည့္ရင္းနဲ႕...
"Yiboမားက အတိတ္ေမ့သြားတာထင္တယ္ ငါကိုေတာင္ မမွတ္မိဘူး စကားေတာင္မေျပာဖူး...ဟင့္ဟင့္..."
သူမားကို ၾကည့္ၿပီး ဝမ္းနည္းလာတာေၾကာင့္ ငိုမိေတာ့မွ....
"အမေလး... ကေလးရယ္ မားကစတာပါ... မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္ ဒီေလာက္ေလးစတာကို ငိုေနရလား.... မရွက္ဘူးလား...မားလည္း သားကိုလြမ္းေနခဲ့တာပါ... သားတစ္ေယာက္တည္းအၾကားႀကီး ေနခဲ့ရလို႔ မားကေတာင္ ေတာင္ပန္းရမွာပါ...."
ေရွာင္က်န့္က သူကိုမ်က္ရည္ေလးေတြ သုတ္ေပးရင္းေျပာလာတဲ့ မားေၾကာင့္ သူမားကိုတင္းၾကပ္ေအာင္ဖက္လိုက္မိတယ္... ေခါင္းေလးကို မားရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ၿပီး မားရဲ႕ႏြေးေထြးတဲ့ ရင္ခြင္ေငြ႕ကိုခံစားရင္းနဲ႕.....
"က်န္က်န့္လည္းမားကို အရမ္းလြမ္းေနတာ... မား က်န္က်န့္တစ္ေယာက္တည္းကို ေနာက္ထပ္ထပ္ၿပီးမထားခဲ့ပါနဲ႕ေနာ္.... သားမားနဲ႕ မခြဲနိုင္လို႔ပါေနာ္..."
ကေလးတစ္ေယာက္လို တတြတ္တြတ္နဲ႕ မိခင္ျဖစ္သူကို ခြၽဲ
ေနတဲ့သူသားေလး ေပ်ာ္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး က်န္းသခင္ႀကီးလည္း ေပ်ာ္ေနမိေတာ့တယ္.... သူလည္းေရွာင္က်န့္အေမျဖစ္တဲ့ ေက်ာက္ခ်င္စစ္ဆီသြားလိုက္ၿပီးေတာ့....
"သား.... သားရဲ႕ မားကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္ဦးေလး အခုမွ ေနေကာင္းခါစဆိုေတာ့ မတ္တပ္အၾကားႀကီးရပ္ေနရတာ ပင္ပန္းေနလိမ့္မယ္... "
က်န္းသခင္ႀကီး သတိေပးစကားေၾကာင့္...
"ဟုတ္သား.... မားသားေမ့သြားတယ္လာမား သားကိုတြဲ ၿပီးေလွ်ာက္ေနာ္..... "
သူမေဘးနားမွာ လူႀကီးေလးလိုျပဳမူေနတဲ့ ကေလးငယ္ကို ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္မိတယ္.... ဘယ္ေလာက္ပဲ ရင့္က်က္တယ္ေျပာေျပာ က်န္က်န့္ေလးရဲ႕ အမူအယာေလးေတြကေတာ့ ကေလးအတိုင္းပဲ ျဖစ္သည္.... သူတြဲေနတာကိုရယ္ေနတဲ့ မားေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလး ဆူမိတယ္... က်န္တဲ့သူေတြကလည္း သူကိုၾကည့္ေနတာေၾကာင့္လည္း ပါတယ္.... စိတ္ဆိုးလိုက္တာ မသိရင္ သူကေလးက်ေနတာပဲ... ေရွာင္က်န့္စိတ္ထဲကေတြးရင္းနဲ႕ မားကိုထိုင္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ ဒယ္ဒီက...
"ေရွာင္ကေတာ္ ကြၽန္ေတာ္က ခ်င္က်စ္ရဲ႕ ခင္ပြန္းပါ အခုမွမိတ္ဆက္တာ အရမ္းေနာက္က်ေနတယ္ဆိုေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕သားေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးထားတဲ့ အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္... ဒီေက်းဇူးကို ဘယ္လိုေက်းဇူးတင္ရမလဲမသိေတာ့ဘူး...."
သူမ သားအတြက္ဝမ္းသာပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သားေလးကို သူမ မခြဲနိုင္ဘူးေလ.... ဒါေပမဲ့သားေပ်ာ္ရင္ေတာ့သူမေက်နပ္ပါတယ္ေလ... က်န္းသခင္ႀကီးက သူစကားေၾကာင့္ ေရွာင္က ေတာ္မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာကို ရိပ္မိတာေၾကာင့္ ပ်ာပ်ာ... သ လဲျဖင့္......
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာက သားေလးနဲ႕ ခြဲမလိုမဟုတ္ပါဘူး.... ဒီအတိုင္းေက်းဇူးတင္တာပါ.... "
အခုမွ မ်က္ႏွာျပန္ၾကည္လင္လာတဲ့ ေရွာင္သခင္မတစ္ျဖစ္ ေက်ာက္ခ်င္စစ္က...
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... ကြၽန္မမွာက ဒီကေလးတစ္ေယာက္ တည္းရွိတာေၾကာင့္ ကေလးကို မခြဲသြားဘူးလို႔ၾကားရတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္... ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး ဒီသားေလး က်န္က်န့္ေလးေၾကာင့္ ကြၽန္မဘဝ အထီးက်နေနတာပါ... ကြၽန္မက ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ...."
က်န္းသခင္ႀကီးကို စကားေျပာရင္းနဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္လို သူမေပါင္ေပၚေခါင္းေလးတင္ၿပီး အိပ္ေနတဲ့ကေလးငယ္ရဲ႕
ေခါင္းေလးကိုပြတ္ေပးေနရင္း ဇိမ္က်ေနတဲ့ သူမကေလးငယ္ကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ က်န္းသခင္ႀကီးအား....
"အခုက်န္းသခင္ႀကီးကို ေပးတဲ့ ဓာတ္ပုံေတြက ေရွာင္က်န့္ေလး ငယ္ငယ္ကရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပုံေလးနဲ႕ ၿပီးေတာ့ကေလးကို ေမြးေပးခဲ့တဲ့ သူနာျပဳရဲ႕ ပုံေလးပါ... က်န္းသခင္ႀကီးမယုံရင္ သြားၿပီး စုံစမ္းလို႔ရေအာင္ ေပးထားတာပါ.... သူမကပဲ သားေလးကို ကြၽန္မတို႔ဆီေခၚလာေပးတဲ့သူေပါ့...."
"ကြၽန္ေတာ္ မစုံစမ္းေတာ့ပါဘူး... ေရွာင္က်န့္ေလးကို ကြၽန္ ေတာ္သားဆိုတာ အကြၽမ္းမဲ့ ယုံၾကည္တယ္..."
"ဒါကေရွာင္က်န့္ေလးကို ဝတ္ေပးထားတဲ့ အဝတ္ေလးပါ ကေလးအေမကိုယ္တိုင္ ထိုးထားတာလို႔ေတာ့သိရပါတယ္..."
က်န္းသခင္ႀကီး သိုးေမြးအိကၤ်ီးေလးကို ကိုင္ၿပီး မ်က္ရည္က်လာေတာ့တယ္.... အမွန္ပဲ သူမရဲ႕လက္ရာဆိုတာမေျပာပဲနဲ သိတယ္... က်န္းသခင္ႀကီးက သူကို အၿမဲထိုးေပးေနၾကလက္ ရာေလးမို႔ သူဇနီးထိုးထားမွန္း သူၾကည့္တာေၾကာင့္ အဝတ္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္က်မိတယ္...
"ဒီအဝတ္ေလးက ကြၽန္ေတာ္ဇနီးထိုးထားတာေလးပါ... သားေလးေရွာင္က်န့္က ကြၽန္ေတာ္သားဆိုတာ ယုံၾကည္ၿပီးသားဆိုေတာ့ သက္ေသထပ္ျပစရာမလိုပါဘူး...."
က်န္းသခင္ႀကီးေျပာတာကို နားေထာင္ၿပီး Yiboက ....
"ဒါေပမဲ့ က်န္းသခင္ႀကီး စိတ္ရွင္းသလို ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ယုန္ေလးကို စိတ္ရွင္ေစခ်င္တယ္... ကြၽန္ေတာ္ DNAစစ္ဖို႔ သူ ငယ္ခ်င္းဆရာဝန္တစ္ေယာက္ကိုေခၚထားတယ္... ဒီထက္စိတ္ပိုရွင္းသြားေအာင္ေပါ့ေလ... ကြၽန္ေတာ္ယုန္ေလးကို ထပ္ၿပီး ဝမ္းမနည္းေစခ်င္လို႔ပါ...."
သူ႕စကားေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္ေလး မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႕ သူကိုေမာ့ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ Yiboယုန္ေလးေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့က်န္းသခင္ႀကီးအား...
"အန္ကယ္ကြၽန္ေတာ္ေျပာစရာရွိလို႔ စာၾကည့္ခန္းေလးကို ခဏေလာက္လိုက္ခဲ့ေပးပါ..."
-----------------------------------------------------------
အခ်ိန္ေပးၿပီး ဖတ္ေပးတဲ့ reader ေတြကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္.... စာအေရးအသား မေကာင္းရင္ စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ေနာ္...