Malaya's POV
"Gusto raw makita ni papa si kuya. Help n'yo naman ako mahanap s'ya." Pakiusap ko kay Mica at Niks. Nandito kami ngayon sa loob ng hospital room ni papa pero tulog s'ya ngayon at nagpapahinga while si mama naman ay umuwi muna saglit sa bahay.
"I'll see what I can do, ask ako favor kay dad." Wika ni Mica habang kumakain ng mga dinala ni Avi na pagkain.
Umuwi rin s'ya agad kanina dahil may aasikasuhin daw ulit. She's really busy kahit bakasyon, hirap talaga maging teacher. Kaya hindi sumagi sa isip ko na kunin ang course na yon e.
"Try ko rin." Wika naman ni Niks. "Bakit sa tingin mo gusto na s'ya makita ni papa mo?" Tanong n'ya.
Nagkibit balikat naman ako. "I'm not sure pero no'ng sinabi ni papa 'yon, ramdam ko sincerity n'ya. Siguro, ready na ulit s'ya makita si kuya, o ready na s'ya tanggapin si kuya. Sana.." nakangiting paliwanag ko habang sumusulyap kay papa.
"Sana gano'n nga para hindi na kayo mahirapan ni Miss Avi." Mica said.
"Yeah, para masabi ko na rin kila mama na kami na. Ang hirap magtago." Segunda ko naman.
"What?!" They both exclaimed, halata sa mukha ang gulat.
Napatakip nalang ako sa bibig when I realize what I just said. Muntik pang mabitawan ni Niks ang phone n'ya sa pagkabigla.
"Hehe.." I laughed awkwardly. Ano ba 'yan, ang daldal ko.
"Kailan pa?" Tanong ni Niks. Ayan na, mukhang magsisimula na ang interview.
"No'ng birthday celebration nila ni Miss Harm." Wika ko. "Don't get me wrong! Sasabihin ko rin naman, naghahanap lang ng magandang timing." Dipensa ko pa.
"That's 1 week ago but okay, we understand." Tumatangong wika ni Mica. "Akala ko MU palang kayo." She chuckled.
"The truth is, gusto n'ya manligaw pero wala naman ng sense 'yon. We already have mutual feelings." Wika ko naman.
"I hope maging maayos takbo ng relationship n'yo." Si Niks naman ang nagsalita. She's on her serious mode, lagi naman sa tuwing lovelife naming mga kaibigan n'ya ang pag-uusapan. Kulang nalang iisipin kong s'ya talaga tatay namin.
"We'll make it work." Nakangiting sagot ko naman.
"Oo pala, 'di ba, sabi mo pinapahanap ni tito si kuya Owen? Bakit hindi ka humingi ng tulong kay Miss Avi?" Si Mica naman ngayon ang nagtanong. Naisip ko na rin 'yan kaso ayoko, baka isipin n'ya nagti-take advantage ako.
"Nakakahiya.." wika ko naman.
"Nah, she's your girlfriend and also your kuya's friend." Niks stated.
"Pag-iisipan ko," I paused for a while. "Nga pala, Mica, may ipapabasa ako sa'yo." I said at saka nilabas ang papel na galing no'n sa villa nila Avi. "Pwede sabihin mo what this poem means?" Binigay ko sakan'ya ang piraso ng lukot na papel.
She scanned the paper, gumagalaw ang mata n'ya from left to right, binabasa na n'ya ang papel.
"I can't clearly tell what this means but the whole piece means ending, based on the last stanza." Paliwanag ni Mica while still analyzing the paper I gave her. Ending? What ending?
"Anong klaseng ending?" Kuryosong tanong ko.
"Ending a life." Sagot naman ni Niks na nakatingin din sa papel na hawak ni Mica.
"Huh?" Naguluhan naman ako. Ending a life? "What do you mean?"
"The second to the last line kasi, you can no longer hear my screams, ibig sabihin the writer will no longer suffer. Then the last line, binanggit ang sun set, we all know sun set means ending, pagtatapos ng araw." Paliwanag n'ya with serious expressions. "But that's just my interpretation." Nagkibit balikat s'ya pagkatapos.
"Whose poem is that anyway?" Tanong naman ni Mica. "Is that yours?"
"No, hindi akin." Wika ko naman agad. Baka kung anong isipin e. "Napulot ko lang." Pagsisinungaling ko.
"And 'yong mga naunang lines, parang it refers to someone na hindi pinapansin 'yong struggles ng writer." Dugtong pa ni Niks.
Ending a life? I'm sure it's Avi's poem, ganitong-ganito ang penmanship n'ya at nakita ko pa sa isa sa room ng villa nila. Is this some soft of a note? And Niks also said na may pinatatamaan daw na someone based on the first stanza. Is that me? Ibig sabihin hindi ko pansin struggles n'ya and she's planning to.. fuck. Gosh, no. Ayokong isipin.
~~~
Nakalabas na ng ospital si papa. Tulak tulak ko s'ya ngayon gamit ang wheelchair. Maayos naman na s'ya pero kulang pa ang lakas n'ya to walk on his own kaya ganito muna.
Sakto ang paglabas ni papa dahil 31 na bukas, which means malapit na ang new year at masasalubong namin ito nang nasa bahay na mas gusto naming lahat, of course, mas masaya magcelebrate nang nasa bahay.
And about me and Avi, ayos naman kami. Ni hindi nga kami nagtatalo. Kasi hindi ko parin s'ya natatanong about do'n sa poem, I decided na 'wag muna. Saka ko na s'ya tatanungin after new year maybe.
"Anak, ano nang balita kay kuya Owen mo?" Tanong sa'kin ni papa nang makarating kami sa living room. Iniluhod ko naman ang isang tuhod ko para makita ko s'ya nang maayos.
"Wala pa, papa. Sorry. Pero ginagawa ko naman best ko para hanapin s'ya." Medyo malungkot na turan ko.
"'Wag ka magsorry, 'nak. Kasalanan ko, masyado akong naging padalos-dalos." Wika naman ni papa at saka hinawakan ang kamay kong nasa kamay n'ya.
"Bakit mo ba s'ya pinapahanap, pa?" Tanong ko naman.
"I'll give him my blessings." Wika ni papa nang nakangiti, nagulat man ako pero mas nangibabaw ang tuwa sa sinabi ni papa. "Alam mo, 'nak, kaya ko lang nagawa 'yon kasi nabigla ako, niloko ako ni Owen, pinagtaguan n'ya ako, tayo. Si Owen.. close na close kami no'ng bata pa kayo, kaya siguro lumayo ang loob n'ya sa'kin dahil akala n'ya hindi ko s'ya matatanggap. Tanggap ko naman s'ya e, kailangan ko lang ng oras."
Hindi ko na napigilang maiyak sa sinabi ni papa. Kahit hindi para sa'kin 'yon, alam kong 'yon din ang sasabihin n'ya kung malaman n'ya situation ko ngayon.
"Alam ko, papa. Love na love mo kami ni kuya e." Wika ko habang umiiyak. Itinaas naman ni papa ang kamay n'ya para punasin ang mga luha ko.
"Sobra, 'nak. Pero 'wag ka na umiyak." Wika ni papa habang natatawa pero kita ko 'yong kislap sa gilid ng mata n'ya dahil sa luha.
Niyakap ko lang s'ya ng mahigpit.
"Sali naman ako d'yan." Napaangat ako ng tingin, si mama. Yumakap din s'ya sa'min ni papa. Sana mahanap namin si kuya before new year.
"Sali rin ako." Isang pamilyar na boses ang nagsalita.
Sabay sabay kaming tatlong napatingin sa nagsalita. We're all shocked when we saw kuya, may bitbit na bag, malaki ang ngiti sa labi, nakabukas ang braso na naghihintay ng yakap.
"Kuya!" Patakbo akong lumapit kay kuya and gave him the tightest hug.
"Owen, anak!" Sigaw rin ni mama. Lumapit din s'ya sa amin at niyakap nang mahigpit si kuya.
"Namiss ko po kayo." Wika ni kuya Owen habang hinahaplos ang likod ni mama na umiiyak na rin ngayon.
"Kuya," humihikbi na ako sa dibdib ni kuya. "Sobrang namiss kita."
"Mas namiss kita, kapatid." Natatawang wika naman ni kuya.
"Ako walang yakap?" Napatingin ako kay papa. He's smiling while his hands are spread wide open.
"Pa.." bumitaw muna sa'min si kuya at unti-unting naglakad palapit kay papa. "Sorry, papa.." nang makalapit si papa kay kuya ay sinalubong s'ya nito ng isang yakap. Kitang kita ko ang paghikbi ni kuya dahil sa galaw ng balikat n'ya. "Sorry po kung nadisappoint kita pero, pa, ito talaga ako. Sinubukan ko namang pigilan pero.." hindi na matuloy no kuya ang sasabihin dahil sa labis na paghikbi.
"'Di mo kailangan magsorry, 'nak." Hinahaplos ni papa ang likod ni kuya. "Bilang tatay, ako dapat ang unang makakaintindi sa'yo. Mali ako na pinaalis ka without hearing your explanation. Pero, 'nak, mali parin ang manloko ng tao, 'yon ang hindi ko nagustuhan sa ginawa mo."
"I'm sorry, pa. Hindi ko na uuliting magtago sa'yo, sainyo nila mama at Free." Wika naman ni kuya.
"Sorry din."
Tinawag kami ni papa to have a hug and it was the best feeling ever. 'Yong kumpleto, buo at walang sama ng loob. I'm happy we can celebrate new year together.
Nakahiga na ako ngayon, kausap si Avi.
Avi💛:
is Owen there now?
Me:
Yes. How did you know?
Wait, ikaw naghanap sa
kan'ya?
Avi💛:
yeah.
Me:
hala. Thank you!
But I didn't know
you looked for him
Avi💛:
i'm kind of sad you
didn't ask for my help.
if it's not because of
your friends, I wouldn't
know.
Me:
Nakakahiya kasi. You
already did so much
for me. Ang dami ko na
utang sa'yo
Avi💛:
it's not an utang.
Me:
E ano lang?
Avi💛:
none. i'm not asking
for any return.
Nakaisip naman ako ng kalokohan. I'm shocked na s'ya pala nagpahanap kay kuya, tama friends ko, maturulungan n'ya talaga ako. I'm thankful at the same time nahihiya kaya gusto kong gumawa ng something for her.
Me:
Really? You can ask for
anything.
Avi💛:
i can't think of anything.
Kagat-kagat ko ang labi ko dahil naiimagine ko na ngayon ang clueless expression n'ya.
As a kind girlfriend, hindi ko na hinintay na makaisip s'ya ng anything, ako na ang nag-isip para sa kan'ya.
Minsan lang naman 'to.
I took some pictures of me.
Medyo natagalan dahil naka-ilang chat na muna s'ya bago ako matapos. Of course it takes some time para makakuha ng magandang anggulo. I'm also kind of nervous kasi ngayon ko lang naman ginawa 'to but at the same time excited about her reaction.
You sent 6 photos.
Me:
slr, hehe
Avi💛:
Malaya!
Hala, patay, tinawag ako sa real name. Hindi n'ya kaya nagustuhan?
Me:
Ayaw mo? Okay, I'll just
remove it
Avi💛:
no, don't.
i didn't say anything
like that.
can i save it?
Napakagat ako sa labi ko dahil sa reply n'ya.
Me:
Of course
Avi💛:
gosh, baby. i didn't
expect that.
Me:
What can you say?
Avi💛:
you're sexy. as always.
Aahh! The romantic excitement is invading my whole system. Bihira lang kasi s'ya magcompliment, hindi n'ya ako madalas purihin but I can feel how much she adore my with her eyes and how caring she is. Kaya iba 'yong epekto kapag sinasabi n'ya mismo sa'kin.
Nagtuloy-tuloy pa ang usapan namin hanggang sa mabanggit n'yang iniinvite kami ng mommies n'ya na magcelebrate ng new year sa kanila. And that's a good idea, kasi gusto kong makasama family ko, at the same time makasama si Avi. Sasabihin ko muna kung ayos lang kila mama.