Mijn mantel sleept langzaam achter me aan. Bij elke stap die ik zet lijkt hij zwaarder te worden. Langs me lopen twee bewakers, ook al noemt hij ze bodyguards. Bodyguards, ha, om me te beschermen zeker. Een van de bewakers tikt me aan. 'Luna, gaat U niet verder, er is daar gevaar'. Geïrriteerd snuif ik, 'gevaar, wat voor gevaar dan? Toevallig de Alfa'? 'Voor de zoveelste keer Luna, de Alfa is geen gevaar voor U'. Volgens mij beginnen die bewakers zich langzaam aan me te ergeren, lekker voor ze. Zo eigenwijs als ik ben loop ik gewoon rechtdoor. 'Luna, U mag daar echt niet heen,' zegt een van de bewakers een beetje angstig. 'Als ik jullie Luna ben, heb ik ook de macht jullie te bevelen, dus ik beveel jullie om me gewoon door te laten gaan.' De bewakers zuchten maar stemmen uiteindelijk in met mijn besluit. Als ik de T-splitsing oploop valt er opeens iemand aan mijn voeten neer. 'Alstublieft mevrouw, help me,' smeekt het meisje. Het meisje heeft gescheurde kleding aan, en ze bloedt. 'Daar is ze,' schreeuwen de aankomende mannen. Dan herkennen ze me en buigen ze hun hoofd als respect. 'Het spijt ons Luna, we wouden U niet storen. Het spijt me dat deze slaaf Uw tijd heeft ingenomen'. Verbaasd kijk ik naar de mannen. Een slaaf? Hebben we hier slaven? Langzaam kniel ik bij het meisje neer. Ze is ondertussen in huilen uitgebarsten. 'Het spijt me zo dat ik Uw tijd verspilt heb, Luna,' snikt ze angstig. 'Dat maakt niks uit,' zeg ik gemoederlijk. 'Je verspilt mijn tijd helemaal niet hoor meisje, wat is je naam'? Angstig antwoordt ze, 'Mijn naam is Claire, Luna'. 'Oké Claire, sta op, en volg me,' verbaasd kijkt ze me aan. 'Maar Luna,' valt een van de mannen me in de reden. 'Ze gaat met mij mee, dat is een bevel,' sis ik tegen hem. Langzaam hijs ik haar overeind. 'Breng me naar mijn kamer,' beveel ik mijn bewakers. Langzaam lopen ze voor me uit richting mijn kamer. Daar aangekomen openen ze de deur voor me. Ik leg Claire op mijn bed neer en stuur de bewakers weg. Dan laat ik een dienstmeisje een dokter halen. Nadat hij haar verzorgd heeft ga ik aan het bed zitten. Langzaam wordt ze wakker. Als ze ziet dat ze in een luxe kamer ligt schrikt ze. 'Rustig maar Claire, ik doe je niks, alles is goed hier,' zeg ik zo kalm mogelijk. 'Maar ik kan je niet helpen als ik niet weet wat er mis is, wat is je verhaal'?
------------------------
Mijn eerste verhaal op dit account. Vinden jullie er wat van?
Vote
Comment
Follow
Greetzzzzzzzzz