BEN GELDİM!!!
Şaşırdınız değil mi? Sizi süründürmeden bölüm attım. Yeni kurguladığım şeyleri yazmayı seviyorum ama bir kere yazdığım bir şeyi yeniden yazmak ölüm
Sonraki bölüm hakkında en ufak bir fikrim yok onun için beklersiniz şimdiden söyleyeyim
Ki size kırgınım. Needhelp'in son bölümüne yorum yapmadınız. (Yapan oldu ama sabırsızlıkla beklediğim kişiler vardı. Ayıp) İnsan bir soruma cevap verir değil mi? Bu kadar değersin olduğumı bil- bilmiyordum😢😢
Baştan söyliyeyim. Bölümü üstün körü kontrol ettim. Hata varsa banane. Anlıyorsan salla geç. Hiç bana yazma uğraşamam
Oy ve yorumlama kişiye bırakılmıştır. İster at ister atma 🤷🏻♂️ ister yaz ister yazma 🤷🏻♂️ kimseyi zorlayamam. Kişisel tercih
Sınır falan veriyomuşum şimdi kslckwkxkaldq. Takmayın beni depresyondayım, yok saymaya çalışıyom. Salaklaştım iyice.
Neyse başla hadi. Hadisene oğlum! Her seferinde aynı şey salak okusana bölümü! Beni dinlemeye mi geldin buraya?! Ay yerim seni! Ama emek verdim ben ona, git oku! Tamam anlaştık
İyi okumalar!!
(I'm not okey. Pls help)
Malum gecenin üstünden tam bir gün geçmişti. Cuma gününe denk gelen doğum günü güzel başlamış ama olaylı bitmişti. Osamu ve Atsumu bir süre daha ağaçlarının altında oturmuşlardı. Osamu havanın soğukluğunu fark ettiğinde ikizini kaldırıp evin yolunu tutmuştu. Yoldayken Osamu, Kita'ya ufak bir mesajla şu an geri döndüklerini, az da olsa konuyu hallettiklerinden bahsetmişti.
İkili eve döndüğünde eve yine sessizlik hakimdi. İkizlerin içeri girmesi ile diğerleri ayaklanmıştı. Kita sarı saçlı bedenin yanına gidip "Atsumu, iyisin değil mi?" diye sordu. Atsumu ise her şeye rağmen gülümseyip "İyi olacağım. Biraz dinlensem iyi olacak" diye mırıldandı ve üst kata doğru ilerledi.
Atsumu'yu böyle görmek alışılmış bir şey değildi. Atsumu inanılmaz bir kişilikti. Çok sevecendi mesela, hemen her yerde kendini gösterebilirdi. Her ortamda kendine birilerini bulabilir, çoğunlukla herkese kendini kolaylıkla sevdirebilirdi. O tatlı aurası insanı mutlu ederdi. Sevecen ya da gıcık yaklaşsın Atsumu'yu herkes severdi. İyi bir sırdaştı ve herkesin yardımına koşardı. Garip bir kişilikti ama asla insanların üzgün olmasına dayanamazdı.
Şimdi ise Atsumu mutsuzdu ve diğerleri öylece oturuyorlardı. Bu çok can sıkıcıydı. Kenma bile sürekli onu düşünüyordu. Her ne kadar sevgilisine yavşasa da bunu ciddi bir şekilde yapmadığının farkındaydı. Sürekli laf sokmalarının ise sadece onu sinir etme amacıyla yapıldığının bilincindeydi. Ne yapabilirdi ki, Atsumu böyle biriydi. Dışarıya bundan rahatsız oluyormuş gibi gösterse de kesinlikle rahatsız değildi. Sadece oyuna ortak oluyordu.
Şu an ise cumartesini pazara bağlayan gecedeydiler. Cumartesinin karanlığı yerini pazarın aydınlığına teslim ediyordu. Atsumu cuma akşamından beri odasındaydı. Osamu arada bir gelse de çok fazla iletişimi olmamıştı. Depresyonda mıydı o da bilmiyordu. Sadece bir şeyleri kabullenmeye çabalıyordu. Biliyordu kalbinin derinliklerindeki o duyguları fark etmişti ama kabullenmek o kadar kolay değildi.
Pazartesiden itibaren okulları dışarıdan devam edecekti. Gerekli mercilere iletilen bu durumla beraber ikilinin kalacakları kalıcı evler hazırlanmıştı. Bu aynı evde kalma olayı hem düzen sağlamak hem de kutlama gibiydi. Ruhları bağlanan kişiler ayarlanan eve götürülür ve eşlenme tamamlanan kadar çıkmalarına izin verilmezdi. Kötü bir şey gibi gelebilir ama değil.
Birbirini tanımadan birleşen insanlar için büyük bir avantaj. İhtiyacınız olan her şeyi görevliler halleder ve siz tıpkı balayında gibi eşleriyle vakit geçirirler. Çiftin eş merasimini tamamlaması için max üç ay verilir. Bu süreci uzatan kişiler potansiyel suçlu olarak görülür ve yakın takibe alınır. Devlet, Tanrı'nın hediyesi olan bu kutsal düzeni korumak için ellerinden geleni yapıyorlardı.
Eşlenmenin tamamlanması ile ekstra bir hafta daha müddet verilir. Bu süre birliktelik sonrası çiftlerin daha da yakınlaşmasına ve bağın kuvvetlenmesine yardımcı olur. Bu süre zarfında öğrenci olanlar her hafta verilen ders listeleriyle eğitimlerine devam ederler. Talep üzerine uzaktan eğitim alma imkanları da bulunmakta. Çalışanlar ise uzaktan çalışma imkanı varsa buna uygun şartlar oluşturulur. İşi uzaktan yapmaya uygun değilse özel izinli sayılır. Bu süre zarfında patronları kişi gelene kadar yedek birini işe alma hakkına sahip olsa da işten atma gibi bir lükse sahip değildir.
Çoğunlukla insanlar eşleriyle dertsiz tasasız zaman geçirmek istediklerinden üç ayı sonuna kadar kullanır ve ekstra bir haftayı da son güne bırakarak kullanırlar. Halk süreden ve bu işleyişten oldukça memnun durumda.
Atsumu kara kara baş başa kalacakları zaman neler olacağını düşünüyordu. Ne yapmalıydı? Nasıl davranmalıydı? O ne yapacaktı? O kabul edecek miydi kendisini? Onunda duyguları vardı değil mi? Sonuç olarak onlar ruh eşiydi. Ruhları birdi. Nasıl sevmezdi ki onu? Bu mümkün değildi ama bu sorular asla zihnini rahat bırakmıyordu.
Hinata ve Kageyama bu aşamalardan geçmiş ve resmi olarak eş olmuşlardı. Anlattıklarına göre orada geçirdikleri zaman çok güzelmiş. İlk başta saçma sapan şeylere tartışmalarını sürdürmüşler. Tıpkı eş olduklarını öğrenmedikleri zamanlardaki gibi. Daha sonra ise her şey çok güzel ilerlemiş. Gerçekten eş olduklarının bilinci ile çok fazla şey paylaşmışlar ve sevgileri her seferinde daha da büyümüş.
Onları dinlerken Atsumu içten içe büyülenmiş ve içinde büyüyen bir meraka kapılmıştı. Birine sonsuz ve karşılıksız sevgi beslemek nasıl bir histi? Ya birinin sana bu şekilde hisler beslemesi? Sakusa Kiyoomi, okul başından beri düşman bellediği kişi. Ruh eşi ve hayatının sonuna kadar her şeyini paylaşacağı kişi.
Tip olarak gideri vardı sanırım. Saçları yanmış noodle gibiydi belki ama yakışıklıydı. Az da olsa yalan söyleyemezdi şimdi. Çok bir havası olmasa da yanıma yakışırdı diye düşündü sarı saçlı beden. Gerçekten yakışırlardı. Birbirlerini yan yana hayal ettiklerinde gülmeden edemiyorlardı.
Atsumu yattığı yerden gökyüzünü izlemeye başladı. Çok uzakta olmayan bir mesafede aynı manzarayı aynı şekilde izleyen başka biri daha vardı. Siyah saçları yeni değiştirilmiş olduğu yastığa dökülmüş öylece yatıyordu. O da yaşananların şaşkınlığını atamamıştı bir türlü. Onunda aklında tonlarca soru vardı ama sanırım içten içe kabullendiği bir şey varsa, o da ruh eşinin Atsumu olmasından rahatsız olmadığıydı.
İyi ya da kötü bir şeyler paylaştığı biriydi. Ona karşı hissettiği duygular yerine oturunca ise her şey daha anlamlı gelmeye başlamıştı. Yarın neler olacaktı bilinmez ama sonunun iyi olacağına dair inancı vardı, ikisinin de. Öyle ki Atsumu'nun aksine Sakusa valizini çoktan hazırlamıştı.
Sonunda beklenen gün gelmişti. Pazartesi olmuş herkes okula doluşmuştu. Atsumu ve Sakusa'nın ruh eşi olduğu gerçeği çoktan tüm okula yayılmıştı ve bu durum öğretmenlerde dahil olmak üzere herkesi şaşırtmıştı. Her gün birbirini dövüp, kavga eden. Her sene sınıfları kadar disiplin kurulunu ziyaret eden ikili ruhlarını bağlamışlardı.
Atsumu dün akşam valizini ikizi ile hazırlamış, ona hislerini paylaşarak akıl almıştı. Şu an kendini az da olsa hazır hissediyordu. Osamu sevgilisine mesaj atıp okula önden geçmesini istemişti. Böylelikle yolda biraz daha konuşabilirdi Atsumu ile. İkili valizlerini alıp evden ayrıldılar. Osamu bir süre evde olmayacakları için çıkmadan prizleri ve ocağı defalarca kez kontrol etmişti.
Sonunda okula gelen ikili üzerlerindeki bakışları umursamadan bekleme odasına ilerlediler. Burası bu tarz durumlarda yetkililer gelene kadar ruh eşlerinin bekledikleri yerdi. İkizler içeri girdiğinde odada bulunan kişi sayısı dört olmuştu. Osamu ikizinin omzunu bir kez daha sıkıp sevgilisine ilerledi. Açıkçası bu ikili yapacakları tatilden dolayı oldukça mutlulardı.
Atsumu ve Sakusa ikilisi ise birbirlerini yok saymak için ellerinden geleni yapıyorlardı. Her şeye rağmen birbirlerine attıkları kaçamak bakışları asla eksik etmiyorlardı. Sonunda bayan Kiyoko, müdür ve müdür yardımcısı odaya girmişti. Yaptıkları ufak konuşmadan sonra dörtlünün doldurmaları gereken belgelere yardım ettiler. Bütün işlemlerin sonunda gitmeye hazırlardı. Zaten yetkililerde gelmişlerdi.
Dörtlü valizlerini alıp okuldan çıktılar. Güvenliğin yanındaki arabalara ilerlediler. İki çift için iki araç vardı. Osamu ve Suna el ele arabalarına giderken Atsumu ve Sakusa izin verseler aralarına kıta farkı atacaklardı. Osamu arabaya binmeden ikizine güç vermek istercesine gülümsedi.
Sonumda herkes aracına yerleşmiş, görevliler de bagaja koydukları valizlerin ardından ön taraftaki yerlerini almışlardı. Yaklaşık yarım saat süren yolculuğun ardından ilk evlerine ulaşan Osasuna çifti oldu. Eve girince göz ucuyla evi incelediler. Ruh eşleri için ayarlanan evlerin tasarımı hepsinde aynıydı.
Kapıdan girdiğiniz gibi sizi salon karşılıyordu. Solunan arka tarafında birleşil bir mutfak vardı. Mutfakta en dikkat çeken şey ise ortadaki adaydı. Osamu mutfak adalarını her zaman çok kullanışlı bulmuştur. Bu yüzden şimdilik evden memnundu. Mutfak ve salonu ayıran iki basamaklık bir merdiven vardı. Sağ tarafta ise koridor bulunuyordu. Koridorda ise yüksek ihtimalle banyo, yatak odası ve depo gibi kullanılan bir kiler vardı.
Görevlinin gerekli şeyleri anlatıp gitmesi ile ikili sonumda yalnız kalmıştı. Sonsuz birlikteliklerine bir adım daha yaklaşmışlardı.
Diğer yandan Atsumu ve Sakusa ikilisi de evlerine varmışlardı. İç dizayn farkı dışında ev tamamen aynıydı. İkili valizlerini girişe bırakıp salona geçti. Görevli içeri girip birkaç şeyi kontrol etti ve ikiliye döndü. "Evet beyler. Burada geçireceğiniz süreyi en iyi hale getirmek için burada olacağız. Kapının yanında bir ekran var. Buradan isteklerinizi ve her hangi bir acil durumu bildirebilirsiniz. Ayrıca merak ettiğiniz bir şey olursa hiç çekinmeden yetkililere yine oradan ulaşabilirsiniz. Şu an dolabınız tamamen dolu. Havlu, sabun, şampuan, nevresim gibi ihtiyaçlarınız için biz bir paket hazırladık. Yine de siz kendiniz getirdiyseniz onları da kullanabilirsiniz..." dedi ve elindeki deftere bakıp devam etti
"... Süreci zaten biliyorsunuzdur. Üç aylık bir süre tanıyoruz. Eşleşmenin tamamlanması ile size özel bir işarete sahip olacaksınız. Yetkililere bu işreti gösterdiğinizde buradan çıkabileceksiniz. Unutmayın lütfen bunların hepsi sizin ve halkın barışı için yapılmıştır. Evin içinde herhangi bir kamera ya da mikrofon sistemi yoktur.
Televizyon ve bilgisayar sistemleri son modeldir. Ayrıca beraber yapacağınız etkinlikler için kutu oyunları ya da playstation mevcut. Kullanmaktan çekinmeyin. Hava almak isterseniz bahçeye çıkabilirsiniz. Zaten sitenin dışında güvenlikler bulunmakta. Her hangi bir sorunuz var mı?"
İkili kafalarını olumsuz anlamda salladılar. Yetkili de kafasını sallayıp gerekli şeyleri defterine yazdı ve ikiliyi yalnız bıraktı. Atsumu ve Sakusa ise birbirlerine en uzak köşelerde öylece oturuyorlardı. Şimdi ne olacaktı?
Ne boş beleşsin bu kadarı okudın mu?
Ben tabii ki yine yazdığım şeyleri beğenmiyorum🤷🏻♂️ aptal bir sendrom💅🏻💅🏽💅🏿
Size götümden seçmece fanartlar ayarladım
Bu gün iyi olmadığımı çözmüşsünüzdür zaten.
Yeter
Artık beni yalnızlığımla baş başa bırakın
Tel'annas💫💫