Akşam olmuş, Arda benim kucağımda uyuyakalmış öylece onun evine doğru gidiyorduk. Gün içeriden Eliz toplam 4 kere aramış her defasında da onu sorun olmadığına ikna etmeye çalışmıştım.
Ardayı evine bırakıp hemen eve geçmeliydim. Çünkü Ege hâlâ dışarıda olduğumu öğrenirse kıyamet kopmuştu. 29 yaşında adamdım ama hâlâ eve giriş çıkış saatimi kontrol eden bir manyakla yaşıyordum.
Eliz eve yaklaşık 1 saat önce gelmiş ve evde olduğunu artık dönebileceğimize dair bir mesaj atmıştı. Tabii ki de ona henüz işimiz bitmedi bir saate geliriz diye cevap vermiş ve Arda ile parkın ortasında korsancılık oynamaya devam etmiştim. En sonunda Arda yorulup kucağıma çıkmak istediğinde onunla beraber evine doğru yürümeye başlamıştım.
Eve vardığımda Elizi aradım. Tek elimle Ardayı dengede tutmaya çalışmak zordu, o yüzden telefonu kulağıma dayayıp boştaki elimi tekrardan Arda'nın sırtına koydum.
"Ata Bey? Geldiniz mi?"
"Evet, ufaklık uyuyor. Apartman kapısını açarsanız ben yukarı getireyim."
"Ben alırım onu, zahme-"
"Eliz, çocuğun rahatı bozulmasın kucaktan kucağa. Sen söyle, rahatsız olursan eve girmem. Sadece kapıya kadar taşıyayım."
Sesli bir nefesten sonra mırıldandı. "Böyle her şeyi kabul etmemem gerekiyor ama. Sizde bana mantıklı sebepler sunmayı bırakamıyorsunuz ki!"
Gülümsedim ve açılan apartman kapısından içeri girdim. Asansörün olmadığını fark ettiğimde merdivenleri, olabildiğince Ardayı sarsmadan çıkmaya özen gösterdim.
4. katta iken açık kapıdan bana gülümseyen Eliz'i gördüm.
Uzanıp Ardayı kucağına aldı ve gülümseyerek oğlunu izledi biraz. Sonra bana dönüp, "teşekkür ederim Ata Bey. Nedense sizi çok sevdi, ona böyle yumuşak davranmanızın onun için önemini anlayamazsınız. Tüm gün ilgilendiniz, zahmet verdim."
"Zahmet vermedin, Arda çok zeki ve uslu bir çocuk. Onunla oynamak stresimi atmama yardımcı oldu. Evde olduğum günler oğlunu birkaç kez daha kaçırabilirim."
Gülümsedi. "Tekrar teşekkürler. İyi akşamlar."
Başımla onu onaylayıp arkamı döndüm.
Eliz'e ilk görüşte aşık olduğumu anlamıştım. Ama ilk görüşte neyine aşık olduğumu sorguluyordum işte.
Anneliğine mi? Güzelliğine mi? Naifliğine mi? Baştan aşağı mükemmel biri gibi gözüküyordu buradan bakınca. İçini dışını, şimdilik bilemezdim