Bir sabah anneme mırıldanarak bende dışarı çıkmak istiyorum. Annem tamam diyerek beni elarabasina bindirerek kardeşlerime emanet etti. Kardeşlerim beni taşımayı yük olarak değil oyun olarak kabul ettiler ve sırayla beni taşıdılar. İnsanlar bana çok garip şekilde bakınca ben çok üzüldüm ve utandım. Çünkü ben onlardan çok farklıydım. Akşam olunca anneme bunları anlatmak için hepsini tahtaya yazdım. Annem çok üzülmüştü. Ve beni teselli etmek istiyordu. Bense dışarı dahada çıkmak istemiyordum...