Pov dagmar
Ik werd wakker en de gedachten van gister kwamen meteen weer in mijn hoofd, en de tranen kwamen ook meteen weer. Ik bleef maar wat in bed liggen tv kijken ik had toch niks te doen. Uren gingen voorbij en ik had nog niks gedaan, alleen tv gekeken en een beetje in mijn mooie ziekenhuis kleding door de gangen gedwaald, ik at niks want ik kreeg het niet door mijn keel de gedachten van ashton en dat meisje flitsten telkens door mijn hoofd elke keer weer opnieuw hoe ik ze daar zag staan zoenend voor mijn neus en die avond daar voor beweerde hij ook nog dat hij verliefd op mij is en ik geloofde het ook nog. Hoe kon ik zo stom zijn, ik lig nu weer in bed met een bord aardappeltjes worteltjes en een hamburger, maar eten doe ik niet. Ik gooi het eten weg en doe de tv aan want iets beters heb ik toch niet te doen. Ik word moe maar telkens als ik net slaap word ik weer wakker omdat ik ashton voor me zie met dat meisje. Waarschijnlijk zit hij nu gewoon thuis met dat meisje weet ik veel wat te doen. Ik voel de tranen weer opkomen, en voor ik het weet stromen ze al weer over mijn wangen. En zo gaat dit nu al een paar dagen lang. Ik word er zo moe van. Vandaag mag ik uit het ziekenhuis die dokters denken dat het beter gaat, maar eigenlijk is het alleen maar slechter geworden. Ik pak mijn spullen en prop ze in mijn tas, mijn vader is er een tijdje niet omdat hij op een of andere zakenreis is maar dat boeit me niet zoveel, ik heb nu toch geen zin om met iemand te praten of te horen dat ik er slecht uit zie of weer mijn neppe lach op te zetten. Ik zucht diep, Michael calum en luke zijn nog wel een keer langs geweest en vertelden mij dat als ik ze nodig had ik gewoon kon bellen, maar ik ben bang dat als ik dat doe dat ashton dan opneemt of dat ze ashton mee nemen. Ik loop de trappen af en sleep mijn tas achter me aan. Ik sta nu buiten om me heen te kijken. Gelukkig is het nog vakantie dus hoef ik pas over een paar weken weer naar school. Maar jammer genoeg is het wel zomer en moet ik weer net als altijd lange mouwen dragen om mijn krassen te verbergen. Ik loop verder opweg naar mijn huis want zo lang is het niet lopen en ik kan wel even wat frisse lucht gebruiken. Na eem half uurtje lopen ben ik eindelijk thuis ik pak mijn sleutels uit mijn tas maak de deur open en smijt mijn tas in de hoek. Ik heb mijn mobiel al die tijd niet aan gehad gewoon omdat ik niet wou zien of ashton iets had gestuurd, maar nu ga ik mijn telefoon weer aan doen, hij ontploft bijna van alle berichtjes ook van Calum en Michael en Luke. Ik open er een paar maar dat had ik niet moeten doen, dagmar praat aub met ashton hij doet niks anders dan in bed liggen en hij eet niet meer we maken ons zorgen x calum
En dan een van Michael
Hi ik wil je niet iets opdringen maar wil je alsjeblieft ashton bellen of zo iets hij is alleen maar op zijn kamer - mikey
En net zo'n soort bericht maar dan van Luke, het doet me ergens wel pijn om dit te lezen. Ik open Twitter en zie dat ik een dm heb van een meisje hi schatt je kent mij niet maar ik ben het meisje die met je liefje heeft gezoend en hij kan wel goed zoenen ik geef het toe. Maar ja hij vind je niet leuk of zo iets dus denk daar maar niet over na. Liefsss x. Ik smijt mijn telefoon weg en ren naar boven opzoek naar mijn vertrouwde mesje een paar sneden kunnen geen kwaad niemand die het ziet en het maakt ook niemand iets uit, ik zet het mesje op mijn huid maar ik hoor gestommel beneden het is vast niks denk ik bij mezelf, ik zit zo in mijn eigen wereld dat ik niet hoor hoe mijn deur word open gegooid, wat doe je hoor ik een stem roepen die ik uit duizenden herken.