Ölümcül hastalığa yakalandığını duyunca ayrılmak ister:
Yn'den
1 hafta önce doktor'a gitmiştim.. Ölümcül bir hastalığım olduğunu ve çaresi'nin olmadığını söyledi.. Yıkılsam da güçlü durmaya çalıştım.. Son zamanlarımmış.. İyi geçirmeliymişim.. Mutlu bir şekilde ölmek istiyorum.. Arkamda bırakacağım bir nefesim var.. Seungmin.. Sevgilim.. Ben onu burada tek bırakacağım.. Bu benim için çok zor.. Bu hastalığımı henüz ona söylemedim.. Kim hemen söyleyebilirdi ki? Ben de bu cesareti gösteremedim.. Sevdiğim adama seni yanlız bırakacağım diyemedim.. Ona olan sevgim bu hastalıkla beraber daha da güçlendi..
Birbirimizi bu kadar çok severken, bu hastalık yüzünden ilk bırakan ben olacaktım.. Ona belli etmeden her gün ağlıyordum.. Onu tek bırakacağımı düşündükçe, gözyaşlarım yuvasını dolduruyordu.. Onu her şeyden çok seviyorum.. Sevmeye de devam edeceğim.. Ama artık bir yerden başlayıp, bunu ona anlatmalıydım.. Nasıl bir tepki verecek bilmiyorum ama mecbur ona anlatmalıydım.. Belki bırakmak ister, karşı gelmem çünkü öleceğim.. Bana bağlanmaması
gerekiyor.. Ama.. Yine de parçalara ayrılır kalbim.. Yıllarımızı verdiğimiz aşkımız.. Bir hastalık uğruna benimle toprağa girecek.. Yine de onu hep seveceğim.. Onu hep seveceğim..
~~
Seungmin ile oturmuş televizyon izliyorduk.. Söyleyip, söylemek arasında gelip gidiyordum..
Birden gelen cesaret ile yönümü ona çevirdim..
Y/N:
S-seungmin..
Seungmin:
Efendim güzelim?
Y/N:
Beni s-seviyor musun?
Seungmin:
O nereden çıktı şimdi aşkım? Tabiki de seviyorum ama durduk yere sormazsın.
Y/N:
Evet sormam.. seungmin.. Ahh i-inan bana nasıl desem.. Nasıl anlatmaya başlasam bilemiyorum.. Ama bilmen gerekiyor..
Seungmin dikkatini iyice bana vermişti..
Seungmin
Korkmaya başladım güzelim hadi anlat artık.
Gözlerim dolarken kendimi toplayıp konuşmaya başlamıştım..
Y/N:
Seungmin b-ben.. Ölümcül bir hastalığa y-yakalanmışım ç-çaresi yokmuş..
Seungmin inanmak istemeyen gözlerini üzerimde gezdirmeye başlamıştı..
Seungmin: Bu nasıl şaka!?
Y/N:
Ş-Şaka değil seungmin.. 1 hafta önce önce öğrendim... İnan bana bu anı kurgulayıp, duruyordum kafamda.. Tepkin.. Hareketlerin.. Sürekli bağdaştırmaya çalışıyordum..
Seungmin'in gözleri dolmuştu.. Yanıma oturup, gözlerime bakmıştı..
Seungmin
Y-y/n.. Sen ö-ölecek misin?
Başımı önüme eğmiş, çaresizce onaylarcasına başımı sallamıştım..
Seungmin'den
Y/N bana öleceğini söylüyordu.. Nasıl inanayım? nasıl gider? İnanmak istemiyordum bir türlü.. Gidemez diyordum.. Ama ben ne yapacağım.. Şimdi? Ona daha fazla ilgi göstermem gerekecek.. Ve s-son nefesinde yanında olmam gerekecek.. Buna asla dayanamam... Onu o şekilde göremem.. Yapamam...
Y/N:
S-seungmin ne düşünüyorsun?
Seungmin:
Y-y/n.. Olmaz.. Ben.. Ben yapamam yani... Uzatmanın bir anlamı da yok.. Eğer ö-öleceksen Seninle daha fazla devam edemem.. Üzgünüm.. A-ayrılmak en d-doğrusu..
Neler duyuyordu kulaklarım? Neler işitiyordum ben!? Resmen benimle dalga geçiyor. Konuyu "Sen zaten öleceksin devam etmeliyim" durumuna getirdi.. Resmen bitirelim dedi.. Ben ona bu kadar aşıkken..
Birbirimizi bu kadar çok severken.. Ama o da haklı.. kim yakında ö*lecek biriyle devam etmek ister ki? Ona da h-hak veriyorum..
Y-y/n:
S-sen haklısin seungmin.. K-kızamam.. Artık b-bitmeli.. Zamanı geldi d-değil mi?
Seungmin
Y/N.. Ben..
Y/N:
C-cevap verme.. S-sadece.. Sadece "Git"
Seungmin uzunca gözlerime bakmış daha sonra hızla evi terk etmişti.. O gider gitmez hıçkırarak ağlamaya başlamıştım... Nasıl hemen gider!? Bari son nefesimde yanımda olsaydı.. Resmen öleceksin dedi.. Bunu yapmamalıydı.. Ayağa kalktım ve sinirlerime hakim olamayıp, bir şeyleri yere atıp, öylece paramparça olmasını izledim.. Kalbim de böyle paramparça olmuştu.. Ona hak versem de bunu yapması anlamına gelmiyordu.. Biliyorum o hala beni seviyor.. Bunu bilmek biraz da olsa içimi rahatlatıyor ama.. Terk edişi darmadağın ediyor yüreğimi.. Öleceğim gün yakınmış ama sevdiğim uzakta kalmayı seçti benden.. Keşke ö-ölmeseydim.. Keşke daha fazla zaman ayırsaydık birbirimize.. O beni terk etse de hala onu çok seviyorum... Bu asla değişmeyecek.. Kalbimin onu seçmesi.. Ölsem de ondan vazgeçeceğim anlamına gelmiyor..
Y/N'den
Uyuyamıyordum.. Yatakta öylece yatmış, yanımdaki boş yastığa bakıyordum.. Gözlerim dolmuştu.. Gecenin karanlığına hapsetmiştim kendimi.. O yoktu.. Bende bir zaman sonra burada olmayacaktım.. Gözyaşlarım usulca akıp yastığımı ıslatıyordu.. Gözlerimi kapatıp, derin düşüncelerle uyumayı hedeflemiştim..
Seungmin'den
Y/N ile ayrılmayı seçmiştim.. Çünkü ona bağlanmamalıydım.. Bağlanırsam.. Ondan kopamam.. Bunu yapamam.. Onsuz devam edeceğim hayatıma.. Yakında.. Ö-ölecek ve tek k-kalacağım.. Özür dilerim..Ama Ö-öleceğini bile bile devam edemem..
~ 1 Hafta sonra ~
Y/N'den
O gitti gideli hiç iyi değildim.. Hastaneye gelmiştim dün gece.. Doktor az bir zamanımın kaldığını dile getirmişti..Üzülmüyordum öleceğim için.. Sadece seungmin.. Onun beni bu şekilde bırakması canımı yakmıştı.. Onsuz ölecektim.. Demek ki böyle yalnız ölecektim.. Son zamanlarım da olmayacaktı.. Ama olsun.. Onu çok seviyorum.. Kırgın değilim.. Aslında kırgınım da, kabul etmek istemiyor gibiyim...
Öleceğimi bilmek.. Duygusal anlamda çöküş yaşamama neden oldu.. Her ne olursa olsun bende daha uzun bir zaman nefes almak, sevdiğim adam ile vakit geçirmek isterdim..Daha fazla yürüyüş yapmak, gezmek, sevdiğim adam ile el ele olmak isterdim.. Onun kokusun'u daha fazla içime hapsetmek, sıcağın da bir kedi yavrusu gibi uyumak isterdim.. Ama maalesef bunlar bir hayal.. Olmayacak bir hayal.. Bende olmayacak bir hayal'e kaptırdım kendimi...
Bunları içimde kendi kendime yaşarken, gözyaşlarım akmakla meşguldü.. Titreyen ellerim onun fotoğrafını tutuyordu.. Bir kaç damla gözyaşım fotoğrafına damlıyordu.. Her baktığım da, istemsizce daha da yenik düşüyordum.. Son günlerimdi.. Mutlu ayrılmayacağım sanırım bu acımasız dünyadan.. Bir dilek hakkım olsaydı ölmeden önce son kez onu görmek, elini tutmak "Seni seviyorum" Demek isterdim...
Jungkook'dan
1 hafta olmuştu.. 1 haftadır ne yapıyor? Ne durumda? Ağlıyor mu? Hiç bir şey bilmiyordum..
Onu hiç görmemiştim.. Kim öleceğini bile bile sever? Ben yapamam.. Her ne kadar sevsem de olmaz.. Daha fazla bağlanmak.. Bunu yapmak.. Kendime haksızlık olur.. O yüzden yoluma bakacağım..
~ 2 Gün sonra ~
Y/N'den
Gözlerimi açmış, yüzüme çarpan loş ışığa merhaba demiştim.. Belki de son günümdü.. Son defa açmışımdır gözlerimi.. Beni böyle hissettiren ne bilmiyorum ama bugün farklı hissediyordum.. Sanki son günümmüş gibiydi.. İnsan hisseder miydi öleceğini? Sanırım evet.. Ben hissediyordum..
Sıcak yatağımdan kalkarak banyoya yöneldim.. Elimi yüzümü yıkadım.. Daha sonra odaya yöneldim ve üzerimi değiştirdim.. Her ne kadar onun acısı içimde devam etse de bir şekilde ayakta kalmalıydım.. En azından son günlerimi veya günümü yaşarken..
Seungmin'den
Onu merak etmeye başlamıştım.. Garip ama bugün değişik hissediyordum.. Kalbimde bir burukluk vardı.. Bitmek bilmeyen bir acı.. Geçmeyen bir iz.. Sanki bugün bir veda yaşanacaktı.. Bir an düşününce bile korkmuştum.. Neden ama?
Y/N'den
Kahvaltı yapıyordum..Tek başıma.. Lokmalar boğazımdan geçmiyordu.. Her ne kadar zorlasam da miğdem kabul etmiyordu..
Kendimi daha fazla zorlamadım ve masadan kalktım... Bugün dışarı çıkmak istiyordu canım O yüzden montumu giydim ve evden ayrıldım.. Güneşe baktım.. Havanın kokusunu içime çektim.. Etrafım da döndüm.. Gözüme el ele yürüyen sevgililer çarptı.. Kendimi onunla hayal ettim bi an.. Ama sonra gülümsedim... Ne olursa olsun gülümsedim ve anın tadını çıkarmaya baktım.. Bugüne bir çok şey sığdırmayı planlıyorum.. Doyasıya gezeceğim.. Eğleneceğim..
Şimdi bir parka gelmiş ve oturmuştum.. Çocukları izliyordum.. Kimi kayıyor, kimi sallanıyor, kimi koşuşturup, gülüyordu.. Onlarla ilgilenen anne babaları vardı.. Kendimi burada onların yerine koymuştum.. seungmin ile hayalimizdi anne baba olmak.. Ama olmadı.. Gerçek olmadan ayrılacağımı öğrendim bu dünyadan.. Belki daha mutlu olabilirdim.. Olabilirdik.. Çocuğumuzu kucağımıza alabilirdik.. Ama maalesef olmayacak.. Demek ki sonumuz böyleymiş..
Biraz daha oturdum.. Akan gözyaşlarımı sildim ve ayağa kalkıp, uzaklaştım oradan.. Yürümek iyi geliyordu.. Her adım attığım da, kalbimin ritmi de değişiyordu..
Pamuk şeker almış ve yavaşça kopartip, yemeye başlamıştım.. Onunla da yemiştik.. Her yerde hatırlayacağım bir anımız var.. Keşke o da anılar ile birlikte yanımda olsaydı.. "Ama o anılarıyla hatırlanmayi seçti.."
Yürümeye devam ettim.. Arada nefesim hızlanıyordu.. Ama sorun etmiyordum.. Yağmur başlayınca kocaman gülümsedim.. Ama bu sefer de bedenim yorulmuş gibi hissettim.. akşam karanlığı da kendini belli ediyordu..
Bedenim her zerreme kadar ıslanmıştı.. Etrafa yağmurdan kaçan insanlar vardı.. Koşuşturuyorlardı.. Ben ise öylece yağmurun bedenimi islatmasını izliyordum.. Elimle kalbimi tuttum ve yutkundum.. Daha sonra çantamı kenara attım ve gözyaşlarımın akmasına izin verdim.. Gözyaşlarım yağmura karışıp akarken, etrafım da dönüp, anın tadını çıkardım.. Bu sanki son anımmış gibiydi.. Etrafta ki, insanlar anlamaz gözlerle bana bakıyordu.. Ben onları aldırış etmeden, eğlencemi sürdürdüm..Bedenim bu kadar eğlenceye yenik düşmüştü.. Kendimi yorgunlukla yere bıraktım.. Nefesim hızlanmayı sürdürüyordu.. Göğsüm sıkışıyordu.. Daha fazla vaktim kalmamıştı.. Bugüne çok güzel başladım.. Ama hep bir yanım eksikti.. Onun benden gidişi eksiltmişti sol yanımı.. Şu an onun burada olmasını çok isterdim.. Beni yolcu etmesini.. Son kez sarılmayı..
Seungmin'den
Bugün dışarı atmıştım kendimi.. Anlamlandıramadığım hisler oluşmaya başlamıştı içimde.. Onu özlüyordum sanki.. Hem de çok.. Sonundan gelmişti pişmanlık duygusu.. Onu görmeliyim son kez mi bilmiyorum ama yanında olmalıyım.. Onun da beni özlediğini hissediyorum..
Evine gelmiştim fakat yoktu.. Zaman kaybetmeden aramaya başladım.. Yağmur yağmaya başlamıştı.. Gidebileceği yerlere bakıyordum ama
yoktu.. Umudumu kaybetmedim ve aramaya devam ettim.. Sırılsıklam olmuştum.. Umrumda değildi.. y/n'yi görmem lazım, ona varlığımı hissettirmem lazım..
Etrafa bakarken birden görüş açıma bedeni yere düşmüş bir y/n girdi.. Sevinç ve hüzün içinde ona doğru koştum.. Beni görmüş gülümsemişti.. Yanına çöktüm ve sıkıca sarıldım.. Ellerini sırtım da hissetmemle beraber gülümsedim..
Y/N
S-seungmin! G-gelmeyeceksin sandım.
Seungmin:
Şşş g-gelmez olur muyum hiç?
Y/N benden ayrılmış gözlerime bakmıştı..
Yüzünü incelemiştim.. Yorgun, üzgün, yıpranmış ve tükenmişti.. Çok pişmandım.. Onun yanında olmalıydım..
Y/N
Seungmin.. B-birlikteyiz..
Seungmin:
Evet meleğim birlikteyiz bak benim kucağımdasın, elini tutuyorum, bedenin benimle birlikte. Ağlama nolur
Y/N:
T-teşekkür ederim sevgilim.. Geldiğin ve s-son animda Y-yanımda olduğun için.. Her n-ne kadar geç kalsan da.. Sorun değil artık..
Seungmin:
Sevgilim lütfen affet beni g-geç kaldım.. Nolur bırakma beni..
Gülümseyerek yüzüne dokunmuştum.. Etrafta ki, insanlar bize bakıyordu.. Ben ise sevdiğim adama.. Ya öldüğüm de gelseydi? Ya göremeseydim? Önemli olan şu an.. O yanımda.. Elimi tutuyor.. Onu hissediyorum..
Akan gözyaşlarını sildim ve konuşmak için ağzımı araladım..
Y/N:
Sevgilim sana asla kırgın değilim.. Bil ki, hep sevdim.. Seveceğim de.. Sadece birlikte d-daha çok vakit geçirseydik, Şakalaşıp, gülseydik.. Bari s-son zamanlarım da, yaşasaydık bunları.. Ama dert etme.. A-artık acılarım dinecek.. Sadece şunu bil, eğer öleceğini bilseydim, senden asla vazgeçmezdim.. Sonuna k-kadar yanında olup, elini tutardım.. Sana s-sevgimi daha fazla h-hissettirirdim..
Seungmin:
Meleğim.. Nolur böyle şeyler söyleme. Haklısın evet.. Evet yanında olmalıydım.. Ama.. Ama yapamadım.. Lütfen gitme.. Bırakma beni..
Söylerken, ağlıyordu.. Her zerreme kadar hissediyordum.. Pişman olmuştu evet ama faydası yok artık..
Nefes alış verişimi kontrol edememiş, son kez bakmıştım sevdiğim adama.. Ellerimiz birbirine kenetliydi.. İkimizin bedenleri de yağmur altındaydı ve gözyaşlarımız yağmura karışıyordu..
Y/N:
S-sevgilim.. Son anlarım.. Bugün h-hissediyordum.. Üzülme ne olursa olsun a-ayakta kal. A-ağlama sakın.. Ne olursa olsun ben geride güçlü bir sevgili bırakmak istiyorum.. Ve ben ö-ölüyorum belki ama sen devam ediyorsun, beni yaşatmaya devam ediyorsun sevgilim... Lütfen s-söylediklerimi iyi düşün ve güçlü ol..
Öksürmeye başlamıştım.. Kalp hızım gittikçe düşüyordu.. Göz kapaklarım ağırlamaya başladı.. Gidiyorum ve hissediyorum..
Seungmin:
Y/N! Nolur yapma sevgilim! Zamanı değil!
Y/N
N-ne dedim b-ben az önce.. seungmin s-senden bir şey i-isteyebilir miyim? Son kez..
Seungmin:
Ne istersen sevgilim! Ne istersen söyle.
Y/N:
S-son kez.. Beni ö-öper misin?
Seungmin gülümsemişti.. Daha sonra yavaşça yaklaşmış ve dudaklarını dudaklarıma hapsetmişti.. Burukça gülümsedim.. Belinde olan kollarım yavaşça yere bıraktı kendini.. Karışılık vermeyi bırakmış, kapatmıştım gözlerimi sonsuzluğa.. Hissettiğim olmuştu.. Son günümde sevdiğim adamla bitmişti...
Son kez söylemiştim... "Seni seviyorum bay kim"
Seungmin:
Y/N! Y/N NOLUR YAPMA BUNU! LÜTFEN AÇ GÖZLERİNİ SEVGİLİM NOLUR AÇ!!
Yazar'dan
Genç adam sevdiği kızın ölen bedenini kucağından indirmemişti.. Bağırıp, ağlamaya başlamıştı.. Biliyordu ki, çok geçti artık.. Gözyaşları usulca yanağından süzülürken, sevdiği kadının yüzüne yaklaşmıştı.. Tekrar birleştirdiği dudaklarını yumuşak bir hisle öpmeyi sürdürmüştü.. O da geç kaldığını biliyordu.. O yüzden ayrı kaldığı günlerin açığını kapatmak için sevdiği kadının yanından ayrılmamıştı.. Genç kız hissettiği gibi son gününü yaşamıştı.. Sevdiği adamı son defa görmek ve hissetmek onu dünyanın en mutlu insanı yapmıştı.. Mutsuzlukla değilde mutlulukla ayrılmıştı bu acımasız dünyadan..
"Ne olursa olsun ölüm anın da bile yanınıza olacak değerli, dostlar seçin.. Değerli sevgili seçin.."
;