ჯიმინი გაცეცხლებული ჩარბის კიბეზე და მირბის მშობლებთან, თან ტირის.
-რა ხდება, რატომ მაქორწინებთ ამ ალფაზე ისე რომ მე არაფერი ვიცი? რატომ დამიმალე მამიკო? რატომ დამიმალე, რომ 1 თვეში ამ ალფაზე უნდა დავქორწინდე?
-დაწყნარდი შვილო ყველაფერს აგიხსნით ოღონდ დამშვიდდი, რომ გული არ წა... ჯიმინ....-ჯიმინმა გონება დაკარგა და ძირს დაეცა. ყველა მივარდა, მაგრამ ჯონგუკმა არცეთი მიუშვა ახლოს.
-გაიწიეთ უბრალოდ შოკში ჩავარდა და გული წაუვიდა, საკუთარი ალფის სუნზე კარგად გახდება. ოთახში ავიყვან და დავაწვენ, მე მასთან ვიქნები არ ინერვიულოთ.-თქვა ჯონგუკმა ჯიმინი ხელში აიყვანა და კიბეს აუყვა.
ჯონგუკმა თავისი ომეგა საწოლზე დააწვინა და პლედი დააფარა, თვითონ კი გვერდით მიუწვა და ჩაეხუტა.
-ნეტავი როცა გაიღვიძებ მაშინაც ასეთი მშვიდი სახე გქონდეს. ისეთი ლამაზი ხარ, თვალს ვერ გწყვეტ.-ჩაუჩურჩულა ჯონგუკმა და ლოყაზე ნაზად აკოცა.
ჯიმინმა მართლაც თავისი ალფის სუნზე უფრო უკეთესად გახდა და მალე გამოეღვიძა. როცა თვალები გაახილა დაინახა მის გვერდით მწოლიარე ჯონგუკი რომელიც ჯიმინზე მჭიდროდ იყო ჩახუტებული.
-ეს რა ჯანდაბაა, რატომ აქვს ასე მჭიდროდ ხელები შემოხვეული. ჰეიიი! ჯონნ! ჰეიიი!-შეანჯღრია სხეული. ჯონგუკმაც შეიშმუშნა და როცა თვალები გაახილა უკმაყოფილო მზერით ჯიმინი დაინახა.
-ოჰჰ ჩემს პატარას გაუღვიძია.-თქვა ჯონგუკმა უფრო ახლოს მიწია თავისთან ჯიმინი და ცხვირით კისერში ჩაუძვრა.
-მომშორდი საზიზღარო, რას მეტმასნები!-დაუღრინა ომეგამ და ხელებით გაწევა სცადა მაგრამ არაფერი გამოუვიდა ჯონგუკთან შედარებით ის უსუსურ 15 წლის გოგოს გავს.
-კარგი რა ჯიმინ, ნუ პანიკიორობ, ვიცი ჩემი სურნელი ძალიან მოგწონს და როცა გეხუტები შენი სხეული დნება. მე კი შენზე გონებას ვკარგავ, ძალიან მიყვარხარ.
-საიდან მოიტანე, რომ შენი სურნელი მომწონს?-დააიგნორა ჯიმინმა ალფის ბოლო სიტყვები.
-ქვემოთ როცა ვიყავით გული წაგივიდა, მე კი ხელში აყვანილი ამოგიყვანე, დაგაწვინე საწოლში, მეც გვერდით მოგიწექი და რამდენადაც ვიცი, როცა ომეგა ცუდადაა გული მისდის და საკუთარი ალფის სუნი სცემს ნახევარ საათში გონს მოდის, ანალოგიურად არის ჩვენთანაც ომეგის სუნზე უკეთ ვართ. შენც ჩემთან ერთად ჩახუტებული თითქმის 40 წუთი გეძინა და ეხლა ძალიან კარგად გამოიყურები. აი საიდან დავადგინე, რომ ჩემი სურნელი მოგეწონა.
-მანიაკი ხარ.-თქვა ჯიმინმა და საწოლიდან წამოდგომა დააპირა როცა ჯონგუკმა ხელი დაუჭირა და მის ქვემოთ მოაქცია.
-შემეშვი. შენი პატარა არ ვარ ახვარო.-კბილებს შორის გამოცრა ჯიმინმა, ალფა გადააგდო და ოთახიდან გავიდა, თან ცრემლები სდიოდა.
-ჯიმინ შვილო, როგორ ხარ? ძალიან შეგვაშინე.-თქვა ჯიმინის მამიკომ და შვილის ჩასახუტებლად წავიდა, მაგრამ ომეგამ ის მოიცილა.
-დაჯექით და ყველაფერი ამიხსენით. რატომ მიმყიდეთ იმ ალფას?
-შვილო მასთან კარგად იქნები, მას უყვარხარ, მოგივლის და არაფერს მოგაკლებს, ბედნიერად იცხოვრებთ.
-თქვენ ნორმალურები ხართ? ბედნიერი როგორ ვიქნები როცა ისეთ ადამიანზე მაქორწინებთ ვისაც პირველად ვხედავ. თან 1 თვეში. ეს ხომ სრული აფსურდი და ამაზრზენობაა.-ყვირის ჯიმინი და ცრემლები უსველებენ ლამაზ ღაწვებს.
-შვილო გთხოვ ნუ ნერვიულობ, დამშვიდდი, რომ კიდევ ერთხელ არ წაგივიდეს გული.
ჯიმინი მთელი 2 კვირა ოთახში იყო. არავის ელაპარაკებოდა, არც უნივერსიტეტში დადიოდა, მთელი დღის განმავლობაში მხოლოდ ერთჯერ ჭამდა ისიც მხოლოდ მისი მზარეულის ხათრით. მეგობრებსაც არაფერს ეუბნებოდა, ამიტომ თეჰიონი და ჯინი ყოველდღიურად აკითხავდნენ სახლში, მაგრამ ამაოდ არავინ იცოდა ჯიმინი როგორ იყო.
მასთან ჯონგუკიც ხშირად დადიოდა, მაგრამ როგორც ჯიმინის მეგობრებს მასაც არაფერს ეუბნებოდნენ. ჯიმინის ამბავი არავინ იცოდა, ყველა ნერვიულობდა. ერთ მშვენიერ დღესაც ჯიმინმა გადაწყვიტა, რომ საკმარისი იყო ბავშვივით მოქცევა და უნდა გასულიყო გარეთ. ოთახიდან გავიდა და მაშინვე მეგობრებს დაურეკა თხოვა მასთან გაევლოთ და ერთად გაესეირნათ სამივეს. მათაც რათქმაუნდა დათანხმდნენ, რადგან ჯიმინის ამბავი ძალიან აინტერესებდათ მასზე ნერვიულობდნენ.
-ჯიმინ...-თეჰიონი გადმოვიდა მანქანიდან და გაიქცა თავისი მონატრებული მეგობრისკენ.-როგორ შეგვაშინე მე და ჯინი სულელო.
-როგორ გაბედე და არაფერი გვითხარი, არც კი დაგირეკავს ჩვენთვის ჩათლახო.-ახლა ჯინი მივიდა ჩასახუტებლად.
-კარგი ბიჭებო, მაპატიეთ მინდა რაღაც მოგიყვეთ მაგასთან დაკავშირებით. ოღონდ აქ არა. ზღვის პირას გავისეირნოთ და იქ გეტყვით ყველაფერს.
-კარგი ჯიმინ, მაგრამ შენთან ყოველდღე მოვდიოდით და რამდენჯერმე ერთი ალფა გვხვდებოდა შენთან. ვინ იყო ეგ ბიჭი?-ეკითხება ჯინი და თან მანქანაში ჯდება მეგობრებთან ერთად.
-მაგასაც აგიხსნი ვინ იყო.
ბიჭები მივიდნენ სანაპიროზე და გრძელ სკამებზე ჩამოჯდნენ.
-აბა ჯიმინ მოგვიყევი რატომ იმალებოდი და რატომ გამოიყურები ასე ცუდად?
-ბიჭებო, ჩემმა ოჯახმა დააპირა, რომ უნდა დამაქორწინონ. ვიღაც ჯონ ჯონგუკზე რომელსაც სულ რამდენჯერმე შევხვედრილვარ.-ხმადაბლა აუჩქარებლად დაიწყო საუბარი ჯიმინმა.
-რას ამბობ ჯიმინ? ეს სიმართლეა? რომელ ჯონგუკზე?
-შენ ისეთ ადამიანს გაყოლებენ რომელიც მთელს კორეაშია ცნობილი თავისი ძალაუფლებით, ქარიზმატულობით, სიჭკვიანით და სიმამაცით. მასზე ძალიან ბევრი ომეგა ოცნებობს, მაგრამ ამათ რიცხვში შენ ნამდვილად არ შედიხარ ხომ ასეა? შენი გამომეტყველება ამას გვეუბნება.-სწრაფად ამბობდა ჯინი.
-დიახ სწორედ გამოიცანი ჯინ, მე ის არ მიყვარს და არ მინდა მასზე გაყოლა. მან მე მიყიდა. ჩემს მშობლებს თავისი კომპანიის აქციების 20% შესთავაზა და მამაჩემმაც დათანხმდა. თან ის ჩემი ჭეშმარიტია. 2 კვირის წინ იყვნენ ჩემთან მოსული ჯონების ოჯახი, მეგონა მამასთან იყვნენ მოაულები, მაგრამ თურმე ჩემს გასაცნობად მოსულან.-ამბობს ჯიმინი და თან ნელ ნელა ტირილს იწყებს.
-კარგი მეგობარო რამეს მოვიფიქრებთ, ნუ იტირებ. ხომ იცი ჩვენ შენთვის ცუდი არასდროს გვინდა. გინდა გასამხიარულებლად მაკდონალსიდან ჩვენი საყვარელი მილები ვიყიდოთ, ჩემთან წავიდეთ და გავერთოთ? ლუდიც და სოჯუც წავიღოთ და დავთვრეთ.
-ეეე კარგი აზრია, ჯინ გენიოსი ხარ. თან გულს გადააყოლებს ჯიმინიც და სამივენი კარგად გავერთობით დღეს ღამით დავრჩეთ.-აღტაცებით საუბრობა თეჰიონი.
-კარგი წავიდეთ, ჩემთვისაც უკეთესია ნაკლებ დროს თუ გავატარებ ჩემს მშობლებთან. ჯერ ჯერობით მაინც, სანამ წყენა არ გადამივლის-ამოიბურტყუნა ჯიმინმა და მანქანისკენ დაიძრა.
ესეც მეორე თავი ძალიან დიდ ხანს ვფიქრობდი ამ ფიკზე და ვფიქრობ კარგი გამოვიდა არა? ძალიან დიდი გეგმა მაქვს მაგრამ იცოდეთ ძალიან არ ვიინტრიგნებ🥰 ბევრი საინტერესო თავი შეგხვდებათ წინ❤️