PARK SUNGİ DEN
Okulda sevdiğim çocukla konuşmuştuk çok mutluydum yn ablayla konuştuktan sonra büyük bir cesaret gelmişti bende okulda onu gördüğüm yerde sarıldım oda bana sarıldı
hatta ne zaman dır sarılmanı bekliyorum demişiti çok mutlu hissediyordum sanırım çıkıyorduk
ay götüm kalkmış gibi hissediyorum karnımda bir yerde bir şeyler uçuyor AŞIKMIYIM NEYİM neyseki müstakbel sevgilmden zor zor ayrılıp bugün olanları yn ablaya anlatmak için sabırsızlanıyordum beni bekleyen bir şöför vardı daha fazla bekletmemek adına arabaya bindim
kulaklığımı takım camı izlemeye başladım internetim ve hattım çekmiyordu ya ne oldu şimdi böyle yüzümü cama çevirdiğimde farklı bir yere gidiyorduk burası bizim yol değildi hemen bağırmaya başladım
PS-HEYYY DUR BURASI EVİN YOLU DEĞİL NEREYE GİDİYORUZ
arabanın aynasından bakıp
ŞÖFÖR-patronlarımın yanına gidiyoruz
PS-durdur arabayı ineceğim
dediğimin aksine adam bir düğmeye bastı ardından adamla aramıza bir kapak indi bende kapağa sert bir şekilde vuruyordum
PS-dur dur ANLAMIYORMUSUN İNMEK İSTİYORUM LÜTFEN DURDUR KORKUYORUM baba neredesin lütfen beni bul
bir evin önünde durmuştuk dışardaki korumalardan biri kolumdan tutup beni evin içine sürüklemeye başladı karşılık dahi veremiyordum benden oldukça güçlüydü
evin içine girdikten sonra evin salonunun ortasına beni atıp ciddi yüz ifadesi le eğilip gitti kendimi toparladıktan sonra etrafta koltukta oturmuş 7 adama baktım
gözlerimi onlarda gezdirmeye başladım ne için kaçırılmıştım ben ne için buradaydım
(yazardan not=burada üyelerin adlarını yazacağım ama sungi isimlerini bilmeyecek)
JJK-sanırım çok yakışıklı buldun bizi
konuşamıyordum sanki dilimi yuttmuştum
KSJ-biliyoruz yakışıklıyız
PS-neden kaçırdınız beni
PJ-eğlenmek için
PS-n-ne
MYG-t-tabii ki d-değil
yüksek bir kahkağa atmıtşı taklidimi yapıyordu kedi surtalı ne olucak
KNJ-sorun çıkarma misafirsin kilitli bir odada
KTY-aksi hale gelip seni sırasıyla sikeriz
JH-güzel kız zaten bence ses çıkar
PS-çıkarmam
bir adam kolumdan tutup yukarı çıkıyorduk
KTH-sungi bak
ona döndüğüm an fotoğrafımı çekti
eli ile gidin haraketi yaptı
KTH-bakalım şimdi kim seni kurtaracak kadınım
............................................................
YN DAN
yemek masasında oturmuş sung yi bekliyorduk park kojo ise ileri geri gidip endişeli haraketler sergiliyordu çekinerek
YN-endişelenmeyin o daha genç belki (mervelerde ders çalışıyordur)bir yerde eğleniyordur
yüzüme baktı
PK-umarım öyledir
saatler saatleri kovaladı hava kendini karanlığa teslim etti öylece park kojo ile koltukta oturmuş kızının gelmesini bekliyordu endişeli hali git gide kendini belli ediyordu odanın sessizliğini çalan telefon bozdu nedensizce içime dolan hüzün melodisi gibiydi ürkütücü park kojo sungi nin aradığını varsayarak koşarak telefonunu masanın üzerinden alıp arayanın kim olduğuna bile bakmadan açtı
(YN DAN DEVAM AMA KONUŞMALARI PARK KOJO NUN AĞZINDAN YAZACAĞIM )
PK-alo kimsiniz
KTH-ben ne çabuk unuttunuz bay park
PK-sen,ne hakla ararsın beni işim başımdan akşın kapatıyo-
KTH-kapatırsanız bayan park için güzel şeyler olmaz malum burada aç insanlar var
PK-ne sende mi kızım
KTH-sandığım kadar zeki değilsin
PK-kızımı bırak beni al
KTH-zaten seninde sıran gelecek ama senden önce istediğim biri var
PK-kim i istiyorsun söyle
KTH-kadınımı
PK- ne
KTH-duydun onu bugün getireceksin
PK-ne yapacaksın ona
KTH-bence sen kızına sungi ye ne yapacağımı düşün
PK-sakın dokunma ona
KTH-kadınımı bugün getir sana attığım konumda saat 23.30 da orada ol
park kojo telefonu kapatmıştı kısık sesle konuştuğundan dediği bir çok şeyi anlamamıştım yüzündeki endişe ise gerçekten korkunçtu
YN-iyimisiniz
bana baktı kararsız bir bakışı vardı güven duygusundan yoksundu soğuktu bakışları gülmüyordu
PJ-yemek yiyelim
anlamsız bakışlarımı ona yolluyordum o ise soğumuş yemek masasının önüne gelip sandalyemi çekti ardından ben oturt tu bunları yaparken bir robot tan farksız haraket ediyordu önüme konunan soğuk ama lezzetli görünen yemekleri tek tek yemeye başladım yemeğimi bitirdiğimde park kojo tekrardan beni bileğimden hafifçe tutup üst kata getirdi
ardından adımlarını banyo ya yönlendirdi kısa süre sonra elinde ilk yardım çantası ile geldi
YN-bir sorun mu var
yüzüme baktı inceler gibi göz bebekleri titriyordu bakarken bana ne olduğunu çok merak ediyordum yoksa sungi ye mi bir şey oldu
YN-sungi ye mi bir şey oldu
yüzüme bakmadan elindeki ilk yardım çantasının kapağını açıp içinden mazameleri çıkarıp
PK-kollarını sıyır üstünde atlet varsa üstünü çıkar
YN-ama
PK-lütfen yn lütfen yap
sesi titriyordu altımda atlet olduğu için üstümü çıkardım yavaş bir şekilde kollarıma yani tae nin açtığı yarayı kapatıyordu robot gibiydi yüz ifadesi
YN-lütfen bir şey söyleyin
krem sürmeye devam ediyordu canımın acımaması için yavaş yavaş sürüyordu
YN-korkuyorum
dediğimde anında sarıldı ve ardından saçımı bir kedinin başını okşarcasına sevmeye başladı ağladığını üstüme değen ıslaklık ile anlıyordum korku git gide bedenimi terk ediyordu sanki sertleşmiş çenem rahatlamıştı
birden ayrılıp gardırobun önüne geçip içinde sungi ye ait kıyafetleri bana verdi
PK-giyin ve gel aşağıya
YN-tamam efendim
üstümü giydikten sonra yavaşça aşağı indim park kojo ellerini başında birleştirmiş beni bekliyordu
YN-geldim
diyince ağlamış gözlerle bana baktı sadece geçip elimden tutup dışarıda bekleyen aracına bindirdi ben ne olduğunu bilmiyordum
YN-bir yere mi gideceğiz
PK-özür dilerim
diyip ağlamaya başladı
YN-ne için özür diliyorsunuz
lütfen düşündüğümü yapma lütfen ben tae ye verme sessizliği vücudumdaki tüm hücrelerin soğumasına neden oluyordu
YN-yoksa
sesli bir şekilde yutkunduktan sonra
YN-beni tae ye mi vereceksiniz
yine sustu ne yapacaktım şimdi ben titreme krizim kendini belli ederken
YN-lütfen beni götürme lütfen beni o öldürür
yüzü robot gibi yola odaklanmıştı
YN-ölmek istemiyorum
son sözlerimide sarf etmiştim
YN-hiç mi acımıyorsunuz
artık son benim için buydu gidince ya işkence görücem ya yine bana dokunacak yada öldürecekti yol boyu sadece ağladım sessizce kimse duymamasına özen göstererek
şehirden iyice uzaklaşmıştık yollar çoktan kararmıştı hiç ışık yok farkındayım hayatım gibi yolda da ışık yoktu bir deponun önüne geldik elimden nazikçe tuttu son kez çabalamak istedim
YN-lütfen gitmek istemiyorum
yüzüme baktı ama gözlerime değil tuttu kolumdan direndiğim için çekiştirerek getiriyordu
içimde bir parça koptu o an sandalyede oturmuş elleri kolları bağlı bir sungi vardı hemen ellerimi park kojo dan kurtarıp ona koştum gülüşünü kıskandığım kadına saçlarını kıskandığım kadına ellerini ve bileklerini çözdüm ellerini sıkı bağladıkları için morarmıştı
YN-iyimisin
başını salladı ardından bakışaları arkama kaydı tae arkamda olduğunu hissediyordum ve o soğuk sesli adam yine sarf etti cümlelerini
KTH-kadına karşılık kadın sen kızını ben kadınıma kavuştum iyi iş ti park kojo
sessizce ağlıyordum sungi ise gelip sarıldı kulağıma ise
PS-yaşa lütfen
babasının yanına belki de en güvendiği kişinin kollarına koştu oturduğum yerden doğrulup arkama tae nin önüne geçtim bana bakıyordu benden epey uzun olan boyu ile......
gözlerim sungi ile park kojo ya kaydı park kojo kızını seçmişti doğal olarak zaten beni seçecek kimsede yoktu ki....
KTH-şimdi bizi kadınımla baş başa bırakın...
korku buydu biliyormusunuz çaresissin birileri sizin burada olduğunuzu biliyor ama yardıma gelmiyor çığlıklarınızı kimse duymuyordu bunu bile bile cehennemdi korku
park kojo yüzüme baktı bu sefer ben robot gibi bakıyordum
yavaşça park kojo ve sungi hayatımdan çıktılar
gerçi bir hayatım kaldımı bilmiyorum
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
BAZI KİŞİLER BANA AŞIK OLSUNLAR FALAN DİYOR SİZ NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ
YOK YA FİNAL BÖLÜMÜ AKLIMDA O YÜZDEN BUNU AŞK YAPMAYI ÇOK DÜŞÜNMÜYORUM
NE GARİP EN GÜVENDİKLERİNİZDEN YİYORUZ HEP DARBEYİ
..................
NE ZAMAN ATİM YENİ BÖLÜMÜ CANLARIM BU SEFER SİZ NE ZAMAN İSTERSENİZ
SEVİLİYORSUNUZ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------