"Хэжин, өнөөдөр явах чухал газар байна!"
"Хаачих юм?"
"Очоод мэдээрэй!"
Өглөөнөөс эхлэн догдолж байх Тэхён ахыг хараад би ч тайван сууж чадахгүй байв.. Өнөөдөр ууг нь миний төрсөн өдөр юм сан.. Тэхён ахын төрсөн өдөр юм уу хаашаайн хха..
Орой нар буухын алдад бид гэрээсээ хөдөллөө..
Тэхён ах бид 2 Парист байгаа.. эзэгтэй өнгөрөөд нилээн хэдэн сар өнгөрчихсөн.. Тэр надтай цуг энд амьдарна гэж зөрсөөр байгаад үлдчихсэн..
"Ахаа, очих болоогүй юу?"
"Удахгүй очлоо.."
Бид 3 цаг хэртэй явсны эцэст нэгэн амралтын газар ирсэн юм.. Очтол биднийг Жимин ах, Жонгүг ах 2 тосч авах нь тэр..
Би удаан хугацааны дараа ахыгаа харсандаа баярлан гүйж очсоор хүзүүдэн авсан юм.. Жонгүг ах орилон
"ХӨӨЕ, МУУ ЗОМБИ МИНЬ, ХҮЗҮҮ ХУГАЛЛАЛАА ЧИ.. ХҮН ЮМ УУ? ЗОМБИ ЮМ УУ АЙН?" Учир зүггүй орилж гарсанд миний инээд хүрсэн ч давхар уур хүрэн шүдээ сийгүүлсээр
"Энэ ах чинь.. хөгширсөн гэдгээ гайхуулаад байгаа юм уу хаашаайн?"
Зодоон цохионтой ч халуун дотно уулзалдсан бидний уулзалт хэсэг өндөрлөн амралтын байр луу орлоо..
Үүднээс нь эхлээд хэдэн хүмүүс намайг өөр тийш нь дагуулаад явчихав..
Тэхён ах зүгээр л дагаад яв гэж дохисон тул эсэргүүцэлгүй гарынх нь аясаар хөдөлж байв..
Тэд нүүрийг минь будан даашинз ч бас өмсүүлж эхлэв.. Үнэхээр олон янзын даашинзан дундаас намайг сонго гэхээр нь хамгийн уртыг нь сонгоод өмсчихөв.. Би задгай хувцас өмсөж чаддаггүй юм л даа..
Өнөөх гол танхимд үдэшлэг болж байгаа бололтой ая явахын сацуу хүмүүсийн дуу шуу багагүй хадаж байв.. Намайг орохоор гол хаалган дээр нь очитол намайг замчилж байсан эгч хүлээж байхыг захиад түрүүлээд орчихов..
Яахаа мэдэхгүй ч хэрэг тарихгүй байхыг хичээн өндөр өсгийт дээрээ арай ядан тогтон зогсоно..
Удалгүй Тэхён ахын хоолой микрофоноор цуурайтаж эхлэв..
Тэхён ах "Албан ёсоор өөрийгөө танилцуулья.. Kim грүпийн цорын ганц өв залгамжлагч, ерөнхийлөгч Ким Тэхён байна.. Та бүхний мэдэж байгаачлан энэ грүпийн гол хувьцаа эзэмшигч болох миний ээж саяхан нөгөө ертөнц рүү явсан.. Түүний ажил явдлаас хойш анх удаа зохион байгуулж буй өргөн цар хүрээтэй арга хэмжээ юм.. Хүрэлцэн ирсэн та бүхэнд чин сэтгэлээсээ талархаж буйгаа илэрхийлмээр байна.. Мөн.. энэ завшааныг ашиглан та бүхэнд танилцуулах хүн байна.." түүний энэ үг дуусахтай зэрэгцэн хаалга онгойх нь тэр.. Тод гэрэл нүдийг минь гялбаж олон хүмүүс ам амандаа шивнэлдэн бүгдийн харц над дээр байх энэ мөч.. нуруу хүйт даалгаж байв.. Гэвч тайзан дээрээс итгэл дүүрэн харцаар над руу харах Тэхён ах намайг тайвшруулж байсан юм.. Дөлгөөн инээмсэглэл нь ичээхийн сацуу хүн шиг амьсгалахад тусалж байлаа..
Тэхён ах толгой дохиход нь би урагш нэг алхав.. Удаанаар тайван алхахыг хичээж байв..
"Та бүхэнтэй танилцуулах гэж буй энэ хүн бол.."
Шатаар дээш гаран тайзан дээрх түүний дэргэд очиж зогсов..
"Миний сүйт бүсгүй байгаа юм.."
Хүмүүс бүгд уулга алдан эгшиглэж байсан хөгжим зогсчихно тэр.. Зураг дарах тод гэрэл тусч байсан ч тэр дундаас Тэхён ахын намайг харах тэр биднийг өнөө оройн гол дүрүүд болгож байв..
Тусгай урилгаар ирсэн хэдэн сэтгүүлч
"Та нууцаар сүй тавьсан байсан гэсэн үг үү?"
"Та 2 яаж танилцсан юм бэ?"
"Насны зөрүүтэй харагдаж байна, тайлбар хийгээч!"
"Ким захирлаа!"
Тэхён ах хоолойгоо засан
"Нэг нэгээрээ асуугаарай! Бүгдэнд нь хариулж өгье!"
"Та 2 яаж танилцсан бэ?"
"Мм.. осол байсан гэх юм уу?"
"Сүйт бүсгүйгээ танилцуулаач!"
"Парисын урлагийн их сургуулийн дорно дахины уран зураачын танхимд суралцдаг оюутан!"
"Оюутан гэсэн үү? Насны зөрүүтэй гэдэг нь үнэн гэсэн үг үү?"
"Тийм ээ.."
"Насны зөрүү хосын харилцаанд саад болно гэж бодохгүй байна уу?"
"Та эхнэртээ хайртай юу?"
"Юу? Т-тийм ээ.."
"Эхнэр тань таниас дүү байсан бол та хайрлахгүй байх байсан уу?"
"..."
"Хайранд нас хамаагүй гэж боддог! Тэр хүн чамд зориулагдсан хүн мөн л бол!"
Сэтгүүлч нар дахин асуултаар булж эхлэхэд Тэхён ах
"Та бүхний өмнө өөрийн хайртай бүсгүйгээсээ миний эхнэр болох эсэхийг асуумаар байна!"
Халааснаасаа хамба хилэн хайрцагтай зүйл гаргаж ирэн нэг өвдөг дээрээ сөхрөн суух нь тэр..
"Миний эхнэр болох уу? Хэжинаа?"
Миний амьдралын хамгийн жаргалтай мөч энэ л байх..
Хөнгөн толгой дохиход тэр надад бөгжөө зүүлгэж өгөн бидний уруул уулзалдлаа..
Үдэшлэг эд дундаа орон хүмүүс тал талдаа халж эхэлцгээв..
Том том грүпүүдын төлөөлөгчид ч хүрэлцэн ирсэн байх бөгөөд хоморгонд нь ирсэн залуу хүмүүс ч их байлаа..
Тэхён ах хэдэн хүмүүстэй яриа нийлэн зогсож байхыг нь хараад саад болохыг хүссэнгүй..
Жонгүг ах юм уу Жимин ахыг хайн тэрүүгээр хэсүүчлэнэ..
Урт хормойтой даашинз өмсчихсөн байсныг ч хэлэх үү алхахад улам хэцүү санагдаж эхэллээ..
Гэвч дахин 2 алхаад би даашинзныхаа хормойнд тээглэн золтой унаад үхчихсэнгүй.. Яг унадагын даваан дээр хэн нэгний гар бэлхүүсээр минь орж ирэн намайг барьж авсан юм...
Тэр хүнийг харан золтой орилчихсонгүй..
"Жунин? Энд юу хийж байгаа юм?"
"Газар дээрх ганц найз минь хүн амьтантай гэрлэх гээд байхад би яаж хоцрох юм? Намайг ирсэнд дургүй байна уу? Явчих уу?" Түүний шоглоомонд бид инээлдэн зогсох хооронд нэг эмэгтэй ирэх нь тэр..
Бараг фудволк хайчлаад татаад өмсчихсөн юм уу гэмээр даашинзтай хамаг юм нь харагдахаар эмэгтэй..
Жунин дээр ирэн "Ганц хундага тулгах уу залуу минь?"
"Хэрэггүй болов уу?" Жунин эелдэгээр татгалзахад тэр эмэгтэй бантсандаа ч гэх юм уу над руу анхаарлаа хандуулж эхлэв..
"Ким захирлын сүйт бүсгүй гэл үү? Онц биш л юм?"
"Юу?"
"Яанаа.. сонсчихсон уу? Юу вэ? Одоо ийм эмээ загварын даашинз өмсдөг хүн байдаг юм уу?" Илт доош нь хийж эхлэх нь тэр.. Эргэн тойрноо харахад бүгд л богино задгай даашинз өмссөн харагдана.. Би өөрөөсөө санаа зовон юм хэлж чадсангүй.. Тэр барьж явсан хундагатай улаан дарсаа санаатай даашинз руу минь асгачихав..
Худлаа сандарч үсчсээр даашинзны минь хормойн дээр гишгэн урж орхих нь тэр.. Хормой нь нилэнхүйдээ урагдан бүх хүний анхаарал бидэн дээр тусч эхлэв..
Тэр эмэгтэй дахин дэргэдээсээ хундагатай улаан дарс аван энэ удаа өндөр өсгийт дээр минь асгаж орхилоо..
Аймшигтай инээж эхлэхэд Тэхён ах биднийг чиглэн ирж байгаа харагдана..
Би гүнзгий амьсгал аван
"Ахаа.. би хэрэг тарих нь дээ.. арыг минь даана биз дээ?" Биднээс нилээн хэдэн алхмын цаана зогсож байсан Тэхён ах намайг хангалттай сонсон толгой дохиход заалан дах гэрэл унтарч орхив..