Olaylar olaylaarr, iyi okumalaar ;)
***
Şuan ders başlamıştı, ancak başlamaz olaydı. Neden mi?
Ders başladığından beri Jeongin pis bakışlarını Changbin ve benim üzerimde gezdiriyor, ara sıra harbiden piskopatmış gibi gülüyordu.
Dayanamamış artık ağzımı açmama ramak kalmışken zilin sesini duymamla hızlıca sınıftan fırladım.
Sakin kalmam gerekiyordu, ancak olmuyordu. Şuan gelen geçen herkesin boğazına yapışıp bas bas bağırma isteğim gitmiyordu.
Aklıma gelen yer ile merdivenleri seri şekilde inmeye başladım.
Sessizlik dolu odaya girdiğimde kimsenin olmadığını fark ettim, şuan okulda hemen hemen kimsenin adımı atmadığı kütüphanenin içindeydim.
Burası benim hayatımda sakin kalabildiğim tek alandı, genelde buraya kahvemle gelir müzik dinler şarkı söylerdim.
Öylede yapacaktım.
Bir sandalye çekip oturduğumda, sol tarafımdan gelen sesle tırsmaya başladım.
Sesin geldiği yöne doğru yavaşça ilerliyordum. Kütüphanenin ilk rafından kalın ve birinin kafasına geçirsem bayılacağı bir kitap seçtim.
En son tam kitaplığın köşesini döndüğümde refleks olarak çocuğun kafasına kitabı geçiriverdim.
Pekala bayılacağı derken gerçek anlamda konuşmamıştım.
ÇOCUK YIĞILDI LA YERE...
Lan bu benim çarpıştığım sırık çocuk değil mi!?
Ah tamamen unutmuş olmalıydım, kütüphanede her hafta nöbetçi bir öğrenci kalıyordu.
VE BİZ BU ÇOCUKLA NASIL AYNI OKULDA OLABİLİYORUZ!?
"Hey" diye fısıldadım aynı zamanda hafiften yüzüne vuruyodum ayılması için.
"Şşt, kalksanee!" sinirlenince şivem değişiyor amk. "Pşt!"
Gözleri açılmaya başladığında kafasını kucağımdan indirip yere bıraktım, sızlanarak doğruldu.
"Noluyor, nerdeyim ben"
"Allah seni kahretmesin Felix, adamın hafıza gittiya la"
"Sen kimsin be!" diye bağırarak kalkınca bende ayaklanmıştım.
"Kardeş adını hatırlıyosun dimi ya?"
"Bi dakika bi dakika" heh fabrika ayarlarına döndü herhalde. "Sen dün o şerefsizin taciz etmeye çalıştığı çocuk değil misin?"
"Çok sağol ya, ben unutayım derken ağzıma sıçtın sağol!"
"Ne bileyim senin unutmaya çalışcanı ya"
"Nası ne bileyim, insan taciz edildiği anı hatırlamak ister mi?"
"Haklısın kusura bakma" sandalye çekip oturdu ve masanın üzerindeki şişelerden birini alıp kafasına dikti. "Bana noldu?"
"Ben, normalde yalnız kalmak için buraya gelirdim sesler gelince biraz garipsedim"
"Eee?"
"Eee'si" elimde az önce kafasına geçirdiğim neredeyse kolum kalınlığında olan kitabı işaret ettim, "Bunu kafana geçirmiş olabilirim"
"NE!"
"Valla kusura bakma korkudan bi anlık"
"Ay yok ben kesin beyin kanaması falan geçiricem, bana bişiler bişiler oluyo"
"Noluyo!?"
Kıkırdamaları kahkahalara dönüşürken ben ise noldunu anlamamış gibi önünde dikiliyordum.
"Ay ne saf bişesin, çabuk yerler seni"
"Ne münasebet be!"
"Tamam tamam şaka yaptım"
"Üff, iyiki kafa dinlemeye geldim ya"
"Git dinle Allah Allah, benim işim gücüm var"
Gidip eski yerime oturacakken aklıma gelen soruyla durdum, "Sana bişey sorabilir miyim?"
"Cevaplayabileceğim bişeyse sor"
"Neden çiftlikte seyislik yapıyorsun?"
Uzun süre oluşan sessizlik, cevap vermek istemiyorum algısı oluşturuyordu. Kafamı sallayıp geri yerime oturdum. Kulaklığımı takıp kafamı masaya koydum. Haklıydı bende olsam daha adını bile bilmediğim birine özel hayatımı açmazdım yani.
~
"Şşt kalk akşam oldu"
"Ya Jisung siktir-"
"Aloo!"
"Ne var ulan ne-"
"Günaydın, ayrıca Jisung değilim ben" of uyumuş olmalıydım, ama iyide gelmedi değildi şimdi. "Akşam oldu ben gidicem ha sen okulda kalıcaksan ben bilmem"
"Yok ya geliyorum"
Yarım yamalak toparlanıp kütüphaneden çıktım, telefon ekranım ise şaşırtıcı değildi.
94 arama Jisikunku*
1889 mesaj Jisikunku*
1 arama Üvey Anne (Böyle anne olmaz olsun)*
Bu meymenetsiz kadın beni niye aramıştı ki şimdi, of olmayan moralimin daha da içine edin emi. Hiç gülmesin yüzüm.
Geri aramicaktım, ne diyeceğinide merak etmiyodum zaten.
Sadece Jisung'u aradım. Tekte açtı tabiki.
"Alo?"
"Nerdesin sen çocuk!"
"Ya kütüphanedeydim"
"Hay aklıma sıçsınlar nasıl bakmam oraya"
"Ben napcam şimdi?"
"Taksi maksi bişi çağır, valla babamın arabasını birdaha alırsam ağzıma-"
"Tamam anladım, e birde Jisung bugünde sizde kalabilirmiyim?"
"O nasıl soru gel tabii"
"Sağol"
***
O kadarda kaos yokmuş ama olsuun.
KAOS BELKİ YARINDAN YAKIN, BELKİ YARINDANDA YAKIN (!)