Λόγκαν
Η εντολή του άγνωστου εκβιαστή ήταν ξεκάθαρη: Να πάρω μέρος στους παράνομους αγώνες, εδώ, σ' ένα υπόγειο στο κέντρο της Ν. Υόρκης. Έπρεπε να είναι κρυφό το μέρος για να μην πάρει χαμπάρι η αστυνομία. Γι' αυτό γίνεται σε έναν τέτοιο χώρο.
Αν ήθελα να πάρω τη Λίλυ σώα κι αβλαβή, έπρεπε να νικήσω στους αγώνες.
Αν έπρεπε να νικήσω, τότε αυτό θα έκανα.
Όλα ήταν ξεκάθαρα στο μυαλό μου. Είχα τον στόχο μου. Ήταν απλός ο στόχος μου: να νικήσω με κάθε τρόπο και μέσο. Μπορούσα ακόμα και να σκοτώσω για να πάρω πίσω τη Λίλυ. Είχα αυτοπεποίθηση, ήμουν γυμνασμένος κι ήξερα ότι όσο δυνατώτερος ή πιο μεγαλόσωμος κι αν φαίνεται ο αντίπαλός μου, μπορώ να τον νικήσω. Η σκέψη της Λίλυς μου έδινε δύναμη.
Τα υπολόγισα όλα. Φαντάστηκα ακόμα και τη νίκη μου, τη στιγμή που η Λίλυ θα τρέχει στην αγκαλιά μου.
Αυτό που δεν υπολόγισα και που δεν περίμενα, ήταν να δω εδώ στο κλουβί, την Έηπριλ!
Όχι.
Το όνομα Φοίνιξ, μου θύμισε το επίθετό της. Έπειτα η κουκούλα που φορούσε το αποδείκνυε κιόλας. Ένας κόκκινος φοίνικας! Τέλος, το σώμα της! Θα το αναγνώριζα παντού!
Ήξερα απ' έξω κάθε σημάδι, κάθε φακίδα...Είχε χάσει κιλά και μόλις άρχισε να βάζει. Η φόρμα της δεν ήταν πολύ καλή γιατί σταμάτησε το κικ μπόξ. Τότε τί στο διάολο έκανε εδώ;
Τρελάθηκε;
- Έηπριλ;
Ψιθύρισα σιγανά όταν την πλησίασα.
Είδα τα μάτια της μέσα από τις τρύπες της κουκούλας. Δύο μεγάλα γαλάζια μάτια να ανοίγουν διάπλατα.
Αυτή ήταν!
- Τί κάνεις εδώ;
Ξαναρώτησα.
Την ίδια στιγμή σκεφτόμουν ότι μ' έβλεπε ο εκβιαστής. Μου είχε πει ότι θα παρακολουθεί τον αγώνα. Πώς; Δεν έχω ιδέα! Ίσως είναι ανάμεσα στο πλήθος...
- Λόγκαν;
Ψιθύρισε η Έηπριλ.
- Εσύ τί δουλειά έχεις εδώ;
Στεκόμασταν ο ένας απέναντι στον άλλο. Επιλεχθήκαμε να παλέψουμε. Να παλέψουμε μέχρι θανάτου!
- Δεν είσαι καν σε φόρμα Έηπριλ και ήρθες σε τέτοιους αγώνες; Γιατί;
Ρώτησα κι ευτυχώς φορούσαμε κουκούλες. Έτσι κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει ότι μιλούσαμε.
Δείχναμε ότι απλώς κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο πριν αρχίσουμε να παλεύουμε.
- Νόμιζα ότι χωρίσαμε Λόγκαν. Δεν έχεις δικαίωμα να μου κάνεις ανάκριση.
Είπε θυμωμένα κι ύψωσε τα χέρια της σε γροθιές.
Τη μιμήθηκα κι εγώ κυρίως για να κερδίσω χρόνο ώστε να μη μας καταλάβουν ότι συζητούσαμε.
- Ωραία λοιπόν, τότε να κάνω άλλη ερώτηση. Πού είναι η Λίλυ Έηπριλ;
Ρώτησα με θυμό. Πίστευα πως ήταν ασφαλής στο σπίτι της Έηπριλ με τους γονείς της να την προσέχουν, μα κατάφεραν να την απαγάγουν.
- Τί πράγμα;
Ρώτησε η Έηπριλ και κατάλαβα από τον τόνο της φωνής της ότι μάλλον δεν περίμενε να το μάθω.
- Την παίρνω εδώ και ώρες τηλέφωνο αλλά δεν το σηκώνει. Πάντα το σήκωνε με την πρώτη.
Δεν ήθελα να πω στην Έηπριλ για τον εκβιαστή κι απαγωγέα. Μου είπε πως αν μιλούσα σε οποιονδήποτε θα το πλήρωνε η Λίλυ.
- Δεν...δεν ξέρω...
Ώστε έκανε την ανήξερη ή πράγματι δε γνώριζε τί εχει γίνει;
- Κι εσύ τι δουλειά έχεις εδώ Λόγκαν αν ανησυχείς για τη Λίλυ; Δεν θα έπρεπε να πας σπίτι να τη δεις αν ανησυχείς τόσο πολύ;
Τί στο καλό;
- Ωραίος αδερφός είσαι.
Είπε η Έηπριλ και πήγε να με χτυπήσει με δεξί κρος, το οποίο κατάφερα να μπλοκάρω.
Τα ουρλιαχτά από το κοινό δυνάμωσαν.
Δεν ήθελα να παλέψουμε, αλλά δεν είχα κι επιλογή...
- Εσύ σπίτι μαζί της είσαι. Δεν μπορείς να μου πεις αν είναι καλά ή όχι;
Της φώναξα ενώ ταυτόχρονα απέφευγα την επόμενη επίθεσή της.
Το είχα αποφασίσει. Θα απέκρουα ή θ' απέφευγα απλώς τα χτυπήματα της Έηπριλ.
Ήδη μια φορά μου ζήτησε να τη χτυπήσω και δεν θέλω να το θυμάμαι.
Τώρα εξαιτίας αυτού του κτήνους, έρχομαι σε τέτοια θέση όπου θα πρέπει να παλέψω με την Έηπριλ!
Όχι. Δεν θα την χτυπήσω. Μα αν δεν την χτυπήσω, πώς θα κερδίσω;
Οι άγριες φωνές του διψασμένου για αίμα πλήθους μας παρακινούν να χτυπηθούμε.
Ήδη ήταν εξαγριωμένοι που δεν τους χαρίζαμε θέαμα.
- Θα πρέπει σύντομα να δούμε και λίγη δράση αλλιώς θα πρέπει να ακυρώσουμε τον αγώνα σας.
Είπε ο εκφωνητής.
Γαμώτο! Κι αν δυσαρεστηθεί ο απαγωγέας και πραγματοποιήσει την απειλή του;
Έηπριλ
Δεν μπορώ να πω στον Λόγκαν την αλήθεια.
Ποιά είμαι εγώ και μιλάω;
Πάντως σίγουρα δεν είμαι υπόδειγμα αδερφής, ή κόρης ή κοπέλας. Έπρεπε όμως να τα καταφέρω. Να πάρω πίσω τον Άλεκ και τη Λίλυ!
- Έηπριλ; Εσύ είσαι;
Ακούστηκε μια φωνή δυνατώτερη από το βουητό των θεατών.
Έκπληκτη γύρισα προς τη μεριά που άκουσα το όνομά μου γιατί η φωνή ήταν γνωστή.
Κολτ;
Τί δουλειά είχε εδώ;
- Μπορεί να φοράς κουκούλα, αλλά γύρισες όταν σε φώναξα. Εσύ είσαι!
- Έηπριλ!
Γύρισα δίπλα του και είδα την Τζο! Εκείνο το φίδι!
Τί δουλειά έχουν αυτοί οι δύο μαζί;
Η διάσπαση όμως αυτή, έγινε αιτία ο Λόγκαν να με πιάσει από τη μέση και με έναν δυνατό ελιγμό να με ρίξει κάτω.
Δεν ξέρω τί ακριβώς έκανε και πρόλαβε να βάλει το χέρι του κάτω από το κεφάλι μου, μα με είχε στριμώξει σε μια λαβή κατά την οποία ήταν σκυμμένος από πάνω μου ώστε να μη φαίνομαι από τη μέση και πάνω.
Το μπράτσο του κουλουριάστηκε γύρω από το λαιμό μου, ώστε να φαίνεται ότι πάει να με πνίξει, ενώ το άλλο χέρι του ακινητοποίησε το ένα το δικό μου. Το ελεύθερο χέρι μου τον αγκάλιασε γύρω από τη μέση προσπαθώντας να βρει τρόπο να τον διώξω από πάνω μου μα έριχνε επίτηδες το βάρος του σώματός του πάνω μου ακινητοποιώντας με για τα καλά.
- Συνέχισε να δείχνεις ότι προσπαθείς να ξεφύγεις.
Φώναξε για ν' ακουστεί μέσα από τις κραυγές του πλήθους.
- Τί πράγμα;
- Δεν θέλω να σε χτυπήσω γαμώτο, οπότε κάνε ότι πνίγεσαι.
Είπε ενώ με κρατούσε χαλαρά. Εκτιμούσα το ότι δεν ήθελε να με χτυπήσει μα έπρεπε να νικήσω. Αν χάσω, θα χάσω τον Άλεκ και τη Λίλυ.
- Δεν μπορώ να χάσω. Δεν θέλω να χάσω.
Είπα και προσπάθησα να απεγκλωβιστώ.
Ο Λόγκαν όμως επέμενε.
- Έηπριλ σε ικετεύω. Δεν θέλω να...μισό λεπτό...Είπες ότι δεν μπορείς να χάσεις;
Ρώτησε ξαφνικά και συνειδητοποίησα ότι παραλίγο θα αποκάλυπτα τα πάντα.
- Έηπριλ...μη μου πεις ότι είσαι εδώ γιατί σε εκβιάζει εκείνος....
Πάγωσα.
Τί πράγμα;
Κοιταχτήκαμε για λίγο στα μάτια και τότε καταλάβαμε.
- Σε πήρε κι εσένα;
Ρώτησα.
- Ναι. Έχει τη Λίλυ. Εσένα γιατί σε πήρε τηλέφωνο;
Ρώτησε ταραγμένος.
- Έχει και τον Άλεκ. Λόγκαν τους απήγαγε όταν έφυγαν από το σχολείο κι ήταν στο δρόμο για το σπίτι.
Άλλαξε το κράτημά του γρήγορα για να μη δίνουμε υποψίες. Μπορεί να κοιτάζει αυτή τη στιγμή τον αγώνα ο απαγωγέας.
Με ανασήκωσε και τύλιξε το χέρι του από πίσω μου, τοποθετώντας με μπροστά του, σχηματίζοντας λαβή για κεφαλοκλείδωμα.
Πιάνοντας με τα δύο μου χέρια το δικό του, προσπάθησα ν' απελευθερωθώ.
- Τότε αυτό θα δουλέψει. Έχε μου εμπιστοσύνη Έηπριλ. Παίξε θέατρο και κάνε ότι λιποθυμάς από τη λαβή μου.
- Μα αν χάσω ποιός ξέρει τί θα κάνει στον Άλεκ...δεν μπορώ...
- Για κάποιο λόγο πιστεύω ότι δεν θα του κάνει τίποτα.
- Πώς το ξέρεις;
- Δεν το ξέρω.
Είπε στενάζοντας.
Έτσι ήθελα να πιστεύω.
Στα καλά καθούμενα ζούμε έναν εφιάλτη που μόνο στις ταινίες συμβαίνουν.
Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να χάνει τη Λίλυ ή τον Άλεκ.
Ακούστηκε ένας ήχος παρατεταμένος και σταμάτησε.
- Τάιμ άουτ!
Φώναξε ο εκφωνητής.
Βγήκαμε από το κλουβί και πήγαμε δίπλα σ' έναν χώρο που χρησίμευε γι' αποδυτήρια.
Ο Λόγκαν με αγκάλιασε και με κράτησε παραπάνω απ' όσο έπρεπε.
- Λόγκαν τί θα κάνουμε; Ήρθα εδώ με σκοπό να νικήσω ώστε να τους πάρω πίσω.
- Τί εννοείς..."να τους πάρεις πίσω;"
- Εννοώ τη Λίλυ και τον Άλεκ.
- Είσαι εδώ και για τους δυο;
- Ναι. Αυτή ήταν η συμφωνία μου. Αν νικήσω σε αυτούς τους αγώνες θα τους πάρω και τους δύο πίσω.
- Τότε αυτό είναι!
Είπε χαρούμενος.
- Ποιό; Δεν καταλαβαίνω!
- Εμένα μου είπε μόνο για τη Λίλυ δεν μου ανέφερε κανέναν άλλον! Η δική μου συμφωνία ήταν αν νικήσω, να πάρω πίσω τη Λίλυ. Αν όμως νικήσω εγώ και χάσεις εσύ, τότε ίσως κάνει κακό στον Άλεκ. Ενώ αν νικήσεις εσύ, θα είναι κι οι δυο ασφαλείς εφόσον η δική σου συμφωνία περιλαμβάνει και τους δύο.
- Έχεις δίκιο Λόγκαν!
Είπα νιώθοντας τεράστια ανακούφιση που βγήκαμε από το αδιέξοδο που είχαμε βρεθεί.
- Έηπριλ! Λόγκαν;
Γυρίσαμε και είδαμε τον Κολτ, τον ξαδερφό μου με την Τζο. Είχαμε βγάλει τις κουκούλες μας και τώρα είδαν και τον Λόγκαν.
- Κολτ, τί στα κομμάτια κάνεις μ' αυτό το φίδι;
Γρύλισα κοιτάζοντάς την έτοιμη να χιμύξω.
Η Τζο όμως σήκωσε ψηλά τα χέρια κι ο Κολτ μπήκε ανάμεσά μας.
- Πριν πεις οτιδήποτε, ζητώ συγνώμη για ό,τι αναστάτωση προκάλεσα.
- Αναστάτωση; Τί νομίζεις ότι έκανες; Ε; Τί κέρδισες απ' αυτό;
Φώναξα.
- Τί έγινε Έηπριλ και πώς στο καλό γνωρίζεστε;
Ρώτησε ο Κόλτ.
- Τζόζυ, αυτή είναι η φίλη που ήθελες να βοηθήσεις και με τράβηξες ως εδώ;
Είπε ο Κολτ.
- Τζόζυ;
Ρώτησα με έκφραση αηδίας κοιτάζοντας τον Κολτ.
- Μεγάλη ιστορία.
- Ναι, συμφωνώ. Δεν είναι η ώρα γι' αυτό. Γι' άλλο ήρθα. Έηπριλ λυπάμαι για όλα. Το θέμα είναι ότι...σε ξεγέλασα και σε παγίδεψα για τα χρήματα. Ήταν μια εύκολη δουλειά και χρειαζόμουν χρήματα. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να ζεις έξω μόνη, να γίνεσαι βάρος σε φίλους, να μην έχεις σπίτι...;
Δεν ήθελα να θυμάμαι τα παλιά αλλά πέρασαν. Ευτυχώς δεν είχε άσχημες συνέπειες γιατί μίλησα με τους γονείς μου πριν πάρουν τις φωτογραφίες στα χέρια τους.
- Φέρθηκες ύπουλα και με πλησίασες για να με χρησιμοποιήσεις. Τώρα τί θες από μένα;
- Να επανορθώσω.
- Με τί τρόπο;
- Με πληροφορίες.
Όλοι την κοιτάξαμε με απορία.