Maybe Beuty?/Jeongbin

By babyybreead

1.2K 206 80

"Belki güzel olsaydın herşey çok daha güzel olurdu" More

Ep-1
Ep-2
Ep-3
Ep-4
Ep-5
Ep-6
Ep-7
Ep-8
Ep-9
Ep-11
Ep-12
Ep-13

Ep-10

76 17 2
By babyybreead

--
11.sinif olduğum için mutluydum ama sınav için yapılan denemeler beni çok yoruyordu .

Her gün kalem tutmaktan parmağım yara olmuştu çok acımıyordu umursamıyordum ama her kalem tuttuğumda çok fazla acıyordu.

Hyunjin ile bahçeye çıktık ve Felix'in olduğu banka oturduk yanında Changbin vardı. Hyunjin ve Felix bizi yapmaya çalışıyordu bunu biliyordum ama Changbin beni asla umursamıyordu.

"Eee" dedi Hyunjin.

"Ne ee si Hyunjin" dedim .

"Tanrım neden bu kadar sessizsiniz?"

"Hyunjin ne anlatmamızı bekliyorsun"dedi Changbin.

"Madem konusucak konu yok" durdu ve tekrar konuştu "2 hafta sonra doğum günün Jeongin ne hissediyorsun" dedi Hyunjin.

Doğum günü o zamandan beri nefret ettiğim şeylerden biriydi.

"Hiçbir şey hissetmiyorum Hyunjin, sadece bir doğum günü, yapmasakta olur"

Changbin  bana döndü,ilk defa bana böyle bakıyordu.

"Benim suçum"dedi Changbin benim duymadığımı düşünerek.

"Hadi ama Jeongin'im sadece doğum günü diyip geçme hem benim sana büyük bir hediyem var o yüzden sana bu doğum gününü yapıcağız"

"Evet Jeongin sadece bir doğum günü değil artık 18 olucaksin " dedi Felix.

Neden istemediğimi Hyunjin biliyordu ama yinede yapmakta ısrar ediyordu.

"Lütfen Jeongin bak bu partiyi yapalım senden bir daha birşey istemem bak cidden"

"Of Hyunjin vazgecmiyceksin değilmi? Tamam yapalım o zaman "

Hyunjin ve Felix'in mutlu olması beni de mutlu etmişti ama Changbin onun umrunda değildi sanki.

Tenefüs zili çaldı ve sınıfa geçtik.

Hyunjin Felix ile oturuyordu bende bu yüzden sırada tek başımaydım, öğretmen gelene kadar kafamı sıraya koydum ve gözlerimi kapattım bir kaç saniye sonra yanımda bir hareketlilik hissettim.

Kafamı kaldırıp bakmak istedim ama kafamı kaldırdığım anda bir el beni sıraya geri ittirdi.

"Uyu Jeongin uykusuz olduğun çok belli oluyor"

Bu tanıdık sesi duymayı beklemiyordum. İyi de Changbin neden şimdi yanıma oturmuş böyle davranıyor?

Kapı açıldı ve öğretmen içeri girdi, kafamı kaldırdım ve Changbin'e baktım sanki yüzü gülüyor gibiydi ama bu beni endişelendiriyordu.

*

"Changbin çok farklı davranıyor Felix ve bu beni endişelendiriyor "

"Belki sonunda sana aşık olmuştur Jeongin hemen kötü düşünme sadece biraz zaman ver" dedi Felix

"Ama hiç böyle hissedemiyorum içimde kötü bir his var gibi bilmiyorum Changbin'e hiç güvenemiyorum "

"Bak Jeongin seni anlıyorum Changbin sana çokta normal şeyler yaşatmamış , içinde kötü bir his olmasıda oldukça normal ama belki ona bir şans verebilirsin sadece biraz bekle "

Felix her seferinde ben mutlu olayım ya da içim rahatlasın diye böyle konuşmalar yapar.

"Haklısın Felix ama gerçekten çok garip geliyor bana , Changbin kaç gündür bana daha yakın davranmaya çalışıyor ve istemeden rahatsız oluyorum ya eğer bu bir oyunsa diye düşünmeden edemiyorum "

Hyunjin ve Felix beni anlıyordu çünkü ikisi de yaşadıklarımı biliyordu.

Gözüm karşı banka takıldı Changbin bana bakıyordu. Gözleri onlar çok güzeldi.

--

Eve gitmek ve kitap okumak istiyordum ama Hyunjin beni bırakmamakta ısrar ediyordu.

Bir Cafe de oturuyorduk Hyunjin ve Felix çok heyecanlıydı bense beklemekten yorulmuştum.

Kapıdan Changbin'in girdiğini görünce neden bu kadar heyecanlı olduklarını anlamıştım, ama onun burda ne işi vardi?

"Changbin sonunda gelebildin lütfen otur"dedi Hyunjin.

Changbin yanımdaki sandalyeye oturdu "Selam"dedi güler bir yüzle.

"Selam" dedim bende. "Ee neden burdayız?Neden toplandık?"diye sordum.

Hyunjin ve Felix birbirine bakarak "Hayırlı bir iş için"dediler.

Hayır, Hayır, Hayır.

Umarım Changbin'e aşık olduğumu söylemezler çünkü Hyunjin ile Felix bunu yapabilecek kapasiteye sahipler.

"Changbin hiç birine aşık oldun mu?" dedi Hyunjin.

"Evet neden ki?"

"Peki sen Jeongin'in yıllardır birine aşık olduğunu biliyor muydun?"

"Hyunjin ne yapıyorsun"dedim şaşkın gözlerle.

"Yani biliyorum ama kim olduğunu bilmiyorum"dedi Changbin.

"Changbin bu kadar salak olma"dedi Felix ama bunu yanlışlıkla söylediğini yüzünden anlamıştım.

Ama susmaları gerekirlerdi devam ederlerse kalkıp giderdim.

"Anlamadım Felix ne söylemeye çalışıyorsun"dedi Changbin.

"Changbin yakışıklı olduğun kadar da salaksın, önün de ki şeyi göremeyecej kadar körsün" dedi Felix.

"Felix lütfen sus"dedim sinirli bir şekilde.

"Jeongin sadece karışma "

"Felix cidden anlamıyorum daha açık konuş "
Changbin ya gerçekten anlamıyordu ya da anlamamazliktan geliyordu.

"Beni delirtiyorsun Changbin bu çocuk sana yıllardır aşık ama senin ona yaptığın şeyler yüzünden sana açılmaktan korkuyor "

Yaptılar işte bunu yapacaklarını daha önceden tahmin etmeliydim .

Changbin neler olduğunu söylemem için bana bakıyordu bunu gözlerinden anlayabiliyordum.

"Jeongin neler ol-"

"Size susmanizi söylemiştim ama sizin yaptığınız hiç hoş değil "diyerek çantanı aldim ve cafe den çıktım.

Yaptıkları hiç hoş değildi çünkü bunu benim söylemem gerekirdi onların değil.

Eve gider gitmez direkt yatağa uzandım Hyunjin ve Felix'in yaptıklarını düşündüm ikisini de anlıyorum sonuçta ikisi de arkadaşım ams yine de bunu yapmaları gerekmezdi.

Kapı çalıyordu ama kalkmak istemiyordum. Kalkmaya halim yoktu.

Annem odaya girdi ve bir arkadaşımın beni görmek istediğini söyledi.

-Ep-10

Sizce kim geldi?
Hyunjin ve Felix yaptığı şeyde haklımıydı?
(Devam ettirememim sebebi çok müsait olamamam bu tatilde bir çok sey oldu. Önce dayım vefat etti ve annem gitmek zorunda olduğu için ben evde kardeşlerime baktım , daha sonra babannem açık kalp ameliyatı oldu ve biz bakıyoruz o yüzden çok aktif olamadım ama artık artabileceğimi düşünüyorum)
Sonraki bölümlerde görüşürüz 💗🤍💝

-785 kelime




Continue Reading

You'll Also Like

347K 33.1K 40
jeon: içtiğim boktan sigaraların seni bana getireceğini biliyor olsaydım, çoktan ciğerlerime siktiri çekmiştim. for ne jupiter.
6.3K 521 22
"Senin bana nasip olman, şahsi hayatımın en değer biçilmez talihidir"
5.3K 465 41
semih kılıçsoy için yazılmış bir kurgu
6K 1.4K 31
chan: yalvarırım evet de kurtulalım kitabıma mahvoldum jisung: babam vermez chan: babanı da alalım