Dilemma after Dilemma

Hoofdstuk 2.

Pov Samuel
______________________________________
Ik werd wakker en zag dat ik me had verslapen.Dat was wel te verwachten na het feesje van Jodi die gister tot zeker half vier in de ochtend doorging,en waar ik bovendien een enorme kater aan heb overgehouden.Hoe ik hier in bed ben beland is me een raadsel ,maar vragen bewaar ik voor later omdat ik nog een halfuur heb om op tijd te komen.
Ik sprong uit mijn bed en deed de gordijn open . Het was zo te zien een lekker weertje.Ik haastte me naar de badkamer en stapte onder de douche.Na ongeveer 5 minuten was ik klaar met douchen.Ik stond voor de spiegel en deed een klodder gel in mijn blonde haar.Ik bracht met mijn vingers mijn haar in model.Ik snelde de trap op en vistte de kleding uit mijn kast.Het word een simpel outfit. Een zwarte broek en een donkerblauwe trui.Ik pakte nog even mijn Ray Ban zonnenbril en klemde het vast aan het neklijn van mijn trui aangezien het zonnetje volop schijnt.Terwijl ik onhandig de pijpen van mijn broek opvouwde probeerde ik mijn Eastpack over mijn schouder te zwaaien,daarna spoot ik mijn One Million parfum een aantal keren in mijn nek en snelde me richting de koelkast om een flesje water te pakken.Ik trok mijn afgetraptte Allstars aan omdat het de eerste beste schoenen zijn die ik voor me zag.Ik pakte mijn scootersleutel en deed de deur achter me dicht. Net waneer ik de deur heb dichtgegooid en op mn scooter staptte , besefte ik me dat ik mn oortjes ben vergeten. Lekker dan. Een dagje zonder oortjes kan vast geen kwaad en ik racette de straat uit. In de verte zag ik Rana,een meisje uit mn klas , die er alweer fantastisch uitzag. Ze keek gestresst naar de verte alsof ze ergens op wacht. Ik besloot om naar haar toe te gaan en te vragen wat er aan de hand is. Ze zag dat ik haar richting opkwam en gooide vol vertrouwen haar haar naar achter,maar ik zag angst in haar ogen. Ze keek eerst omzich heen en zei heel verlegen en lief "hey" Dit was ik niet gewend van de altijd zo spontane Rana.
Ik glimlachte kort en vroeg haar wat er aan de hand was.Ze vertelde me dat haar band lek was en dat ze niet naar school kon gaan en lopen zat er helemaal niet meer in.Ik lachte hardop,ik weet eigenlijk niet waarom, maar telkens als zij in mijn buurt is moet ik weer iets akwards zeggen.ik wist dat ik rood aanliep dus keek ik naar de grond.Ik probeerde haar gerust te stellen en zei" dina komt er zo aan dan kan je achterop ".Dina en Rana zijn beste vriendinnen en ze fietsen elke dag samen wist ik.
Er was een hele ongemakkelijke stilte die zij verbrak door te zeggen dat Dina ziek was vandaag.Het klonk heel ongeloofwaardig maar ik vroeg niet door.Ik wist bijna zeker dat ik iets falend zou zeggen. Ik bood haar een lift aan met de meest creepy face.Ik zag aan haar ogen dat ze nee wou zeggen maar tot mijn verbazing zei ze "Ja heel graag"